"Για τον Παναγιώτη"(Προσθήκη)

Στον αγαπημένο μας Παναγιώτη... Αυτή ήταν η ανάρτηση για τον αγαπημένο μας συνάδελφο, που "έφυγε" τόσο νωρίς από κοντά μας...
Έξι μήνες μετά, το σχολείο του τον τιμά με μια εκδήλωση-αφιέρωμα με τίτλο "Για τον Παναγιώτη".
Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει καλλιτεχνικό πρόγραμμα,καθώς επίσης και τα εγκαίνια της Αίθουσας Σύγχρονης Ιστορίας "Παναγιώτης Μιχαηλίδης".

"Και πάντα ν΄αγωνίζομαι"

****

"Και πάντα ν΄αγωνίζομαι.Αφιερωμένο στον Καραγκιόζη τον λαϊκό ήρωα της παιδικής μας ψυχής".

Α΄ βραβείο καλύτερης μαθητικής ταινίας 2012
Artfools Video Festival Λάρισα.

Σενάριο-σκηνοθεσία:Ελένη Ζιώγα,Σπύρος Λελόβας

Μια ιδέα της Ελένης Ζιώγα,καθηγήτριας Φυσικής Αγωγής στα πλαίσια του προγράμματος του 6ου Δημοτικού Σχολείου Πρέβεζας 2011.
****

Στο πνεύμα των ανήσυχων και ταραγμένων ημερών και αυτή η ανάρτηση...

Συγχαρητήρια στους συντελεστές της υπέροχης αυτής ταινίας.Στους δημιουργούς,στα παιδιά,σε όλους!Η Ελλάδα αγωνίζεται με αξιοπρέπεια και περηφάνια.Κι αυτά τα παιδιά πρέπει ν΄αφεθούν να πετάξουν.Κανένας δεν δικαιούται να τους κόβει τα φτερά!

Στα παιδιά που ονειρεύονται...

Αφιερωμένη στους μαθητές μου η σημερινή ανάρτηση.Έδωσαν μια δύσκολη μάχη όλες τούτες τις μέρες και τώρα, που η αυλαία των Παγκυπρίων Εξετάσεων έπεσε ,δικαιούνται να ξεκουραστούν και να χαλαρώσουν.Εν αναμονή,βέβαια των αποτελεσμάτων και με την αγωνία τους να κορυφώνεται.

Εύχομαι καλά αποτελέσματα σε όλους!

Μακάρι να εξασφαλίσουν μια θέση στα ΑΕΙ,όπως εκείνοι επιθυμούν και ονειρεύονται!

************* 
Το πρώτο τραγούδι είναι δημιουργία τελειοφοίτων μαθητών του σχολείου μου.

Το τραγούδι "What about them..." είναι το τραγούδι με το οποίο συμμετείχε το σχολείο μου στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό Σύνθεσης Τραγουδιού με θέμα "Καταπολεμώ τη φτώχεια".Στο διαγωνισμό συμμετείχαν 27 χώρες με 165 τραγούδια.
Συντελεστές του τραγουδιού:
Στίχοι: Στέλιος Ιωακείμ,Χρήστος Πατσαλής,Νικόλ Αρδανίτου
Μουσική: Στέλιος Ιωακείμ,Χρήστος Πατσαλής
Τραγούδι:
Στέλιος Ιωακείμ,Χρήστος Πατσαλής,Νικόλ Αρδανίτου,Kωνσταντίνα Βοροκλινιώτη
Μουσική Επιμέλεια:
Γεωργία Πέτρου Ευριπίδου,Καθηγήτρια Μουσικής

..............

..............
Το ίδιο συγκρότημα ερμηνεύει τα Έφηβα Γεράκια σε εκδήλωση του σχολείου.
...........

...............

"Εκπαίδευση,Κατάρτιση και Επαγγελματική Ανάπτυξη Εκπαιδευτικών"

Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού διοργανώνει ημερίδα με θέμα "Εκπαίδευση,Κατάρτιση και Επαγγελματική Ανάπτυξη Εκπαιδευτικών",το Σάββατο,22 Ιανουαρίου 2011,στο ξενοδοχείο Holiday Inn στη Λευκωσία.Η ημερίδα διοργανώνεται στα πλαίσια του έργου "Πρόγραμμα Προϋπηρεσιακής Κατάρτισης για Εκπαιδευτικούς Μ.Ε."

Για περισσότερες πληροφορίες εδώ

9η Γενάρη:Ημέρα Μνήμης Νίκου Τεμπονέρα

Είκοσι χρόνια από τη δολοφονία(8/1/1991) του Νίκου Τεμπονέρα.

Ο μαθηματικός Ν.Τεμπονέρας δολοφονήθηκε με σιδερολοστό από τον Ιωάννη Καλαμπόκα,πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και μέλος του Δημ.Συμβουλίου, το βράδυ της 8ης Ιανουαρίου 1991,κατά τη διάρκεια μαθητικών κινητοποιήσεων.

Οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν από το φθινόπωρο του 1990, όταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανακοίνωσε την προώθηση πολυνομοσχεδίου για την παιδεία που πρόβλεπε,μεταξύ άλλων,λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ,πιθανό περιορισμό πανεπιστημιακού ασύλου κ.ά.

Μικρό αφιέρωμα στον Νίκο Τεμπονέρα είχαμε κάνει και εδώ.

Δείτε,επίσης,σχετικό αφιέρωμα στο  tvxs.gr

Η 9η Γενάρη Η μέρα μνήμης Νίκου Τεμπονέρα

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις ΟΛΜΕ- ΔΟΕ έχουν εκδώσει ανακοίνωση, στην οποία καλούν τους εκπ/κούς να τιμήσουν τον αγωνιστή της δημοκρατίας με τη συμμετοχή τους στο συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί σήμερα το απόγευμα έξω από το σχολ. συγκρότημα "Ν.Τεμπονέρας" στα Ψηλά Αλώνια στην Πάτρα.

 Ανακοίνωση έχει εκδώσει,επίσης και η Α΄ ΕΛΜΕ Αχαΐας.

 ****

"Σεβασμός-Ευθύνη-Αλληλεγγύη"

 

Η Στέλλα Πρωτονοτάριου,η δασκάλα που αγωνίστηκε για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας στα σχολεία.

Οι  Στόχοι της σχολικής χρονιάς 2010– 2011, όπως έχουν καθοριστεί από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού είναι οι ακόλουθοι τρεις:
1ος Στόχος: "Η γνωριμία και εξοικείωση με τις βασικές αρχές, τους στόχους και το περιεχόμενο των νέων Αναλυτικών Προγραμμάτων"

2ος Στόχος:"Σεβασμός-Ευθύνη-Αλληλεγγύη"

3ος Στόχος: "Καλλιέργεια κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης, αμοιβαίου σεβασμού και συνεργασίας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων με στόχο την απαλλαγή από την κατοχή και την επανένωση της πατρίδας και του λαού μας".(Ο στόχος παραμένει για 3η συνεχή χρονιά).

Παρατίθενται στη συνέχεια το σκεπτικό και οι οδηγίες του Υ.Π. σχετικά με την υλοποίηση του 2ου στόχου.Η συγκεκριμένη επιλογή γίνεται με αφορμή και τα πρόσφατα γεγονότα(5/11/10) στις Φοινικούδες της Λάρνακας.(Σημ.Για τα γεγονότα και την επίθεση που δέχτηκαν μετανάστες στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ που διοργανώθηκε από την ΚΙΣΑ στη Λάρνακα υπάρχουν εκτενείς αναφορές στον τύπο, καθώς και σε κυπριακά ιστολόγια).

*******

2ος Στόχος: «Σεβασμός-Ευθύνη-Αλληλεγγύη»

Συχνά σήμερα οι νέοι εγκαλούνται ότι χαρακτηρίζονται από έλλειψη σεβασμού προς τους άλλους, ότι ενεργούν χωρίς ευθύνη και ότι η προτεραιότητά τους είναι η ικανοποίηση των δικών τους επιθυμιών και όχι το καλό του άλλου ή του κοινωνικού συνόλου. Μάλιστα τα φαινόμενα αντικοινωνικής συμπεριφοράς που εκδηλώνονται από νέους σχετίζονται από πολλούς με αυτή την αλλαγή στάσεων και προσανατολισμών στους νέους μας.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια και λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισε την ανακήρυξη του Έτους 2011 σε «Ευρωπαϊκό έτος εθελοντικών δραστηριοτήτων που προωθούν την ενεργό συμμετοχή του πολίτη» το Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, σε μια προσπάθεια προώθησης της ενεργού συμμετοχής μέσω εθελοντικών δραστηριοτήτων, αποφάσισε να θέσει ως υπό έμφαση στόχο, για τη σχολική χρονιά 2010-2011, το στόχο «Σεβασμός-Ευθύνη-Αλληλεγγύη».
Με το στόχο αυτό επιθυμούμε να δώσουμε τη δυνατότητα στους νέους μας, μέσα από τον εθελοντισμό και την ενεργό συμμετοχή στα κοινά, να σκεφτούν και να προβληματιστούν πάνω στις τρεις μεγάλες αξίες που διαχρονικά στηρίζουν την κοινωνική συνοχή, τη δυνατότητα μιας κοινωνίας να λύσει με αποτελεσματικότητα τα προβλήματά της και τελικά να προσφέρειευτυχία στους πολίτες της.
Ο γενικός σκοπός του ευρωπαϊκού έτους είναι η ενθάρρυνση και η υποστήριξη των προσπαθειών που καταβάλλουν η Κοινότητα, τα κράτη μέλη, οι τοπικές και περιφερειακές αρχές για τη δημιουργία συνθηκών στην κοινωνία των πολιτών που ευνοούν τον εθελοντισμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) καθώς και η ενίσχυση της προβολής των εθελοντικών δραστηριοτήτων στην Ε.Ε.

Οι ειδικοί στόχοι του ευρωπαϊκού έτους είναι οι ακόλουθοι:

    1.     Δημιουργία περιβάλλοντος κατάλληλου για τον εθελοντισμό στην Ε.Ε.
    2.     Ενίσχυση των διοργανωτών εθελοντικών δραστηριοτήτων για βελτίωση της ποιότητας των εθελοντικών δραστηριοτήτων.
    3.     Αναγνώριση των εθελοντικών δραστηριοτήτων.
    4.     Ευαισθητοποίηση όσον αφορά την αξία και τη σημασία του εθελοντισμού.

Προτεινόμενες ενέργειες και δραστηριότητες για τα σχολεία:

Οι ενέργειες και οι δραστηριότητες που μπορούν να αναπτύξουν τα σχολεία για την προώθηση του συγκεκριμένου στόχου μπορούν να ενταχθούν στα πλαίσια της πολιτικής/στρατηγικής που ήδη αναπτύσσεται στις σχολικές μονάδες για την πρόληψη της παραβατικότητας. Αξιοποιώντας την Επιτροπή Αγωγής Υγείας και Πρόληψης της Παραβατικότητας, το κάθε σχολείο, μπορεί να εντάξει τις δράσεις που θα αναπτύξει, σχετικά με τον προτεινόμενο στόχο, στα πλαίσια του σχεδίου δράσης Αγωγής Υγείας και Πρόληψης της Παραβατικότητας που θα ετοιμάσει και θα εφαρμόσει (σχετικές είναι οι εγκύκλιοι με Αρ. 1922 για τη Δημοτική, Αρ. 4124 για τη Μέση και Αρ. 286 για τη Μέση Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση).

Με βάση τα πιο πάνω οι σχολικές μονάδες μπορούν:

·    Να αξιοποιήσουν τα παραδείγματα καλής πρακτικής Αγωγής Υγείας και Πρόληψης της Παραβατικότητας που αναφέρονται στις σχετικές εγκυκλίους.
·    Να αξιοποιήσουν υλικό που θα αποσταλεί από το Υ.Π.Π. και το υλικό που αφορά στην Αγωγή Υγείας.
·    Να οργανώσουν έρευνες και διαθεματικές εργασίες με θέματα που αφορούν στον εθελοντισμό.
·    Να προωθήσουν τη γνωριμία ή/και τη συνεργασία με εθελοντικές οργανώσεις για
προβλήματα που εντοπίζουν οι ίδιοι οι μαθητές και αφορούν το σχολείο ή την
κοινότητά τους.
·    Να οργανώσουν εθελοντικές δραστηριότητες στις σχολικές μονάδες ή στην κοινότητα με την ενεργό εμπλοκή και συνεργασία γονιών/κηδεμόνων, μαθητών ή «άλλων» από την κοινότητα.
·    Να προωθήσουν την ενεργό εμπλοκή των μαθητών στη λήψη και την υλοποίηση αποφάσεων σχετικά με τη δημιουργία κλίματος «Σεβασμού-Ευθύνης-Αλληλεγγύης» εντός του σχολείου.
·    Να οργανώσουν τη διεξαγωγή μελετών σχετικά με τους παράγοντες που επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά το κλίμα του σχολείου και να ενθαρρύνουν τους μαθητές να εισηγηθούν λύσεις τις οποίες θα εφαρμόσουν.
·    Να ενθαρρύνουν τους μαθητές να συμμετάσχουν σε διαγωνισμούς που θα προκηρυχθούν στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Έτους.
*******

Και ένα σχετικό άρθρο του Αντώνη Λιάκου από το Βήμα

Το θέμα μπορεί να αφορά την Ελλάδα,ωστόσο οι θέσεις που διατυπώνονται σ΄αυτό μπορούν να αποτελέσουν αφόρμηση για προβληματισμό.

