22 Φεβ 2009

"Το μείζον διακύβευμα για την παιδεία"





Τ
α όσα γράφει στο άρθρο της η Χριστίνα Κουλούρη δεν αφορούν μόνο την Ελλάδα. Οι όποιες εξαγγελίες και οι μεγαλόπνοοι στόχοι για εκπαιδευτική μεταρρύθμιση δεν πρέπει να εξαντλούνται σε θεωρητικό επίπεδο.
Στην Κύπρο φαίνεται να υπάρχει η πολιτική βούληση. Ο Γιώργος Τσιάκαλος, πρόεδρος της Επιτροπής για τα Αναλ. Προγράμματα, έχει δηλώσει ότι στόχος της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης είναι να βρεθεί το κυπριακό εκπαιδευτικό σύστημα στη θέση που του αρμόζει. Αναμένουμε, αν και τα δύσκολα έπονται...

"Υπερπαραγωγή απόψεων αλλά ορατότης μηδέν στην Παιδεία"
της Χριστίνας Κουλούρη

Η ΕΠΑΓΓΕΛΙΑ της αδύνατης μεταρρύθμισης μοιάζει να έχει στοιχειώσει το εκπαιδευτικό σύστημα και των τριών βαθμίδων. Σχεδόν νομοτελειακά, τις τελευταίες δεκαετίες, κάθε νέος υπουργός Παιδείας αναγγέλλει μια μεταρρύθμιση. Οι αναγγελίες αυτές ανταποκρίνονται σε μια εγγενώς αντιφατική πραγματικότητα: την υπερεπένδυση της ελληνικής κοινωνίας στην (πανεπιστημιακή κυρίως) εκπαίδευση, την ευρεία απήχηση κάθε υπόσχεσης για «αλλαγή» και «μεταρρύθμιση», και τη δυσπιστία έως απόλυτη άρνηση κάθε αλλαγής στο ισχύον σύστημα. Συνεπώς, επίσης σχεδόν νομοτελειακά, κάθε αναγγελλόμενη μεταρρύθμιση αυτοακυρώνεται εν τω γεννάσθαι. Οι μόνες «ανεκτές» αλλαγές αφορούν διαχειριστικά ζητήματα και σε προσαρμογές του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου μάλλον προς μια κατεύθυνση ενίσχυσης της γραφειοκρατικής αντίληψης.
Η σχιζοφρενική αυτή πραγματικότητα δεν αναστέλλει την υπερπαραγωγή απόψεων σχετικά με το τι πρέπει και τι δεν πρέπει να αλλάξει. Η κριτική, στη χώρα της ρητορικής υπερβολής, είναι πολύπλευρη και οξεία. Διατυπώνεται χωρίς ιεραρχήσεις, με στόχο τον εντυπωσιασμό, και χωρίς συνήθως να προτείνονται συγκεκριμένα μέτρα.
Στη σύγχυση συμβάλλουν η επιλεκτική προβολή από τα ΜΜΕ ζητημάτων σχετικών με την εκπαίδευση (π.χ. καλλιεργείται συστηματικά η απαξίωση των πανεπιστημίων),
η έλλειψη μακρόπνοης και συνθετικής εκπαιδευτικής πολιτικής (εφόσον κάθε αλλαγή υπουργού Παιδείας διαρρηγνύει τη συνέχεια, παρά τις διαψεύσεις) και ο προφανής συντηρητισμός της κοινωνίας απέναντι σε ενδεχόμενες αλλαγές (στάση που ενισχύεται από ένα ευρύτατο δίκτυο οικονομικών και συντεχνιακών συμφερόντων).
Αναμφίβολα, πάντως, η Παιδεία στη χώρα μας διανύει περίοδο μεγάλης απαξίωσης, γεγονός που δημιουργεί αίσθημα δυσφορίας και ματαιότητας στις νέες γενιές. Η ίδια η έννοια της δημόσιας παιδείας έχει υπονομευτεί συστηματικά, για πολλούς λόγους αλλά και γιατί συνυπάρχει επί δεκαετίες με ένα υψηλού κόστους σύστημα παραπαιδείας.
Το μείζον διακύβευμα λοιπόν σήμερα είναι να αποκατασταθεί το κύρος της εκπαίδευσης συνολικά και να προετοιμάζονται επαρκώς οι νέες γενιές για ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον. Ο στόχος αυτός συνεπάγεται γενναίες μεταρρυθμίσεις σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Καμία μεταρρύθμιση δεν μπορεί να είναι μακροπρόθεσμα αποτελεσματική αν εξαντλείται σε κάποια λεπτομέρεια του συστήματος.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η συζήτηση για το σύστημα εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο. Χωρίς να υποτιμώ τη σημασία και αυτού του στοιχείου του εκπαιδευτικού μας συστήματος, αποτελεί υπεραπλούστευση να υποστηρίζουμε ότι η αλλαγή του συστήματος των εισαγωγικών εξετάσεων θα συνεισφέρει στη δομική μεταρρύθμιση την οποία χρειάζεται σήμερα η εκπαίδευσή μας. Αν επικεντρωθούμε μόνο στο εξεταστικό, στην ουσία επιβεβαιώνουμε τον καθοριστικό του ρόλο στην οργάνωση της δευτεροβάθμιας- ακόμη και της πρωτοβάθμιας- εκπαίδευσης.
Το πρόβλημα δεν έγκειται όμως στο σύστημα των εξετάσεων καθαυτό (το οποίο άλλωστε δεν έχει αμφισβητηθεί ως προς τη διαφάνειά του και την αξιοπιστία του) αλλά στον τρόπο που οργανώνονται οι σπουδές, στη στοχοθεσία της βασικής εκπαίδευσης και στην εν τέλει εισαγωγή των επιτυχόντων σε σχολές που δεν τις έχουν επιλέξει. Το πρόβλημα δεν εξαντλείται στον αριθμό των εξεταζόμενων μαθημάτων αλλά στην ύλη και στον τρόπο εξέτασης. Όσο εξακολουθεί να ισχύει το σύστημα του μοναδικού κρατικού εγχειριδίου και της αξιολόγησης με βάση την ικανότητα αποστήθισης, κανένα εξεταστικό σύστημα δεν θα βελτιώσει την ποιότητα της Παιδείας. Χρειάζεται συνεπώς μια συνολική αλλαγή των μεθόδων διδασκαλίας και αξιολόγησης των μαθητών, ώστε να προσφέρεται ουσιαστική Παιδεία και καλλιέργεια. Προφανώς μια παρόμοια αλλαγή δεν μπορεί να μη συνδυάζεται με αλλαγή του συστήματος των εισαγωγικών εξετάσεων.
Ωστόσο πρόκειται για διαφορετική στόχευση και ιεράρχηση. Τέλος, πολύς λόγος γίνεται για την αναγκαιότητα αλλαγών στα πανεπιστήμια. Οι εικόνες των βανδαλισμών, η αναίτια βία, η υποβάθμιση των πτυχίων, η απαξίωση των πανεπιστημιακών δασκάλων αποτελούν αναμφίβολα συμπτώματα της γενικευμένης κρίσης στην εκπαίδευση (αλλά και στην κοινωνία συνολικά).
Το βασικό και πιο ανησυχητικό σύμπτωμα αυτής της κρίσης, ωστόσο, είναι το άγχος των νέων παιδιών, η ανασφάλεια και τα ψαλιδισμένα φτερά τους. Φτάνουν στο Πανεπιστήμιο χωρίς πυξίδα. Έχουν συνθλιβεί τα προηγούμενα χρόνια για να πετύχουν έναν στόχο που οι περισσότεροι δεν τον έχουν επιλέξει. Μια φυγόκεντρος επιλογή τους έχει πετάξει σε τμήματα της επαρχίας που μοιάζουν με πνευματική εξορία. Και δεν μπορούν να οραματιστούν ένα μέλλον. Στην περίπτωση της ανώτατης εκπαίδευσης η εξάντληση της συζήτησης στα περί ασύλου είναι υποκριτική. Προφανώς υπάρχει ζήτημα και εκεί. Δεν λύνεται ωστόσο μόνο με νομικές ρυθμίσεις. Το πρόβλημα δεν έγκειται στην έλλειψη νόμων αλλά στη μη εφαρμογή τους ή σωστότερα στην επιλεκτική εφαρμογή τους.
Είναι καιρός να τολμήσουμε μια συνολική εκπαιδευτική αλλαγή που θα δώσει στις νέες γενιές ένα όραμα το οποίο θα υπερβαίνει τις εισαγωγικές εξετάσεις. Δυστυχώς, λόγω του ισχυρού υπουργοκεντρικού χαρακτήρα του εκπαιδευτικού μας συστήματος, η γενναία μεταρρύθμιση δεν εξαρτάται από τη βούληση και τις ιδέες των λειτουργών της εκπαίδευσης ή των επιτροπών ειδικών αλλά από την ισχυρή κεντρική πολιτική βούληση. Άραγε, εμείς «ναι, μπορούμε»;

