19 Οκτ 2010

Δυο χρόνια "Επισημάνσεις"


 "Σταγόνα τη σταγόνα ο χρόνος Βρύση ποτέ
Υποχθόνιοι ψίθυροι όμως κατά καιρούς προ-
Πορεύονται των ημερών,κι ένας
Φεψάλυξ πυρ δίδει στων εγκοσμίων τ΄άπτερα."
Οδ.Ελύτης,Εκ του πλησίον.
********
Δυο χρόνια ζωής κλείνουν σήμερα οι Επισημάνσεις!
Πώς πέρασαν κιόλας...Ήταν στις 19 του Οκτώβρη του 2008 που δειλά -δειλά έκανα την πρώτη μου ανάρτηση.(Πρώτο θέμα το νέο βιβλίο Ιστορίας).
Τότε, αρχάρια ούσα στο blogging(ιστολογείν),προχωρούσα συγκρατημένα και διστακτικά.Με τις στοιχειώδεις γνώσεις(όχι πως τώρα έγινα ειδική) και με ένα απλό template.Σιγά-σιγά, ωστόσο ,εξοικειώθηκα κάπως με τους κώδικες,τα banners,την ορολογία,την τεχνική.
Ας είναι καλά ο καλός φίλος και συνεργάτης ΑΑΤΟΝ που μου πρόσφερε και συνεχίζει να μου προσφέρει πολύτιμη τεχνική βοήθεια(Νίκο,σ΄ευχαριστώ).
Σήμερα, αισθάνομαι την ανάγκη να επικοινωνήσω με όλους εσάς τους αγαπημένους φίλους και συνεργάτες,συν-ιστολόγους και μη,τους αναγνώστες των Επισημάνσεων,τους σχολιογράφους,όλους εσάς τους επώνυμους και ανώνυμους που μου στέλνετε ενθαρρυντικά μηνύματα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο...
Και να σας ευχαριστήσω από καρδιάς!
Να ξέρετε ότι οι "Επισημάνσεις" υπάρχουν χάρη στην πολύτιμη στήριξη και εθάρρυνσή  σας!
Θα ήθελα να  ευχαριστήσω τον καθένα σας χωριστά και να απευθυνθώ προσωπικά στην κάθε φίλη και στον κάθε φίλο.Όμως ο κατάλογος είναι μεγάλος.
Κι ύστερα,αν άθελά μου, παραλείψω κάποιον;Θα είμαι αδικαιολόγητη!
Γι΄αυτό συγχωρέστε με...Να θεωρήσετε όμως ότι είναι αφιερωμένη σ΄εσάς τούτη η ανάρτηση!
Συγχωρέστε με και για το πιο προσωπικό ύφος,το επιτρέπει η μέρα.
Δύο χρόνια λοιπόν!
Με διακυμάνσεις,με σκαμπανεβάσματα,με απογοητεύσεις,κόπωση,διαψεύσεις αλλά και  με διάθεση για επικοινωνία και ανταλλαγή απόψεων.Με αγάπη και μεράκι για το καλύτερο.
Κι ας υπήρξαν φορές που σκέφτηκα,όπως και πολλοί bloggers ίσως, να τα παρατήσω.
Ο χρόνος,ο ενθουσιασμός του ξεκινήματος που κάπως μετριάζεται,η αίσθηση του μάταιου της προσπάθειας καμιά φορά...
Ωστόσο,εδώ είμαστε και συνεχίζουμε...Με τις αδυναμίες και τις παραλείψεις μας.
Και με την υπόσχεση ότι θα προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι!
Σας ευχαριστώ!
********
Το πολύ αγαπημένο τραγούδι του Βασίλη αφιερωμένο σ΄εσάς!

26 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εύα χρόνια πολλά ,υπομονή, επιμονή και καλή συνεχεία. Το blog σου κοσμεί τον διαδικτυακό τόπο.

VAD είπε...

Ενάμιση χρόνο από τοτε που σε ανακάλυψα κι εχω κερδισει τόσα πολλά από την επικοινωνία μας!
Πολύχρονο,Ευα μου...

Ανώνυμος είπε...

Να συνεχίσετε
Παίρνουμε τόσα πολλά από αυτό το μπλογκ!
Αντρέας

Anef_Oriwn είπε...

Eva,
Shερετώ ΣΕ!!!
Καλή συνέχεια με υπομονή και επιμονή!

[Παρατηρώ ότι έχεις επικεντρωθεί – στο Blog ΣΟΥ - βασικά στο αντικείμενο ΣΟΥ, την λογοτεχνία! Όμως κάθε τι έχει και την πολιτική του διάσταση!]

rose είπε...

καλη συνεχεια!

