28 Φεβ 2010

"Πορευόμαστε μαζί για ένα ειρηνικό μέλλον"


Η εκδήλωση παρουσιάστηκε στις 25 Φεβρουαρίου, στο Λύκειο Αγίας Φυλάξεως στη Λεμεσό.Δείτε περισσότερα στο ιστολόγιο των μαθητών του Γ2, "Το Κάτι Άλλο" εδώ:
Παρόλο που οι καιρικές(αλλά και άλλες) συνθήκες εκείνη τη μέρα δεν ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκές,η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία.Ευχαριστούμε το ΡΙΚ και την εκπομπή BIZ-Εμείς που την κάλυψε.
Παραθέτω πιο κάτω απόσπασμα από τον σύντομο χαιρετισμό:
........
Εκ μέρους της Επιτροπής Προώθησης του 2ου υπό έμφαση στόχου της χρονιάς,
 σας καλωσορίζω στη σημερινή εκδήλωση που έχει τίτλο
«Πορευόμαστε μαζί για ένα ειρηνικό μέλλον»

Η εκδήλωσή μας διοργανώνεται στα πλαίσια συνέχισης και προώθησης του στόχου: "Καλλιέργεια κουλτούρας ειρηνικής συμβίωσης, αμοιβαίου σεβασμού
και συνεργασίας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων με στόχο την απαλλαγή
από την κατοχή και την επανένωση της πατρίδας και του λαού μας."
Έχουμε τη χαρά να βρίσκονται μαζί μας σήμερα ο Πανίκος Νεοκλέους, συγγραφέας του βιβλίου «Αγνοηθέντες 1974»,καθώς επίσης και οι: Γιάννης Μαραθεύτης και Φετχί Ακιντζί,οι οποίοι με αφορμή τις μαρτυρίες του  βιβλίου «Αγνοηθέντες 1974»,συναντήθηκαν 35 χρόνια μετά την πρώτη τους συνάντηση(όπου ο Φετχί θεωρούσε ότι είχε σκοτώσει τον Γιάννη με μια σφαίρα στο κεφάλι, τον Ιούλιο του΄74),τον Αύγουστο του 2009 και έδωσαν τα χέρια. Μαζί μας είναι επίσης και ο καλλιτέχνης και αγωνιστής της ειρήνης Τ/Κ συμπατριώτης μας Μπερτάν Σογιέρ.
Τους ευχαριστούμε όλους που αποδέχτηκαν την πρόσκλησή μας και είναι σήμερα εδώ μαζί μας για να μοιραστούν τις εμπειρίες τους. Πιστεύουμε  ότι είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ο ένας τον πόνο του άλλου και πως ο πόνος αντί να γίνεται τείχος που μας χωρίζει(Ε/Κ και Τ/Κ) μπορεί να γίνει γεφύρι που μας φέρνει μαζί.

Στην εκδήλωση που θα παρακολουθήσετε  συμπεριλάβαμε και ένα σύντομο καλλιτεχνικό πρόγραμμα με ποιήματα και τραγούδια  με θέμα την Ειρήνη. Αξίζει, νομίζω, να αναφέρουμε ότι ένα από τα ποιήματα είναι της  ποιήτριας, Φιλολόγου   του σχολείου μας , Μαρίας Περατικού-Κοκαράκη, το οποίο θα ακουστεί και στα Τουρκικά(τη μετάφραση έχει κάνει ο μαθητής της Γ΄Λυκείου, Νικολάου Χρίστος).Ο ίδιος μαθητής έχει, επίσης, μεταφράσει   το ποίημα «Αν ήμουν ήλιος» του Selisik .

