16 Νοε 2012

Νοέμβρης ήταν...


Μέρες μνήμης και τιμής στο Πολυτεχνείο του '73 και στον Νοέμβρη της αντίστασης.
Σήμερα,όσο ποτέ άλλοτε,επίκαιρα τα μηνύματά του!Ακούγονται ξανά και ξανά,ζωντανά και επιτακτικά.
Ζει ξανά το Πολυτεχνείο.Και είναι εδώ!

Εδώ είναι ένα μικρό αφιέρωμα που είχαμε κάνει παλαιότερα.

Προσκύνημα


****
  
ΑΘΗΝΑ 16 Νοεμβρίου 1973
Ωραία παιδιά με τα μεγάλα μάτια σαν εκκλησίες χωρίς στασίδια
ωραία παιδιά δικά μας με τη μεγάλη θλίψη των ανδρείων
αψήφιστοι, όρθιοι στα Προπύλαια στον πέτρινο αέρα, έτοιμο χέρι, έτοιμο μάτι
πως μεγαλώνει το μπόι, το βήμα κι η παλάμη του ανθρώπου


****

****
 

17 Νοεμβρίου
Βαριά σιωπή διάτρητη απ΄τους πυροβολισμούς, πικρή πολιτεία,
αίμα, φωτιά, η πεσμένη πόρτα, ο καπνός, το ξύδι,
ποιός θα πει περιμένω μέσα απ το μέσα μαύρο.
Μικροί σχοινοβάτες με τα μεγάλα παπούτσια μ΄έναν επίδεσμο φωτιά στο κούτελο,
 κόκκινο σύρμα, κόκκινο πουλί και το μοναχικό σκυλί στ΄ αποκλεισμένα προάστια
 ενώ χαράζει η χλωμότερη μέρα πίσω απ΄τα καπνισμένα αγάλματα
κι ακούγεται ακόμη η τελευταία κραυγή διαλυμένη στις λεωφόρους
 πάνω απ΄τα τανκς  μέσα στους σκόρπιους  πυροβολισμούς...
Πώς μπορείτε λοιπόν να κοιμάστε; 

Πώς μπορείτε λοιπόν να κοιμάστε;
Γιάννης Ρίτσος

Νοέμβρης του ΄90


****













"Το πρόσωπο του Πολυτεχνείου είναι ζωντανό.
Το Πολυτεχνείο δεν είναι Μνημείο-Κραυγή-Ιστορική στιγμή.
Είναι η αντίσταση στην αφομοίωση.
Το Πολυτεχνείο άνοιξε δρόμους.Δύσκολους κι αντιφατικούς.
Αλλ΄ανοιχτούς σήμερα. Ας τους πάρουμε...
Δεν παραδινόμαστε".

Τόνια Μοροπούλου
 ****
Έφηβα γεράκια


****
Πολυτεχνείο 1973



****

****




****


****



****

****
17 Νοέμβρη 1973,οι τελευταίες στιγμές.



Προσθήκη(23/11/2012)
Έρευνα:αυτοί είναι οι 24 νεκροί του Πολυτεχνείου

Λεωνίδας Καλλιβρετάκης,Πολυτεχνείο ΄73:Το ζήτημα των θυμάτων:Νεκροί και τραυματίες.