Η κ. Χριστίνα Κουλούρη είναι καθηγήτρια Νεότερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.







Πηγή:tovima.dolnet.gr/ 22/02/2009

18 Φεβ 2009

Κατακραυγή για την επίθεση κατά του Γιάννη Πανούση


"Κατακραυγή για την επίθεση κατά του Γιάννη Πανούση"

Την κατακραυγή του πνευματικού και πολιτικού κόσμου προκάλεσε η επίθεση αγνώστων κατά του καθηγητή Εγκληματολογίας Γιάννη Πανούση. Ο καθηγητής τραυματίστηκε ελαφρά, ενώ προκλήθηκαν εκτεταμένες φθορές στο πολιτιστικό κέντρο «Κωστής Παλαμάς» του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχεια:


H φωτογραφία είναι από την ιστοσελίδα του Γιάννη Πανούση www.giannispanousis.gr/.
Στο τελευταίο του άρθρο (δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία 16/02/2009) με τίτλο "Περεστρόικα α λα γκρεκ;" γράφει o Γιάννης Πανούσης: "Επειδή δεν είμαι στην υπηρεσία κανενός κι επειδή πιστεύω στη δύναμη των ιδεών και στην αυταξία των ελεύθερων ανθρώπων, αρνούμαι κάθε μορφή βίας και βιασμού συνειδήσεων."
Διαβάστε το άρθρο στην ιστοσελίδα του καθηγητή.

Αντίο στον Νίκο Κάσδαγλη(1928-2009)


Από τους σημαντικότερους πεζογράφους της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς ο Νίκος Κάσδαγλης, γεννήθηκε στην Κω το 1928 και ήταν μόνιμα εγκαταστημένος στη Ρόδο.

Το διήγημά του "Σοροκάδα" περιλαμβάνεται στην εξεταστέα ύλη των Νέων Ελληνικών της Γ΄Λυκείου.

Αντίο στον συγγραφέα των «Κεκαρμένων»

Ο Νίκος Κάσδαγλης, που πέθανε το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου(14-2-2009) στα 81 του χρόνια στη Ρόδο, ανήκε στους αντιπροσωπευτικότερους συγγραφείς της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Ανήσυχο πνεύμα αλλά και άγρυπνη δημοκρατική συνείδηση, άφησε πίσω του 16 βιβλία, σημαντικότερα από τα οποία είναι τα μυθιστορήματα «Κεκαρμένοι» και «Τα δόντια της μυλόπετρας».

Στην περίοδο της Κατοχής οργανώθηκε σε ομάδες της Δεξιάς, συνελήφθη από τον ΕΛΑΣ και φυλακίστηκε για τρεις εβδομάδες. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, όμως οι πολιτικές απόψεις του άλλαξαν. Υπάλληλος της Αγροτικής Τράπεζας από το 1948, ο Κάσδαγλης απολύθηκε από τη δικτατορία των συνταγματαρχών το 1969 εξαιτίας της γνωστής διακήρυξης που συνυπέγραψε με άλλους 17 συγγραφείς κατά του στρατιωτικού καθεστώτος.

