Οδυσσέας Ελύτης:τριάντα χρόνια μετά την αναγγελία της βράβευσής του.

Οδυσσέας Ελύτης(2 Νοεμ. 1911- 18 Μαρτίου 1996
Ο δεύτερος Έλληνας ποιητής που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας.Η αναγγελία της βράβευσης έγινε στις 18 Οκτωβρίου 1979."Για την ποίησή του, που με φόντο την ελληνική παράδοση, με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική οξύνοια ζωντανεύει τον αγώνα του σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργία." Από το σκεπτικό της βράβευσης.

"...Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι σε εποχές υγιείς το Κάλλος ταυτίσθηκε με το Αγαθόν και το Αγαθόν με τον Ήλιο.Κατά το μέτρο που η συνείδηση καθαίρεται και πληρούται με φως, τα μελανά σημεία υποχωρούν και σβήνουν αφήνοντας κενά που - όπως ακριβώς στους φυσικούς νόμους - τα αντίθετά τους έρχονται να πληρώσουν τη θέση τους.
Κι αυτό με τέτοιον τρόπο που τελικά το δημιουργημένο αποτέλεσμα να στηρίζεται και στις δυο πλευρές,θέλω να πω στο "εδώ" και στο "επέκεινα".Ο Ηράκλειτος δεν είχε ήδη μιλήσει για μιαν "εκ των διαφερόντων καλλίστην αρμονίην";
Εάν είναι ο Απόλλων ή η Αφροδίτη, ο Χριστός ή η Παναγία, που ενσαρκώνουν και προσωποποιούν την ανάγκη να δούμε υλοποιημένο εκείνο που σε ορισμένες στιγμές διαισθανόμαστε, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει η αναπνοή της αθανασίας που μας επιτρέπουν.
Η Ποίηση οφείλει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, πέραν από συγκεκριμένα δόγματα, να επιτρέπει αυτή την αναπνοή."
Απόσπασμα από την ομιλία του ποιητή στην Ακαδημία της Στοκχόλμης.Ο λόγος εκφωνήθηκε στα γαλλικά, στις 8-12-1979.Η ανακοίνωση της απονομής έγινε στις 18-10-1979.

"Ο Ελύτης έγραψε κάποτε ότι "η ποίηση είναι"...Η ποίηση είναι ακατατηγόρητη, δεν σηκώνει κατηγορούμενα.Και είναι οντολογικό μέγεθος, επειδή ακριβώς στον Ελύτη καταγράφει τον κόσμο ως είναι.Το φως είναι, η θάλασσα είναι, ο ουρανός είναι, ο θάνατος είναι, το σώμα είναι, ο έρως είναι.Ο Ελύτης παίζοντας οικοδομεί το κάλλος της ποίησής του αγχιβαίνων κυκλοδίωκτος με την ψυχή οσμωμένη καθ΄Άδην.
Κώστας Γεωργουσόπουλος.