Μετανάστευση και εκπαίδευση  

Παρακολουθώντας τη συζήτηση για τη μετανάστευση στη Βουλή, αλλά και στα Μέσα, σκεπτόμουν ότι οι φοιτητές της Ιστορίας, στο μέλλον, θα έχουν πλούσιο υλικό για να σκιαγραφήσουν ιδεολογίες και πολιτισμικές συμπεριφορές της ελληνικής κοινωνίας στις αρχές του 21ου αιώνα. Φοβάμαι όμως ότι οι μεταγενέστεροι θα ντρέπονται για όσα ακούγονται τώρα. Θαρρείς μάλιστα πως η ελληνική ιστορία έχει μπει σ΄ ένα shaker, όπου όροι, φράσεις, ιδέες, γεγονότα, ξεκομμένα από τα συμφραζόμενά τους, χτυπιούνται παράγοντας έναν αφρό από πομφόλυγες που ξεχειλίζει και κατακλύζει τα πάντα και κυρίως τις συνειδήσεις.

Ας δούμε τα πράγματα ψύχραιμα και με απόσταση. Η μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο ισόχρονο της Ιστορίας. Η θέση και η φυσιογνωμία λαών, γλωσσικών ομάδων και πολιτισμών, από τα προϊστορικά χρόνια έως σήμερα, καθορίστηκε από αλλεπάλληλα μεταναστευτικά ρεύματα, μείξεις και αλληλεπιδράσεις γλωσσών και τρόπων βίου. Μόνο σε απομονωμένες ορεινές κοιλάδες και σε απόμακρα νησιά έβρισκε κανείς, ως πριν από λίγα χρόνια, πληθυσμιακές ομάδες απρόσβλητες από πληθυσμιακές μεταναστεύσεις. Τώρα πουθενά. Βέβαια, κάθε μεταναστευτικό κύμα έχει τη δική του φυσιογνωμία, θέτει τα δικά του προβλήματα και ζητάει καινούργιες απαντήσεις.

Αλλά θα πρέπει να έχουμε στον νου μας ότι τα προβλήματα αυτά δεν τα θέτουν μόνο οι νεοεισερχόμενοι, αλλά και οι κοινωνίες που τους υποδέχονται. Γιατί η λύση των προβλημάτων σημαίνει πως και τα δύο μέρη αλλάζουν. Προσαρμόζονται αμφότεροι προς νέες καταστάσεις. Η προσαρμογή αυτή, βραχυπροθέσμως βιώνεται ως απώλεια, αλλά μακροπροθέσμως ως δημιουργικότητα. Απώλεια και δημιουργικότητα αποτελούν εναλλακτικούς τρόπους που επηρεάζουν την ίδια στιγμή τις στάσεις και τις πολιτικές απέναντι στους μετανάστες. Ο λόγος της απώλειας, ως «απώλεια της ελληνικότητας» ή «νόθευση του προσώπου μας», ακούγεται κατά κόρον στην Ελλάδα. Ορισμένοι τη στηρίζουν και θεωρητικά. Η Ελλάδα δεν είναι σαν τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία, μοιάζει περισσότερο με αποκλειστικές εθνικές ταυτότητες, όπως της Ιρλανδίας ή της Πολωνίας. 'Αρα, οι νέες προσαρμογές θα βιωθούν ως απώλεια. Η άποψη αυτή έχει ως υπόβαθρο την αντίληψη ότι η φυσιογνωμία ενός έθνους, η εθνική ταυτότητα σχηματίζεται άπαξ διά παντός. Μέγα λάθος. Οι ταυτότητες των ανθρώπων ζουν, παράγονται και αλλάζουν μαζί τους. Κρατούν κάποια νήματα από το παρελθόν, αλλάζουν άλλα. Συνυφαίνουν νέα με παλαιά νήματα. Πολλοί από τους ήρωες του ΄21, αν μοιράζονταν το τραπέζι μας, θα μας φαίνονταν πιο ξένοι από τους πιο ξένους που κάθονται στα διπλανά τραπέζια σήμερα.

Λιγότερο γνωστή όμως είναι η άλλη πλευρά. Η προσαρμογή ως δημιουργικότητα. Οι πρώτοι που αντιμετώπισαν τη μετανάστευση στις πολιτισμικές της διαστάσεις ήταν οι εκπαιδευτικοί. Δάσκαλοι και καθηγητές, σε όλη τη χώρα, βρέθηκαν σε πολύγλωσσες τάξεις με μαθητές που προέρχονταν από ποικίλες πολιτισμικές παραδόσεις. Είχαν να κάνουν με παιδιά που είχαν αποτυπωμένα πάνω στο πρόσωπό τους τον φόβο από όσα άφησαν πίσω τους, από το πέρασμά τους στον τόπο μας, από τις αντιδράσεις- πολλές φορές ακραίες- των συμπολιτών μας. Η πλούσια εμπειρία των εκπαιδευτικών, ο τρόπος που προσπάθησαν να λύσουν δύσκολα προβλήματα, η γνώση από τα μέσα της υποκειμενικότητας των παιδιών του νέου πληθυσμού, αποτελεί αυτή καθεαυτή μια ιστορική παρακαταθήκη για την Ελλάδα. Πολύ λίγο την γνωρίζουμε, αλλά πρέπει να την μάθουμε και ταυτόχρονα να την κάνουμε κοινό κτήμα στον δημόσιο διάλογο γύρω από το μεταναστευτικό.

Ταυτόχρονα, εδώ και 20 χρόνια, από τότε που άρχισε το νέο μεταναστευτικό ρεύμα στην Ελλάδα, ομάδες κοινωνικών ανθρωπολόγων, νομικών, ιστορικών, κοινωνιολόγων, γλωσσολόγων, παιδαγωγών κ.ά. άρχισαν να μελετούν το φαινόμενο στις πολλές διαστάσεις του. Τι γνωρίζουμε για όλες αυτές τις μελέτες; Πώς πέρασαν τα πορίσματά τους στην ευρύτερη γνώση; Και όμως τις κοινωνικές επιστήμες μια κοινωνία τις καλλιεργεί για να έχει μια καλύτερη γνώση των προβλημάτων της και καλύτερες μεθόδους να τα επιλύσει.

Εάν η εθνική συνείδηση αναπλάθεται συνεχώς, τότε ό,τι λέμε και ό,τι κάνουμε έχει τη δική του συμβολή στον τρόπο που διαμορφώνεται. Επομένως η αντιμετώπιση ενός τόσο σπουδαίου φαινομένου όπως το μεταναστευτικό, δεν ακυρώνει ούτε επικυρώνει την εθνική συνείδηση. Είναι αυτή η ίδια η αντιμετώπιση, ο τρόπος της, οι λύσεις που δίνει, που διαμορφώνει το «εμείς». Επομένως το τωρινό διακύβευμα δεν είναι αν θα χάσουμε ή αν θα διασώσουμε την εθνική ταυτότητα, αλλά τι είδους ταυτότητα θα έχουμε. Θα είμαστε ένας λαός ξενόφοβος, μισαλλόδοξος και με εσωτερικά αδιάβατα σύνορα  ή μια κοινωνία δημοκρατική, δημιουργική και κινητική; Το περιεχόμενο της εθνική ταυτότητας θα είναι η απώλεια ή η δημιουργική σύνθεση; 

Βήμα,14/2/2010

Ο κ. Αντώνης Λιάκος είναι καθηγητής της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Περί αυτομόρφωσης...

ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ(2)
 Τα θέματα που δόθηκαν στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας προκάλεσαν αυτές τις μέρες ποικίλες αντιδράσεις.Συνδικαλιστικοί φορείς,συνάδελφοι Φιλόλογοι,γονείς,υποψήφιοι,άνθρωποι των γραμμάτων τοποθετούνται κριτικά και διατυπώνουν τις παρατηρήσεις τους, έντονες ή λιγότερο έντονες.

Σύνηθες φαινόμενο αυτό.Είθισται κάθε χρόνο, να ακολουθείται μια τέτοια "τακτική" δημόσιας συζήτησης μετά τη συγκεκριμένη εξέταση,τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο και, κατά τη γνώμη μου όχι μόνο θεμιτή είναι αλλά και επιβάλλεται. Μια τέτοια καλόπιστη και εποικοδομητική κριτική είναι δυνατό να συμβάλει στην αποφυγή λαθών στο μέλλον και στην ποιοτική αναβάθμιση των εξεταστικών δοκιμίων.Άλλωστε,η φύση του συγκεκριμένου μαθήματος  είναι τέτοια που δεν μπορεί να αποφευχθεί η συσχέτιση με πολιτικές και ιδεολογικές επιλογές.Κι αυτό είναι που προκάλεσε, ίσως, σωρεία αντιδράσεων.
Η κριτική εστιάζεται στην επιλογή του συγκεκριμένου δοκιμίου της Αλεξάνδρας Κοθωναίου,στην ερώτηση Β1,στο θέμα του άρθρου που καλούνταν οι υποψήφιοι να γράψουν και κυρίως στην αμφισβήτηση του όρου αυτομόρφωση.
Κριτική ασκήθηκε και στην ΠΕΦ, γιατί περιορίστηκε σε μια τυποποιημένη και κοινότοπη ανακοίνωση. 
Μια ολοκληρωμένη εικόνα για τα κείμενα που έχουν, ως τώρα, δημοσιευτεί(γιατί σίγουρα θα ακολουθήσουν και πολλά άλλα) μπορεί να βρείτε στην alfavita.gr  αλλά και στον σημερινό τύπο.
Ενδεικτικά παραθέτω εδώ:

• Το κείμενο της φίλης Αναστασίας Σκόρδου που δημοσιεύτηκε στο ιστολόγιό της (και  στην alfavita):