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας συμμετείχε στις εκδόσεις «18 Κείμενα», «Νέα Κείμενα 1» και «Νέα Κείμενα 2», καθώς και στη σύνταξη του περιοδικού «Συνέχεια». Ο Νίκος Κάσδαγλης συνεργάστηκε κατά καιρούς με τις εφημερίδες «Τα Νέα» και «Η Καθημερινή» και με τα περιοδικά «Εποχές», «Ταχυδρόμος», «Διαγώνιος», «Γράμματα και Τέχνες» κ.ά. Ως το 1981 ήταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και από το 1982 της Εταιρείας Συγγραφέων, της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος.

Πηγή: Βήμα,17/02/2009

14 Φεβ 2009

Θεσσαλονίκη,Μέρες του 1969 μ.Χ.




Θεσσαλονίκη, Μέρες του 1969 μ.Χ.

Μανόλης Αναγνωστάκης
Το ποίημα ανήκει στη συλλογή Ο Στόχος (1970). Πρωτοδημοσιεύτηκε στα Δεκαοχτώ Κείμενα, που η έκδοσή τους αποτέλεσε την πρώτη πράξη ομαδικής δημόσιας αντίστασης των πνευματικών ανθρώπων κατά της δικτατορίας. Είναι ποίημα πολιτικό, όπως εξάλλου και πολλά άλλα ποιήματα του Αναγνωστάκη, και απηχεί την πολιτική και κοινωνική κατάσταση από τη μετακατοχική περίοδο και τη στρατιωτική δικτατορία.

Στην οδό Αιγύπτου -πρώτη πάροδος δεξιά
Τώρα υψώνεται το μέγαρο της Τράπεζας Συναλλαγών
Τουριστικά γραφεία και πρακτορεία μεταναστεύσεως.
Και τα παιδάκια δεν μπορούνε πια να παίξουνε από
τα τόσα τροχοφόρα που περνούνε...
Άλλωστε τα παιδιά μεγάλωσαν, ο καιρός εκείνος πέρασε που ξέρατε
Τώρα πια δε γελούν, δεν ψιθυρίζουν μυστικά, δεν εμπιστεύονται,
Όσα επιζήσαν, εννοείται, γιατί ήρθανε βαριές αρρώστιες από τότε
Πλημμύρες, καταποντισμοί, σεισμοί, θωρακισμένοι στρατιώτες,
Θυμούνται τα λόγια του πατέρα: εσύ θα γνωρίσεις καλύτερες μέρες
Δεν έχει σημασία τελικά αν δεν τις γνώρισαν, λένε το μάθημα
οι ίδιοι στα παιδιά τους
Ελπίζοντας πάντοτε πως κάποτε θα σταματήσει η αλυσίδα
Ίσως στα παιδιά των παιδιών τους ή στα παιδιά των παιδιών
των παιδιών τους.
Προς το παρόν, στον παλιό δρόμο που λέγαμε, υψώνεται
η Τράπεζα Συναλλαγών
- εγώ συναλλάσσομαι, εσύ συναλλάσσεσαι αυτός συναλλάσσεται-
Τουριστικά γραφεία και πρακτορεία μεταναστεύσεως
- εμείς μεταναστεύουμε, εσείς μεταναστεύετε, αυτοί μεταναστεύουν-
Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει, έλεγε κι ο Ποιητής
Η Ελλάδα με τα ωραία νησιά, τα ωραία γραφεία,
τις ωραίες εκκλησιές

Η Ελλάς των Ελλήνων

10 Φεβ 2009

Επιτροπές για τα Αναλυτικά Προγράμματα.Επιτροπή Ιστορίας

Ανακοινώθηκαν σήμερα από τον Υπουργό Παιδείας τα ονόματα των επιτροπών για τα Αναλυτικά Προγράμματα.
www.moec.gov.cy/anakoinoseis/2009/pdf/10_02_2009_dieurinsi_epitropis_eidikon_gia_analytika_programmata.pdf
Την Επιτροπή για την Ιστορία αποτελούν οι:
Ιωάννης Χασιώτης
, καθηγητής Ιστορίας Νεότερων Χρόνων του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο οποίος αναμένεται να προεδρεύει της επιτροπής,
Πέτρος Παπαπολυβίου, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου,
Ευάνθης Χατζηβασιλείου, επίκουρος καθηγητής της Ιστορίας του Μεταπολεμικού Κόσμου στο Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών,
Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής Ιστορίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Μιχάλης Μιχαήλ, λέκτορας στο Τμήμα Τουρκικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου.

Στο μεταξύ, στις 20 επιτροπές που συστάθηκαν για να καταρτίσουν τα Αναλυτικά Προγράμματα ανά γνωστικό αντικείμενο, θα συμμετέχουν και μάχιμοι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι θα τύχουν επιλογής. Η προκήρυξη των θέσεων έγινε την περασμένη εβδομάδα και η προθεσμία λήγει την ερχόμενη Παρασκευή, 13 Φεβρουαρίου. Σημειώνεται ότι το ενδιαφέρον των εκπαιδευτικών για συμμετοχή στις ομάδες εργασίας είναι μεγάλο και έτσι μετά τη λήξη της προθεσμίας θα χρειαστούν άλλες δύο περίπου εβδομάδες, προκειμένου να μελετηθούν οι αιτήσεις και να γίνει η επιλογή των μάχιμων εκπαιδευτικών που θα στελεχώσουν τις επιτροπές.

