3 Ιαν 2009

"Αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα"

Εκτός από τη δολοφονία του Αλέξη, άλλη μια δολοφονική επίθεση με καυστικό οξύ και θύμα τη συνδικαλίστρια Κων/να Κούνεβα προκαλεί θύελλα καταγγελιών και συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας και καταδίκης.
Ήδη έχει ανοίξει τραπεζικός λογαριαμός για την οικονομική ενίσχυση της Κούνεβα και του μικρού παιδιού της.
ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ 5012 019021 277. Τράπεζα Πειραιώς DECHEVA ELENA KUNEVA KOSTADINKA NIKOLOVA
Ανακοίνωση έχει εκδώσει και η ΟΛΜΕ:
Ψήφισμα ΟΛΜΕ για την Κωνσταντίνα Κούνεβα
Αθήνα, 30/12/08
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ
Το ∆.Σ. της ΟΛΜΕ καταγγέλει τη δολοφονική επίθεση µε καυστικό οξύ, µε θύµα τη συνδικαλίστρια του Παναττικού Σωµατείου Καθαριστριών και Οικιακών Εργαζοµένων Κωνσταντίνα Κούνεβα. Το θύµα αυτής της άγριας επίθεσης ήταν µια από τις ελάχιστες µάχιµες συνδικαλίστριες στο χώρο της επισφαλούς εργασίας. Πολλαπλά πολίτης «δεύτερης κατηγορίας» η Κωνσταντίνα Κούνεβα, ως γυναίκα, µετανάστρια και εργαζόµενη σ’ έναν απαξιωµένο κοινωνικά κλάδο, υπέστη τις συνέπειες της αγωνιστικής στάσης της µε µια βάρβαρη, µεσαιωνικού χαρακτήρα κύρωση.
Η επίθεση που δέχτηκε η Κωνσταντίνο Κούνεβα µοιάζει να είναι το αποκορύφωµα ενός ιδιότυπου κοινωνικού ρατσισµού που βιώνουν οι εργαζόµενες σε αυτό τον κλάδο, µε τριµηνιαίες συµβάσεις, σε συνθήκες δουλείας, από εργολάβο σε εργολάβο, ενώ στις περισσότερες επιχειρήσεις τα σωµατεία είναι εργοδοτικά ή ελέγχονται άµεσα από τα αφεντικά, µε αποτέλεσµα οι περισσότερες εργαζόµενες να µην είναι σε θέση να οργανωθούν και να διεκδικήσουν όσα τους ανήκουν. Οι εργαζόµενες του κλάδου είναι δέσµιες σε συνθήκες εργασίας που εγγράφονται ανεξίτηλα στον οργανισµό τους µε τη µορφή λοιµώξεων, δερµατολογικών, αναπνευστικών, ορθοπαιδικών, γυναικολογικών και πολλών άλλων παθήσεων.
Το ∆.Σ. της ΟΛΜΕ εκφράζει την αµέριστη αλληλεγγύη του µε την εργαζόµενη, συνδικαλίστρια, µετανάστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα.
Ζητάµε την κατοχύρωση ελεύθερου συνδικαλισµού, µόνιµη και ασφαλισµένη εργασία µε πλήρες ωράριο, και αναγνώριση βαρέως και ανθυγιεινού επαγγέλµατος. Απαιτούµε από την πολιτεία να πάψει να χρησιµοποιεί υπεργολάβους για την καθαριότητα στις κρατικές επιχειρήσεις, οι οποίες πρέπει να προσλάβουν οι ίδιες προσωπικό για το έργο της καθαριότητας.
Απαιτούµε την άµεση διαλεύκανση της υπόθεσης και την τιµωρία των υπευθύνων.

Καµιά ανοχή σ' αυτούς που τροµοκρατούν το συνδικαλιστικό κίνηµα.
http://www.olme.gr/

2 σχόλια:

Eleni Karasavvidou είπε...

Ευτυχώς, ακόμη κάποιοι ντρέπονται.