Ευχαριστώ τα μέλη της Επιτροπής που εργάστηκαν για την πραγματοποίηση αυτής της εκδήλωσης.
Τους μαθητές που συμμετέχουν ή συνέβαλαν ποικιλότροπα στη διοργάνωσή της . Τον κ.Στέλιο Στυλιανού,Β.Δ.Α για τη φιλοτέχνηση του πανό.
Και βέβαια το Διευθυντή του σχολείου μας, που μας παρείχε αμέριστη συμπαράσταση και στήριξη.
Ευχαριστούμε και όλους εσάς, που είσαστε εδώ σήμερα, για να παρακολουθήσουμε μαζί αυτή την εκδήλωση κι ελπίζουμε, μέσα απ΄ αυτήν, να καταφέρουμε να βάλουμε κι εμείς το λιθαράκι μας για το ειρηνικό αύριο στην πολύπαθη πατρίδα μας. 
***********

Θεωρώ σημαντικό να αναφέρω τους συντελεστές του Καλλιτεχνικού προγράμματος που προηγήθηκε της παρουσίασης του βιβλίου "ΑΓΝΟΗΘΕΝΤΕΣ 1974":
- Την επιλογή και τη διδασκαλία των κειμένων έκανε η Φιλόλογος,μέλος της Επιτροπής, κ.Μαρία Φωτίου
- Ποιήματα απάγγειλαν οι μαθητές της Γ΄Λυκείου:Γιώργος Ίλλαμπας,Σταυριάνα Χατζηγαβριήλ  και Ιωάννα Κυριακίδου.

- Τα τραγούδια ερμήνευσε το μαθητικό συγκρότημα του σχολείου με τους:Γιάννη Ιωάννου,Στέλιο Ιωακείμ,Γιάννη Μιχαήλ και Στέφανο Πολυμνίου.
Σημ. Αφιέρωμα στο καλλιτεχνικό μέρος θα παρουσιαστεί σε μια από τις επόμενες αναρτήσεις του ιστολογίου.
**********

Υλικό για το βιβλίο(κριτική,παρουσιάσεις,εκδηλώσεις κ.λπ.) μπορεί να βρει κανείς στο διαδίκτυο.Επέλεξα να παραθέσω εδώ την πολύ συνοπτική,εύστοχη και ουσιαστική κριτική που έγραψε ο κ.Πέτρος Παπαπολυβίου:
Ο αναπληρωτής Καθηγητής της Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, κ. Πέτρος Παπαπολυβίου γράφει σχετικά με το βιβλίο "ΑΓΝΟΗΘΕΝΤΕΣ 1974":

Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό βιβλίο 582 σελίδων, το οποίο είναι γραμμένο από ένα βετεράνο πολεμιστή του 1974, τον Πανίκο Νεοκλέους. Εκτός από τη δική του μαρτυρία, στο βιβλίο περιέλαβε άλλες 49 συγκλονιστικές, αυθεντικές μαρτυρίες συμπολεμιστών του από όλο το μέτωπο: Περιοχή της Κερύνειας, του Πενταδακτύλου, της Λαπήθου, του Καραβά, Κοντεμένου-Μύρτου, Μόρφου-Λεύκας, χωριών των επαρχιών Λεμεσού και Πάφου, του Παχυάμμου της Κερύνειας, της Κυθρέας-Μια Μηλιάς, του αεροδρομίου Λευκωσίας, του Καϊμακλίου, της Αμμοχώστου και αλλού. Επίσης καταγράφονται οι επώδυνες μνήμες από την αιχμαλωσία, τα βασανιστήρια, τη μεταφορά στα Άδανα και στην Αμάσεια, τις ατέλειωτες μέρες στις τουρκικές φυλακές.
Οι αφηγήσεις των πολεμιστών του 1974 παρατίθενται από τον Πανίκο Νεοκλέους χωρίς περιττά σχόλια και αφήνονται τα πικρά συμπεράσματα στον αναγνώστη.
Οι μαρτυρίες των "ΑΓΝΟΗΘΕΝΤΩΝ 1974" εκφράζουν με πόνο πολλά αδυσώπητα ερωτήματα, είναι καταθέσεις πρωτίστως αντιπολεμικές, αντιηρωικές αλλά όχι ισοπεδωτικές, ανθρώπινες και όχι βερμπαλιστικές και μεγαλόστομες. Με αυτό τον τρόπο αναδεικνύονται μέσα από τις γραμμές των συνεντεύξεων, χωρίς τυμπανοκρουσίες, πράξεις ηρωισμού και προσωπικής αυτοθυσίας των ανωνύμων νεαρών τότε στρατιωτών του 1974 στην απέλπιδα προδομένη προσπάθεια τους να αποκρούσουν την εισβολή και να προασπίσουν την κυπριακή ελευθερία, αλλά και χειρονομίες ανθρωπιάς και αλληλεγγύης μέσα στις απάνθρωπες συνθήκες της αιχμαλωσίας.
Τελευταίος κοινός τόπος των αφηγήσεων των πολεμιστών του 1974, είναι τα βουβά πελώρια παράπονα για την κρατική αστοργία , σε Ελλάδα και Κύπρο, προς τους στρατιώτες του 1974.