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
30 Ιανουαρίου 2009
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΘΕΜΑ: Συμμετοχή στις ομάδες εργασίας για καταρτισμό αναλυτικών προγραμμάτων ανά γνωστικό αντικείμενο.
Το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού καλεί όσους εκπαιδευτικούς από όλες τις βαθμίδες, ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στην νέα διαδικασία καταρτισμού αναλυτικών προγραμμάτων στο πλαίσιο της πρότασης της Επιτροπής αναμόρφωσης των αναλυτικών προγραμμάτων, να υποβάλουν ενδιαφέρον το αργότερο μέχρι την Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2009 στο Γραφείο του Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού. Οι αιτήσεις πρέπει να συνοδεύονται από βιογραφικό σημείωμα και όλα τα απαραίτητα πιστοποιητικά.
Τα άτομα που θα επιλεγούν θα εργαστούν σε ομάδες ανά γνωστικό αντικείμενο ή πεδίο κάτω από την ευθύνη της Επιτροπής αναμόρφωσης των αναλυτικών προγραμμάτων και σε συνεργασία με τους υπεύθυνους συντονιστές που θα οριστούν ξεχωριστά από τον Υπουργό. Οι ομάδες εργασίας θα αρχίσουν δουλειά αμέσως και θα ολοκληρώσουν το έργο τους το αργότερο 30 Ιουνίου 2009.
Απαιτούμενα προσόντα:
1. Διδακτική εμπειρία σε σχολεία τουλάχιστον 3 ετών.
2. Πολύ καλή γνώση και ενημερότητα σε θέματα διαμόρφωσης αναλυτικών προγραμμάτων στον ευρωπαϊκό χώρο.
3. Πολύ καλή γνώση του γνωστικού αντικειμένου με εμπειρία στο αντικείμενο σε όλα τα επίπεδα που διδάσκεται στο σχολείο.
4. Εμπλοκή σε εξωσχολικές δραστηριότητες που να περιλαμβάνουν σχετική δημιουργική δράση με μαθητές ή γονείς.

Οι ενδιαφερόμενοι σπεύσατε.Η ημερομηνία υποβολής αίτησης λήγει σε τρεις μέρες!

Ερωτηματολογίου συνέχεια."Ώδινεν όρος έτεκεν μυν"

Είχα αποφύγει να κοινοποιήσω το όνομα της συναδέλφου που σύμφωνα με δημοσιεύματα "συνέταξε προδοτικό και αντεθνικό ερωτηματολόγιο και το διένειμε στους μαθητές", όμως μετά από τις διαστάσεις που πήρε το όλο ζήτημα, επανέρχομαι με την επιστολή που η ίδια απέστειλε στα ΜΜΕ και στον κ. Βαρνάβα.
Την επιστολή μου κοινοποίησε η ίδια η Άντρη Χαραλάμπους και γι΄αυτό την παραθέτω αυτούσια.

"Επιβεβλημένη απάντηση"
Με λύπη αρχικά, που έγινε στο τέλος αγανάκτηση, παρακολούθησα χθες, 5 Φεβρουαρίου 2009, να διασύρομαι αρχικά από την εφημερίδα "Σημερινή" και ακολούθως στο κρατικό κανάλι ΡΙΚ και στο ΜΕGΑ (πιθανότατα και άλλα κανάλια και ραδιοσταθμοί να μετέδωσαν παρόμοιου περιεχομένου ειδήσεις).
Σύμφωνα με το δημοσίευμα με δική μου καθοδήγηση δόθηκε ερωτηματολόγιο στους μαθητές της Γ΄ Λυκείου του Αποστόλου Μάρκου, ερωτηματολόγιο που εγώ τάχα ετοίμασα και που τα ερωτήματα ήταν με "ειδικό τρόπο διατυπωμένα" για να επιρρίπτεται ευθύνη στους Ε/Κ για διάφορα γεγονότα. Ακολούθησαν μετά συζητήσεις σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και μάλιστα ο βουλευτής της ΕΔΕΚ, κύριος Βαρνάβα, έκανε δηλώσεις για το θέμα που τις μετέδωσαν κανάλια που θέλουν να θεωρούνται και αξιόπιστα στην πληροφόρηση.
Ορίστε όμως η αλήθεια:
1.Το ερωτηματολόγιο ετοιμάστηκε από τους ίδιους τους μαθητές της Κοινωνιολογίας μετά από πέντε δίωρα διαθεματικά μαθήματα που παρακολούθησαν και είναι ακόμη υπό διαμόρφωση και το θέμα της έρευνας το επέλεξαν οι ίδιοι οι μαθητές.
2.Είναι υπό διαμόρφωση (αφού για κακή τους τύχη δε δόθηκε σε κανένα μαθητή του σχολείου ) αλλά βρισκόταν στην κατοχή τη δική μου και των δέκα μαθητών που το εκπόνησαν. Ποιος αλήθεια τους το έδωσε όλους αυτούς τους καλά πληροφορημένους; Ποιος τους πληροφόρησε λάθος ότι δόθηκε στους μαθητές της Γ΄ Λυκείου; Γιατί δεν περίμεναν να δουν αν το τελικό κείμενο θα ήταν αυτό που αυτοί δημοσίευσαν;
Πώς κύριε βουλευτά δίνεις συνέντευξη για γεγονός που δεν έγινε, για κείμενο που είναι υπό διαμόρφωση ακόμα, για κείμενο που οι ίδιοι οι μαθητές έγραψαν και διαμόρφωσαν και ποιος σε πληροφόρησε γι΄ αυτό;
Εκ των υστέρων, βλέποντας όλη αυτή την αντίδραση διερωτούμαι: Πώς μερικοί θέλουν να παριστάνουν τους έγκυρους, αξιόπιστους δημοσιογράφους που πληροφορούν την κοινή γνώμη και δεν μπήκαν στον κόπο να με ρωτήσουν κι εμένα για να τους πω κι εγώ για το θέμα την άποψή μου, αλλά διασύρουν το όνομά μου, μεταδίδοντας και γράφοντας ψεύδη;
Πώς μεταδίδετε και γράφετε με τόση ευκολία μια εντελώς ανακριβή πληροφορία και δημοσιογράφοι, υπεύθυνοι σύνταξης, ακόμα και βουλευτές δεν διερευνούν αν είναι σωστή η πληροφόρησή τους;
Τι προσπαθούν δηλαδή να πετύχουν; Υπάρχει αλήθεια ένα οργανωμένο κύκλωμα που αμέσως ενεργοποιείται σαν χιονοστιβάδα για να συνθλίψει ό,τι θεωρεί λάθος κατά τη γνώμη του, χωρίς να νοιάζεται αν έχει πληροφορηθεί σωστά, αν προσβάλλει ανθρώπους ευυπόληπτους και αν καταντά τελικά να γελοιοποιείται με αυτά που κάνει;
Πληροφοριακά τελειώνοντας θα ΄θελα να σας αναφέρω:
1. Το ερωτηματολόγιο δε δόθηκε σε κανένα μαθητή (αλλά εσείς το δημοσιεύσατε στο ευρύ κοινό και σας ευχαριστώ) γιατί είναι υπό διαμόρφωση.
2. Το ερωτηματολόγιο το ετοίμασαν οι ίδιοι οι μαθητές και εγώ θα συζητήσω μαζί τους αν πρέπει να αλλάξω κάτι.
3. Εγώ δεν καθοδηγούμαι από κανένα αλλά άλλοι φαίνεται να καθοδηγούνται και να προσπαθούν να "καθοδηγήσουν το λαό", με τρομοκρατία και επιθέσεις σε όποιους έχουν αντίθετες απόψεις σε ορισμένα θέματα.
Άντρη Χαραλάμπους, Φιλόλογος
6-2-2009