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια πολλά, πολλά, και από μένα! Και κυρίως, καλή συνέχεια!

ποραντίδα είπε...

Από την πρώτη στιγμή που ανακάλυψα το blog σου πίστεψα, και συνεχίζω να πιστεύω, ότι οι αναρτήσεις σου έχουν πάντα μεγάλο ενδιαφέρον επειδή υπερβαίνουν το άμεσο αντικείμενο και το θέμα τους Προβάλλουν και αναδεικνύουν ζητήματα τέχνης, κοινωνίας, παιδείας ή πολιτικής σ’ ένα ευρύτερο ορίζοντα προβληματισμού, κάνοντας μας να αισθανόμαστε λιγότερο μόνοι και μετέωροι στον τόπο και το χώρο μας.
Πολύχρονες και ποιοτικές να ναι οι "Επισημάνσεις" Εύα.

Eva Neocleous είπε...

Πατίνιε,
σ΄ευχαριστώ!
Πρόσφατα γνωριστήκαμε,πολλά κοινά μας συνδέουν και είμαι σίγουρη ότι θα τα λέμε από΄δω και πέρα.
Καλή συνέχεια και σε σένα!

Eva Neocleous είπε...

VAD,
Βασίλη μου,καλέ μου φίλε και συνάδελφε, σε σκεφτόμουνα όταν έγραφα κι ήθελα να μιλήσω για σένα.Όμως, είπαμε,δεν ήθελα να πικράνω κάποιους φίλους που πιθανόν να ξεχνούσα.
Κι εγώ πήρα πολλά από σένα. Και σ΄ευχαριστώ που είσαι πάντα εδώ!
Υ.Γ.Καλοτάξιδο και το νέο συμμετοχικό blog!

Eva Neocleous είπε...

Αντρέα,
σ΄ευχαριστώ!Θα προσπαθήσω να μη σας διαψεύσω...

Eva Neocleous είπε...

Anef_Oriwn,
αγαπητέ μου Άνεφ,
σε χαιρετώ κι εγώ και σ΄ευχαριστώ για τις ευχές σου!!
Χαθήκαμε...
Ορθά παρατηρείς και ορθή η επισήμανσή σου στο τέλος.Ίσως να μιλήσουμε εκτενέστερα επί τούτου σε κάποια άλλη στιγμή.Περνάμε διάφορες φάσεις και αυτή την περίοδο η κάποια αποστασιοποίηση είναι εμφανής.Οι υπαναχωρήσεις, οι αναδιπλώσεις από τη μια και από την άλλη οι συνεχείς αντιπαλότητες σε ένα άκρως απογοητευτικό σκηνικό...Προς τι, θα έλεγε ο κάθε εχέφρων άνθρωπος, οι μάχες και τα blogo- κονταροκτυπήματα; Είναι μια κάποια απάντηση.Πιθανόν και παροδική η συγκεκριμένη στάση.Ωστόσο,"το παιχνίδι παίζεται"...
Προς το παρόν...εδώ είμαστε!

Eva Neocleous είπε...

rose,
σ΄ευχαριστώ πολύ!
Για μένα είσαι μια πολύ καλή "διαδικτυακή" φίλη και έχεις ένα εξαιρετικό ιστολόγιο.

Eva Neocleous είπε...

Στροβολιώτη,
σ΄ευχαριστώ για τις ευχές σου! Γιάννο μου,με τέτοιους φίλους σαν κι εσένα να με ενθαρρύνουν, πώς να μη συνεχίσω;
Κι ας είμαι αδικαιολόγητη που αραίωσα κάπως τις επισκέψεις(θα επανορθώσω όμως)...
Και σε σένα εύχομαι τα καλύτερα!

Eva Neocleous είπε...

ποραντίδα μου,
σε ξεχώρισα από τα πρώτα σχόλιά σου στο ιστολόγιό μου.Και θα πρόσθετα ότι, όχι μόνο εμπλούτισες αλλά συνάμα και αναβάθμισες τις αναρτήσεις μου.
Σου χρωστάω πολλά γι΄αυτό!
Σ΄ευχαριστώ πολύ για τις τόσο ιδιαίτερες ευχές σου...

Πορτιάτης είπε...

Εύα μου πολύχρονο το blog σου, να'σαι και εσύ πάντα καλά, ζωντανή, μαχητική, ποιήτρια για να το στολίζεις με τις τόσο ενδιαφέρουσες αναρτήσεις σου!

Χαθήκαμε για λίγο, είναι αλήθεια πως κι εγώ σκέφτηκα να τα παρατήσω αλλά τελικά δεν θα τ'αφήσω το μετερίζι μου... και η αιτία είναι οι φίλοι (σαν εσένα) που κέρδισα μέσα από αυτό τόσους μήνες!