Σημείωση:η τελευταία φωτογραφία είναι από το γεύμα που πρόσφερε ομάδα εκπαιδευτικών στους ομιλητές της εκδήλωσης.
********
Επιλογικά:έβρεχε πολύ εκείνη τη μέρα,πάρα πολύ,η Λεμεσός ήταν πλημμυρισμένη,η αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων του σχολείου έσταζε(μαζεύαμε τα νερά με τους κουβάδες),προσκεκλημένοι,μαθητές,καθηγητές έγιναν μούσκεμα μέχρι να πάνε στο χώρο της εκδήλωσης...Και μόνο αυτά; "Και ο καιρός,ακόμη, μας πολεμάει", μου΄ρθε στο νου ο στίχος του Σολωμού εκείνη την ώρα...

13 σχόλια:

Unknown είπε...

ΚΥΡΙΑ ΕΥΑ, ΚΥΡΙΕ ΓΙΑΝΝΗ, ΚΥΡΙΕ ΦΕΤΧΙ, ΚΥΡΙΕ ΠΑΝΙΚΚΟ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΕΝΑ ΕΙΡΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ: ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΤΕ ΠΟΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ! ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΔΥΣΚΟΛΟΣ ΑΓΩΝΑΣ, ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΜΑΧΗ, ΟΜΩΣ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ!!!

Tatiana είπε...

Μπράβο σας! Μόνο έτσι μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά για το καλό αυτού του πολύπαθου τόπου. Κάποια πράγματα έγιναν και τέλιωσαν, καιρός να τα αφήσουμε πίσω και να κοιτάξουμε τι πρέπει να κάνουμε για να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής μας και σε οικονομικό αλλά και σε ποιοτικό επίπεδο! Ας ανοίξουμε όχι μόνο τα μάτια του προσώπου μας αλλά και της καρδιάς μας και ας σταματήσει να μας κατατρώει η μισαλλοδοξία, ο ρατσισμός, ο εθνικισμός και ο φανατισμός. Είδαμε αυτή η τακτικη που μας οδήγησε...Καταλήξαμε με μισή πατρίδα, χιλιάδες νεκρούς, αγνοούμενους και προσφυγες!!!
Και πάλι μπράβο γιατί μόνο με ανοιχτόμυαλους ανθρώπους σαν εσάς θα προοδεύσουμε!

Phivos Nicolaides είπε...

Να πορευτούμε μαζί κι ας λυθεί το Κυπριακό, τρόπως του λέγειν Εύα μου. Πολύ καλές οι πρωτοβουλίες αυτες!

Ανώνυμος είπε...