8 Φεβ 2009

"Οι κυπριακές περιπέτειες της Ιστορίας"

Μπορεί να τρέχουν οι εξελίξεις και να φανεί κάπως ξεπερασμένο το άρθρο, ωστόσο αποτελεί μια ενδιαφέρουσα ανάλυση των όσων διαδραματίζονται τώρα στην Κύπρο "περί Ιστορίας".

"Οι κυπριακές περιπέτειες της Ιστορίας"
Tου Τάκη Καμπύλη
Λέγεται πως ενώ ο σημερινός μαθητής της Β΄ Λυκείου γνωρίζει πολλά περισσότερα για τη Φυσική από τον Νεύτωνα, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι σήμερα ένας καθηγητής Ιστορίας γνωρίζει για τον Κικέρωνα περισσότερα απ' όσα πιθανόν γνώριζε ο υπηρέτης του.
Τα προβλήματα με την αναζήτηση της «μίας, ανόθευτης και αντικειμενικής ιστορικής αλήθειας» δεν είναι ούτε καινούργια ούτε αθώα. Πολλές φορές οι διαφορές ανάμεσα στην «αλήθεια» και στην «πραγματικότητα» συγχέονται (και σκόπιμα), ιδίως επειδή στη δεύτερη παίζει κυρίαρχο ρόλο η μνήμη.
Ένα σχετικό παράδειγμα που αναφέρει ο ιστορικός Μαρκ Φερό αφορά τους Εβραίους της Αλσατίας και την περίεργη σιωπή τους μετά την ήττα του Άξονα. Με την κατάρρευση της Γαλλίας σχεδόν το σύνολο των Εβραίων της Αλσατίας μεταφέρθηκε στην «ελεύθερη» Γαλλία και ιδίως στη Μασσαλία και στην Τουλούζη. Ελάχιστοι ξαναγύρισαν στα σπίτια τους μετά τον πόλεμο.Το 1976, ένας ερευνητής επισκέπτεται τα χωριά της Αλσατίας και θέτει το ερώτημα στους κατοίκους αν «έπρεπε να επιστρέψουν οι Εβραίοι γείτονές τους». Η απάντηση ήταν αρνητική και συνοδευόταν από μια σειρά από αντισημιτικά σχόλια. Ο ίδιος ερευνητής αναζήτησε τη γνώμη των Εβραίων. «Μα και βέβαια θα θέλαμε να γυρίσουμε, ήταν ο τόπος μας, περνούσαμε καλά».
- Μα δεν σας αποκαλούσαν «βρωμο-Εβραίους»;
- Ναι, αλλά ήταν φιλικό και συνηθισμένο.
- Μα σας έκαψαν τη Συναγωγή.
- Τι λέτε; Ατύχημα ήταν.
«Αυτοί οι Εβραίοι, κατέληξε ο ερευνητής, δεν ήθελαν να ξαναθυμηθούν τον αντισημιτισμό που είχαν βιώσει. Το ταμπού είχε μετατραπεί σε σύμβολο εξορκισμού: εάν αναγνώριζαν την ύπαρξη του αντισημιτισμού, τότε το συγκεκριμένο φαινόμενο θα μπορούσε να αναβιώσει τόσο στη Μασσαλία όσο και αλλού. Αρνούμενοι την ύπαρξή του στο παρελθόν, επιδίωκαν να εξουδετερώσουν την πιθανότητα επανεμφάνισής του». Είναι προφανές το λάθος που θα έκανε όποιος κοινωνικός επιστήμονας βασιζόταν απλώς και μόνο στη μνήμη (μαρτυρίες) αυτών των ανθρώπων.
Πολλές φορές τα ίδια ζητήματα, αλλά σε διαφορετικές χρονικές στιγμές παγιδεύουν όσους προσπαθούν να αναζητήσουν μέσω της Ιστορίας τους «καλούς» και τους «κακούς». Χαρακτηριστική είναι η υπόθεση Ντρέιφους, όπως την ανέλυσε ένας από τους πιο γνωστούς Γάλλους ιστορικούς, ο Henry Rousso. Παρατήρησε λοιπόν ότι στη Γαλλία του Βισύ δεν υπήρξε, όπως θα αναμενόταν, καμία σημαντική εκδοτική δραστηριότητα κατά του Ντρέιφους. Αιτία αυτής της στάσης ήταν ότι το 1914 οι αντίπαλοι του Ντρέιφους θεωρούσαν εαυτούς στο «αντι-γερμανικό στρατόπεδο». «Συνεπώς», συμπεραίνει ο Rousso, «θα ήταν αντιφατικό για τον Βισύ να επιδιώξει ταυτοχρόνως τη συνεργασία με τους Γερμανούς και παράλληλα να αποκαταστήσει τους παλαιούς «αντι-Γερμανούς»».

