18 Μαρ 2009

"Οι εχθροί της Άνοιξης"





                                                Γιάννης Τσαρούχης,"Κάλλες σε κερκυραϊκό βάζο"



Ποιητές, λογοτέχνες, ζωγράφοι, συνθέτες ύμνησαν την άνοιξη και ό,τι αυτή συμβολίζει.Την ταύτισαν με την ελπίδα, τη λύτρωση, την ομορφιά, την αθωότητα.Για τον καθένα ένας συμβολισμός και μια αλληγορία.Κυρίως όμως, μέσα από την Τέχνη, τονίστηκε η σημασία της απουσίας της κι η ανάγκη να "κατακλύζει" τον κόσμο μας.Για μια μεταφορική άνοιξη που την πολεμούν μιλά κι ο Σαχτούρης.Όμως δε θα τους περάσει, λέει. Όποιοι κι αν είναι οι εχθροί της, θα νικηθούν στο τέλος από το άπλετο φως της. Και το μικρό έαρ θα ξεδιαλύνει τα σκοτάδια...

Οι εχθροί της Άνοιξης
Mίλτος Σαχτούρης(1919-2005)

Έρχεται φέτος κουρασμένη
η 'Άνοιξη
(να) κουβαλάει τόσα χρόνια
τα λουλούδια πάνω της.
Σκοτεινοί άνθρωποι
στις γωνιές την παραμονεύουν
για να την τσακίσουν.
Αυτή όμως με κρότο
ανάβει ένα-ένα τα λουλούδια της
στα μάτια τους τα ρίχνει
(για) να τους στραβώσει.





Η πληγωμένη Άνοιξη
Η πληγωμένη Άνοιξη τεντώνει τα λουλούδια της
οι βραδινές καμπάνες την κραυγή τους
κι η κάτασπρη κοπέλα μέσα στα γαρίφαλα
συνάζει στάλα-στάλα το αίμα
απ' όλες τις σημαίες που πονέσανε
από τα κυπαρίσσια που σφάχτηκαν
για να χτιστεί ένα πύργος κατακόκκινος
μ' ένα ρολόι και δυο μαύρους δείχτες
κι οι δείχτες σα σταυρώνουν θα 'ρχεται ένα σύννεφο
κι οι δείχτες σα σταυρώνουν θα 'ρχεται ένα ξίφος
το σύννεφο θ' ανάβει τα γαρίφαλα
το ξίφος θα θερίζει το κορμί της

Τα Χελιδόνια μου

Δε σας γνωρίζω εφέτος
καημένα χελιδόνια μου
πετάτε άραγε, όπως άλλοτε
ή μήπως σε ρόδες πάνω να κυλάτε
όμως το μάτι σας

γιατί έτσι μεγάλωσε
τεράστιο
τεράστιο και πορφυρό
μονάχα ο ουρανός σας έχει απομείνει
μα νά 'ναι για σας τώρα Ουρανός;

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Με τέτοια ποιήματα,
ανθοστόλιστα,
κελαϊδιστά,
ηλιοστάλακτα,
μπορεί να ξορκιστεί
κι ο χειρότερος εχθρός της...Άνοιξης.
Κι όχι μόνο...

Να 'σαι καλά, Εύα...

lakis είπε...

Υπέροχη η άνοιξη. Ακριβώς όπως και η ποίηση που υμνεί τις χάρες της. Καλό απόγευμα

Phivos Nicolaides είπε...

Άνοιξη, ν' ανοίξουν οι καρδιές μας!

Ανώνυμος είπε...

Να θυμίσω ότι μέσα στην Άνοιξη και η Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης. Με εκδηλώσεις, με εχθρούς-"φίλους" και φίλους-"εχθρούς". Στη Λευκωσία, στην Πύλη Αμμοχώστου, 21.3.09, 8 μ.μ. μια προσπάθεια καρτερεί να μας θέλξει. Κι ας διαφωνούν οι αιωνίως γκρινιάρηδες.

Εκ γενετής πρόχειρος αντικαθεστωτικός κι εγώ μέρος του σύμπαντος καταγγελτικού λόγου, εμψύχων τε και αψύχων, με συνείδηση, μιλιά, γλώσσα, θυμίζω:
“Ωιμένανε τα πάθη μου της πέτρας να τα λέγω
κι η πέτρα να τα λέγει με, να κάθομαι να κλαίγω”!

Ίσως στις συνθήκες της “παγκοσμιοκρατίας” αποβεί χρήσιμη και μια παραλλαγή από τραγούδι της Κατοχής:
“τότες μια πείνα φοβερή στον τόπο φανερώθη
κι όλη την Κύπρο έπιασε παντού παντού ξαπλώθη”
[Iδού λοιπόν και η αφετηρία της "πείνας" όσων οργανώνουν ή παρακολουθούν την εκδήλωση στην Πύλη Αμμοχώστου, Λευκωσίας! Πλην όμως οι ποιητές της ορθώνονται ως ποιητές, με πολύχρονη παρουσία σε δύσκολα χρόνια...].

Επιπλέον, αφιερώνω στους θρηνωδούς που αντιμάχονται την εκδήλωση, ένα απόσπασμα από το μοιρολόι της “Χήρας”:
“Κλάψτε μάτια μου κλάψτε να σύρετε ποτάμι
να γένει λίμνη και γιαλός να πάει στον κάτω κόσμο
για να βρέχουντ’ οι άβροχοι, να πιούν οι διψασμένοι
να βάλουν κι οι γραματικοί νερό στο καλαμάρι
να γράψουνε τα βάσανα των πολυαγαπημένων”…
ΚΑΛΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΕΙΣ, Ω ΦΙΛΟΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ!

Υ.Γ.Όσα προηγούνται= ένας αφελής διάλογος με αποσπάσματα εκ των αγνοημένων σε κάθε επέτειο ποίησης δημοτικών τραγουδιών της ελληνικής δηιουργίας!!!
S. Baud-Bovy

Eva Neocleous είπε...

Λεμέσιά μου,
οι στίχοι του Σαχτούρη παραπέμπουν σε μια άλλη άνοιξη που την ματώνουνε.Σε εποχές δύσκολες και σκοτεινές.
Κι εμείς, καμωνόμαστε πως όλα είναι ταιριαστά.
Ναι, πρέπει να ξορκιστούν οι εχθροί της."Θα τους στραβώσει αλλιώς η ίδια με τα λουλούδια της".

Eva Neocleous είπε...

Λάκη Φουρουκλά,
ετούτη η ποίηση μιλά για πληγωμένη άνοιξη και για χελιδόνια που δεν βρίσκουν ουρανό...
Η άλλη άνοιξη παραμένει μια ουτοπία.
...................
Φοίβο μου,
μακάρι να σταματήσουν να την πληγώνουνε. Μόνο έτσι θ΄ανοίξουν οι καρδιές μας.

Eva Neocleous είπε...

S. Baud-Bovy...
Γιατί εναντιώνονται στην εκδήλωση;

Μέρα ποίησης αύριο κι ας ζούμε σε μια άκρως αντιποιητική και εφιαλτική εποχή. Οι στίχοι του Σαχτούρη πάνε γάντι για ό,τι παρακολουθούμε οργισμένοι από χθες.
Αθωωτικές αποφάσεις, νομικίστικα τερτίπια...
Την ιστορία την ρώτησαν;