 Περί αυτομόρφωσης: Μια άλλη ανάγνωση του θέματος της έκθεσης
Το φετινό θέμα της έκθεσης δέχεται ήδη τα πυρά των φιλολόγων, και όχι μόνο, για λόγους πολιτικούς και ιδεολογικούς, κυρίως. Και από μεριάς της Π.Ε.Φ, για μια…ασάφεια σε ένα ερώτημα (αν έπρεπε, λέει, να τεκμηριωθεί η απάντηση, αν είναι δυνατόν!)
Εγώ θα αρχίσω από αλλού. Ονομάτων επίσκεψις: Τι θα απαντούσε ένας καλός γνώστης της ελληνικής γλώσσας, αν τον ρωτούσαμε τι είναι η αυτομόρφωση; Πιθανότατα ότι είναι η μόρφωση που αποκτάμε μόνοι μας, χωρίς δασκάλους και σχολεία. Από το διάβασμα βιβλίων, από την παρακολούθηση του τύπου, ηλεκτρονικού και έντυπου, από την επαφή με το κοινωνικό σύνολο, τα ταξίδια, τις επιστήμες, την τέχνη και τον πολιτισμό, γενικά.
Αν απαντούσε ότι αυτομόρφωση είναι η επαγγελματική κατάρτιση, η επιμόρφωση, το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας κλπ, θα του λέγαμε ότι συγχέει τους όρους. Άλλο αυτομόρφωση, άλλο επιμόρφωση ή κατάρτιση, αν και όλα αυτά ανήκουν στο γενικότερο όρο, της Δια βίου μάθησης.
Εδώ, στο κείμενο που δόθηκε στους μαθητές, είναι φανερό ότι τραβήχτηκε στα όριά του ο όρος αυτομόρφωση (μάλλον ως συνήθης τεχνοκρατική μεταγραφή ξένου όρου, στα πλαίσια της εκπαίδευσης ενηλίκων), για να συμπεριλάβει και όλα τα άλλα, που παρέχονται από οργανωμένους φορείς, κρατικούς ή ιδιωτικούς.  Λες και η κατάρτιση, η επιμόρφωση δεν είναι παρά ατομικό ζήτημα, μια επιλογή όποιου δεν θέλει να υστερήσει πνευματικά και επαγγελματικά στους σύγχρονους καιρούς.
Το ζήτημα εδώ όμως δεν είναι μόνο αμιγώς πολιτικό, όπως το είδαν όσοι σχολίασαν το θέμα. Κατά πόσο δηλαδή χειραγωγούνται οι μαθητές να αποδέχονται ότι θα είναι απασχολήσιμοι και αναδομήσιμοι, ανάλογα με τις ορέξεις του καπιταλιστικού συστήματος.
Καλώς ή κακώς, την κοινωνία της αγοράς επιλέγει κι αυτός ο λαός και σχεδόν όλοι οι άλλοι, οπότε οφείλουν να προσαρμόζονται σε αυτά που ζητάει. Δεν γίνεται να έχεις καπιταλιστική οικονομία και εσύ να ζητάς να μην διέπεται η ζωή σου και το επάγγελμά σου από τους νόμους της αγοράς. Υπήρξαν, και υπάρχουν ακόμη, κάποιες νησίδες εναλλακτικές, έχουν κόστος όμως, έχουν άλλο τρόπο ζωής, χωρίς αυτήν την καταναλωτική αφθονία, με προστατευτισμό, με ενδοστρέφεια. Αυτό θέλουμε; Μακάρι, να μπορέσουμε να προχωρήσουμε τόσο μπροστά ως κοινωνία και ως άνθρωποι και να προκρίνουμε άλλο μοντέλο ζωής από τον ανθρωποφάγο καπιταλισμό. Μέχρι τότε όμως, και η κατάρτιση και η προσαρμογή στους νόμους της αγοράς είναι εκ των ων ουκ άνευ. Κι ας μην βαυκαλίζουμε τα παιδιά με τις φρούδες ελπίδες ότι θα βγαίνουν από ένα πανεπιστήμιο, έχοντας σπουδάσει πχ θεωρία της επιστήμης και η αγορά θα τους στρώνει το κόκκινο χαλί να περάσουν. Άλλο οι σπουδές, παιδιά μου, που θα σας ανοίξουν το μυαλό, την ψυχή, τα φτερά κι άλλο το πώς θα χρησιμοποιήσετε τις γνώσεις σας, την ψυχή, τα φτερά σας, για να κερδίσετε μια θέση σ’ αυτή την εκ προοιμίου ανταγωνιστική παγκόσμια κοινωνία. Εκεί και μια κατάρτιση ταχύρρυθμη, πχ στο πώς κρατάς μια αγροτοτουριστική επιχείρηση, μπορεί να σου δώσει εφόδια να γίνεις ένας μορφωμένος  επιχειρηματίας, που θα πάει μπροστά τον τόπο του, την πατρίδα του, αντί να περιμένει στη γωνία να τον διορίσουν καθηγητή στη θεωρία της επιστήμης.
Η ουσιαστική ένστασή μου εμένα στο θέμα της έκθεσης, είναι ότι παραγνωρίζει το ρόλο του πρώτου συνθετικού αυτο-, δηλαδή της προσωπικής ευθύνης για την ουσιαστική μόρφωση, που δεν μπορούν να σου δώσουν ούτε τα σχολεία, όποιας βαθμίδας, ούτε οι δάσκαλοι, ούτε οι φορείς, αν δεν μάθεις να αναπνέεις μαζί της κάθε μέρα της ζωής σου. Αν δεν μάθεις να αντλείς μόρφωση από ό,τι καλό ευδοκιμεί στη χώρα σου και στον κόσμο: βιβλία, ιδέες, ανθρώπους, τέχνη, ζωή…ναι, ναι ακόμη κι από τον έρωτα που έλεγε και κάποια ψυχή χθες, σχολιάζοντας το θέμα!
Αυτή είναι η πολιτική μου ένσταση: Κανείς επιμορφούμενος ή καταρτιζόμενος ή απασχολήσιμος δεν θα γίνει ποτέ πιόνι και ενεργούμενο κανενός συστήματος, αν γηράσκει αεί αυτο…διδασκόμενος και αυτομορφούμενος.

Αναστασία Σκόρδου
Φιλόλογος

• Ένα σύντομο σχόλιο για την ερώτηση Β1 του συναδέλφου Βασίλη Συμεωνίδη: 

 Έκθεση 2010, το πιάσαμε το υπονοούμενο!
Η πρώτη ερώτηση:
Β1. Να αναπτύξετε σε μια παράγραφο 80 έως 100 λέξεων το περιεχόμενο του παρακάτω αποσπάσματος του κειμένου: ... οι νέοι άνθρωποι των τεχνολογικών κοινωνιών καλούνται να αλλάξουν δύο ή τρία επαγγέλματα στην επαγγελματική πορεία τους ...
Μονάδες 12
και η σωστή απάντηση:
άνεργος φυσικός, άνεργος ηλεκτρονικός και άνεργος άνεργος

Η διάχυση της κυρίαρχης ιδεολογίας παραμένει βασικό χαρακτηριστικό του μαθήματος της έκθεσης. Τα ίδια ακούγονταν και δέκα χρόνια πριν, όταν η μεταρρύθμιση Αρσένη απορύθμιζε περισσότερο την εκπαίδευση.

Μικρά Εκπαιδευτικά

"Έτσι

της αύριον η αύρα πνέει

Το μικρό έαρ του έαρος δεν έχει τελειωμό".Οδ.Ελύτης

Τελευταία μέρα του Μάρτη σήμερα.Τα σχολεία έκλεισαν,διανύουμε τη βδομάδα των Παθών και προσδοκούμε την Ανάσταση...Εν μέσω αντιπαραθέσεων,αντεγκλήσεων,μεμψιμοιριών και αντιπαλότητας....

Εν μέσω πολυποίκιλων και πολυεπίπεδων εξελίξεων εν γένει.
Εμείς,ωστόσο, σήμερα θ΄ ασχοληθούμε με τα της εκπαίδευσης.Για τ΄ άλλα,τα εξίσου σημαντικά, έχουμε χρόνο...

Οι εκπαιδευτικοί πέσανε με τα μούτρα στη μελέτη των Νέων Αναλυτικών Προγραμμάτων για να είναι σε θέση είτε ατομικά είτε μέσα από τους Συνδέσμους και τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις να διατυπώσουν τις απόψεις τους και να καταθέσουν τις δικές τους εισηγήσεις.
Ειρήσθω εν παρόδω και για όσους δεν έχουν ακόμη ενημερωθεί, τα ΝΑΠ είναι αναρτημένα στην ιστοσελίδα του Υ.Π. εδώ:
www.paideia.org.cy/index.php?option=com_content&task=view&id=56&Itemid=81

Όσο για εμάς τους Φιλολόγους, δε μας βλέπω να καταλήγουμε εύκολα.Και τα αντικείμενα είναι πολλά αφενός και αφετέρου, εύκολο είναι να υπάρξουν συγκλίσεις;

Προς το παρόν, ενημερωνόμαστε...Και επί τούτου θα επανέλθω εν ευθέτω χρόνω...

Και επειδή η Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση δεν αστειεύεται-βαίνουμε ολοταχώς προς την υλοποίησή της -όπως όλα δείχνουν,έχουμε μπροστά μας και την πρόταση του κ.Τσιάκαλου για τη Νέα Δομή της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Και παρόλο που η πρόταση έχει δοθεί στους εκπαιδευτικούς εδώ και αρκετό καιρό, εντούτοις δεν έχει αναρτηθεί  στην ιστοσελίδα του Υ.Π. απ΄ότι γνωρίζω(εκτός κι αν κάνω λάθος).
Υπάρχει όμως σε ηλεκτρονική μορφή στην ιστοσελίδα της Προοδευτικής Κίνησης εδώ:
 proodeftikikath.blogspot.com/2010/02/blog-post_26.html

Εδώ κι αν χρειάζεται προσεκτική μελέτη...Κι εδώ είναι και τα πολύ δύσκολα,καθότι άρχισαν ήδη οι διάφοροι κλάδοι να διεκδικούν περισσότερες ώρες στο Ωρολόγιο Πρόγραμμα(ήταν άλλωστε αναμενόμενο),να διαμαρτύρονται όσοι θεωρούνται αδικημένοι,να "κονταροκτυπιούνται" τα αντικείμενα σπουδών και κανένας δεν μπορεί να προβλέψει πού θα οδηγήσει αυτή η διαμάχη...
Η ΟΕΛΜΕΚ καλεί τους Συνδέσμους των διαφόρων Κλάδων να καταθέσουν τις θέσεις τους,έτσι ώστε να διαμορφώσει τη δική της εισήγηση.Αναρωτιέμαι πώς θα βγάλουν άκρη.Καθώς, κανένας, όπως ισχυρίζονται,δεν προτάσσει το κλαδικό συμφέρον αλλά το καλώς νοούμενο συμφέρον της εκπαίδευσης...

Τι μέλλει γενέσθαι;Το πιο πιθανό είναι να μην αλλάξει τίποτε από την αρχική πρόταση.Ίσως πάλι να γίνουν κάποιες μικροβελτιώσεις,προσθαφαιρέσεις και επουσιώδεις τροποποιήσεις.

Ο καιρός θα δείξει...

Αθωώθηκε η Στέλλα Πρωτονοτάριου

Για τη δίωξη της Στέλλας Πρωτονοτάριου είχαμε αναφερθεί τις 11-6-2009 στην ανάρτηση με τίτλο "Διώξεις εκπαιδευτικών για παιδαγωγικές δράσεις"

http://evaneocleous.blogspot.com/2009/06/blog-post_11.html

Σήμερα επανερχόμαστε, μιας και λόγω της δίκης(22-1-10) και του αποτελέσματός της,το θέμα επανήλθε στην επικαιρότητα.Αθωώθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθήνας τόσο η Στ. Πρωτονοτάριου όσο και η Ντενάντα Καρκάλο.Η Υπ. Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ.Άννα Διαμαντοπούλου, εξέφρασε την ικανοποίησή της για τη δικαίωση της εκπαιδευτικού,της Δασκάλας με κεφαλαίο Δ,όπως δήλωσε χαρακτηριστικά.

Το ερώτημα είναι, αν ο κ.Γιουτλάκης θα φερόταν με τον ίδιο τρόπο στην περίπτωση που η δίκη διεξαγόταν με Ν.Δ. στην κυβέρνηση.Και αν και τότε θα "επέρριπτε τις ευθύνες" στον Γ.Γ. του Υ.Π. τον κ. Δ. Πλατή.

Και κυρίως, αν θεωρούμε πως τέλειωσε το θέμα με μια αθωωτική απόφαση.Αρκεί αυτό για τη συκοφαντική δυσφήμηση τόσων μηνών που γινόταν σε βάρος της Πρωτονοτάριου;

Αρκεί ένα "έκανα λάθος" του κυρίου αυτού;

Αλίμονο αν αρκεί!

...................................
Διαβάζουμε λοιπόν στο Ριζοσπάστη(23-1-2010):
Αθωώθηκε η Στ. Πρωτονοταρίου"

Αθωώθηκε η εκπαιδευτικός Στέλλα Πρωτονοταρίου, η οποία διώχθηκε επειδή, ως διευθύντρια του 132ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας, διέθετε αίθουσα για να γίνονται μαθήματα μητρικής γλώσσας σε αλλοδαπούς μαθητές και μαθήματα ελληνικών σε γονείς! Αθώα κρίθηκε και η Ντενάντα Καρκάλο, δασκάλα των μαθημάτων. Η κατηγορία για την Στ. Πρωτονοταρίου ήταν για «εκμετάλλευση εμπιστευομένων πραγμάτων κατ' εξακολούθηση»(!), ενώ για την Ντ. Καρκάλο ήταν η «συνέργεια» στο ...έγκλημα.

Στην πολύωρη ακροαματική διαδικασία, στο Πρώτο Πλημμελειοδικείο Αθηνών, από νωρίς φάνηκε πως ακόμα κι αυτές οι νομικίστικες κατηγορίες ήταν σαθρές. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο μηνυτής και μοναδικός μάρτυρας κατηγορίας, ο νυν διευθυντής του 132ου Δημοτικού Σχολείου, Εμ. Γιουτλάκης, ζήτησε την αθώωση της «κατηγορουμένης» εκπαιδευτικού.

