5 Ιουλ 2009

"Από σένα η άνοιξη εξαρτάται"

("Η διαγώνιος",1986.Κολάζ του Ελύτη)

Πάει κι αυτή η σχολική χρονιά.Πρόσφατα, οι μαθητές μας της Γ΄Λυκείου πήραν τα Απολυτήριά τους στις καθιερωμένες τελετές αποφοίτησης.Ήδη έχουν ανακοινωθεί και τα αποτελέσματα για τα ΑΑΕΙ Κύπρου και αναμένονται τα της Ελλάδας.Άσχετα απ΄αυτά όμως οι μαθητές/απόφοιτοι ετοιμάζονται αυτές τις μέρες για να καταταγούν στην εθνική φρουρά(οι σπουδές θα περιμένουν).Οι μαθήτριες από την άλλη κάνουν σχέδια για την επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά και προετοιμάζονται για τη σχολή που θα επιλέξουν.
Για όλα αυτά τα παιδιά, που ανοίγουν τώρα τα φτερά τους για το αύριο, ευχόμαστε τα καλύτερα!Θα συνεχίσουμε να είμαστε κοντά τους για ό,τι μας χρειαστούν, είμαστε σίγουροι ότι θα πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους, πιστεύουμε στην αλήθεια τους και τους αποχαιρετάμε με ένα ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη.

Είσαι νέος -το ξέρω- και δεν υπάρχει τίποτε.

Λαοί, έθνη, ελευθερίες, τίποτε.

Όμως ε ί σ α ι. Και την ώρα που

Φεύγεις με το 'να πόδι σου έρχεσαι με τ' άλλο

Ερωτοφωτόσχιστος

Περνάς θέλεις -δε θέλεις

Αυλητής φυτών και συναγείρεις τα είδωλα

Εναντίον μας. Όσο η φωνή σου αντέχει.

Πώς της παρθένας το τζιτζίκι όταν το πιάνεις

Πάλλονται κάτω απ' το δέρμα σου οι μυώνες

Ή τα ζώα που πίνουν κι ύστερα κοιτούν

Πώς σβήνουν την αθλιότητα: ίδια εσύ

Παραλαμβάνεις απ' τους Δίες τον κεραυνό

Και ο κόσμος σου υπακούει. Εμπρός λοιπόν

Από σένα η άνοιξη εξαρτάται. Τάχυνε την αστραπή

Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.



(Ο Μικρός Ναυτίλος,Οδυσσέας Ελύτης,Και με φως και με θάνατον,3)

6 σχόλια:

Λεμέσια είπε...

Συγκινητικές πάντα οι στιγμές των αποφοίτων...Εύχομαι δύναμη και καλή τύχη σε όλα τα παιδιά που ανοίγουν τώρα τα φτερά τους και ξεγλυστράνε απ' τις φωλιές...Η αγάπη σου γι αυτά είναι διάχυτη σε όλα τα γραφόμενα σου και αυτό σε τιμάει ιδιαίτερα.

Phivos Nicolaides είπε...

Τι ωραιότερος αποχαιρετισμός με τα σοφά λόγια του Οδυσσέα Ελύτη;

Αμαδρυάς είπε...

Συγκινητικό για μας να αποχαιρετούμε παιδιά που κρατήσαμε στις τάξεις μας, στα χέρια μας και τώρα φεύγουν, χωρίς να ξέρουμε ποτέ χειροπιαστά αν ανταποκριθήκαμε στις προσδοκίες τους. Οι έφηβοι έχουν ένα φοβερό αίσθημα αξιοπρέπειας, που τους κάνει να εκφράζουν σπανίως άμεσα τα αισθήματά τους, τις αληθινές σκέψεις τους για μας τους δασκάλους...

Μακάρι να βρουν όλα τα παιδιά ένα δρόμο και μια θέση στον ήλιο. Άριστοι κι αδύνατοι. Μακάρι η ζωή να μη φανεί τσιγκούνα μαζί τους.

Εύα, κάναμε τις τελετές αποφοίτησης, αυτές τις τυπικές, με τους μονολόγους των διευθυντών που συνήθως μιλούν για να ευλογούν τα γένια τους. Χωρίς την πραγματική φωνή των παιδιών, τις πραγματικές σκέψεις για τις προσδοκίες που είχαν απ τα σχολεία τους και το τι τελικά αποκόμισαν, τις αυθόρμητες, αληθινές σκέψεις των παιδιών.

Τελετές όπου επιβραβεύουμε και πλέκουμε διθυράμβους για τους άριστους μόνο μαθητές-τους αξίζει αυτό- αλλά παραγνωρίζουμε τη μεγάλη μάζα, την πλειοψηφία των μαθητών , με τα προβλήματά της.

Και το πιο πικρό είναι εκείνη η τελευταία στιγμή, που πριν καλά καλά τα φώτα σβήσουν, οι μαθητές έχουν τρέξει, έχουν φύγει σαν κυνηγημένοι, σα δραπέτες που θέλουν να σβήσουν το παρελθόν και να πετάξουν σε ένα μέλλον πιο φωτεινό, πιο ελεύθερο...

Ελπίζω να μη χάλασα την ποιητική ατμόσφαιρα της ανάρτησης...

Καλό δρόμο σε όλα τα παιδιά...

Eva Neocleous είπε...

Καλημέρα σε όλους, καλή βδομάδα!
Λεμέσιά μου,
και πάλι με στίχους αγαπημένους του Ελύτη:
"Πουλιά στα χίλια χρώματα
των ενθουσιασμών
Ελαφρά καλοκαίρια
Στέγες κοντά στον ουρανό μόλις
Που αγγίζουνε

Θ΄αδειάσουμε τη στάμνα
Θα γίνουμε γλαυκοί
Δωρητές του πελάγους".

Οι ευχές σου, ευχές όλων μας.

Φοίβο,
ο Ελύτης ύμνησε το φως, τον ήλιο, την Ελλάδα, το Αιγαίο, την ομορφιά, τη νεότητα.Κι εδώ νομίζω πως οι στίχοι του αποτελούν ένα ύμνο προς τη νιότη.

Αμαδρυάς,
δε χαλάς την ποιητική ατμόσφαιρα που έτσι κι αλλιώς ενυπάρχει...
Συμφωνώ πως η ανάγκη να τηρούνται τα τυπικά και οι εγκύκλιοι κατά γράμμα "αποψιλώνουν" αυτές τις εκδηλώσεις από τον αυθορμητισμό και την αμεσότητα που θα έπρεπε να τις χαρακτηρίζουν.Οι μαθητές ελάχιστα ακούγονται,ελάχιστα συμμετέχουν. Για άλλη μια φορά επανέρχεται επιτακτική η ανάγκη των ριζικών τομών στην εκπαίδευση.

Θερσίτης είπε...

Εγώ θα κρατήσω -τον έχω ήδη σε περίοπτη θέση, για να πω την αλήθεια- τον τελευταίο στίχο του Ελύτη.
Καλημέρα

Eva Neocleous είπε...

Θερσίτη,
αυτή μονάχα, θαρρώ, είναι η θέση που του ταιριάζει.