Τέτοια ιστορικά ταμπού ως «αντικειμενικές αλήθειες» φαίνεται πως απασχολούν έντονα τελευταίως την κοινή γνώμη στην Κύπρο.
Η αρχή έγινε με την (ήδη διακηρυγμένη) θέση του νέου προέδρου Δημήτρη Χριστόφια να αλλάξει τα σχολικά βιβλία Ιστορίας. Ουσιαστικά, αμέσως μετά την εκλογή του, ο νέος πρόεδρος και ο νέος υπουργός Παιδείας Ανδρέας Δημητρίου έθεσαν το ζήτημα της αλλαγής (ευρύτερα) των αναλυτικών προγραμμάτων και παράλληλα την άσκηση των μαθητών στην εξοικείωση με τον «άλλο» της πατρίδας τους και της ιστορίας τους. Με τους Τουρκοκύπριους.
Ο Ταλάτ και το κόμμα του έχουν ήδη -επίσης εν μέσω αντιδράσεων στην τουρκοκυπριακή πλευρά αλλά και στην Τουρκία- αλλάξει τα δικά τους βιβλία Ιστορίας. Αν και τονίζονται ακόμη οι «ελληνοκυπριακές ωμότητες» της περιόδου '63 - '64, ωστόσο γίνονται εκτενέστατες αναφορές στην κοινή δράση των δύο κοινοτήτων και στους κοινούς αγώνες τους (ιδίως στα εργατικά ζητήματα).
Το κλίμα στην Κύπρο οξύνθηκε στο πλαίσιο αυτό με το πρόσφατο μήνυμα (19 Ιανουαρίου) του υπουργού Παιδείας με αφορμή τη μνήμη του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Μια πρόταση στο μήνυμα ήταν αρκετή: «(...) Ταυτόχρονα (ο Μακάριος) πέρασε μέσα από αιματηρές περιπέτειες και διακοινοτικές συγκρούσεις, τις οποίες προκάλεσαν παράνομες και εξτρεμιστικές ελληνοκυπριακές και τουρκοκυπριακές οργανώσεις με αποτέλεσμα να φτάσουμε στην τραγωδία του '74, τις συνέπειες της οποίας βιώνουμε σήμερα».
Αυτό ήταν! «Δηλαδή για τα γεγονότα του '74 ευθύνεται και η ελληνοκυπριακή πλευρά»; Το «δίκιο» έπνιξε κυρίως τους υποστηρικτές του «Όχι στο σχέδιο Ανάν», οι οποίοι -υποστηρίζεται- πως ένιωσαν (και συμπεριφέρθηκαν) πανίσχυροι μετά το δημοψήφισμα.
Λίγους μήνες πριν, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Β΄ είχε επίσης φροντίσει να ορίσει το πλαίσιο του διαλόγου: «Κάποιοι δικοί μας λένε ότι σκοτώσαμε Τουρκοκύπριους. Οι Τουρκοκύπριοι έφερναν όπλα, άρα οι δικοί μας τι να έκαμναν;»
Η Ρένα Χόπλαρου (εκπαιδευτικός) θα σχολιάσει σε άρθρο της πως ο «Αρχιεπίσκοπος παρέλειψε να αναφέρει ότι οι Τουρκοκύπριοι που βρέθηκαν σε ομαδικούς τάφους κατά δεκάδες δεν ήταν ένοπλοι στρατιώτες, αλλά άμαχοι πολίτες, άντρες γυναίκες και παιδιά. Όπως ακριβώς εν ψυχρώ δολοφονήθηκαν και πολλοί άμαχοι Ελληνοκύπριοι».
Έντονη υπήρξε η αντίδραση της ΟΕΛΜΕΚ (της κυπριακής ΟΛΜΕ), η οποία ζήτησε από τον υπουργό Παιδείας να αφαιρέσει τη συγκεκριμένη παράγραφο και να «στείλει διορθωτική ανακοίνωση»!
Μάλιστα, η ένωση των Κύπριων εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης φρόντισε να αποκαταστήσει την «ιστορική αλήθεια» αναφερόμενη μόνο στην τουρκοκυπριακή εξτρεμιστική ΤΜΤ ως αρχή των γεγονότων βίας, που οδήγησαν τελικά στο πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου. Ωστόσο, δεν γίνεται καμία αναφορά στην ανακοίνωσή της στις τουλάχιστον 10 ενεργές ελληνοκυπριακές εξτρεμιστικές οργανώσεις που έδρασαν (μερικές από αυτές ήδη) από το 1959.
«Οι διαμαρτυρόμενοι», σημειώνει η Μαρία Ρεπούση (αναπληρώτρια καθηγήτρια, ΑΠΘ) «ήθελαν την αυστηρή παραμονή του υπουργού στο πλαίσιο της επίσημης μέχρι σήμερα εκδοχής».
Αυτό που η Μαρία Ρεπούση αποκαλεί «δημόσια Ιστορία», αναφέρεται στην επικρατούσα άποψη ότι «ενόσω υφιστάμεθα τις συνέπειες της εισβολής δεν πρέπει να εξισώνουμε τις ευθύνες των δύο κοινοτήτων για την περίοδο 1963 - 1974. Πρόκειται για μια λογική ιδιότυπου συμψηφισμού, όπου το περίσσευμα στον ισολογισμό των βασάνων, του πόνου και της δυστυχίας επιβάλλεται τελικά ως η αποκλειστική αλήθεια».
Η «δημόσια Ιστορία» (ή αν προτιμάτε, η -κάθε εποχή- επίσημη εκδοχή της Ιστορίας) καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το νόημα και της Ιστορίας, αλλά και της διδασκαλίας της. Ιδίως στην εποχή μας. Όπως σημειώνει ο καθηγητής Αντώνης Λιάκος «η παρακμή των μεγάλων αφηγημάτων, δηλαδή των ολιστικών ιδεολογιών, οι οποίες άρδευαν με νοήματα την κοινωνία, οδήγησε στην καταφυγή σε ένα ακόμη πιο μεγάλο αφήγημα: Στη διεκδίκηση του παρελθόντος, στη διεκδίκηση της Ιστορίας. Αλλά από την άποψη της έρευνας, αυτές οι διαμάχες δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν ως ο αγώνας του καλού εναντίον του κακού, της ιστορικής αλήθειας εναντίον της ιστορικής φενάκης».
Ο διάσημος Γάλλος ιστορικός Ζακ Λε Γκοφ έχει εξηγήσει πως η συζήτηση για το τι είναι Ιστορία και πώς διαμορφώνεται η σχέση μας με το παρελθόν (σε σχέση με το παρόν) είναι παλαιά, σκληρή, ενδιαφέρουσα και θα είναι διαρκώς παρούσα!
Σε μαρτυρία του στον υπογράφοντα, ο Ανδρέας Αχιλλείδης, Κύπριος εκπαιδευτικός (δυστυχώς δεν ζει πλέον), μιλούσε παρουσία ενός Τουρκοκύπριου δικηγόρου, του Μποϊσάν Μποϊρά, πριν από μερικά χρόνια (σε αμερικανικό έδαφος) για τις ακρότητες. Και εκεί άκουσα τον μεν Ανδρέα να μιλάει για το ξεκλήρισμα τουρκοκυπριακής οικογένειας και τη λεηλασία του σπιτικού της, αλλά και τον Μποϊσάν να παραδέχεται πως ίσως το τουρκοκυπριακό Μουσείο των «ελληνικών αγριοτήτων» να ήταν μια υπερβολική κίνηση.
Ίσως το κλειδί της ιστορικής μεθόδου στην Κύπρο να το έχει αγγίξει ο Νιαζί Κιζιλγιουρέκ (καθηγητής στο -ελληνοκυπριακό- πανεπιστήμιο της Λευκωσίας) ο οποίος σημείωνε πριν από λίγο καιρό ότι «η ελληνοκυπριακή πλευρά οφείλει να δει την άλλη πλευρά όχι ως μια ιδιαίτερη πολιτιστική οντότητα, αλλά ως μια ισότιμη πολιτική οντότητα».
Διαφορετικά το κρυφτούλι με την Ιστορία θα διαιωνίζει το χειρότερο: την περήφανη εσωστρέφεια της θυματοποιημένης μας συνείδησης.
Ιnfo
- Αντώνη Λιάκου «Πώς το παρελθόν γίνεται Ιστορία;» Αθήνα 2007, εκδ. Πόλις
- Νιαζί Κιζιργιουρέκ «Κύπρος, το αδιέξοδο των εθνικισμών», Αθήνα 1999, εκδ. Μαύρη Λίστα
- Ζακ Λε Γκοφ «Ιστορία και Μνήμη», Αθήνα 1998, εκδ. Νεφέλη
- Μαρκ Φερό «Τα ταμπού της Ιστορίας», Αθήνα 2002, εκδ. Μεταίχμιο.- Gudmundrur Halfdanarson (επιμ.) «Φυλετικές διακρίσεις στην Ευρωπαϊκή Ιστορία», Θεσσαλονίκη 2006, εκδ. Επίκεντρο.