Να σημειώσουμε ότι ο Εμ. Γιουτλάκης ανέλαβε διευθυντής του σχολείου το Νοέμβρη του 2007, αμέσως μετά την Στ. Πρωτονοταρίου, και σταμάτησε τα μαθήματα, τα οποία είχαν ξεκινήσει με σχετικό πρόγραμμα, τα οποία συνεχίστηκαν εθελοντικά, απ' το σύλλογο διδασκόντων. Ο Εμ. Γιουτλάκης υποστήριξε ότι σταμάτησε τα μαθήματα γιατί του ζητήθηκε απ' τον, τότε, γγ του υπουργείου Παιδείας, Δημήτρη Πλατή. Ο διευθυντής είπε πως με «προφορική εντολή» ο γγ του υπουργείου τού υπέδειξε να σταματήσει τα μαθήματα, στο όνομα της ελληνικής δημοκρατίας (!), ώστε να μην υπάρχει διαφοροποίηση στα σχολεία της χώρας, διαφορετικά να παραιτηθεί και να σταλεί στο σχολείο κάποιος άλλος! Στην ακροαματική διαδικασία ο Εμ. Γιουτλάκης ισχυρίστηκε ότι σε όλη αυτή την υπόθεση έκανε λάθος κι έπρεπε, εξαρχής, να παραιτηθεί!

Το αχρείαστο τηλεσκόπιο(προσθήκη)

Προσθήκες(11-1-2010):
1.Για την οργανωμένη στοχοποίηση της Θ.Δραγώνα διαβάστε στον Ιό της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας.Από τότε που ξεκίνησε η εκστρατεία λάσπης κατά της Δραγώνα(και Φραγκουδάκη στη συνέχεια) τόσο στον τύπο, όσο και στο διαδίκτυο δημοσιεύτηκαν πολλά κείμενα που αντέκρουαν τεκμηριωμένα τις κατηγορίες των επικριτών.Θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό το συγκεκριμένο δημοσίευμα,γιατί σ΄αυτό αποκαλύπτεται και η αλήθεια για το πώς ξεκίνησε αυτή η συκοφαντική δυσφήμηση.Αξίζει να διαβαστεί απ΄όλους και ιδιαίτερα από κείνους που βιάστηκαν να βγάλουν συμπεράσματα.
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=119448

2.Δείτε επίσης στην Καθημερινή(10-1-2010) το άρθρο "Πατριωτισμός και ανοιχτή κοινωνία" του Γιώργου Παγουλάτου  
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_10/01/2010_386226

Το αχρείαστο τηλεσκόπιο

 Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

Από τη στήλη sms της Άννας Φραγκουδάκη

στο Βιβλιοδρόμιο των Νέων

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=30&ct=19&artid=4554526

 Ο Γαλιλαίος γύρω στο 1620 τόλμησε να ανακοινώσει την ανατρεπτική τότε θεωρία ότι η γη κινείται, μολονότι η Ιερά Εξέταση είχε το 1616 καταδικάσει στην πυρά συντοπίτη του που υποστήριζε τη θεωρία του Κοπέρνικου. Τόλμησε επειδή είχε αποκτήσει τηλεσκόπιο που είχε εφευρεθεί στην Ολλανδία. Το νέο εργαλείο έδειχνε την κίνηση των πλανητών. Είχε λοιπόν ατράνταχτη επιστημονική απόδειξη και έτσι τόλμησε να αμφισβητήσει τις επίσημες «αλήθειες».

 Στο τελευταίο και ίσως σπουδαιότερο θεατρικό έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ, Η ζωή του Γαλιλαίου, στην 4η σκηνή εκπρόσωποι των εξουσιών της Φλωρεντίας επισκέπτονται τον Γαλιλαίο και του εξηγούν με ύφος «κομψά» απειλητικό ότι δεν είναι δυνατό να υπάρχουν πλανήτες. Ο Γαλιλαίος τους καλεί να κοιτάξουν στο τηλεσκόπιο, εκείνοι συνεχίζουν να «εξηγούν», τους ξανακαλεί να κοιτάξουν, τους παρακαλεί, τους ικετεύει... και στο τέλος ηγεμόνας και επιστήμονες φεύγουν χωρίς να ρίξουν ούτε ματιά στο τηλεσκόπιο.

 Το «λάθος» του Γαλιλαίου ήταν ότι βασίστηκε στην επιστημονική τεκμηρίωση. Αναγκάστηκε να αποκηρύξει την πλανητική θεωρία για να γλιτώσει την πυρά. Όταν η επιστημονική απόδειξη κλονίζει πεποιθήσεις που στηρίζουν κοινωνικά κατεστημένα, οι εκπρόσωποι της παλιάς τάξης των πραγμάτων απλώς επαναλαμβάνουν τις παλιές βεβαιότητες και απλούστατα αρνούνται να κοιτάξουν το τηλεσκόπιο.

 Το συμβολικό για την επιστήμη νόημα της μπρεχτικής σκηνής με τριβέλιζε καιρό. Έτσι πριν από χρόνια την πρότεινα και δημοσιεύθηκε «Αντί προλόγου» στο συλλογικό βιβλίο (Φραγκουδάκη και Δραγώνα, «Τι είν΄ η πατρίδα μας;». Εθνοκεντρισμός στην εκπαίδευση , Αλεξάνδρεια 1997). Τι τραγική ειρωνεία με τον καταιγισμό συκοφαντικών επιθέσεων που δέχεται σήμερα το βιβλίο. Το κατηγορούν ακόμα και μέσα στη Βουλή, με τη θλιβερή μέθοδο να του αποδίδουν «φράσεις» ανύπαρκτες και επιπλέον βλακώδεις.

 Το βιβλίο περιέχει ερευνητικά δεδομένα και ισχυρά επιστημονικά τεκμήρια για μείζονα ιδεολογικά θέματα. Είναι κακό σημάδι των καιρών να έχει τόσο μικρή αξία η επιστημονική τεκμηρίωση και τόση ισχύ η συκοφαντική διαστρέβλωση. Δεν είμαστε, διάβολε, στην εποχή της Ιεράς Εξέτασης.

Ας κοιτάξει, τέλος πάντων, έστω ένας κατήγορος του βιβλίου το τηλεσκόπιο. Όλο και κάτι θα μάθει.

Όχι στο νέο κυνήγι μαγισσών(με προσθήκες)

Προσθήκη2(29-12-2009):

Η στοχοποίηση της Θάλειας Δραγώνας
της Ρένας Χόπλαρου
(Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Πολίτη,27-12-2009)
Αναμενόμενες οι επιθέσεις που δέχεται από την άκρα δεξιά η Θάλεια Δραγώνα, καθηγήτρια κοινωνικής ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην βουλευτής, με αφορμή τον διορισμό της ως Ειδικής Γραμματέως του Υπουργείου Παιδείας της Ελλάδας. Το ΛΑ.ΟΣ ξέρει ότι απειλείται από τη Ν.Δ λόγω Σαμαρά και ψάχνει μια νέα Ρεπούση που θα το βοηθήσει να κρατήσει τα ποσοστά του. Όπως και στην περίπτωση του βιβλίου Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού της Μαρίας Ρεπούση, έτσι και τώρα στην περίπτωση της Θάλειας Δραγώνα, το ζήτημα δεν είναι προσωπικό αλλά βαθιά πολιτικό. Ουσιαστικά το ΛΑ.ΟΣ χτυπάει κάθε άτομο που εργάζεται προς την κατεύθυνση της απάλειψης των φοβικών ταυτοτήτων που παράγει και αναπαράγει το σχολείο. Θέλει να σιωπήσει κάθε άτομο που προάγει την ιδέα της διαπραγμάτευσης και του αναστοχασμού πάνω στη σχέση μας με τους «άλλους». Το σημαντικότερο όμως που κάνει το ΛΑ.ΟΣ είναι να χρησιμοποιεί «το χαρτί Δραγώνα» για να χτυπήσει τις πολιτικές της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου για την ένταξη των μεταναστών. Οι μετανάστες, εκτός από τους Τούρκους, αποτελούν άλλο ένα κόκκινο πανί για την άκρα δεξιά του Γιώργου Καρατζαφέρη.
Οι τακτικές που χρησιμοποιεί το ΛΑ.ΟΣ είναι οι παλιές καλές τακτικές κάθε ολοκληρωτικής ιδεολογίας που έχει ως στόχο να εξαφανίσει τις αντίθετες απόψεις. Διαστρέβλωση των απόψεων του αντιπάλου, χτυπήματα κάτω από τη μέση όσον αφορά τις σπουδές του (αδύνατον να μην σκεφτούμε τις αναλογίες με την επίθεση που έγινε στον Τουμάζο Τσιελεπή), κραυγές αγανάκτησης με το παραμικρό και ανάδειξη κάθε ασήμαντου σε μέγα θέμα (βλ. επίσης περίπτωση Τσιελεπή που τόλμησε να πει «τούτος» για τον Βάσο Λυσσαρίδη). Στη περίπτωση της Θάλειας Δραγώνας τα πράγματα αγρίεψαν περισσότερο: έχουμε υποκίνηση των οπαδών για λιντσάρισμα του μισητού ατόμου (βλ. μαύρα χαρτάκια που γέμισε η Αθήνα που καλούν τους «πατριώτες» σε αγώνα εναντίον της «επικίνδυνης» «ανθέλληνος» Δραγώνας). Καθόλου παράξενο που αυτός ο κατασκευασμένος εθνικός πανικός έχει πολύ πραγματικές συνέπειες στη ζωή της εν λόγω πανεπιστημιακού, η οποία αναγκάζεται τώρα να κυκλοφορεί με προστασία. Είναι απίστευτα θλιβερό μια διεθνώς αναγνωρισμένη πανεπιστημιακός που έχει επιλεγεί για τις γνώσεις, τις ιδέες και το δυναμισμό της ως η πιο κατάλληλη για να υλοποιήσει την πολιτική ατζέντα της εκλεγμένης κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου να κινδυνεύει με λιντσάρισμα επειδή δεν ανταποκρίνεται στα «εθνικά φρονήματα» της άκρας δεξιάς.
Πώς να αντιμετωπιστεί η άκρα δεξιά;
1) Να «κλαπεί» η θεματολογία της και να υιοθετηθούν σκληρές θέσεις ενάντια στην μετανάστευση και στα εθνικά θέματα; Κλασική τακτική κυρίως των δεξιών κομμάτων που μετακινούνται πιο δεξιά για να την αντιμετωπίσουν. Έτσι όμως υπάρχει ο κίνδυνος να συνθηκολογήσουν με τις ιδέες που υποτίθεται πως θέλουν να εξουδετερώσουν.
2) Να αγνοηθεί; Να διατηρηθεί μια στάση ουδετερότητας απέναντι στην άκρα δεξιά; Να μένει αναπάντητος ο λόγος της και να γίνεται προσπάθεια να συνεχιστούν οι όποιες πολιτικές πέρα από τις αντιδράσεις; Μοιάζει καλή στρατηγική αλλά έτσι υπάρχει ο κίνδυνος ο λόγος της να διεισδύσει ανεμπόδιστος και να επηρεάσει μεγαλύτερη μερίδα ψηφοφόρων.
3) Να αντιμετωπιστεί με ολομέτωπες, ανοικτές επιθέσεις; Υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρηθεί ότι βάλλεται και ότι φιμώνεται για να σταματήσει να λέει την «αλήθεια».
Προς το παρόν η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου δεν μπαίνει σε απευθείας διάλογο με την ακροδεξιά. Συνεχίζει χωρίς καμία υποχώρηση τη νέα μεταναστευτική πολιτική που είχε εξαγγείλει προεκλογικά. Την περασμένη Τρίτη στο Υπουργικό Συμβούλιο τέθηκε το νομοσχέδιο για την απόκτηση ιθαγένειας από μετανάστες δεύτερης γενιάς. Καιρός ήταν! Προς το παρόν η επιδίωξη της ακροδεξιάς να ορίζει διά του επαπειλούμενου πολιτικού κόστους την πολιτική ατζέντα και να έχει λόγο για το σύνολο του πολιτικού προσωπικού δεν πέρασε.
Καλή τύχη και στον Τουμάζο Τσιελεπή. Τουλάχιστον αυτός δεν κινδύνευσε ακόμα από πραγματικό λιντσάρισμα. Μόνο από ηθικό.

