Στην αγκαλιά του αγαπημένου του σχολείου...
Η Λεμεσός τιμά το άξιο τέκνο της
Με τα αποκαλυπτήρια γρανιτένιας πλάκας και την μετονομασία του Μουσικού Λυκείου Λεμεσού σε Μουσικό Λύκειο «Μάριος Τόκας», η Εφορεία Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Λεμεσού τιμά τη μνήμη του Λεμεσιανού μουσικοσυνθέτη Μάριου Τόκα.
Η όλη εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί σήμερα Δευτέρα, 29 Ιουνίου 2009 στις 20.00, στο χώρο του Λανιτείου Γυμνασίου, από όπου αποφοίτησε ο Μάριος Τόκας και σε αυτήν θα παρευρεθεί και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Δημήτρης Χριστόφιας.
Σε διάσκεψη Τύπου στη Σχολική Εφορεία Λεμεσού, ο Αντιπρόεδρός της κ. Αδάμος Κόμπος ανέφερε πως η απόφαση για την τοποθέτηση της γρανιτένιας πλάκας έξω από την τάξη αποφοίτησης του Μάριου Τόκα, λήφθηκε τον Απρίλιο του 2008, μια μέρα μετά το θάνατό του, σε έκτακτη συνεδρία της Εφορείας Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Λεμεσού.
Η εκδήλωση θα ξεκινήσει με Αγιασμό από τον Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιο και θα ακολουθήσουν χαιρετισμοί από τον Πρόεδρο της Σχολικής Εφορείας Λεμεσού, τη Διευθύντρια του Λανιτείου Λυκείου Α’ και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Στη συνέχεια θα γίνει απονομή απολυτηρίων στους πρώτους απόφοιτους του Μουσικού Λυκείου «Μάριος Τόκας», επίδοση τιμητικής πλακέτας στον πατέρα του μουσικοσυνθέτη, κ. Κύπρο Τόκα, ενώ θα ακολουθήσει μουσικό πρόγραμμα από τη χορωδία του Μουσικού Λυκείου.
Τα αποκαλυπτήρια της γρανιτένιας πλάκας έξω από την τάξη αποφοίτησης του Μάριου Τόκα θα γίνουν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ακολούθως θα τελεστούν τα εγκαίνια του Μουσικού Λυκείου «Μάριος Τόκας».
(Πηγή:sigmaLive)
Άσπρο μαντήλι ανέμιζε
"Άσπρο μαντήλι ανέμιζε κι από χαρά πετούσε
Τη μοναξιά της γκρέμιζε
την αύρα της σκορπούσε
Ανέβαινε ψηλά βουνά
κι άνθιζε στην κορφή τους
Κι όλα τ' αστέρια τ' ουρανού
τη θέλανε δική τους
Πού χάθηκε, πού πέταξε
πού κίνησε, πού πήγε;
Όσους γνωστούς κι αν ρώτησα
κανένας δεν την είδε
Τόσο βαθιά με πλήγωσες
φως μου στο πέρασμά σου
που νιώθω ακόμα στην ψυχή
το κάθε άγγιγμά σου
Έβλεπε όνειρα συχνά
που την τρομάζαν θεέ μου
πως ήταν -λέει- γιασεμί
στη μέση ενός πολέμου
Μια νύχτα που χαμήλωσαν
τα σύννεφα του κόσμου
έγινε άστρο της αυγής
και στεναγμός δικός μου."
(Για τον Μάριο δείτε και πρόσφατη ανάρτησή μου, με αφορμή την επέτειο του θανάτου του).
9 σχόλια:
Μάριος Τόκας, ένας σεμνός και αξιόλογος καλλιτέχνης που τίμησε μέσα από τη ζωή και το έργο του, τη γενέτειρα του. Είναι πέρα από ευχάριστο, το γεγονός, ότι η Λεμεσός δεν τον ξέχασε.
Υπέροχο το "Άσπρο μαντήλι", ειδικά με τη μοναδική ερμηνεία του Σκουλά.
Την άξιζε αυτή την τιμή.
Τίμησε κι εκείνος την πόλη του κι ένιωθε περήφανος για το σχολείο του.
Ένας από τους βασικούς λόγους που με κάνουν να αγαπώ την Κύπρο είναι ο Μάριος. Ιδίως όταν ερμηνεύει τα τραγούδια του ο ίδιος. Να τον θυμόμαστε και να τον αναφέρουμε στους μαθητές μας μαζί τους άλλους σημαντικούς Έλληνες.
Το έργο του κατέχει πια σημαντικότατη θέση στη νεοελληνική μουσική,ήταν εξαιρετικός κι απ'όσα ακούω ήταν επιπλέον και άνθρωπος εξαιρετικού ήθους.
