"Έβαλε ο Θεός σημάδι..." Νίκος Ξυλούρης(7 Ιουλ.1936-8 Φεβρ.1980)

Νίκος Ξυλούρης(7 Ιουλίου 1936-8 Φεβρουαρίου 1980)

Έφυγε σαν σήμερα,πριν από τριάντα ένα χρόνια,ο τραγουδιστής της αντίστασης,της ανθρωπιάς και της μεγαλοσύνης.Όχι,δεν ξεχνιέται ο Ξυλούρης,όσα χρόνια και να περάσουν.Και δε θα ξεχαστούν ποτέ τα τραγούδια του.Γιατί τα ερμήνευσε με το δικό του μοναδικό τρόπο,γιατί ήταν η προσωποποίηση της λεβεντιάς,γιατί πάντα θα είναι επίκαιρα...Τραγούδησε την ειρήνη,τη δημοκρατία,τη συμφιλίωση,την αδελφοσύνη,την αξιοπρέπεια.Ζητούμενα εσαεί...

Για τον Ξυλούρη,τον Αρχάγγελο της Κρήτης, όσα αφιερώματα κι αν γίνουν, είναι λίγα.Κι ούτε μπορούν να αποδώσουν την τεράστια προσφορά του στο ελληνικό τραγούδι.Ένα μικρό αφιέρωμα είχαμε κάνει και πέρυσι(δείτε το εδώ).Πώς να προσπεράσει κανείς μια τέτοια μέρα;

Για τον Νίκο Ξυλούρη και στη Βικιπαίδεια,επίσης στον Ριζοσπάστη ένα πολύ καλό αφιέρωμα με αφορμή τα 30 χρόνια από το θάνατό του.Από εκεί και το απόσπασμα:

" Ήταν η φωνή που δέσποσε στη δεκαετία του '70, σηκώνοντας στις πλάτες του το προοδευτικό τραγούδι στα χρόνια της δικτατορίας και στις αρχές της μεταπολίτευσης. Ήταν η φωνή που στα πατήματα και στις αναπνοές της αντηχούσαν οι κρητικές μαδάρες και συνάμα κουβαλούσε τα αρώματα της ποίησης του Σεφέρη, του Ελύτη, του Ρίτσου, του Βάρναλη, κ.ά. Ποτέ άλλοτε τραγουδιστής δεν πέρασε από το δημοτικό τραγούδι στο λόγιο, όχι μόνο χωρίς απώλειες, αλλά, αντίθετα, με δάφνες γενικής αναγνώρισης. Ο Αρχάγγελος της Κρήτης με την ίδια δύναμη που τραγούδησε ριζίτικα του τόπου του, τραγούδησε Μαρκόπουλο, Ξαρχάκο, Χάλαρη, Λεοντή, Κόκκοτο, Ανδριόπουλο, Γκάτσο, Γεωργουσόπουλο, Σεφέρη, Σολωμό, Κινδύνη, Ρίτσο, Φέρρη, κ.ά. Με αυτά τα τραγούδια, που μπόλιασε μοναδικά με το αξεπέραστο ηχόχρωμά του και τη λεβεντιά του, συντρόφεψε το λαό μας στις αναζητήσεις και στους αγώνες του".

 *********

Γεννήθηκα στο βλέφαρο του κεραυνού,
σβήνω κυλώντας στα νερά.
Ανέβηκα στην κορυφή της συννεφιάς
σαλτάροντας με τις τριχιές
του λιβανιού,
πήρα το δρόμο της σποράς.

Κοιμήθηκα στο προσκεφάλι
του σπαθιού,
είχα τον ύπνο του λαγού.
Αγνάντευα την πυρκαγιά
της θεμωνιάς
αμίλητος την ώρα της συγκομιδής,
πήρα ταγάρι ζητιανιάς.

Αντάμωσα τον χάρο της ξερολιθιάς,
το άλογο στ' αλώνι να ψυχομαχεί,
πήρα ταγάρι ζητιανιάς.

Στίχοι: Κ.Χ Μύρης
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης

 **********

 ******

"Γεννήθηκα σε μια στιγμή
του κόσμου και βαδίζω
για μια μεγάλη χαραυγή
και πίσω δεν γυρίζω"

*******