Κωδικός άρθρου: 919598
ΠΟΛΙΤΗΣ - 27/12/2009, σελ. 58
*********************
Προσθήκη1(23-12-2009):
Δείτε στο ΤVXS σχετική ανακοίνωση με τίτλο "Καταγγέλλουν επιθέσεις κατά πανεπιστημιακών από τη νεολαία του ΛΑΟΣ"

H Θάλεια Δραγώνα είναι καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπήρξε βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ (2007-09), μέλος των Επιτροπών Μορφωτικών Υποθέσεων και Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Κοινοβουλίου και ασχολήθηκε κυρίως με θέματα εκπαίδευσης, δικαιωμάτων και μετανάστευσης.
Το βιβλίο "Τι είν΄ η πατρίδα μας" για το οποίο επικρίνεται κυκλοφορεί από το 1997.Οι επικριτές της βάζουν σε εισαγωγικά και με παραπομπή φράσεις ανύπαρκτες στο βιβλίο.Χτυπώντας την Δραγώνα,έναν εύκολο συγκριτικά με τον Παπανδρέου στόχο,επιχειρούν να εκφοβίσουν,ώστε να μην τολμήσει να υλοποιήσει αλλαγές που σχεδιάζει στην εκπαίδευση και σε σχέση με τους μετανάστες.

Δείτε σχετική ανάρτηση στο ιστολόγιο του Γιώργου Πήττα εδώ

Ακολουθεί κείμενο συμπαράστασης προς τη Θάλεια Δραγώνα:


 Όχι στο νέο κυνήγι μαγισσών


Τις τελευταίες βδομάδες, η συνάδελφος Θάλεια Δραγώνα, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην βουλευτής, αποτελεί στόχο επαναλαμβανόμενων οξύτατων επιθέσεων εκ μέρους της άκρας δεξιάς, με αφορμή τον διορισμό της ως Ειδικής Γραμματέως του Υπουργείου Παιδείας. Το περασμένο Σάββατο μάλιστα (19.12.2009), έξω από το γραφείο της στη λεωφόρο Συγγρού, τέσσερις βουλευτές του ως άνω χώρου, σε ένα εθνικιστικό παραλήρημα, αξίωσαν την άμεση απομάκρυνσή της, για δήθεν έλλειψη πατριωτισμού.


Οι επιθέσεις κατά της Θάλειας Δραγώνα ξεχωρίζουν από άλλες ανάλογες, που εξαπολύονται όλο και πιο συχνά  κατά πανεπιστημιακών, γιατί είναι η πρώτη φορά που στοχοποιείται πρόσωπο που κατέχει δημόσιο αξίωμα. Και τούτο, χωρίς να βάλλονται πολιτικές αποφάσεις (προς τις οποίες είναι φυσικό  σε μια δημοκρατία να εκδηλώνονται διαφωνίες, ακόμη και έντονες), ούτε καν πολιτικές εξαγγελίες. Απεναντίας, με συστηματική παραπληροφόρηση για την κ. Δραγώνα και με διαστρέβλωση  φράσεων και λέξεων από παλαιότερα γραπτά της, σπιλώνεται η τιμή και η υπόληψή της για επιστημονικές απόψεις.


Η επίθεση εναντίον της κ. Δραγώνα πρέπει να απομονωθεί ως ένα ακόμη δείγμα στο κυνήγι των μαγισσών που ο συγκεκριμένος πολιτικός χώρος διεξάγει κατά των αντιπάλων του, εκμεταλλευόμενος την άγνοια των πολλών και τον φανατισμό των λίγων. Συμπαραστεκόμαστε στη Θάλεια Δραγώνα, καλώντας την κυβέρνηση να δώσει την αρμόζουσα απάντηση. Και τούτο στο όνομα των πολιτικών αρχών και αξιών, που η τοποθέτησή της κ. Δραγώνα  σε μια τόσο καίρια θέση εκφράζει, ειδικά σήμερα. 


Αθήνα, 23 Δεκεμβρίου 2009

"Το Ψευδοκράτος στους δρόμους της Ανεξαρτησίας..."

Κραυγή,Munch

Την περασμένη Δευτέρα, οι μαθητές των Λυκείων της ελεύθερης Κύπρου, μετά τις ενδοσχολικές εκδηλώσεις,διοργάνωσαν εκδηλώσεις καταδίκης του ψευδοκράτους.Πορείες,ψηφίσματα,συναυλίες,συνθήματα,πανώ, αλλά και εντάσεις,χωριστές συγκεντρώσεις,διαφωνίες,τα γνωστά εδώ και χρόνια.
Αυτά για το αγωνιστικό μέρος των αντικατοχικών εκδηλώσεων.
Υπάρχει όμως κι ένα άλλο.Κυρίως στις υπόλοιπες πόλεις, όχι στην πρωτεύουσα.
Εκείνο της καφετέριας και των καταστημάτων.Αυτή την πτυχή επιμελώς την αποκρύβουμε.
Και πάλι θα το προσπεράσουμε, πολιτεία,κοινωνία, σχολείο, όλοι μας.Δυστυχώς...
Ο Γιώργος είναι μαθητής της Γ΄Λυκείου.Ώριμος, παρά το νεαρό της ηλικίας του,δεν αρκείται στις εύκολες δικαιολογίες, ανησυχεί,προβληματίζεται και καταθέτει τις αγωνίες του για το πού βαδίζουμε.
Διαβάστε τις σκέψεις του, με αφορμή τις εκδηλώσεις καταδίκης του ψευδοκράτους, στο κείμενο που ακολουθεί:

"Το ψευδοκράτος στους δρόμους της Ανεξαρτησίας..."

Τούτον το κείμενο εν είχα σκοπό να το γράψω. Η αλήθκεια είναι ότι εν μου αρέσκει να πολλοζορίζουμαι με το Κυπριακό. Βλέπετε, έτσι κουλούμακα που τα έχουμεν ούλλοι οι μαθητές μες το νουν μας εν πιο εύκολο να το παίζω προοδευτικός εκ του ασφαλούς, παρά να ασχολούμαι πραγματικά με το πρόβλημά μας…

Όμως μετά την εκδήλωση που εκάμαμεν στο σχολείο για το ψευδοκράτος,εσκέφτηκα να γράψω κάτι για τη στάση των μαθητών σήμερα. Τούτον το κείμενο ήρτεν μου σαν ψυχανάλυση τζαι εβοήθησέν με να φκάλω προς τα έξω κάποια πράματα που εσκέφτουμουν εδώ και λίγο καιρό. (Ελπίζω να μεν σας κουράσουν τα κυπριακά, ήρταν μου αυθόρμητα. Έτσι εμπόρεσα να εκφραστώ κάπως καλύτερα πάνω σε τούτο το θέμα).

Θυμούμαι μια συμμαθήτριά μου, όταν επήαινα Δημοτικό, να μας λέει στο διάλειμμα: «Σήμερα η μάμα μου έδωκεν την πιστωτικήν της κάρτα της αρφής μου». «Γιατί;» τη ρωτώ εγώ. «Επειδή σήμερα εν να παν κάτω στην Ανεξαρτησίας». «Γιατί να πάσιν; Τι έσχιει σήμερα;» επιμένω. «Ε… έτσι. Τζείνοι που εν Λύκειο πάσιν μια φορά το χρόνο Ανεξαρτησίας». Εζήλεψα πολλά. Ήθελα τζαι γω να πάω Ανεξαρτησίας. Τζείνοι γιατί να εν κάτω τζαι εμείς να έχουμε σχολείο;

Ήρτεν λοιπόν τζαι μέναν η σειρά μου να πάω στην Ανεξαρτησίας. Είπαν μας ότι πάμε για να διαδηλώσουμε κατά του ψευδοκράτους (αν τζαι άρκεψα να πιστεύκω ότι το ψευδοκράτος δαμέσα δα εμείς είμαστεν, αφού εγέμωσεν ψεύτες τούτος ο τόπος). Φυσικά εψιθυρίζετουν ότι σχεδόν ούλοι ήταν να παν για να ψουμνίσουν τζαι κανένας για να διαμαρτυρηθεί. Εν να παν για να αγοράσουν τζειν τα παπούτσια που τα εθέλαν που τζαιρό τζαι να για πιουν έναν καφέ σε τζεινην την ωραίαν καφετέρια.

Φυσικά εμέναν η γενιά μου εσήκωσε τζαι μια νέα μόδα. Πάσιν κάτω οι μαθητές τζαι παίζουν ξύλο. Χωρίζονται σε δεξιούς – αριστερούς (ελληνικές – κυπριακές σημαίες), έστω τζαι αν δεν ξέρουν τι σημαίνει δεξιά – αριστερά, τζαι δέρνουνται μεταξύ τους. Ξέρετε τωρά, λίος Γρίβας, λίος Μακάριος, λίη ΕΔΟΝ, λίο ΝΕΔΗΣΥ, λίη ΔΡΑΣΗ, λίη ΕΦΕΝ, ούλα τα πολιτικά του τόπου μας τζαι ούλες οι κομματικές νεολαίες συνάμενες μαζί κάμνουν έναν μεγάλο παναϋρι. Έτσι παναϋρι τα έχουμεν τζαι οι μαθητές τα πολιτικά της Κύπρου τζαι την Ιστορία της μες το νου μας, τζαι φκαίνει ό,τι φκαίνει.

Εν επήα λοιπόν στην Ανεξαρτησίας. Τι να πάω να κάμω; Εν μου αρέσκουν ούτε τα ψουμνίσματα, ούτε το ξύλο μεταξύ των «προβάτων» των κομματικών νεολαιών. Ακόμα τζαι «σωστά» να εγίνουνταν τούτες οι εκδηλώσεις, νιώθω πάλε ότι θα ήταν ένα λάθος. Θα έμοιαζαν με απεργίες για συνδικαλιστικά αιτήματα ή με κάτι άλλες εκδηλώσεις για επανένωση (π.χ. κατασκηνώσεις της ΕΔΟΝ με Τουρκοκύπριους τζαι Ελληνοκύπριους). Θα εσυμμετείχαν σε τούτες συγκεκριμένα άτομα τζαι θα τις εκατακρίναν κάποια άλλα. Χωρίς να έχουν ξεκαθαρισμένες στο μυαλό τους τις ιδέες τους οι περισσότεροι που τούτους, είτε ανήκουν στην μιαν, είτε στην άλλην παράταξην. Δεν θα είχαν τίποτε το αμοιβαίο, το αληθινό, το αυθόρμητο. Θα ήταν ίσως χειρότερες που τις σημερινές εκδηλώσεις.

Βέβαια τωρά έρκουνται μας αυθόρμητα οι ερωτήσεις, όπως συμβαίνει συχνά σε τέθκοιες επετείους: «Τι φταίει; Γιατί εν αντιδρούμεν; Γιατί οι νέοι μας εν κάμνουν τίποτε;»

Μια φορά, το 1984, ήρταν στην Κύπρο δύο που τους μεγαλύτερους Έλληνες μουσικοσυνθέτες, ο Μάνος Χατζιδάκις, τζαι ο Μίκης Θεοδωράκης για να κάμουν συναυλία στο Τσίρειο. Ο Χατζιδάκις έφριξε με τα όσα είδε τζαι άκουσε στο νησί μας, με αποκορύφωμα να σηκωστεί τζαι να φύει μες την μέση της συναυλίας. Μετά την αποχώρησή του από την Κύπρο, κάποιοι δημοσιογράφοι ερωτήσαν τον τι έγινε τζαι ήταν έτσι θυμωμένος. Αντιγράφω αποσπάσματα από δύο διαφορετικές συνεντεύξεις για το εν λόγω θέμα τζαι ελπίζω κάποτε να καταλάβετε τι εννοεί τούτος ο υπέροχος άνθρωπος:

«Η Κύπρος μού έκανε την εντύπωση μιας χώρας χωρίς νέους. Και μια χώρα χωρίς νέους είναι χώρα χωρίς ουσία. Διότι δεν υπάρχουν οι αντιδράσεις, οι αντιθέσεις, οι συζητήσεις, το ενδιαφέρον. Υπάρχει μία αστική τάξη, η οποία ενδιαφέρεται να περάσει καλά, και δεν νομίζω ότι είχα με αυτή να πω τίποτα, με αυτή την αστική τάξη. Εγώ το περισσότερο ήθελα να συνομιλήσω με νέους ανθρώπους πάσης ηλικίας. Αλλά έλειψαν μεγαλοπρεπώς!»
Και αλλού:
«Στην Κύπρο είπα ότι ακολουθούν μια λάθος διαδρομή… Έχουν ευμάρεια, κυκλοφορούν πανίσχυροι οι μεσήλικες, λείπουν παντελώς οι νέοι. Έχουν σε κάθε πόλη δύο γήπεδα ποδοσφαίρου τεραστίων διαστάσεων και δεν είδα σε όλη την Κύπρο ένα πανεπιστήμιο. Έτσι θα κερδίσουν τη μάχη τους με τους Τούρκους; Τι έχουν ν’ αντιτάξουν στην τουρκική βαρβαρότητα; Ένα επαρχιακό Λας Βέγκας, τη Λεμεσό και αμφιλεγόμενους εθνικούς ήρωες της ΕΟΚΑ Β.»
Γιώργος Ίλλαμπας

Μικρά εκπαιδευτικά.Πρώτες μέρες στο σχολείο.

