21 Δεκ 2008

Το διακύβευμα του συνδικαλιστικού κινήματος

Ανταπόκριση από μια μαχητική και αγωνιστική συνδιάσκεψη των καθηγητών Μέσης Εκπαίδευσης!!!
Μια ακόμη Παγκύπρια Συνδιάσκεψη των Γενικών Αντιπροσώπων της ΟΕΛΜΕΚ πραγματοποιήθηκε την περασμένη Παρασκευή(19/12/2008) στη Λευκωσία.
Κι ενώ θα ανέμενε κανείς, με αφορμή τα όσα διαδραματίζονται στο χώρο της εκπαίδευσης στην Ελλάδα,να υπάρξει και σ΄εμάς ένα πιο αγωνιστικό και διεκδικητικό σκηνικό, να διαφανεί μια κάποια διάθεση να βγούμε από το συνδικαλιστικό τέλμα,να αρθρώσουμε επιτέλους λόγο ουσιαστικό και περιεκτικό για την αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου...Τίποτα απ΄όλα τούτα.Μια από τα ίδια κι αυτή τη φορά.Επανάληψη των ίδιων θεμάτων, σκηνικό πανομοιότυπο με πολλά προηγούμενα,αιτήματα που παραπέμπονται στις καλένδες ,μέχρι να επανέλθουν στην επόμενη συνδιάσκεψη.Στο μεταξύ η απαξίωση του συνδικαλισμού μεγαλώνει.Πάλι καλά που αυτή η ΠΣΓΑ ενέκρινε και ψήφισμα συμπαράστασης προς την ΟΛΜΕ και τον αγώνα που διεξάγει,καθώς και καταγγελίας της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου!Κι αυτό βέβαια ύστερα από επίπονη προσπάθεια.
Και μια λεπτομέρεια(;): η παρουσία των 180 Αντιπροσώπων ήταν καθολική μέχρι το μεσημέρι που έληγε κι ο εργάσιμος χρόνος.Στη συνέχεια, οι εργασίες συνεχίστηκαν μέχρι αργά το απόγευμα με την παρουσία ελάχιστων εναπομεινάντων.Συνδικαλιστικά καθήκοντα εντός ωραρίου!Ραντεβού στην επόμενη ΠΣΓΑ τον Ιούνιο του 2009...

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πέρα από αυτές τις σκέψεις που ήπια διατυπώνεις, Εύα, υπάρχει ένα μεγάλο ερώτημα: "Τι έρχεται να εξυπηρετήσει μια τέτοια συνδιάσκεψη, που δε μπορεί να ΣΥΝ+ΖΗΤΗΣΕΙ";;; Διότι το πρόβλημα δεν είναι απλώς το ότι απεχώρησαν κάποια στιγμή συναδέλφισσες και συνάδελφοι, αλλά το γιατί δεν μπορούν να έχουν ενεργό ρόλο μέσα στη συνδιάσκεψη εν έτει 2008!
ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ: Όλοι όσοι μίλησαν [παρατάξεις και αντιπρόσωποι] έπνιξαν στα λόγια την ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. ΌΛΟΙ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗ ΘΕΛΟΥΝ, ΟΠΩΣ Ο ΚΑΘΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ. ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ [έστω αυτά που μπορεί να αποτελούν κοινή πρόταση;]. ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΠΡΙΝ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ΣΥΝΔΙΆΣΚΕΨΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΙΧΑΝ ΔΕΣΜΕΥΣΕΙ ΤΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ.
ΚΙ ΩΣΤΟΣΟ ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΝΑ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ.
ΛΥΠΗΡΟ.
ΟΙ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ, ΟΙ ΠΡΟΣΚΕΙΜΕΝΟΙ Σ'ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ, ΓΝΩΡΙΖΑΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΑΝ ΤΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ. ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ...ΔΕΝ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑΝ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΤΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΟΥΣ...
Γιώργος Μύαρης

andreas f.stavrou είπε...

Υπάρχει πρόβλημα στο συνδικαλιστικό κίνημα των εκπαιδευτικών και δεν είναι σημερινό. Πρόβλημα οργάνωσης και λειτουργίας, πρόβλημα συμμετοχής των εκπαιδευτικών, πρόβλημα αναπαραγωγής των κομάτων στον εκπαιδευτικό χώρο, πρόβλημα στόχων και διεκδικήσεων.
Η μεταρρυθμισιολαγνεία ξεκίνησε από το 2004. Για μένα το μόνο θετικό της Έκθεσης Καζαμία ήταν το θεωρητικό πλαίσιο για έθετε ζητήματα που θα έπρεπε να απαντηθούν και να οριοθετηθεί μια πορεία. Για να μην τσκώνονται τα κόμματα, το παρέκαμψαν!!! Στη συνέχεια όλοι τάχθηκαν υπέρ της μεταρρύθμισης. Δεν είναι λοιπόν σημερινό φαινόμενο αυό που περιγράφει ο συνάδελφος ο Γιώργος ο Μύαρης.

Eva Neocleous είπε...

Γιώργο,
θεωρώ πως η αδιαφορία και η άρνηση για ενεργό συμμετοχή των συναδέλφων έχουν βαθύτερα αίτια.Για την αρνητική εξέλιξη που αναφέρεις(και συμφωνώ), δε νομίζω να επηρέαζε κι αν ακόμα ενημερωνόταν η Συνδιάσκεψη.Υπάρχει μια παθογένεια στην όλη κατάσταση και μπορούμε να συζητήσουμε κάποια στιγμή.Τέλμα,απαξίωση κ.λπ.Στο τέλος η εκάστοτε ηγεσία καταλήγει απλώς να διεκπεραιώνει...
Αντρέα,
συμφωνώ με τις παρατηρήσεις σου.Το συνδικαλιστικό κίνημα περνά κρίση κι αυτό δεν αφορά μόνο την Κύπρο.Μπορεί να μην τα καταφέρει να βγει απ΄αυτήν.Μπορεί όμως και να οδηγηθεί, μέσα από τον εκφυλισμό του, σε μια άλλη υγιή μορφή.
"Μεταρρύθμιση":σίγουρα χρειάζεται πολιτική βούληση αλλά και συμμετοχή όλων.Εκπαιδευτικών,μαθητών,γονιών,
συνδικαλιστικών οργανώσεων,επιστημόνων και άλλων.Σε καμιά περίπτωση δεν επιβάλλεται άνωθεν.Και σίγουρα είναι ανάγκη να αναβαθμιστεί το σημερινό δημόσιο σχολείο.