"Δύο του Νοεμβρίου ξημερώματα",Οδυσσέας Ελύτης

(Προσθήκη)
Και πάλι Οδυσσέας Ελύτης....Με αφορμή την επέτειο γέννησής του αυτή τη φορά.
Σαν σήμερα, λοιπόν,στις 2 Νοεμβρίου του 1911 γεννήθηκε ο μεγάλος μας- και παγκόσμια καταξιωμένος- ποιητής. Ο ποιητής της "υψηλής ποίησης", που δεν αρκέστηκε στο "νυν έχον" αλλά επεκτάθηκε στο "δυνατόν γενέσθαι".
Αυτή τη φορά με μια απλή υπόμνηση "σαν τιμή και σαν χρέος".
Αφιερώματα στον ποιητή δείτε  εδώ στις Επισημάνσεις και εδώ .
 ****                            

Ο καθείς και τα όπλα του,είπε

και αυτός αλήθεια που ήμουνα Ο πολλούς αιώνες πριν

Ο ακόμη χλωρός μες στη φωτιά Ο άκοπος απ΄τον ουρανό

                                                       Πέρασε μέσα μου Έγινε

                                                       αυτός που είμαι

Η ώρα τρεις της νύχτας

  λάλησε μακριά πάνω απ΄τα παραπήγματα

                                                 ο πρώτος πετεινός

Είδα για μια στιγμή τους Όρθιους Κίονες τη Μετόπη με Ζώα Δυνατά

   και Ανθρώπους φέρνοντας Θεογνωσία

Πήρε όψη ο Ήλιος Ο Αρχάγγελος ο αεί δεξιά μου

                                                  Αυτός εγώ λοιπόν

                                                  και ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!

                                 Άξιον Εστί,Η ΓΕΝΕΣΙΣ

****

****
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ

Πρώτη φορά σ' ενός νησιού τα χώματα
δύο του Νοεμβρίου ξημερώματα
βγήκα να δω τον κόσμο και μετάνιωσα
τα «ζόρικα» που λεν αμέσως τα 'νιωσα.

Μήνες εννέα πριν την πρώτη μέρα μου
δούλευα για το σπέρμα του πατέρα μου
και πεντακόσιους τρεις κατά συνέχεια
μετά - για την ψευτιά και την ανέχεια.

Δύσκολο δύσκολο της γης το πέρασμα
και να μη βγαίνει καν ένα συμπέρασμα.

Μέσα στον εαυτό μου τόσο κρύφθηκα
που μήτε ο ίδιος δεν τον αντελήφθηκα.
Ώσπου μια μέρα το 'φερε η περίσταση
κι αγάπησα χωρίς καμιάν αντίσταση

αλλά και στην προσπάθεια την ελάσσονα
πάντοτε βρε παιδιά μου τα θαλάσσωνα
πρώτον διότι κυνηγούσα το Άπιαστο
και δεύτερον γιατ' ήμουν είδος Άμοιαστο.

Εφ' ω και αφού την τύχη μου σιχτίρισα
πίσω στον εαυτό μου ξαναγύρισα.
 Το τραγούδι του ποιητή,Μαρία Νεφέλη 
 ****


****