Επανήλθαμε λοιπόν από την 1η του Σεπτέμβρη στα αγαπημένα μας λημέρια.
Κι έβλεπες εκείνες τις πρώτες μέρες γελαστά πρόσωπα,ανανεωμένη διάθεση.Ανταλλάσσαμε ευχές, "καλή χρονιά","καλή δύναμη" και τα γνωστά κλισέ, που έχουν όμως και την αλήθεια τους, πέρα από το τυποποιημένο του ευχολογίου.
Ύστερα, άρχισε σιγά- σιγά και η προσγείωση στην πραγματικότητα.Οι ατέρμονες συνεδρίες των καθηγητικών συλλόγων, των επιτροπών των διαφόρων δράσεων, των γενικών και των επιμέρους...

Πρόκειται γι΄αυτές τις υποχρεωτικές(λόγω συγκεντρωτικού συστήματος κ.λπ.) συνεδριάσεις που εξαντλούνται σχεδόν πάντα στα ίδια, που απλώς διεκπεραιώνουν, που γίνονται κουραστικές και απομυζούν κάθε διάθεση για δημιουργικότητα.Επαναλαμβανόμαστε, ακολουθούμε υποδείξεις με το νι και με το σίγμα,συμμορφωνόμαστε με τους κανονισμούς, τα αναλυτικά,καταστρώνουμε σχέδια δράσης για την αντιμετώπιση της σχολικής βίας.Έτσι πρέπει...Και κάθε αρχή της χρονιάς μια από τα ίδια...
Από τη δεύτερη κιόλας μέρα, τα πρόσωπα άρχισαν να συνοφρυώνονται.Γκρίνιες, παράπονα,οι κατανομές των μαθημάτων, το πρόγραμμα, τα εφτάωρα, οι αναπληρώσεις, οι εφημερίες...

Ποια χαμόγελα;Ποια συναδελφικότητα;Πρώτα σημάδια της κούρασης.
Εξετάσεις Σεπτεμβρίου και εξαγωγή αποτελεσμάτων.Εκεί πια αρχίζει, ως είθισται, ο εμφύλιος.Δυο σχολές σκέψεις:οι αυστηροί, που θεωρούν ότι όσοι δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του Λυκείου πρέπει να "παίρνουν δρόμο" και οι πιο επιεικείς που θέλουν το σχολείο με πιο ανθρώπινο πρόσωπο.Θα έλεγα ότι υπάρχει και μια τρίτη σχολή που υποστηρίζει την εφαρμογή των σχετικών κανονισμών με δυνατότητα "παρέκκλισης", όταν αυτό γίνεται για το καλό του μαθητή.
Κι αφού ολοκληρώθηκαν κι αυτές οι εργασίες, έγιναν οι εγγραφές, καταρτίστηκαν τα τμήματα και όλα καλά...
Με σχολεία μαμούθ, με ελλείψεις σε βιβλία και σε άλλα ουσιώδη.Σύνηθες το φαινόμενο.Όπως πάντα.
Ενημερωθήκαμε εν τάχει και για τους νέους στόχους της σχολικής χρονιάς.Ο υπό έμφαση περσινός στόχος(αυτός που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων) παραμένει και φέτος ως δεύτερος.Ο υπό έμφαση στόχος "Η αποτροπή του κοινωνικού αποκλεισμού μέσω της εκπαίδευσης, στο πλαίσιο του δημοκρατικού και ανθρώπινου σχολείου", προφανώς θα γίνει αποδεκτός.(Αν και είναι νωρίς ακόμα...)
Ποιος δεν αναγνωρίζει την αναγκαιότητα προώθησής του;Επί του θέματος(στόχοι της σχολικής χρονιάς) θα επανέλθω.
Αυτά για τις πρώτες μέρες, πριν έρθουν οι μαθητές μας.

Την Πέμπτη(10-09-2009) το σχολείο πλημμύρισε νεανικές φωνές, κορίτσια, αγόρια, εφήβους με νεανικό ενθουσιασμό, με δίψα για ζωή και μάθηση. Κι εμείς τους καλωσορίσαμε εγκάρδια.Αρχή είναι ακόμα.
Οκτακόσιοι τόσοι έφηβοι ν΄ανηφορίζουν ορεξάτοι τα σκαλοπάτια του σχολείου, να εναποθέτουν το μέλλον τους σ΄εμάς, να μας εμπιστεύονται τα νεανικά τους όνειρα...Τεράστια η ευθύνη μας.Κι έχουμε πλήρη συναίσθηση του χρέους μας.Θα προσπαθήσουμε να αντεπεξέλθουμε!

Μόνο που θέλουμε και την Πολιτεία αρωγό, θέλουμε τους γονείς, θέλουμε την τοπική αυτοδιοίκηση, τις σχολικές εφορίες, την κοινωνία γενικά.Οι σχολικές μονάδες χρειάζονται στήριξη για να μπορέσουν να επιτελέσουν το τεράστιο έργο τους.
Σε ό,τι αφορά εμάς θα είμαστε συνεπείς και υπεύθυνοι.Πάντα υπηρετώντας τη γνώση, το δημοκρατικό και ανθρώπινο σχολείο, τους νέους και τον τόπο μας.
Πάντα με την ελπίδα για το καλύτερο.
Καλή προσ-(από)-γείωση σε όλους μας...

Προσθήκη,16 Σεπτεμβρίου 2009
Όλα τα πιο πάνω μοιάζουν τόσο μικρά και τόσο ασήμαντα μπροστά στην ανείπωτη τραγωδία
που συγκλόνισε την εκπαιδευτική κοινότητα αλλά και ολόκληρη την Κύπρο.
"Άσκηση θανάτου με ευθύνες",Πολίτης
Ιάκωβος Χατζησπύρου, καθηγητής Πληροφορικής,έφεδρος ανθυπολοχαγός,43 ετών.
"Έφυγε" τόσο πρόωρα και τόσο άδικα.Γιατί;
Η οικογένειά του θρηνεί,ο εκπαιδευτικός κόσμος είναι συγκλονισμένος, η Κύπρος τον αποχαιρετά με οδύνη.Να πληρώσουν οι υπαίτιοι.Πρέπει.

Συμπαράσταση στον Γιώργο Κόκκινο.Υπογραφές

Σαν σήμερα,στις 24 Ιουλίου του 1974, η Δημοκρατία αποκαταστάθηκε στην Ελλάδα.Η Χούντα των Συνταγματαρχών κατέρρευσε κάτω από το βάρος της προδοσίας που συντελέστηκε στην Κύπρο.
Πέρασαν 35 χρόνια από τότε που το "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών" πέρασε ανεπιστρεπτί.
Κι όμως σ΄αυτή τη χώρα δυστυχώς και σήμερα γίνονται προσπάθειες να φιμωθούν οι ακαδημαϊκές ελευθερίες.
Δείτε μια ακόμα ανακοίνωση συμπαράστασης στον Αναπληρωτή Καθηγητή Ιστορίας Γ. Κόκκινο και υπογράψτε, αν συμφωνείτε στο http://www.petitiononline.com/KOKKINOS/petition.html


ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ Γ.ΚΟΚΚΙΝΟ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ


Κατά της προκλητικής προσπάθειας να φιμωθούν οι ακαδημαϊκές ελευθερίες και να σπιλωθούν η προσωπικότητα και το ήθος του πανεπιστημιακού καθηγητή Γ. Κόκκινου

Ύστερα από τα δύο συνεχόμενα δημοσιεύματα της κυριακάτικης εφημερίδας "Το Πρώτο Θέμα" στις 5 και 12 Ιουλίου 2009, που στρέφονται με απαράδεκτο και υβριστικό τρόπο κατά του κ. Γ. Κόκκινου, αναπληρωτή καθηγητή Ιστορίας και Διδακτικής της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου, οι υπογράφοντες, φίλοι, συνεργάτες, συνάδελφοι, φοιτητές, εκπαιδευτικοί και πολίτες με δημοκρατικές ευαισθησίες που υπερασπίζονται την ελευθερία της έκφρασης, αισθανόμαστε την ανάγκη να διαμαρτυρηθούμε και να εκφράσουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας προς τον κ. Γ. Κόκκινο.


Γι’ αυτό το λόγο δηλώνουμε τα εξής:


Α) Θεωρούμε αυτονόητη υποχρέωσή μας την υπεράσπιση της ελευθερίας έκφρασης, που είναι κατοχυρωμένη δημοκρατική κι επιστημονική αξία από το Σύνταγμα, τις Διεθνείς Συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη νομολογία όλων των Δικαστηρίων.


Β) Πιστεύουμε ότι οι επιστημονικές και ιδεολογικές αντιπαραθέσεις βρίσκουν την έκφρασή τους μέσα από το διάλογο και τη γόνιμη αντιπαράθεση και όχι μέσα από λιβελλογραφήματα, ψευδείς κατασκευές περί εθνικών συνωμοσιών και απόπειρες εκφοβισμού που θυμίζουν άλλες εποχές.


Γ) Κατακρίνουμε ως απαράδεκτη την πρακτική της παραποίησης των απόψεων του κ. Γ. Κόκκινου και την παρουσίαση της προσωπικής άποψης και ερμηνείας του δημοσιογράφου ως αδιαμφισβήτητης πραγματικότητας. Πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα από τα δημοσιεύματα της εφημερίδας, όπως: «οι παραχαράκτες της ιστορίας», «το ανθελληνικό παραλήρημα του καθηγητή Γ. Κόκκινου», ο Γ. Κόκκινος «κατηγορεί τη συγγραφέα του ανιστόρητου βιβλίου της Στ΄ Δημοτικού ως υπερβολικά εθνικίστρια» κ.ά. αποτελούν χαρακτηρισμούς που δεν προκύπτουν από τα παραθέματα που ο ίδιος ο δημοσιογράφος παραθέτει(!) και που υποτίθεται ότι είπε ή έγραψε ο κ. Γ. Κόκκινος.


Δ) Καταδικάζουμε την εμπλοκή πολιτικών παραγόντων σε ζητήματα πανεπιστημιακής έρευνας, που εκδηλώθηκε με ερώτηση βουλευτή του ΛΑΟΣ στη Βουλή μετά το δημοσίευμα του «Θέματος» και με απειλητικές δηλώσεις άλλου βουλευτή του ίδιου πολιτικού χώρου σε τηλεοπτικούς σταθμούς για ποινές απόλυσης (και άλλα φαιδρά που θύμιζαν "ιδιώνυμο", αλλά αυτή τη φορά ‘όχι ως τραγωδία αλλά ως φαρσοκωμωδία’). Θεωρούμε την κομματική αυτή ανάμειξη ως προσπάθεια λαϊκιστικού αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης με ψηφοθηρικούς στόχους που συντηρούν το ιδεολόγημα του «εθνικού κινδύνου». Σε αυτό το στόχο τους οι συγκεκριμένοι πολιτικοί βρίσκουν συμμάχους δημοσιογράφους, γιατί το θέμα αυτό δυστυχώς «πουλάει». Όμως, η ψηφοθηρική πολιτική και οι δημοσιογραφικές σκοπιμότητες καμία σχέση δεν έχουν με τις ακαδημαϊκές ελευθερίες και την επιστημονική έρευνα.


