Πέρασε πολύς καιρός από την τελευταία ανάρτηση...
Δύσκολοι οι καιροί,δύσκολη η χρονιά.Τίποτε δεν είναι όπως παλιά.Όχι πως δεν έχεις τι να πεις,ίσα-ίσα έχεις τόσα πολλά,μα είναι φορές που η σιωπή λέει πολύ περισσότερα.
Τρία χρόνια ζωής συμπλήρωσαν τον περασμένο Οκτώβριο οι Επισημάνσεις.
Πέρυσι, διαβεβαίωνα για τη συνέχεια, σε μια σχετική ανάρτηση. Έλεγα τότε πως, έστω κι αν κάπως υποχώρησε ο αρχικός ενθουσιασμός, το ταξίδι συνεχίζεται.Το ίδιο ισχύει και τώρα.
Συνεχίζουμε χάρη σε όλους εσάς και γ΄αυτό σας ευχαριστώ!!!
Και το τραγούδι αφιερωμένο σε όλους τους φίλους!
"Ν΄αντέχουμε μόνο μας μένει..."
12 σχόλια:
Κόντρα στο χρόνο και στις σκληρές εποχές, να παραμένουν φωνές που έχουν να πουν και να δώσουν.
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
Θωρείς, τζιειαμαί που ενομίζαμεν ότι είπαμεν τα ούλλα, έχουμεν ακόμα τόοοσα να πούμεν. Άτε να δούμεν ως που εν να οδηγήσει τούτον το καράβιν. Να είσαι καλά τζιαι να γράφεις.
Αντε,ξαναπάρε μπρος!:)
Πολύχρονο το μπλογκάκι!
[...]Ν' αντέχουμε μόνο μας μένει
Η ζωή ότι κι αν φέρει
Τη μια του χειμώνα τη νύχτα
Την άλλη γλυκό καλοκαίρι[...]
Το blog σου είναι για μένα σχολειό , και ακόμα δεν αποφοίτησα…!!! :-)
καλή συνέχεια!!
Χρειαζόμαστε την παρουσία σου σ'αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Μην πτοείσαι από τις σιωπές, παραμένουμε αναγνώστες και συνοδοιπόροι, εκλεκτή μου, Κυπραία!
Να τα χιλιάσεις!!!Και να γράφεις όποτε έχεις όρεξη !
Καλή συνέχεια, Εύα μου...
Όντως είναι φορές που η σιωπή λέει πολύ περισσότερα.
Χαίρομαι που είσαι ακόμα εδώ...
Θ' αντέξουμε!
PHOTO ΤΙΤΛΟΙ,
ευχαριστώ πολύ!Κόντρα, λοιπόν, στις όποιες αντιξοότητες.Είμαστε εδώ.
Καλή συνέχεια και σ΄εσάς!
Acera,
"...εμείς τζαμαί:ελιές τζαι τερατσιές πάνω στον ρότσο τους",που λέει κι ο Ποιητής.
Η ευχή από σένα έχει ιδιαίτερη σημασία.Ευχαριστώ...
VAD,
πήρα,πήρα.Καιρός ήταν :)
Ευχαριστώ,θα τα λέμε κι από εδώ!
Πατίνιε,
άντε τότε να συνεχίσω,μέχρι ν΄αποφοιτήσεις :)
Να αναμένεις και αφιέρωμα στην ποιητική σου συλλογή...Εν καιρώ τω δέοντι.
gyristroula2,
εκλεκτή και αγαπημένη μου Αναστασία!
Εμείς τίποτα δεν κάνουμε μπροστά στο δικό σας αγώνα.Εσένα,του Θερσίτη,του Διονύση και τόσων άλλων εκπαιδευτικών, που παλεύετε για την παιδεία με σθένος και επιμονή,χωρίς να σας λυγίζουν τα τεράστια σημερινά προβλήματα.
Εσείς μας δίνετε κουράγιο!Ευχαριστούμε!
stalamatia,
σ΄ευχαριστώ.Η συμβουλή σου θα ληφθεί υπόψη :)
Να΄σαι καλά!
Λεμέσιά μου,
θ΄αντέξουμε αναμφιβόλως!Και θα τα λέμε.
Κι εγώ χαίρομαι που συναντιόμαστε ξανά!
Σ΄ευχαριστώ!
Καλό βράδυ.
Τρία χρόνια;!
Ακόμα στον πρόλογο, δηλαδή;; :-))
Κατανοητή κι η κούραση και όλα, καλή μας Εύα. Θα πρέπει, όμως, να στο 'χω ξαναπεί το 'ριτσικό": "να λες ουρανός - κι ας μην είναι"
Το δικό σου τον ουρανό τον χρειαζόμαστε. Πετούν υπέροχα ξωτικά. Και, ναι, είναι σημαντική παρηγοριά να ξέρεις ότι υπάρχουν τόποι, ψυχές δημιουργίας γύρω.
Να είσαι πάντα δυνατή, καλά και να συνεχίζεις ( όσο..όποτε....μη σε αγχώνουμε κιόλας!)
Διονύση,
υπερβάλλεις,όπως συνήθως...
Όχι,δεν πέφτει η αυλαία.Έχουμε ακόμη δρόμο...
Άλλωστε,θα ήταν κρίμα να σταματήσω να επικοινωνώ με φίλους-συναδέλφους σαν και σένα.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.Καλή συνέχεια και να΄σαι καλά!
Δημοσίευση σχολίου