Δύσκολα κι αυτή τη χρονιά τα Χριστούγεννα...Και οι ευχές μοιάζουν να είναι διστακτικές.
Μα ίσως, τώρα είναι που τις χρειαζόμαστε, όσο ποτέ άλλοτε.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους!
Χριστούγεννα της αγάπης και της ελπίδας!
Κι ας ευχηθούμε,να΄ναι τα τελευταία Χριστούγεννα της δυστυχίας και του πόνου...
Τα Χριστούγεννα του 2015...
****
Και πάλι λες δεν είναι δυνατό
όλες αυτές οι ευχές να ψεύδονται
και πάλι λες δεν είναι δυνατή
τέτοια πανταχόθεν σύμπτωση,
δεν είναι δυνατή τέτοια πανταχόθεν συμπαιγνία.
Κώστας Μόντης, "Χριστουγεννιάτικες κάρτες"
****
****
Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα.
Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου ‘δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό.
«Είδες –μου λέει- γεννήθηκε η ευσπλαχνία! Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ.
Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα ‘χαμε να πούμε τίποτα
ωραιότερο απ’ αυτό.
Τάσος Λειβαδίτης,"Η Γέννηση"
****
****
Αν μπορούσες να ακουστείς
θα σου έδινα την ψυχή μου
να την πας ως την άκρη του κόσμου.
να την κάνεις περιπατητικό αστέρι ή ξύλα
αναμμένα για τα Χριστούγγενα – στο τζάκι του Νέγρου
ή του Έλληνα χωρικού. Να την κάνεις ανθισμένη μηλιά
στα παράθυρα των φυλακισμένων. Εγώ
μπορεί να μην υπάρχω ως αύριο.
Αν μπορούσες να ακουστείς
θα σου έδινα την ψυχή μου
να την κάνεις τις νύχτες
ορατές νότες, έγχρωμες,
στον αέρα του κόσμου.
Να την κάνεις αγάπη.
Νικηφόρος Βρεττάκος,"Το παιδί με τη σάλπιγγα"
****
Μα ίσως, τώρα είναι που τις χρειαζόμαστε, όσο ποτέ άλλοτε.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους!
Χριστούγεννα της αγάπης και της ελπίδας!
Κι ας ευχηθούμε,να΄ναι τα τελευταία Χριστούγεννα της δυστυχίας και του πόνου...
Τα Χριστούγεννα του 2015...
****
Και πάλι λες δεν είναι δυνατό
όλες αυτές οι ευχές να ψεύδονται
και πάλι λες δεν είναι δυνατή
τέτοια πανταχόθεν σύμπτωση,
δεν είναι δυνατή τέτοια πανταχόθεν συμπαιγνία.
Κώστας Μόντης, "Χριστουγεννιάτικες κάρτες"
****
Η περσινή μας ευχετήρια κάρτα |
Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα.
Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου ‘δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό.
«Είδες –μου λέει- γεννήθηκε η ευσπλαχνία! Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ.
Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δε θα ‘χαμε να πούμε τίποτα
ωραιότερο απ’ αυτό.
Τάσος Λειβαδίτης,"Η Γέννηση"
****
****
Αν μπορούσες να ακουστείς
θα σου έδινα την ψυχή μου
να την πας ως την άκρη του κόσμου.
να την κάνεις περιπατητικό αστέρι ή ξύλα
αναμμένα για τα Χριστούγγενα – στο τζάκι του Νέγρου
ή του Έλληνα χωρικού. Να την κάνεις ανθισμένη μηλιά
στα παράθυρα των φυλακισμένων. Εγώ
μπορεί να μην υπάρχω ως αύριο.
Αν μπορούσες να ακουστείς
θα σου έδινα την ψυχή μου
να την κάνεις τις νύχτες
ορατές νότες, έγχρωμες,
στον αέρα του κόσμου.
Να την κάνεις αγάπη.
Νικηφόρος Βρεττάκος,"Το παιδί με τη σάλπιγγα"
****
1 σχόλιο:
Tην αγάπη και την εκτίμησή μας.
Καλή χρονιά με αγωνιστική διάθεση εμπρός στα μελλούμενα...
Δημοσίευση σχολίου