E) Σε καμία περίπτωση, βέβαια, δεν θέλουμε να αποτελέσουν αντικείμενο παρανόησης ή παραποίησης οι θέσεις μας και να πιστέψει κάποιος ότι δεν έχει το δικαίωμα άποψης ο μη ειδικός σε θέματα Ιστορίας. Αντίθετα, δηλώνουμε ότι για επίμαχα θέματα θα πρέπει να ανοίξει πλατύς διάλογος από όλες τις πλευρές, με όλες τις αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις, όπου θα έχουν δικαίωμα έκφρασης όλοι, χωρίς κοινωνικούς ή μορφωτικούς αποκλεισμούς. Θεωρούμε πολύ εποικοδομητικό αυτό το διάλογο για δύο λόγους :


αφενός μεν θα επαναπροσδιοριστεί τι είναι εθνικό και τι δεν είναι (αλήθεια, έχει αναρωτηθεί ο αρθρογράφος που έκανε το "ρεπορτάζ" στο «Πρώτο Θέμα» ποιος καθορίζει κάθε φορά τι είναι εθνικό και τι αντεθνικό;), εφόσον έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί οι χαλεποί καιροί των εθνοκάπηλων και η χώρα μας αποτελεί ευνομούμενο ευρωπαϊκό κράτος, και αφετέρου θα αξιοποιήσουμε ως διαρκές εθνικό παρόν και ζωντανή ελληνική παράδοση τον αγωνιστικό συνταγματισμό για ανθρώπινα δικαιώματα και δημοκρατικές ελευθερίες και όχι το παρελθόν του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» και της «συμμόρφωσης προς τας υποδείξεις»


Στ) Εκφράζουμε τη συμπαράσταση και την υποστήριξή μας προς τον κ. Γ. Κόκκινο, όπως και προς κάθε πολίτη που υφίσταται ψυχολογική βία, επειδή διατυπώνει προφορικά ή γραπτά τις απόψεις του, ιδιαίτερα όταν αυτές είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες και "κοινός τόπος" για την πανεπιστημιακή κοινότητα. Αν αυτές δεν είναι αρεστές σε κάποιους, αυτοί, βεβαίως, έχουν κάθε δικαίωμα να αντιπαραθέσουν τις δικές τους. Νομίζουμε, όμως, ότι είναι ανέντιμο να υποκαθίστανται τα επιχειρήματα από κατασκευασμένα ψεύδη, σπίλωση του εκπαιδευτικού έργου και του ήθους του κ. Γ. Κόκκινου και αφελείς αλλά εξοργιστικές απειλές.


Ζ) Καλούμε κάθε πολίτη με δημοκρατικές ευαισθησίες να αντιταχθεί σε τέτοιες μεθοδεύσεις και να υπογράψει τη διαμαρτυρία μας. Ιδιαίτερη έκκληση κάνουμε σε επώνυμους πνευματικούς ανθρώπους, των οποίων η φωνή έχει μεγαλύτερη εμβέλεια από τη δική μας, να αντιδράσουν, με όποιο τρόπο θεωρούν πρόσφορο, στην απόπειρα κατασκευής ανθελληνικής υστερίας, εκφοβισμού και φίμωσης της ελεύθερης έκφρασης.


Πιστεύουμε ότι το πρόβλημα αυτό δεν αφορά μεμονωμένα πρόσωπα, αφορά όλους μας. Και γι’ αυτό η απουσία παρέμβασης σημαίνει έλλειψη συλλογικότητας και η έλλειψη συλλογικότητας έλλειμμα Δημοκρατίας.


Ομάδα Εκπαιδευτικών

Αθήνα 18/7/2009.

ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ

Στο: http://www.petitiononline.com/KOKKINOS/petition.html
Πηγή:alfavita

"Ο ιστορικός Γ.Κόκκινος και η αλήθεια"

Νέα προσθήκη: από την alfavita
"Ο Γιώργος Κόκκινος και η διαμόρφωση εθνικής συνείδησης".

Συμπαράσταση στον πανεπιστημιακό που εγκαλείται για την πολύπλευρη κριτική του σκέψη.
Σχετικά:

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_15/07/2009_322198, 2009-07-15

http://www.alfavita.gr/anakoinoseis/ank14_7_9_1054.php, 2009-7-14

http://www.rodiaki.gr/v3/index.asp?archive=548&page=14, 2009-7-12

http://www.rodiaki.gr/v3/index.asp?archive=546&page=12, 2009-7-10

http://www.alfavita.gr/anakoinoseis/ank09_7_9_0320.php, 2009-7-8

Οι ιδέες του Γ. Κόκκινου για την Ιστορία και την Διδακτική της σε καμμία περίπτωση δεν στρέφονται ενάντια στη διαμόρφωση εθνικής συνείδησης, όπως εσφαλμένα υποστηρίχθηκε.

Επικρίνουν, μεν, και συχνά με αυστηρότητα, τις εθνικιστικές (και όχι μόνο) μονομέρειες και υπερβολές, υποστηρίζουν όμως, σθεναρά, την ανάπτυξη μιας εθνικής συνείδησης ανοιχτής και ευαίσθητης στις γνώμες των Άλλων (των άλλων λαών και πολιτισμών, των άλλων εθνοτήτων), όπως αρμόζει στην παγκόσμια, πολυφωνική κοινωνία της εποχής μας, για την οποία καίριας σημασίας μέλημα αποτελεί η εξεύρεση τρόπων ειρηνικής συνύπαρξης δια μέσου της αλληλοκατανόησης.
Μία τέτοια, περιεκτική-συμπεριληπτική, μορφή εθνικής συνείδησης προάγει τον αμοιβαίο σεβασμό των πολιτών και των πολιτισμών, την κουλτούρα του ισότιμου διαλόγου, την ενσωμάτωση των διαφορετικών στοιχείων στο ίδιο κοινωνικό σύνολο. Αντίθετα, αποστρέφεται τους κάθε είδους αποκλεισμούς και δαιμονοποιήσεις που κατά το παρελθόν συνετέλεσαν στο να οδηγηθεί η ανθρωπότητα σε μαζικά εγκλήματα, εθνικές τραγωδίες, γενοκτονίες ή άλλες καταστροφές.

Με τις πολυδιάστατες-πολυμερείς, μερικές φορές αιχμηρές, αλλά και διεξοδικά τεκμηριωμένες κριτικές του τοποθετήσεις ο καθηγητής –όπως οφείλει να κάνει, επιδιώκοντας την αντικειμενικότητα– στην πραγματικότητα εμβαθύνει και διευρύνει την αντίληψη περί εθνικής συνείδησης, αφενός, επειδή την συναρτά με ζητήματα ιδεολογικά, πολιτικά, κοινωνικά, πολιτισμικά και εκπαιδευτικά, αφετέρου, επειδή αξιολογεί μεθοδικά κάθε άποψη, αποτιμώντας τα εκάστοτε υπέρ και κατά.
Κατά συνέπεια, η πολυπρισματική ιστορική κριτική του Γ. Κόκκινου, συνυπολογίζοντας κοινούς τόπους της Παιδαγωγικής της Ειρήνης και της Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης, συμβάλλει ουσιαστικά στη συγκρότηση μιας υγιούς εθνικής συνείδησης, ικανής να αποφύγει τις στρεβλώσεις του παρελθόντος, να ανασυντάξει δημιουργικά το δυναμικό της ισορροπώντας μεταξύ συνέχειας και αλλαγής, αλλά και να αντιληφθεί η ίδια τις ιστορικές προϋποθέσεις της δημιουργίας της.
Και είναι κρίμα –αλλά δυστυχώς ευεξήγητο– που η πληθωρική κριτική σκέψη ενός διεθνώς καταξιωμένου επιστήμονα, ενώ στον πανεπιστημιακό χώρο της ελεύθερης διακίνησης ιδεών –στον οποίο ανήκει– λογίζεται ως εφόδιο και τον έχει οδηγήσει στην κατάκτηση μιας ήδη αξιοζήλευτης θέσης, αντίθετα, από ένα μέρος του ελληνικού δημόσιου χώρου διαβάζεται αποσπασματικά, παρανοείται, εκλαμβάνεται ως στοιχείο ανατρεπτικό και καταγγέλλεται.

Παναγιώτης Γατσωτής, εκπαιδευτικός
Αγαθοκλής Αζέλης, ιστορικός
Γαβρίλης Λαμπάτος, ιστορικός
.....................................................

Επανερχόμαστε στο θέμα με αφορμή την ανακοίνωση συμπαράστασης που εξέδωσαν Σχολικοί Σύμβουλοι Ν. Δωδεκανήσου.
Δείτε την ανακοίνωση στην alfavita

"Ο ιστορικός κ. Γ. Κόκκινος και η αλήθεια"

Θα θέλαμε να εκφράσουμε τη διαμαρτυρία μας για τα όσα δημοσιεύτηκαν στο φύλλο της Εφημερίδας «Πρώτο Θέμα» της Κυριακής 5ης Ιουλίου 2009 -και αναδημοσιεύτηκαν στη Ροδιακή Εφημερίδα «Γνώμη» της Δευτέρας 6ης Ιουλίου 2009- και αναφέρονται στο επιστημονικό έργο του Αναπληρωτή Καθηγητή της Ιστορίας και Διδακτικής της Ιστορίας του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης (Π.Τ.Δ.Ε.) του Πανεπιστημίου Αιγαίου κ. Γ. Κόκκινου.

Τα δημοσίευμα αντλώντας υλικό από την ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου, αλλά και επικαλούμενο πληροφορίες από παράδοση μαθήματος στους φοιτητές στην αίθουσα διδασκαλίας, κάνει λόγο για «άνευ προηγουμένου ανθελληνικό παραλήρημα» του κ. Κόκκινου με αφορμή τις επιστημονικές του απόψεις για το αποσυρθέν -πλέον- βιβλίο της Στ΄ Τάξης του Δημοτικού- κατηγορώντας τον ότι υποστηρίζει, ανάμεσα σε άλλα, πως «η διαμόρφωση εθνικής ταυτότητας στους μαθητές είναι βλαπτική και απευκταία…»

Οι χαρακτηρισμοί του δημοσιεύματος αυτού μας προκαλούν έκπληξη, καθώς στο πλαίσιο της άσκησης του επιμορφωτικού έργου μας δόθηκε πολλές φορές η ευκαιρία να συνεργαστούμε τόσο με το Εργαστήρι Ιστορίας και Κοινωνικών Επιστημών του Π.Τ.Δ.Ε., όσο και με τον ίδιο τον Καθηγητή. Στις επιμορφωτικές, επιστημονικές ημερίδες που οργανώθηκαν κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους και απευθύνονταν σε δασκάλους και νηπιαγωγούς με εισηγητή τον ιστορικό κ. Κόκκινο και συνεργάτες του, αναπτύχθηκε πλούσιος προβληματισμός για τις νέες επιστημονικές τάσεις στη διδακτική της Ιστορίας στη Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Στο πλαίσιο του διαλόγου αυτού εκφράστηκαν και διαφορετικές απόψεις καθώς - με αφορμή και το αποσυρθέν βιβλίο- έχει ανοίξει ένας ουσιαστικός, θεωρούμε, διάλογος για θέματα τα οποία αφορούν την ιστορική εκπαίδευση και την εξέλιξη της ιστοριογραφίας όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και διεθνώς και αποτελούν τα τελευταία χρόνια αντικείμενο επιστημονικής μελέτης και έρευνας.

Διαβεβαιώνουμε κατηγορηματικά, πως σε καμία περίπτωση, δεν προέκυψε κανενός είδους «ανθελληνικό παραλήρημα» ή οτιδήποτε άλλο το οποίο θα μπορούσε να υπονομεύσει την καλλιέργεια εθνικής και πατριωτικής συνείδησης στους μαθητές του σχολείου. Είναι για μας σίγουρο, πως το συγκεκριμένο δημοσίευμα, δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια και αδικεί κατάφωρα το συγκεκριμένο επιστήμονα ο οποίος κατέχει μια ζηλευτή θέση στον πανεπιστημιακό χώρο με πλούσιο συγγραφικό και επιστημονικό έργο αναγνωρισμένο τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Αξίζει να σημειωθεί εδώ, ότι συγγραφικό έργο του κ. Κόκκινου που αναφέρεται σε θέματα εθνικής Ιστορίας συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των Εκδόσεων της Βουλής των Ελλήνων.

Ταυτόχρονα, με τον τρόπο που τα δημοσιεύματα αυτά παρουσιάζονται, μπορεί να δημιουργήσουν κινδύνους για την ελεύθερη έκφραση των επιστημονικών απόψεων και να θέσουν σοβαρά εμπόδια στην ανάπτυξη ενός γόνιμου διαλόγου και στοχασμού στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Θεωρούμε τέλος, ότι η δημοσιογραφική έρευνα σε θέματα που αφορούν την εκπαίδευση και το σχολείο, για να είναι έγκυρη και αντικειμενική δεν πρέπει να είναι μονομερής, αλλά προϋποθέτει και απαιτεί επαρκή τεκμηρίωση και αξιόπιστες πηγές.

Ματθαίου Σεβαστή, Σχολική Σύμβουλος Προσχολικής Αγωγής Ν. Δωδεκανήσου
Σπανός Πέτρος, Σχολικός Σύμβουλος 1ης Περιφέρειας Α/θμιας Εκπαίδευσης Ν. Δωδεκανήσου.
Ράπτης Νικόλαος, Σχολικός Σύμβουλος 2ης Περιφέρειας Α/θμιας Εκπαίδευσης Ν. Δωδεκανήσου.
Καβαλιέρου Μαρία, Σχολική Σύμβουλος 3ης Περιφέρειας Α/θμιας Εκπαίδευσης Ν. Δωδεκανήσου.