Λέγεται ότι ήταν 4 τελικά... Της έριξαν βιτριόλι στο πρόσωπο καταστρέφοντας για πάντα τους βολβούς των ματιών, τα χείλη, μαλλιά, τις στοιβάδες από δέρμα. Κατόπιν της άνοιξαν με τη βία το στόμα. Την εξανάγκασαν να το πιει. Κάηκε ο λάρυγγας, ο οισοφάγος, το στομάχι, και μέρος του συκωτιού. Δυστυχώς, δεν καταστράφηκε ο εγκέφαλος. Δίνει με υπνωτικά όλα αυτά τα λαμπρά Χριστούγεννα την μάχη την πιο άγρια, όπου τα όρια της «ευτυχούς κατάληξης» και της ήττας είναι εξαιρετικά ασαφή. Οι καθωσπρέπει άνθρωποι δεν ασχολούνται με αυτά. Καταδικάζουν μπροστά από την τηλεόραση τους την βία των απόκληρων ή των περίεργων και πηγαίνουν παρακάτω, έχοντας θραφεί με μπόλικη από βολικό Πρετεντέρη και ολίγη από άβολη Γάζα. Τα δικαιώματα των απόμακρων διαφορετικών πάντα πιο σεβαστά από αυτών που έρχονται ως μετανάστες στην πόρτα σου, που τους ξεβγάζουν τα κύματα στα νερά του Αιγαίου... Η Κωνσταντίνα δεν ήρθε στην Ελλάδα με καράβι, κι ας είχε όνειρο να ζήσει σε νησί. Καθαρίστρια από την Βουλγαρία, δούλευε σε μια από αυτές τις λαμπρές εταιρείες που νοικιάζουν ανθρώπους, πουλώντας όχι υπηρεσίες μα τον ιδρώτα των άλλων, (εταιρείες νομιμοποιημένες με συμβάσεις από κράτος και πανεπιστήμια, και μέσα μεταφοράς και λαμπρούς ιδιώτες, με υπογραφές δεξιών κεντρώων και δήθεν αριστερών) έδινε αγώνα να συνδικαλίσει ελληνίδες και ξένες συναδέλφισσες της για τα πιο βασικά τους δικαιώματα, για το καθημερινό τους ψωμί. Αλλά οι καθωσπρέπει δημοσιογράφοι δεν ασχολούνται με αυτά. Ταίζουν τον κόσμο με μπόλικη από δήθεν κατεστραμμένες ελληνικές πόλεις ή/και διεθνείς συνομωσίες ή «μεταφυσική», αποφεύγοντας μονίμως να μιλήσουν για κατεστραμμένες ζωές και για τους «απτούς» ενόχους. Ως συνήθως η αφηρημένη ουτοπία όλων των «αποκλειστικών εργολάβων» (της τάξης ή της ηθικής, ή της επανάστασης, κάθε εξουσίας ή αντί-εξουσίας) παραείναι συμβιβάσιμη με τις πιο ύπουλες ροπές του συστήματος...
Η Κωνσταντίνα δεχόταν απειλές για τη ζωή της. Ένα χρόνο πριν μια εφημερίδα («Ελευθεροτυπία») της είχε δώσει φωνή. Κάποιους μήνες τώρα το σωματείο της και ένα δίκτυο γυναικών προειδοποιούσε. Πίσω από τα σικέ χαμόγελα και από τα ιλουστρασιόν φωτάκια των γιορτών ζούμε πια σε εποχές που το κέρδος δεν έχει να κάνει με την παραγωγή και την εκμετάλλευση του κόπου της, όπως στον πρωτογενή καπιταλισμό, μα με τις αεριτζίδικες υπηρεσίες που πουλούν παγκόσμιες ή τοπικές μαφίες (ατιμώρητες από τη δικαιοσύνη κι αλώβητες ουσιαστικά από τα ΜΜΕ) κι όσοι χρηματοδοτούμενοι, με θέσεις ή ρευστό, πολιτικά ή νομικά τις προστατεύουν.
Η Κωνσταντίνα Κούνεβα, περί της οποίας ο λόγος, δέχθηκε την πιο βάρβαρη επίθεση που χει δεχτεί συνδικαλιστής πρωτοβάθμιου (κι έχει σημασία...) σωματείου στην Ευρώπη εδώ και πολλά, πολλά χρόνια.... Κι αυτό συνέβη στην υπέροχη χώρα μας. Βέβαια, η ιστορία είναι παλιά και παγκόσμια. Όσοι την αφηρημένη σικέ ανθρωπιά θέλουν να την κάνουν, (από ανάγκη ή αξιοπρέπεια) συγκεκριμένη, παλεύοντας στ αλήθεια, έχουν συνήθως το τέλος του Μαρίνου Αντύπα. Αλλά ακόμη και τον 19ο αιώνα σκότωναν με λιγότερη βαρβαρότητα... Α! Πόσο δίκαιο είχε ο Ιππόλυτος Γκόφστετερ (βλ. Γ. Φαρσακίδη Ιαματικά Ψεύδη και Βέβηλες Προσεγγίσεις) «Και είπεν ο Σατανάς στον Χριστό... Επειδή δεν μπόρεσα να πολεμήσω την διδασκαλία Σου με τη βία, άλλαξα σύστημα κι έγινα ‘’φανατικός μαθητής Σου κι απόστολος. Εκατομμύρια απλοϊκών ανθρώπων... πίστεψαν σε μένα, όχι σε Σένα. Αιώνες τώρα κυβερνώ τον κόσμο προφέροντας τα Άγιο όνομα σου...»
Από εκεί και πέρα φασαρία κάνουν κάποιοι «αλήτες», (οι ίδιοι σε γενικές γραμμές που έχουν καταλάβει «από ντροπή» όπως λένε το ΕΚΘ και κάνουν πορεία στις 6 απόψε από την είσοδο του), τα γραφεία της Εταιρείας, όπως κι ο κάθε μεγαλοκαρχαρίας τόσων ατιμώρητων σκανδάλων, προστατεύεται από διμοιρίες, τα κανάλια δε μιλάνε όσο κι όπως πρέπει, τα σωματεία δεν συμπαρίστανται ουσιαστικά, το βαθύ κράτος της εκκλησίας (σε αντίθεση με τον γενναίο στις κρίσεις του νέο αρχιεπίσκοπο) είναι απών, οι «ποιητές» θα αυτοπροβάλλονται, οι συμβάσεις των σύγχρονων δούλων θα εξακολουθήσουν να ισχύουν, η Αριστερά θα προσπαθεί, μέσα στις τόσες αντιφάσεις της, ν αναδείξει ανεπαρκώς το ζήτημα, κι οι καθωσπρέπει άνθρωποι δεν θα ασχολούνται με αυτά, αποενοχοποιούμενοι με το να καταδικάζουν τα εγκλήματα των «άλλων»... Άντε! Και Καλή μας Χρονιά!
Ελένη Καρασαββίδου

Eva Neocleous είπε...

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.Εύστοχα και καυστικά τα σχόλιά σου.Ποια τελικά αλληλεγγύη σε θεωρητικό επίπεδο;Αρκεί η καταγγελία και κάποιες αντιδράσεις;Κι εδώ ισχύει αυτό που έλεγε ο ποιητής:
"Στην εποχή μας,
όπως και σε περισμένες εποχές, άλλοι είναι μέσα στη φωτιά
κι άλλοι χειροκροτούνε."
Χρόνια πολλά και θα περιμένω τα σχόλιά σου.