"Κάνε ό,τι σου λέει η πόλη",Πάμπος Φιλίππου

Κυκλοφόρησε πρόσφατα η νέα ποιητική συλλογή του συμπατριώτη μας Πάμπου Φιλίππου.Η συλλογή φέρει τον τίτλο "ΚΑΝΕ Ο,ΤΙ ΣΟΥ ΛΕΕΙ Η ΠΟΛΗ" και ο ποιητής την αφιερώνει στον Μάνο Ξυδούς."Με το Μάνο,εκτός από φίλοι,είχα την τιμή να συνεργαστούμε σε εννέα τραγούδια",γράφει ο Πάμπος Φιλίππου.
Ανάμεσα σ΄αυτά τα πολύ γνωστά και αγαπημένα:

"Μέχρι να πάρεις παγωτό σε βρίσκει ο χειμώνας","Ο κόκκινος Ντάνυ","Τ΄αστέρια θα΄ναι πάντα μακριά".

"Τα τραγούδια σου΄γίναν περιστέρια...
Κοντά μας πάλι θα΄ρχεσαι χειμώνες καλοκαίρια!!!",γράφει για το φίλο του το Μάνο,που δύσκολα θα τον ξεχάσει.
Ο Πάμπος Φιλίππου γεννήθηκε και ζει στη Λευκωσία.Από το 1995 εργάζεται επαγγελματικά ως παραγωγός ραδιοφωνικών προγραμμάτων.Έχει εκδώσει μέχρι σήμερα άλλες τρεις ποιητικές συλλογές:
"Mέχρι να Πάρω Παγωτό με Βρήκε ο Χειμώνας"
"Άνοιξη,Άνοιξέ μου"
"Εκεί που Νομίζεις πως είσαι Βουνό χάνεις τα Δέντρα σου"
Από το 2000 σημαντικό μέρος από τις συλλογές του έχει μελοποιηθεί από συγκροτήματα και τραγουδοποιούς.
*******
Την τελευταία του συλλογή προλογίζει ο Κώστας Παρίσσης,ο οποίος γράφει ανάμεσα σ΄άλλα:"Διαβάζοντας την καινούρια συλλογή συνειδητοποιώ ότι έχω να κάνω με έναν ποιητή αιρετικό που ξέρει πολύ καλά να αναγνώσκει το σήμερα.Ασυμβίβαστος,ονειροπόλος αλλά και σκληρός,δεν σου αφήνει περιθώρια εφησυχασμού και σε "αναγκάζει" να γίνεις συνοδοιπόρος στις εικόνες του.
Οι επόμενες σελίδες σου αφήνουν την πίκρα μιας εποχής οργουελικής,όπως το καφκικό "Η μικρή Χίλντε",αλλά και μια αισιοδοξία όπως το "οι νεκροί περπατάνε" που διαχωρίζει τους "αυτούς" από "εμάς".

Κάνε ό,τι σου λέει η πόλη
 Άκου...πως πέφτει η βροχή εδώ σ΄αυτά τα μέρη
Είναι καλό που είμαστε εδώ και που κρατάμε
ακόμη...
Όλα εδώ έχουν όνομα έχουν κι ιστορία βλέπεις...
δεν είναι σαν τα μούτρα όλων αυτών που ξέρεις...
Εδώ είν΄όλα όμορφα γιατί μπορούμε όλοι
και βλέπουν πίσω και μπροστά χωρίς
κανένα ζόρι...
Γι΄αυτό μην ψάχνεις πράγματα νεκρά χωρίς
καμιά ουσία
την πλάτη γύρνα τους απλά,εδώ δεν έχουν σημασία
Ποτέ σου μη ρωτάς τι είναι η συγνώμη
τα μάτια κλείσε απαλά...κάνε ό,τι σου
λέει η πόλη...

Είναι το ποίημα που έδωσε και τον τίτλο στη συλλογή.Ποια είναι η πόλη;Τι στ΄αλήθεια υποδεικνύει στον καθένα να κάνει αυτή η πόλη;

Θα επανέλθουμε στην παρουσίαση της συλλογής.Σήμερα, δώσαμε ένα μικρό δείγμα της δουλειάς του Πάμπου Φιλίππου.Ψήγματα ίσως,που ωστόσο αρκούν για να επιβεβαιώσουν τα προλογικά του Παρίσση.
Εκκρεμεί να μεταφέρω όσα μου "εκμυστηρεύτηκε" ο Πάμπος σε μια συνάντηση που είχαμε πριν λίγο καιρό για να μιλήσουμε για τα ποιήματά του. Πολύ σύντομα...
Ένα ακόμα ποίημα που το ξεχώρισα από την πρώτη στιγμή.

Ήρθαν τα νέα...
Ήρθαν τα νέα πως τέλειωσε η μέρα
Της ζωής η μέρα τέλειωσε...
Ήρθαν τα νέα πως η νύχτα
έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για όλα...

Ακροβατώ στο σχοινί που μου χάρισε η νύχτα...
Η μέρα σκλάβα της νύχτας είναι πια
που χαρίζει σχοινιά στους δρόμους...
Ένα στον καθένα...χίλια σε μένα...

Ήρθαν τα νέα...για σένα...
Μα πιο πολύ για μένα...
*******

******

******

Όταν θα φύγω ένα βράδυ από΄δω...

"Σαν το τραγούδι που χάνει τη μιλιά του

με αλήτες στίχους που δεν άντεξαν το φως

σαν ένας έρωτας που πέρασε η μπογιά του

έτσι θα φύγω ένα βράδυ από΄δω"...

Έγραψαν μαζί τους στίχους.Ο Μάνος έφυγε κι ο καλός του φίλος του τραγουδά:

"Φίλε απ΄ τους καλούς τ΄αστέρια όλα θα σβήσω

και το φεγγάρι μη σε δει μέχρι να σ΄αναστήσω..."