"Συμπαράσταση στον καθηγητή Γιώργο Κόκκινο"

"Πρώτο Θέμα", 5-7-2009
 
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΕΠ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

8 Ιουλίου 2009

Με αφορμή δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας και εκπομπή σε τηλεοπτικό κανάλι θέλουμε να εκφράσουμε την αμέριστη συμπαράστασή του Συλλόγου ΔΕΠ Πανεπιστημίου Αιγαίου στο συνάδελφό μας στη Ρόδο , Γ. Κόκκινο, Αναπληρωτή Καθηγητή στο αντικείμενο της Διδακτικής της Ιστορίας, ο οποίος δέχεται επίθεση για τις ακαδημαϊκές και επιστημονικές του απόψεις σχετικά με τη Διδασκαλία της Ιστορίας.

Η έρευνα, η διδασκαλία, οι ακαδημαϊκές, πολιτικές και κοινωνικές τοποθετήσεις δεν μπορούν να υποτάσσονται στις πολιτικές και ιδεολογικές σκοπιμότητες κομμάτων και μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η επίθεση ενάντια στο συνάδελφο αποσκοπεί στον εκφοβισμό όλων των πανεπιστημιακών και αμφισβητεί το πανεπιστήμιο ως χώρο ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Εντάσσεται σε μια ευρύτερη αυταρχική στροφή ενάντια στις ακαδημαϊκές ελευθερίες και το πανεπιστημιακό άσυλο, στην οποία πρωτοστατούν η κυβέρνηση αλλά και οι δυνάμεις της ακροδεξιάς.

Ο Σύλλογος Πανεπιστημίου Αιγαίου καταγγέλλει τις μορφές άμεσης ή έμμεσης περιστολής της ελεύθερης διακίνησης απόψεων μέσα στον ακαδημαϊκό χώρο και τις πρακτικές φρονηματικής στοχοποίησης συναδέλφων και βρίσκεται στο πλευρό του συναδέλφου Γ. Κόκκινου.

Καλούμε τις Πρυτανικές Αρχές να καταδικάσουν απερίφραστα την επίθεση που δέχεται ο συνάδελφος. Καλούμε την ακαδημαϊκή κοινότητα να βρίσκεται σε εγρήγορση απέναντι στην αμφισβήτηση του πανεπιστημίου ως χώρου ανάπτυξης της κριτικής σκέψης και χώρου ελεύθερης διακίνησης ιδεών.

Πηγή:alfavita

Για την ελευθερία του λόγου και της έρευνας
«Η τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες».

Αυτό ορίζει η πρώτη παράγραφος του άρθρου 16 του Συντάγματός μας.

Κάποιοι όμως φαίνεται πως το αμφισβητούν.Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια συστηματική προσπάθεια από πολιτικούς φορείς του ακροδεξιού και εθνικιστικού χώρου και από συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης να ελεγχθούν επιστήμονες και πανεπιστημιακοί δάσκαλοι για τις απόψεις τους ή για το αντικείμενο της έρευνάς τους. Καταγγέλλονται όσοι δεν ευθυγραμμίζονται με τις θέσεις ενός μετώπου αυτόκλητων υπερασπιστών της “εθνικής ορθότητος”.

Διαβάλλονται όσοι ασχολούνται με μια απαλλαγμένη από προκαταλήψεις επιστημονική έρευνα των μειονοτικών ομάδων και γλωσσών. Πλέον, επιχειρείται ακόμα και ο εξοστρακισμός τους από τα Πανεπιστήμια. Και δυστυχώς οι καταγγελίες αυτές ενίοτε βρίσκουν ανταπόκριση σε όσους προτάσσουν το πολιτικό όφελος σε βάρος της ακαδημαϊκής ελευθερίας.

Δεν αναφερόμαστε βεβαίως στη θεμιτή επιστημονική κριτική, αλλά στη στοχοποίηση δια του τύπου και στην πολιτική πίεση. Θεωρούμε αδιανόητο να υπάρχουν απόπειρες λογοκρισίας και εκφοβισμού στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.Είναι γνωστό από την ιστορία πού οδήγησαν τέτοια φαινόμενα όταν υποτιμήθηκαν ή όταν θεωρήθηκε ότι αγγίζουν μόνο μειοψηφίες.Με αυτή την ανακοίνωση δηλώνουμε αλληλέγγυοι στους συναδέλφους που δυσφημούνται για τις επιστημονικές τους θέσεις και καλούμε την ακαδημαϊκή κοινότητα να αντιδράσει.
Αν κάποιοι υπονομεύουν το συμφέρον της χώρας είναι αυτοί που μάχονται την ανεξάρτητη επιστημονική έρευνα στην Ελλάδα. Όσοι θέλουν τους πολίτες, όχι ενεργούς και σκεπτόμενους, αλλά καθηλωμένους σε φοβικά στερεότυπα και προκαταλήψεις. Όσοι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τον κριτικό και τεκμηριωμένο λόγο.
Υπενθυμίζουμε ότι το τελευταίο άρθρο του Συντάγματος εξακολουθεί να ορίζει πως «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων». Εδώ κρίνεται ο συνταγματικός πατριωτισμός όλων μας: στην υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών, εκ των οποίων θεμελιώδεις είναι η ελευθερία του λόγου και η ανεξαρτησία της έρευνας και της πανεπιστημιακής διδασκαλίας.

Εκ μέρους των μελών του Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων (ΚΕΜΟ),
Η γραμματεία

www.kemo.gr
8 Ιουλίου 2009

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΝΩΜΕΝΗ ΚΥΠΡΟΣ

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η

Να αντιδράσουμε στο διωγμό πανεπιστημιακών δασκάλων

Τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα και στην Τουρκία, πάντοτε επηρέαζαν και επηρεάζουν τις προοπτικές επανένωσης της Κύπρου. Την ίδια στιγμή επηρεάζουν και το κλίμα αποδοχής, διαλόγου και ανεκτικότητας στη διαφορετική άποψη, στο εσωτερικό των δύο κοινοτήτων.

Ως Πλατφόρμα εκφράζουμε την έντονη ανησυχία και δυσαρέσκειά μας, για το γεγονός ότι ταυτόχρονα στην Τουρκία και στην Ελλάδα, ξεκίνησε τελευταία μια νέα επίθεση εναντίον πανεπιστημιακών δασκάλων για τις απόψεις τους. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι στο στόχαστρο βρίσκονται και στις δύο χώρες καθηγητές Ιστορίας. Κατηγορούνται για το επιστημονικό τους έργο, τη στιγμή που αυτό δεν αμφισβητείται επιστημονικά, αφού πρόκειται για καταξιωμένους διεθνώς πανεπιστημιακούς. Κατά κανόνα οι επικρίσεις είναι γενικόλογες και δαιμονοποιημένες, επισείοντας τον κίνδυνο απώλειας της «εθνικής καθαρότητας».

Τις τελευταίες μέρες, μέσα από έντυπα και δημόσιες παρεμβάσεις, ακραία και φανατικά στοιχεία έχουν στοχοποιήσει τον καθηγητή Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου Γιώργο Κόκκινο. Έχει τεθεί από τηλεοράσεως μέχρι και θέμα απόλυσής του, για επιστημονικές θέσεις του που δημοσιεύθηκαν, και που με σκόπιμο τρόπο διαστρεβλώθηκαν βάναυσα. Πέραν του γεγονότος ότι ο καθηγητής δεν ανέφερε οτιδήποτε που θα μπορούσε να θεωρηθεί εκτός του επιστημονικού λόγου, η ουσία στην προκειμένη περίπτωση είναι το κλίμα πνευματικής τρομοκρατίας: Είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να αφεθεί να δημιουργηθεί κλίμα ελέγχου της ελευθερίας σκέψης και έκφρασης. Και είναι ακόμη πιο επικίνδυνο να ελέγχεται – με την απειλή μάλιστα της απόλυσης – ένας πανεπιστημιακός δάσκαλος, για όσα διατυπώνει στο πλαίσιο της επιστημονικής του δουλειάς.

Η Πλατφόρμα εκφράζει τη συμπαράστασή της στον καθηγητή Γιώργο Κόκκινο, και καλεί την πνευματική και πανεπιστημιακή κοινότητα της Κύπρου να εκφράσει με έντονο τρόπο τη δική της συμπαράστασή και την αντίθεσή της σε φαινόμενα ολοκληρωτισμού. Η σιωπή μπροστά σε τέτοια φαινόμενα εκτρέφει το φανατισμό και τη μισαλλοδοξία, βαθαίνει το χάσμα ανάμεσα στους ανθρώπους, τις κοινωνίες και τους λαούς, δημιουργεί συνθήκες οργουελικού φασισμού στην καθημερινότητα όλων μας. Εξάλλου, ενόσω οι φωνασκίες εθνικιστικού χαρακτήρα μένουν αναπάντητες, κινδυνεύει να δημιουργηθεί ένα εξαιρετικά στενό πλαίσιο για το τι είναι «εθνικά ορθόν». Ένα πλαίσιο-κώδικας, που θα απαγορεύει να εκφραστεί οτιδήποτε δε συνοδεύεται από πιστοποιητικό εθνικών φρονημάτων.

Κατά τον ίδιο τρόπο η Πλατφόρμα εκφράζει τη συμπαράστασή της προς τους Τούρκους πανεπιστημιακούς, καλώντας όλους να αντιδράσουν εξίσου. Γιατί, όπως ο φανατισμός απλώνεται πέραν των συνόρων και δια μέσου των εθνών, έτσι και η αλληλεγγύη δεν πρέπει να αναγνωρίζει σύνορα.

Δείτε σχετική ανάρτηση και στο teachershistorybook.blogspot.com

Σημ.

Ο Γιώργος Κόκκινος είναι αναπληρωτής καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αιγαίου, όπου διδάσκει Διδακτική της Ιστορίας και Ευρωπαϊκή Μεσογειακή και Ελληνική Ιστορία.

.............................................

Προσθήκη,18-7-2009

Δείτε επίσης:

Πόντος και Αριστερά

http://kars1918.wordpress.com/

"Από σένα η άνοιξη εξαρτάται"

("Η διαγώνιος",1986.Κολάζ του Ελύτη)

Πάει κι αυτή η σχολική χρονιά.Πρόσφατα, οι μαθητές μας της Γ΄Λυκείου πήραν τα Απολυτήριά τους στις καθιερωμένες τελετές αποφοίτησης.Ήδη έχουν ανακοινωθεί και τα αποτελέσματα για τα ΑΑΕΙ Κύπρου και αναμένονται τα της Ελλάδας.Άσχετα απ΄αυτά όμως οι μαθητές/απόφοιτοι ετοιμάζονται αυτές τις μέρες για να καταταγούν στην εθνική φρουρά(οι σπουδές θα περιμένουν).Οι μαθήτριες από την άλλη κάνουν σχέδια για την επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά και προετοιμάζονται για τη σχολή που θα επιλέξουν.
Για όλα αυτά τα παιδιά, που ανοίγουν τώρα τα φτερά τους για το αύριο, ευχόμαστε τα καλύτερα!Θα συνεχίσουμε να είμαστε κοντά τους για ό,τι μας χρειαστούν, είμαστε σίγουροι ότι θα πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους, πιστεύουμε στην αλήθεια τους και τους αποχαιρετάμε με ένα ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη.

Είσαι νέος -το ξέρω- και δεν υπάρχει τίποτε.

Λαοί, έθνη, ελευθερίες, τίποτε.

Όμως ε ί σ α ι. Και την ώρα που

Φεύγεις με το 'να πόδι σου έρχεσαι με τ' άλλο

Ερωτοφωτόσχιστος

Περνάς θέλεις -δε θέλεις

Αυλητής φυτών και συναγείρεις τα είδωλα

Εναντίον μας. Όσο η φωνή σου αντέχει.

Πώς της παρθένας το τζιτζίκι όταν το πιάνεις

Πάλλονται κάτω απ' το δέρμα σου οι μυώνες

Ή τα ζώα που πίνουν κι ύστερα κοιτούν

Πώς σβήνουν την αθλιότητα: ίδια εσύ

Παραλαμβάνεις απ' τους Δίες τον κεραυνό

Και ο κόσμος σου υπακούει. Εμπρός λοιπόν

Από σένα η άνοιξη εξαρτάται. Τάχυνε την αστραπή

Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.

(Ο Μικρός Ναυτίλος,Οδυσσέας Ελύτης,Και με φως και με θάνατον,3)