Μανώλης Αναγνωστάκης(1925-2005)
Ένα μικρό αφιέρωμα στο μεγάλο ποιητή που γεννήθηκε σαν σήμερα
(9 Μαρτίου).
"Το θέμα είναι τ ώ ρ α τι λες
"Το θέμα είναι τ ώ ρ α τι λες
Καλά φάγαμε καλά ήπιαμε
Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ
Μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας
Το θέμα είναι τ ώ ρ α τι λες".
Για τον ποιητή δείτε ενδεικτικά(μόνο):
-Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
-Ποιείν-Επιθεώρηση Ποιητικής Τέχνης
-Λογοτεχνία κατεύθυνσης
-Το Κάτι Άλλο
-Επισημάνσεις,Προς το παρόν
Επίλογος
-tvxs
**********
Ποιητική
*****
*****
******
Όταν μιαν άνοιξη
*****
*****
Κάθε πρωί
*****
"...Και βασικά,λείπουν οι προεκτάσεις
....
-Σαν τους γύφτους
σφυροκοπάμε
αδιάκοπα
στο ίδιο αμόνι".
7 σχόλια:
Εύα,
ΣΕ χαιρετώ!
Συγκλονιστικό το “Κι ήθελε ακόμη” του Αναγνωστάκη, όπως το μελοποίησε ο Θάνος Μικρούτσικος και το τραγουδά η ανεπανάληπτη Μαρία Δημητριάδη! Αποτελεί ένα από τα αγαπημένα μου ποιήματα – τραγούδια, που όσες φορές κι αν τ’ ακούσω δεν το χορταίνω. Δεν ξέρω υπό ποιες συνθήκες ή για ποιους το ‘γραψε ο Αναγνωστάκης, αλλά κατ’ εμένα, μέσα σ’ αυτούς τους στίχους συμπυκνώνεται η ιστορία της ηττημένης ελληνικής Αριστεράς [κι κάθε Αριστερού κινήματος που έχασε τη μάχη, όπως αυτό της Χιλής το 1973] ... Εγώ ονομάζω το ποίημα-τραγούδι “Ωδή στους ηττημένους” [Αριστερούς], αν και ο στίχος “Με σπουδή φορτώσατε το εμπόρευμα/η πρόγνωση σας ασφαλής, θα πέσει η πόλις”, οδηγεί το μυαλό μου σ’ άλλες σκέψεις - σ’ αυτούς που εγκαταλείπουν το “καράβι” όταν το βλέπουν να κινδυνεύει!
Κάπου έχω ένα κείμενο που έγραψα πιο παλιά με αφορμή το ποίημα αυτό και ίσως το αναρτήσω κάποια στιγμή στο Blog μου. [Σκεφτόμουν να το κάμνω πέρσι τέλος του Αυγούστου στην επέτειο λήξης του Εμφυλίου Πολέμου στην Ελλάδα, αλλά δεν πρόλαβα να το ολοκληρώσω] ...
Συγκλονιστικά τα ποιήματα του Αναγνωστάκη!
Κ.
Άνεφ,
πράγματι είναι συγκλονιστικό το συγκεκριμένο ποίημα και η μελοποίηση από τον Μικρούτσικο εξαιρετική.Δίσκος "τα τραγούδια της λευτεριάς"(παρεμπιπτόντως υπάρχει και μια διασκευή του τραγουδιού,όπου ο Μικρούτσικος συνεργάστηκε με τα Υπόγεια Ρεύματα,όμως, νομίζω, δεν ξεπερνά την πρώτη εκτέλεση με την Δημητριάδη).
Το ποίημα βρίσκεται στη συλλογή "Η συνέχεια"(1954) είναι το προτελευταίο της συλλογής.Έντονη η απογοήτευση,η αίσθηση της διάψευσης(κυρίως εκ των ένδον).Η ήττα έχει να κάνει και με λάθη του χώρου που ο ίδιος υπηρέτησε.Δες,αν θέλεις και κριτικές για τα ποιήματα της περιόδου από Αλ.Αργυρίου,Γ.Μαρκόπουλο κ.ά.(αφιέρωμα Βιβλιοθήκη Ελευθεροτυπίας,30/11/2001).
Σε χαιρετώ,
εν αναμονή του κειμένου σου...
Κ.,
συμφωνώ!
Τόσο ευαίσθητος, τόσο καίριος, τόσο επίκαιρος.
Με τέτοιες...επισημάνσεις μας κρατάτε ζωντανούς, κυρία μου!:-)
Διονύση,
και να που σήμερα μάθαμε πως ένας άλλος μεγάλος Μανώλης έφυγε,τόσο αναπάντεχα και τόσο τραγικά.Η ποίηση,το τραγούδι,η μουσική, θαρρείς και φτωχαίνουν ολοένα και πιο πολύ...
Σάμπως και θ΄ανταμώσουνε όλοι μαζί εκεί πάνω.Ο Μανώλης Αναγνωστάκης,ο Μάνος Λοϊζος,ο Μάνος Ξυδούς,ο Μανώλης Ρασούλης...
...Τι να πω,πέρυσι τον είχα δει εδώ στη Λεμεσό,σε μια εκδήλωση,ήταν καλά.
Κι εμείς εδώ,Διονύση μου,να τους τιμούμε και να προβάλλουμε το έργο τους...
Έυα Ο Μανώλης Αναγνωστάκης Είναι απο τους αγαπημένους μου...
Πάντα!!!
''Κι ήθελε ακόμη''
ΠΑΜΠΟΣ Φ
Δημοσίευση σχολίου