"Οι εχθροί της Άνοιξης"

                                                Γιάννης Τσαρούχης,"Κάλλες σε κερκυραϊκό βάζο"



Ποιητές, λογοτέχνες, ζωγράφοι, συνθέτες ύμνησαν την άνοιξη και ό,τι αυτή συμβολίζει.Την ταύτισαν με την ελπίδα, τη λύτρωση, την ομορφιά, την αθωότητα.Για τον καθένα ένας συμβολισμός και μια αλληγορία.Κυρίως όμως, μέσα από την Τέχνη, τονίστηκε η σημασία της απουσίας της κι η ανάγκη να "κατακλύζει" τον κόσμο μας.Για μια μεταφορική άνοιξη που την πολεμούν μιλά κι ο Σαχτούρης.Όμως δε θα τους περάσει, λέει. Όποιοι κι αν είναι οι εχθροί της, θα νικηθούν στο τέλος από το άπλετο φως της. Και το μικρό έαρ θα ξεδιαλύνει τα σκοτάδια...

Οι εχθροί της Άνοιξης
Mίλτος Σαχτούρης(1919-2005)

Έρχεται φέτος κουρασμένη
η 'Άνοιξη
(να) κουβαλάει τόσα χρόνια
τα λουλούδια πάνω της.
Σκοτεινοί άνθρωποι
στις γωνιές την παραμονεύουν
για να την τσακίσουν.
Αυτή όμως με κρότο
ανάβει ένα-ένα τα λουλούδια της
στα μάτια τους τα ρίχνει
(για) να τους στραβώσει.

Η πληγωμένη Άνοιξη
Η πληγωμένη Άνοιξη τεντώνει τα λουλούδια της
οι βραδινές καμπάνες την κραυγή τους
κι η κάτασπρη κοπέλα μέσα στα γαρίφαλα
συνάζει στάλα-στάλα το αίμα
απ' όλες τις σημαίες που πονέσανε
από τα κυπαρίσσια που σφάχτηκαν
για να χτιστεί ένα πύργος κατακόκκινος
μ' ένα ρολόι και δυο μαύρους δείχτες
κι οι δείχτες σα σταυρώνουν θα 'ρχεται ένα σύννεφο
κι οι δείχτες σα σταυρώνουν θα 'ρχεται ένα ξίφος
το σύννεφο θ' ανάβει τα γαρίφαλα
το ξίφος θα θερίζει το κορμί της

Τα Χελιδόνια μου

Δε σας γνωρίζω εφέτος
καημένα χελιδόνια μου
πετάτε άραγε, όπως άλλοτε
ή μήπως σε ρόδες πάνω να κυλάτε
όμως το μάτι σας

γιατί έτσι μεγάλωσε
τεράστιο
τεράστιο και πορφυρό
μονάχα ο ουρανός σας έχει απομείνει
μα νά 'ναι για σας τώρα Ουρανός;