Σεμνός, αληθινός, αυθεντικός, αξιόλογος γι΄αυτό και αγαπημένος!!
Λεμέσιά μου,
δυστυχώς,δεν μπόρεσα να πάω, γιατί είχαμε την τελετή αποφοίτησης χθες βράδυ.Είδα όμως στιγμιότυπα από την τηλεόραση.Συγκλονιστική η παρουσία του πατέρα του Μάριου,του Κύπρου Τόκα, που είναι γνωστό σε όλους μας τι σήμαινε για κείνον.
Για το "Άσπρο μαντήλι" δες τι έγραψε ο Ευαγόρας Καραγιώργης:
"Άσπρο μαντήλι ανέμιζε, ο τελευταίος δίσκος (2007) του Μάριου Τόκα σε στίχους Κώστα Φασουλά. Πιστεύω, ό,τι πιο συμβολικό έργο μπορούσε να δώσει ο λαϊκός συνθέτης. Ένας δίσκος με κρυμμένα τραγούδια. Ναι, κρυμμένα γιατί από κάθε άποψη τα τραγούδια αυτά κρύβουν αυτό που ο Μάριος Τόκας έκρυβε πάντα στην ψυχή του. Τι άλλο μπορούσε να ήταν; Τι άλλο πιο πολύτιμο από την πατρίδα του, την Κύπρο.
Το άσπρο μαντήλι που, κατά τον Κώστα Φασουλά ανεμίζει από χαρά, μπορεί να 'ναι κι η σημαία της Κύπρου και μες τη μοναξιά την αύρα της σκορπά. Ανεβαίνει σε ψηλά βουνά κι ανθίζει (στα βουνά του Τροόδους και του Πενταδακτύλου) κι όλα τ' αστέρια του ουρανού και της γης (ποια να 'ναι τάχα αυτά τ' αστέρια;) τη θέλουνε δική τους. Πού χάθηκε, πού κίνησε, πού πήγε, ποιος την κούρσεψε; Πως ήταν, λέει, γιασεμί στη μέση ενός πολέμου (που ακόμα δεν τέλειωσε) κι ακόμα πως μια νύχτα που χαμήλωσαν τα σύννεφα του κόσμου έγινε άστρο της αυγής και στεναγμός δικός του".
@Ανώνυμος,
πράγματι την άξιζε!
Όλοι ξέρουμε πόσο αγαπούσε τη γενέτειρά του.
Και η Λεμεσός οφείλει πολλά στο Μάριο.
@Θερσίτης,
για σένα, επειδή αγαπάς την Κύπρο και το Μάριο, οι στίχοι που ακολουθούν:
Τριανταφυλλιά
Στίχοι: Βάσος Βενιζέλος
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
"Το φως στο παραθύριν σου
τζι ούλλη δροσιά στο στόμαν
τζι ο ήλιος σαν τον τζύρην σου
πον σου χαλά χαττήριν σου
δκιά σου ζωήν τζιαι χρώμαν.
Τριαντάφυλλα τζ' αρώματα
τα σιείλη τζι η αγκαλιά σου
τζι εσούνι ούλλον αππώματα
της ομορκιάς καμώματα
σκορπίζεις τα φιλιά σου.
Συνάχτου πκιον τριανταφυλλιά
μεν τα ξοδεύκεις τα φιλιά
τζι έρκομαι 'γιω ξοπίσω
μαράζιν τρώει με αρσενικόν
που τα φιλιά σου μερτικόν
δος μου τζι εμέν να ζήσω.
Καμοί τζι αναστενάματα
που δίπλα σου όπκοιος ρέξει
κόμα τζι ο αγέρας σταματά
-άκου Θεγέ μου πράματα-
φιλιά ζητά πεντέξι.
Τα σιείλη μου δακκάννω τα
μ' αναπαμόν εν βρίσκουν,
γιατί ομπρός σου χάννω τα
τζιαι διψασμένα τζι άποτα,
δίχα φιλίν μεινίσκουν".
@VaD,
έτσι ακριβώς Βασίλη μου.
Ο Μάριος Τόκας, ένας αγνός,ευαίσθητος και ξεχωριστός άνθρωπος.Ταυτόχρονα όμως κι ένας μεγάλος συνθέτης.
Δίκαια η πόλη του τον τιμά.
@Phivos Nicolaides,
Φοίβο μου,
εκείνη η σεμνή μορφή του, είναι σαν να ανεμίζει το άσπρο μαντήλι της αθωότητας και της ελπίδας, καθώς μας βοηθά να ξεπεράσουμε την "εθνική μας μοναξιά".
Eξαιρετικό το αφιέρωμά σου για τον Μάριο Τόκα, συγχαρητήρια!
Μιχάλης Λεωνίδου
Δημοσίευση σχολίου