Πηγή:www.kathimerini.gr/

5 Φεβ 2009

Προσπάθεια πνευματικής τρομοκρατίας!

Ο εκφοβισμός δε θα περάσει...

Το άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Σημερινή", 5-02-2009.
Τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων μετέδωσαν την είδηση "βόμβα" και μαζί μ΄αυτήν(σύμπτωση άραγε;) και τη νέα δήλωση του Αρχιεπισκόπου ότι " η Ιερά Σύνοδος ζητά να συμπεριληφθούν στην Επιτροπή για τα Αναλυτικά Προγράμματα της Ιστορίας και δύο Αρχιερείς".
Έντονα επικριτικές ήταν και οι δηλώσεις του βουλευτή της ΕΔΕΚ κ. Βαρνάβα.
Ποια είναι η αλήθεια:
Η συνάδελφος ετοίμασε με τους μαθητές της, στο μάθημα της Κοινωνιολογίας, ένα ερωτηματολόγιο για την τάξη της και στα πλαίσια προώθησης των 2 στόχων της χρονιάς.
1. Καινοτομία, δημιουργικότητα.
2. Καλλιέργεια κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης, αμοιβαίου σεβασμού και συνεργασίας Ε/Κ και Τ/Κ.
Το ερωτηματολόγιο δεν δόθηκε(θα δινόταν σήμερα αλλά λόγω αλλαγής στο πρόγραμμα αναβλήθηκε).
Ερωτήματα:
- Πώς η συγκεκριμένη εφημερίδα είχε από χθες το ερωτηματολόγιο, πώς ήξερε ότι θα κυκλοφορούσε σήμερα και τι είναι εκείνο που δε συνάδει με την προώθηση των στόχων του Υπουργείου;
- Πώς είναι σίγουροι ότι το εν λόγω ερωτημ. θα κυκλοφορούσε σε όλα τα σχολεία;
- Γιατί δεν αναφέρει η εημερίδα ότι αποδέχτηκε η ΟΕΛΜΕΚ τον υπό έμφαση στόχο, μετά από διάλογο με το Υπουργείο κι αφού μελέτησε και ενέκρινε και κείμενα της Λογοτεχνίας που τον προωθούν.
- Δεν είναι αυθαίρετη η ερμηνεία και ποιοτική αξιολόγηση των ερωτήσεων που έδωσε εκπαιδευτικός στην εφημερίδα;
- Από πότε η σχολική ζωή και δράση θα ελέγχεται και θα αστυνομεύεται;

Απόσπασμα από το δημοσίευμα, όπου δίνονται και το όνομα της Φιλολόγου, το σχολείο και
το ερωτηματολόγιο(εδώ έχουν αφαιρεθεί):
"Πολιτικά ερωτηματολόγια δόθηκαν σε μαθητές"

