Του φθινοπώρου...

Φύλλα του φθινοπώρου

Αργήσαμε λιγάκι να παραδεχτούμε πως το καλοκαίρι μας,που τόσο αγαπήσαμε,έφυγε για ταξίδια μακρινά και μας αποχαιρέτησε οριστικά...

Τώρα, παντού  φθινόπωρο κι ούτε ξέρουμε ως πότε θα κρατήσει.Κι όχι πως δεν είναι όμορφη και τούτη η εποχή.Κάθε άλλο!

Έχει τη δική της μαγεία,των πεσμένων φύλλων,των πρώτων σταγόνων της βροχής στα τζάμια που θολώνουν,της μυρωδιάς του νοτισμένου χώματος.

"Ω λινό καλοκαίρι,συνετό φθινόπωρο..." Φθινοπωρινές εικόνες,στίχοι,τραγούδια,ονειροπόληση,μελαγχολία,ενδοσκόπηση,

ποιητική διάθεση...

Ξεκινάμε το αφιέρωμά μας με κάποια από τα ποιήματα και τα τραγούδια που αγαπήσαμε.Θα ακολουθήσουν κι άλλα σε επόμενες αναρτήσεις μας.

Άλλωστε τα φθινόπωρα εμπνέουν έτσι κι αλλιώς...

****
 Φθινόπωρο

Αόρατοι θίασοι του ποιητή και διάφανες λύπες

περνούν μπροστά στα έκπληκτα μάτια

στα γεμάτα υγρή φρίκη μάτια

και τυλίγονται στα φύλλα και στα κλαδιά

και σέρνονται στα χώματα,

                       διάφανες λύπες παλινδρομούν πάνω στο

όπως ο Έχτορας,

                      νερό…

όπως ο Τάσος,

δεύτε τελευταίον ασπασμόν

σε μιαν ευτυχία που φεύγει.

Σταύρος Σταύρου
Προχωρημένοι χειμώνες και άλλα φθινόπωρα
****
Φθινόπωρο

 ****
Στις αρχές του φθινοπώρου



****

Με την πρώτη σταγόνα της βροχής 

****

Εικόνα από το διαδίκτυο

****
 Όλα τα πήρε το καλοκαίρι 


****
Φθινόπωρο

Ονειρεύομαι ένα άγαλμα να κλαίει μες στην ομίχλη,

έναν φυλακισμένο να τραγουδά,

μια γυναίκα να μην κλέβει τα χρόνια της,

ένα παιδί που να μη ρωτά.

Το φθινόπωρο θα μαζέψω όλα τα φύλλα στην πόρτα μου

να γείρει η χαμένη ζωή μου.
****
Φθινοπωρινό σούρουπο

Βράδιαζε και στο βάθος του φθινοπωρινού δρόμου λιγόστευε

όλο και πιο πολύ το φως

σα να τέλειωνε για πάντα ο κόσμος.

Τάσος Λειβαδίτης
Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου