29 Ιουλ 2010

Μίλτος Σαχτούρης(1919-2005)










Μίλτος Σαχτούρης
(29 Ιουλίου 1919-29 Μαρτίου 2005)
 Με αφορμή την επέτειο γέννησής του Μίλτου Σαχτούρη,το μικρό αυτό αφιέρωμα στον ποιητή.Στον ποιητή της Αποκριάς,των Δώρων,της πληγωμένης Άνοιξης και των τόσων άλλων γνωστών ποιημάτων που αγαπήσαμε.
Στον ποιητή που "αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στην ποίηση",όπως ο ίδιος έγραφε σε ιδιόχειρο βιογραφικό του σημείωμα.Όταν τελειώσει το νεκρολόγημα και το κατευόδιο,θα βρεθεί στον ίδιο μακρινό τόπο με τον Πάουντ,τον Εγγονόπουλο,τον Βερλαίν.Νέα παιδιά και τρελάμενοι μεσόκοποι θα σώζονται αραιά και πού ανακαλύπτοντας τους ήχους του.Φλύαρες και γι΄αυτό βαθυστόχαστες, διατριβές για το έργο του θα λησμονούν να προειδοποιούν για το αψέντι που περιέχει.Πικρότατες σταγόνες γλιστρούν στον πάγο.Βλέμματα ξένων που γίνονται οικεία όταν λάμπει ανάμεσά τους η φράση"τι κάνει,την καρδιά μας καρφώνει;/ναι,την καρδιά μας καρφώνει/ώστε λοιπόν είναι ποιητής",έγραφε ο Πάνος Θεοδωρίδης(Αγγελιοφόρος,31-3-2005) λίγες μέρες μετά το θάνατό του.
Βιογραφία,ποιητικό έργο,κριτικές,αφιερώματα:
(ενδεικτικά μόνο)

-Βικιπαίδεια
-tvxs
-Εντευκτήριο,τ.84(Ιαν.-Μάρτ.2009).
( Πολυσέλιδο αφιέρωμα στον ποιητή και μαζί ψηφιακός δίσκος)
-ΕΚΕΒΙ


"29 Ιουλίου,αποφράδα ημέρα
της μη γεννήσεώς μου
βρίσκομαι βαθιά μέσ΄τα νερά
της θάλασσας του Πόρου
νεοφώτιστος
συντροφιά με τους φίλους μου
τα ψάρια"
("29 Ιουλίου",Καταβύθιση,1990)
*******

 Ο Ελεγκτής
Ένας μπαξές γεμάτος αίμα
είν' ο ουρανός
και λίγο χιόνι
έσφιξα τα σκοινιά μου
πρέπει και πάλι να ελέγξω
τ' αστέρια
εγώ
κληρονόμος πουλιών
πρέπει
έστω και με σπασμένα φτερά
να πετάω.
******


****



 *****




*****
Ο Στρατιώτης-Ποιητής

Δεν έχω γράψει ποιήματα
δεν έχω γράψει ποιήματα
μέσα σε κρότους
μέσα σε κρότους
κύλησε η ζωή μου
Τη μιαν ημέρα έτρεμα
την άλλην ανατρίχιαζα
μέσα στο φόβο
μέσα στο φόβο
πέρασε η ζωή μου
Δεν έχω γράψει ποιήματα
δεν έχω γράψει ποιήματα
μόνο σταυρούς
μόνο σταυρούς
σε μνήματα καρφώνω
********
ΟΙ ΓΕΝΝΑΙΟΙ
(στη Γιάννα)

Είναι γενναίοι, όμως κλαίνε
πιστεύουνε σαν τα μικρά παιδιά

φορούν κουρέλια
ακριβά κοστούμια

ζούνε μέσα σε κήπους ή επαύλεις
ή μέσα σ' ένα δωμάτιο σκοτεινό

άλλοι μέσα σε δρόμους τρόμους τριγυρίζουν
άλλοι σε σύρματα πάνω κρεμασμένοι ανεμίζουν

άλλοι κλεισμένοι μες στις φυλακές

όλοι πασκίζουνε ιδρώνουν
χάνουνε, πετυχαίνουν ή
νομίζουν ότι χάνουνε ή
νομίζουν ότι πετυχαίνουν

πάντοτε ο δαίμονας τους παραστέκει
σηκώνει την κάννη, το τουφέκι του

στο κέντρο της καρδιάς
τους σημαδεύει.

(Μίλτος Σαχτούρης, Εκτοπλάσματα, 1986)

Προσθήκη(29-7-2013)

Η πηγή


****** 
Από την εκπομπή Περισκόπιο της ΕΤ1


*******
Σπουργίτια


******
Το πεθαμένο σπουργίτι.Φωτό:Εύα Νεοκλέους

******
Οι απομείναντες



*****
Οι "Επισημάνσεις" εύχονται Χρόνια Πολλά στον Μίκη Θεοδωράκη, που σήμερα γιορτάζει τα γενέθλιά του!
Επισημάνσεις

2 σχόλια:

VAD είπε...

Είχε συναισθηση του ρόλου του και της ευθύνης του ως πνευματικού ανθρώπου,συναισθηση που σπανίζει στους δήθεν πνευματικούς ταγούς του καιρού μας...

Eva Neocleous είπε...

VAD,
"...νομίζω ότι ο ποιητής πρέπει ν΄ασχολείται αποκλειστικά με το έργο του και μόνον με το έργο του.Όλες οι ώρες του πρέπει να είναι δοσμένες σ΄αυτόν τον σκοπό.Γιατί η ποίηση δεν είναι επάγγελμα,πιστεύω ότι είναι αποστολή!..."(από συνέντευξη του ποιητή στον Γιάννη Φλέσσα).
Τα πιο πάνω επιβεβαιώνουν το σχόλιό σου.
Αποστολή που υπηρέτησε, καθώς"κληρονόμος πουλιών
πετούσε
έστω και με σπασμένα φτερά"...

Την καλημέρα μου,Βασίλη...