 |
| Φιλοτέχνηση:Ανδρέας Λοφίτης |
Το
κοριτσάκι με τα σπίρτα δεν ανήκει πια στη σφαίρα των παραμυθιών.
Απόκτησε
ξανά αληθινό πρόσωπο και είναι εδώ.
Και
να θέλουμε δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε…
Και είναι τόση η παγωνιά τούτου του χειμώνα.Δεν είναι που στέρεψαν οι ευχές,είναι που έγιναν κι αυτές copy paste…
Και είναι τόση η παγωνιά τούτου του χειμώνα.Δεν είναι που στέρεψαν οι ευχές,είναι που έγιναν κι αυτές copy paste…
Μα εμείς αληθινές ευχές στέλνουμε.Όχι αντίγραφα
εντυπωσιακά…
Να
βρούμε αντοχές και δυνάμεις για να παλέψουμε,αυτό χρειαζόμαστε.
Να
ανοίξουμε χαραμάδες στην ελπίδα και στο αύριο,μόνο έτσι...
Και θα
τα καταφέρουμε!
Όπως λέει κι ο ποιητής "με την αγάπη θα σηκώσουμε την απελπισία μας".
Καλή Χρονιά! Με ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο!
Όπως λέει κι ο ποιητής "με την αγάπη θα σηκώσουμε την απελπισία μας".
Καλή Χρονιά! Με ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο!
Ας ανοίξουμε διόδους για την ανθρωπιά και την
αγάπη!
****Θα περάσουν αποπάνω μας όλοι οι τροχοί
στο τέλος
τα ίδια τα όνειρά μας θα μας σώσουν.
Αγάπη μείνε στην καρδιά —
αυτός ας είναι ο κανών του τραγουδιού σου.
Με την αγάπη
Θα σηκώσουμε την απελπισία μας
Απ’ το αμπάρι του κορμιού.
Δεν είναι φορτίο για τη χώρα των αγγέλων
η απελπισία.
Και προπαντός
ας μην αφήσουμε την αγάπη
να συνωστίζεται με τόσα αισθήματα…
Νίκος Καρούζος(Τα πουλιά δέλεαρ του Θεού,2)
****
Το κορίτσι με τα σπίρτα
Παραμονή Πρωτοχρονιάς.
Απόψε μες στο χιόνι
σπίρτα στο δρόμο εσύ πουλάς,
και είσαι τόσο μόνη.
Χρόνια πολλά, χρόνια καλά,
χρόνια ευτυχισμένα,
κι αν περισσεύει μια δραχμή,
σκεφτείτε με και μένα...
****
****
Το κοριτσάκι με τα σπίρτα
Κική Δημουλά
Απόγευμα πρωτοχρονιάς
ψυχή στους δρόμους.
Μονάχα κάτι γκρίζο παλαιό
καινούργιου χρόνου.
Τρέμουν από το κρύο
τα σταυροδρόμια και οι γωνίες
σφίγγονται κολλάνε να ζεσταθούν
επάνω σε αλλότριας πατρίδας
πλανόδιους ανθοπώλες
μπουκέτα φασκιωμένα
με αγριωπό χαρτί
και η φτηνή ποιότητα
με τρύπες διανθισμένη γύρω γύρω
από αυτοδίδακτο ψαλίδι καμωμένες
όπως κι εμείς όταν παιδιά
για σχέδια πεινασμένα
σ’ εφημερίδα διπλωμένη ομοιόμορφα
μικρά τετραγωνάκια ψαλιδίζαμε
κι όπως ξεδιπλωνόταν το χαρτί
τι χαρούμενα τι αλλεπάλληλα, τι συμμετρικά
παραθυράκια διάπλατα μας άνοιγε το μέλλον.
Απόγευμα πρωτοχρονιάς
ψυχή στους δρόμους
μόνο κλειστά μεγάλα γκρίζα παράθυρα
κι ένα φτωχό χιονόνερο που ζητιανεύει χιόνι.
Από τη συλλογή "Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως" (2007)
****
Κάλαντα
****
Παραμονή Πρωτοχρονιάς
****
Παραδοσιακά πρωτοχρονιάτικα
****