"Πολιτικά γκάλοπ άρχισαν στα σχολεία με στόχο τον εξωραϊσμό των Τουρκοκυπρίων και την υλοποίηση του στόχου του υπουργείου για επαναπροσέγγιση. Η αρχή έγινε από το Λύκειο ....., στη Λευκωσία, στο οποίο οι μαθητές της Γ΄ Λυκείου κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτηματολόγιο.
Όπως αναφέρεται στο ερωτηματολόγιο, αυτό «εντάσσεται στο μάθημα του φετινού στόχου του Υπουργείου Παιδείας που είναι η καλλιέργεια κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης, αμοιβαίου σεβασμού και συνεργασίας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, με στόχο την απαλλαγή από την κατοχή και την επανένωση της πατρίδας και του λαού μας». Υπενθυμίζεται ότι η υλοποίηση του φετινού στόχου του Υπουργείου Παιδείας είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στις τάξεις των εκπαιδευτικών, με αποτέλεσμα η Οργάνωση των Καθηγητών να αποτρέψει την υλοποίηση των σχεδίων του υπουργείου που προνοούσε οργανωμένη μετάβαση εκπαιδευτικών και μαθητών στα κατεχόμενα.
Στο ερωτηματολόγιο του εν λόγω Λυκείου επανέρχεται το θέμα της ανταλλαγής επισκέψεων με ερώτηση που είναι διατυπωμένη με τέτοιο τρόπο ώστε οι μαθητές να ταχθούν υπέρ.
Όπως δήλωσε στη «Σ» εκπαιδευτικός, τα ερωτήματα που υποβάλλονται για να απαντήσουν οι μαθητές είναι με τέτοιο τρόπο διατυπωμένα, ώστε οποιαδήποτε απάντηση δοθεί να εξαχθούν θετικά συμπεράσματα για τους Τουρκοκύπριους και να περάσει το μήνυμα ότι δεν ευθύνονται σε τίποτε για τα όσα ακολούθησαν της ανεξαρτησίας μέχρι το 1974 και εμμέσως επιρρίπτεται ευθύνη στους Ελληνοκυπρίους.
Το ερωτηματολόγιο ετοιμάστηκε από τη φιλόλογο του σχολείου ........ και εντάχθηκε στο πλαίσιο του μαθήματος της Κοινωνιολογίας. "

(Απόσπασμα από άρθρο στην εφημ. Σημερινή).
Για περισσότερα:www.sigmalive.com/simerini/news/social/120721

3 Φεβ 2009

Η Πλατφόρμα Ε/Κ και Τ/Κ εκπαιδευτικών δεν πτοείται!

Κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες το 5ο τεύχος του εντύπου της Πλατφόρμας Ε/Κ και Τ/Κ εκπ/κών
"Ενωμένη Κύπρος"(ε/κ τμήμα)
"Το Καλέμι".Στο έντυπο δημοσιεύονται οι πρόσφατες ανακοινώσεις που έχει εκδώσει η Πλατφόρμα,οι εκδηλώσεις και οι διάφορες δραστηριότητές της, άρθρα και σχόλια για την επικαιρότητα.Στο Καλέμι θα βρείτε εκτενή κάλυψη της επίσκεψης ε/κ εκπαιδευτικών σε τ/κ σχολείο(είχαμε μιλήσει γι΄αυτήν σε προηγούμενη ανάρτηση,30-12-2008) αλλά και εκδηλώσεων που προωθούν τον υπό έμφαση στόχο της χρονιάς.

1 Φεβ 2009

Στον Νίκο Θέμελη το Βραβείο Πρωτοποριακής Δημιουργίας "Γιάννος Κρανιδιώτης"







ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Ο Όμιλος Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας μας (ΟΠΕΚ) και η Επιτροπή του Βραβείου Πρωτοποριακής Δημιουργίας «Γιάννος Κρανιδιώτης»



σας προσκαλούν στην απονομή του Βραβείου Πρωτοποριακής Δημιουργίας 2008
στο συγγραφέα Νίκο Θέμελη
Η εκδήλωση θα γίνει την Τετάρτη, 25 Φεβρουαρίου 2009, ώρα 7μ.μ., στην αίθουσα εκδηλώσεων της Τράπεζας Κύπρου, Αγία Παρασκευή, Λευκωσία

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Εισαγωγικά: Λάρκος Λάρκου, πρόεδρος ΟΠΕΚ
Σκεπτικό βράβευσης: Ξένιος Ξενόπουλος, πρόεδρος Επιτροπής Βραβείου «Γιάννος Κρανιδιώτης».
Χαιρετισμός και απονομή του Βραβείου : Δημήτρης Χριστόφιας, πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ομιλία: Ο Νίκος Θέμελης θα μιλήσει για το συνολικό του έργο με την ευκαιρίατης έκδοσης του τελευταίου του μυθιστορήματος « Οι αλήθειες των άλλων ».
Συντονιστής: Παύλος Παύλου, μέλος Επιτροπής Βραβείου
Η εκδήλωση τελεί υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας Δ. Χριστόφια

«Περιπλανήθηκε έτσι σε όλα τα μέρη που σύχναζε, σαν να 'θελε να τα αποχαιρετήσει και κατέληξε στο στέκι του, στην μπαμπ του Στραντ. Σκοτεινή και άδεια τέτοια ώρα, έδειχνε αφιλόξενη και καταθλιπτική για κάθε μοναχικό επισκέπτη. Κατέβασε μια μπίρα μέχρι τη μέση για να ξεδιψάσει και τράβηξε με τα πόδια για το βιβλιοπωλείο της οδού Ράσελ. Ήταν τυχερός. Τα υπεσχημένα βιβλία τον περίμεναν όρθια στοιβαγμένα στο στενό γραφείο του βιβλιοπώλη...»
Νίκος Θέμελης, «Οι αλήθειες των άλλων», 2008
Επιτροπή βραβείου «Γιάννος Κρανιδιώτης»
Πρόεδρος: Ξένιος Ξενόπουλος
Μέλη:Λοίζος Αντωνίου, Μαρίνα Αρμεύτη, Άννα Γιάλλουρου, Αλέξανδρος Παπαναστασίου Νίκος Περιστιάνης, Παύλος Παύλου, Ανδρέας Στυλιανού
Την εκδήλωση στηρίζουν τα βιβλιοπωλεία «ΠΑΡΓΑ»
Τηλέφωνα Επικοινωνίας: 22336933, 99452049, 99657514