Κράτα γερά, γιατί το παιχνίδι παίζεται! :))

AATON είπε...

Πολύχρονο Εύα μου, αν και αυτό το ιστολόγιο δεν θα υπήρχε αν δεν ήσουν εσυ, άρα καλή δύναμη και σε σένα.
Και όταν θα σε παίρνει απο κάτω, να διαβάζεις αυτές τις γραμμές..

Δεν έχεις έμπνευση; κάτσε εδώ και διάβασε..

και αυτές..

Υπομονή, ενδιαφέρον, αγάπη και φροντίδα..

Την αγάπη μου και την εκτίμησή μου Εύα μου, και σ' ευχαριστώ για την τιμή που είσαι φίλη μου..

Μιχάλης είπε...

Αγαπητή Εύα

Κι εγώ με τη σειρά μου θέλω να εκφράσω τις ευχές μου για τα 2 χρόνια παρουσίας σου στην μπλογκόσφαιρα.

Και δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι το μπλογκ σου στολίζει την κυπριακή μπλογκόσφαιρα.

Και εις ανώτερα

Eva Neocleous είπε...

Πορτιάτη μου,
χαίρομαι που βρισκόμαστε και πάλι εδώ.Άλλωστε οι καλοί φίλοι δε χάνονται.
Σ΄ευχαριστώ για τις ευχές!
Επί των επάλξεων,λοιπόν,αμφότεροι :)
Κι εσύ κράτα γερά!

Eva Neocleous είπε...

ΑΑΤΟΝ.
Ό,τι και να πω για σένα είναι λίγο,Νίκο μου!
Σ΄ευχαριστώ και πάλι!!
Για όσα μου προσφέρεις,για τις τεχνικές συμβουλές,για την υπομονή σου,για το χρόνο σου.
Καλή δύναμη και ό,τι καλύτερο σου εύχομαι!
Και πάντα πρώτο το Α!μπε μπα blog!

Eva Neocleous είπε...

Μιχάλη μου,
με τιμά η φιλία σου!
Κι ας μην επικοινωνούμε τόσο συχνά.
Σ΄ευχαριστώ για τις ευχές σου και ανταποδίδω.
Καλή συνέχεια στο "Παντός Καιρού" και κάθε επιτυχία στις αναβαθμισμένες εκπομπές σου!
Υ.Γ.Θα ήταν υπερβολή :)

Νίκος Ε. Νεοκλέους είπε...

Εύα μου καλή συνέχεια!

Phivos Nicolaides είπε...

Εις έτη πολλά καλή μου Εύα!

Eva Neocleous είπε...

Νικόλα μου,
σ΄ευχαριστώ!Δε θα ξεχάσω πόσο με βοήθησες τότε, στα πρώτα βήματα, να στήσουμε το (αρχικό) blog :))
Καλή συνέχεια και στη "Λέσχη Ανάγνωσης" και μην την παραμελείς...
.......
Φοίβο μου,
σ΄ευχαριστώ!
Και σε σένα εύχομαι κάθε επιτυχία στις πολλαπλές σου δραστηριότητες!

Ανώνυμος είπε...

Εύα, ίσως ακόμη κι εσύ κι εμείς, δεν έχουμε συνειδητοποιήσει στο βάθος και στην έκταση τη σημασία κι αυτής της προσπάθειας που ξετυλίγεται με το σεμνό τίτλο «Επισημάνσεις», εννοώ μέσα στο σκότος που εξαπλώνεται πανταχού, ως μια συλλογικότητα αντίστασης. Καλή συνέχεια, λοιπόν.
Γ.

ΑΠΑΘΕΙΑΤΕΛΟΣ είπε...

Τα δυό σου χρόνια Εύα μου εσύ να τα χιλιάσεις,στις δυσκολίες που θα βρεις ποττέ να μεν δειλιάσεις. Να είσαι πάντα δυνατή, ποιοτική, ωραία,γιατί το μπλόκ σου είναι πια, η πιο καλή παρέα

Eva Neocleous είπε...

Γιώργο μου,
τι να πω!Όλα αυτά για τις Επισημάνσεις;Υπερβολές...
Πάντα καλοδεχούμενα τα σχόλιά σου αλλά και κείμενα προς δημοσίευση(κυρίως αυτό).
.....
Χάρη μου,
μα πού το έκρυβες αυτό το ταλέντο;
Πολύ σ΄ευχαριστώ!
Η πιο καλή παρέα γίνεται μ΄εσάς όλους τους καλούς φίλους!
Καλή συνέχεια και στο "ΑΠΑΘΕΙΑ ΤΕΛΟΣ".Αμήν και πότε...