"Το Φτίν της Γής μίαν ημέραν είπεν εις τον Φιάκαν, αφεντικό, ο πύρκος σου ένι τριγυρκασμένος από τρακόσους δράκους...", λέει ένα κυπριακό παραμύθι. Σε μάς ποιο Φτιν της Γής θα πει ότι δεν μπορεί αλλιώς να γίνει κι ότι η καταγωγή μας δεν είναι με το ζόρι αιτία αντιπαράθεσης; Η ουσιαστική γνώση του πολιτισμού, της καταγωγής,της ιστορίας επιτρέπει να συναντήσουμε αυθόρμητα τον Άλλο [όπως στη γενναία πρωτοβουλία που πήρατε στο Λύκειό σας, μαθητές, καθηγητές και προσκαλεσμένοι]. Μέσα από τον πόνο μπορεί να προκύψει η γνώση καιη αποδοχή του διαφορετικού και στις δύο αντιπαρατιθέμενες πλευρές. Φτάνει να υπάρχει καλή θέληση, κουλτούρα ειρηνικής συμβίωσης και ΠΡΟΠΑΝΤΩΣ αποδοχή του ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, δηλαδή αποδοχή ότι πάνω από καταγωγή, θρησκεία κλπ είναι ο Υπέρτατος Δημοκρατικός Νόμος, το Σύνταγμα, που πρέπει να μας κινεί, να μας ενώνει, να μας ωθεί στην κοινωνική και πνευματική ζωή!!! Ελπίζω και στηρίζω (σ)τις νέες ανάλογες πρωτοβουλίες.
Γ.

VAD είπε...

Mπροστά,μόνο μπροστά!Και μακριά από φανατισμούς!

Αυτό το "Αγίας Φυλάξεως" πόσο μ'αρεσει!:)Από πού προήλθε η ονομασία;

Καλό μήνα,Εύα μου...

Ανώνυμος είπε...

Εύα, συγχαρητήρια και σε σένα και κυρίως στα παιδιά της τάξης και του σχολείου σου. Όλοι όσοι εργαζόμαστε στο χώρο της εκπαίδευσης γνωρίζουμε ότι ακόμα κι αυτά που φαίνονται απλά και εύκολα, όπως π.χ. μια καλλιτεχνική εκδήλωση, είναι στην πραγματικότητα πολύ δύσκολα και μπορεί να προκαλέσουν πολλές αντιδράσεις. Δεν γνωρίζω πώς αντέδρασε η σχολική κοινότητα εκεί, αλλά είμαι σίγουρη πως θα συνεχίσετε με την ίδια αφοσίωση και σιγουριά. Καλή συνέχεια.
Ευγενία, μέλος της Πλατφόρμας Ε/κ και Τ/κ Εκπαιδευτικών

Αμαδρυάς είπε...

Μπράβο !

Η κουλτούρα ειρηνικής συμβίωσης ολοένα και συνειδητοποιείται ως μια απαραίτητη προυπόθεση για τη διαμόρφωση ενός άλλου μέλλοντος του τόπου.

Τι πιο ανθρώπινο απ το να μιλούν άνθρωποι που βρέθηκαν στον πόλεμο ο ένας απέναντι στον άλλον,μέσα στην αγριότητα, που σε κάνει δολοφόνο γιατί έτσι πρέπει, και να καταδικάζουν τον πόλεμο, να τάσσονται με την ανθρωπιά και την ειρήνη!

Υπάρχει καλύτερο μάθημα απ΄αυτό; Πόσο μετρούν μπροστά σε αυτή τη ζωντανή ιστορία και το ζωντανό μάθημα ανθρωπιάς, χίλιες αντιπολεμικές σελίδες ή χίλια φιλολογικά κηρύγματα για μεγάλες αξίες...μεγάλα ιδανικά...υψηλό πατριωτισμό;

Μπράβο ξανά και μακάρι κι άλλοι εκπαιδευτικοί να κάνουν πράξη αυτά που η παιδεία τόσα χρόνια λέει ότι θέλει να διδάξει στα παιδιά: Τον πραγματικό πατριωτισμό, που είναι αυτός που δε δέχεται τα σύνορα και το διαχωρισμό των ανθρώπων , με βάση την καταγωγή τους.

Eva Neocleous είπε...

Σας ευχαριστώ,εκ μέρους όλων των συντελεστών της εκδήλωσης,για τα θετικά σας σχόλια.

hristosbudas,
να΄σαι καλά και να ξέρεις ότι ο αγώνας για την ειρήνη,όσο δύσκολος κι αν είναι,πάντα θα συνεχίζεται...

Τατιάνα μου,
τι να προσθέσω;
Να΄σαι περήφανη για τον πατέρα σου!

Φοίβο μου,
δυσκολεύουν τα πράγματα...

