18 Απρ 2009

"Το Μεγάλο Σάββατο μέσα από στίχους του Οδ. Ελύτη"

Ελ Γκρέκο,"Η Σταύρωση"
Το έργο, που τοποθετείται γύρω στα 1600, βρίσκεται στο Μουσείο PRADO στη Μαδρίτη

"Το Μεγάλο Σάββατο μέσα από στίχους του Οδυσσέα Ελύτη"

Ίσως πάλι με τα χρόνια, όταν η Γη αποστεγνωμένη ολότελα διαρραγεί,
και ξεχυθεί από τις ρωγμές της ο άλλος ουρανός, ο κρυμμένος μέσα της,
τότε ίσως ξανασκύψει ο άνθρωπος με αληθινή αγνότητα επάνω στο αγαπημένο πλάσμα.
"Το χαμένο θαύμα", Εν Λευκώ

Μ. ΣΑΒΒΑΤΟ, 25
Περαστική από τη χθεσινή αϋπνία μου
λίγο, για μια στιγμή, μου χαμογέλασε
η θεούλα με τη μωβ κορδέλα
που από παιδάκι μού κυκλοφοράει τα μυστικά

Ύστερα χάθηκε πλέοντας δεξιά
να πάει ν' αδειάσει τον κουβά με τ' απορρίμματά μου
-της ψυχής αποτσίγαρα κι αποποιηματάκια-
εκεί που βράζει ακόμη όλο παλιά νεότητα
και αγέρωχο το πέλαγος.

Μ. ΣΑΒΒΑΤΟ, 25 β
Πάλι μες στην κοιλιά της θάλασσας το μαύρο εκείνο σύννεφο
που ανεβάζει κάπνες
όπως φωνές επάνω από ναυάγιο

Χαμένοι αυτοί που πιάνονται από τ' Άπιαστα

Όπως εγώ προχθές του αγίου Γεωργίου ανήμερα
που πήα να παραβγώ μ' αλόγατα όρθια και θωρακοφόρους
και μου χύθηκε όλη, όξω απ' τη γης, η ερωτοπαθής ψυχή μου.

Οδυσσέας Ελύτης, "Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου"

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εν αρχή ήν η Αγάπη!!!
Όμως, συγχωρήστε μ, ήδη η ιστορική και ηθική μνήμη βουλιάζουν μέσα στη μεταφυσική του τηλεπροϊόντος.
Στο βάθος, μόνος ο αγνός εαυτός της νεότητος. Ακόμη και η κυρία Δημουλά συνομοτεί. Ιδού το αλίευμα των [δια]δικτύων:
Κική Δημουλά

Πάσχα στο φούρνο

Βέλαζε το κατσίκι επίμονα 6ραχνά.
Άνοιξα το φούρνο με θυμό τι φωνάζεις είπα
σε ακούνε οι καλεσμένοι.
Ο φούρνος σου δεν καίει, βέλαξε
κάνε κάτι αλλιώς θα μείνει νηστική
χρονιάρα μέρα η ωμότητά σας.

Έβαλα μέσα το χέρι μου. Πράγματι.
Παγωμένο το μέτωπο τα πόδια ο σβέρκος
το χορτάρι η βοσκή τα κατσάβραχα
η σφαγή.

Ενός λεπτού μαζί, 2004

Ο των αντιγραφών αμαρτωλός Γ.Κ.Μύ-ς

Νίκος Ε. Νεοκλέους είπε...

Λίγη ώρα πριν από το "Χριστός Ανέστη"
με μια ευχή, να βρούμε τη χαμένη αθωότητα του Πάσχα.
Καλή Ανάσταση Εύα

Eva Neocleous είπε...

Γιώργο μου,
αυτή η κυρία Δημουλά με εκφράζει απόλυτα.
Αυτές τις μέρες την θυμήθηκα και δεν την χορταίνω κυριολεκτικά.

@Νικόλας,
τουλάχιστον να είμαστε αληθινοί...
Τόση προσποίηση πια, τόση υποκρισία.
Σε πεδία μάχης μετατράπηκαν οι ιεροί ναοί το βράδυ της Ακολουθίας της Ανάστασης...