Γ.
Γενναία πρωτοβουλία δεν είναι.Τι κάναμε;Το ελάχιστο για την προώθηση του στόχου, τον οποίο στηρίζουμε και οφείλουμε όλοι να στηρίζουμε.Δυστυχώς όμως δεν είναι έτσι...

VaD,
η κουλτούρα της ειρηνικής συνύπαρξης δε χωράει φανατισμούς και μισαλλοδοξίες.
Το Λύκειό μας πήρε το όνομά του από την περιοχή που βρίσκεται.Για τις ονομασίες των σχολείων της Λεμεσού(με ρώτησες ξανά) θα κάνω μια ανάρτηση στο άμεσο μέλλον,οπότε θα ενημερωθείς.
Καλό μήνα και σε σένα.

Ευγενία μου,
σ΄ευχαριστώ εκ μέρους όλων.
Ελπίζουμε πως οι όποιες αντιδράσεις δε θα σταθούν εμπόδιο στην προώθηση του στόχου...
Και σε σένα "Καλή συνέχεια"...

Αμαδρυάς μου,
χαίρομαι που, μας ξαναέρχεσαι μετά από καιρό...
Δίκιο έχεις.Γι΄αυτό το τόσο ανθρώπινο που προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε,ωστόσο,συναντήσαμε κι αρκετές αντιδράσεις.Αναμενόμενο;
Θα πρέπει κάποια στιγμή να συζητήσουμε για όλα τούτα.Υπουργείο,εκπαιδευτικοί,
μαθητές,κοινωνία.

Κώστας είπε...

Συγχαρητήρια!
Είναι ενθαρρυντικό που μερίδα του εκπαιδευτικού κόσμου προωθεί αυτό τον στόχο.

ΛΑΦ-Γ2 είπε...

@VaD,
Περισσότερα για το σχολείο μας θα βρείτε στην επίσημη ιστοσελίδα του εδώ:http://www.schools.ac.cy/lyc-fyl-lim/

ποραντίδα είπε...

Συγχαρητήρια Εύα, συγχαρητήρια σε όλους της συντελεστές της ελπιδοφόρας αυτής εκδήλωσης. Τέτοιες εκδηλώσεις μας κάνουν πιο αισιόδοξους. Δίνουν νόημα και προοπτική σ΄ενα ειρηνικό, κοινό μέλλον Ε/Κ και Τ/Κ. Μου άρεσε ιδιαίτερα το πρόγραμμα και κυρίως η προσπάθεια να προσεγγιστεί η κοινή μας πατρίδα χωρίς την αποκλειστική εστίαση στα θύματα, στους μάρτυρες και στους αλληλοσκοτωμούς Ε/Κ και Τ/Κ.
Σκέφτομαι ότι αν προσπαθούσαμε από νωρίς να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλο και τον πολιτισμό της κοινής μας πατρίδας, θα γινόμασταν λιγότερο δύσπιστοι και περισσότερο επωφελείς για τον τόπο.
Το χτίσιμο και η συμμετοχή νέων ανθρώπων στην εκδήλωση δείχνουν ότι αρχίζουμε ίσως να ανακουφιζόμαστε από τις ψευδαισθήσεις μας. Μας κάνουν να ελπίζουμε…
Συγχαρητήρια

ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΩΒΑΙΟΣ είπε...

ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ
Μου λέγαν "Πάντα να κοιτάς μπροστά"./ Άλλοτε πάλι "Πίσω, για διδάγματα"./ "Ψηλά, βάζοντας στόχους, τη ματιά"./ "Κάτω, να μη σκοντάψεις"./ Κι εσύ ήσουν δίπλα μου ακριβώς!
(ΕΥΓΕ, ΕΥΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!)

Eva Neocleous είπε...

Ποραντίδα μου,
απολογούμαι...δεν είχα δει αυτό σου το σχόλιο.
Είναι τόσο ενθαρρυντικά όσα με το δικό σου, όμορφο τρόπο, καταθέτεις...

Γιάννη,
"πάντα μπροστά",λοιπόν.
Να΄σαι καλά!
Υ.Γ.Και χαιρετίσματα από το φίλο σου.