Κατερίνα Γώγου(1940-1993)
Στη μνήμη της, αντί αφιερώματος...
"Έφυγε" σαν σήμερα,στις 3 Οκτωβρίου του 1993, η ανατρεπτική ποιήτρια, η αιώνια έφηβος,η ασυμβίβαστη,η οργισμένη." Μαγιακόφσκι των Εξαρχείων", την χαρακτήρισε ο Τηλ. Χυτήρης.
"Θα΄ρθει καιρός", έγραφε η Κατερίνα.
Κι όμως Κατερίνα,ίσως να αργεί ακόμη πολύ.Ίσως και να μην έρθει ποτέ αυτός ο καιρός...
Κι όμως Κατερίνα,ίσως να αργεί ακόμη πολύ.Ίσως και να μην έρθει ποτέ αυτός ο καιρός...
Δεν "έπρεπε" να φύγεις τόσο νωρίς ...Είχες πολλά να δώσεις...
"Όταν ακούω Κατερίνα τρομάζω, νομίζω πως πρέπει να καταδώσω κάποιον"...
******
Θα 'ρθεί καιρός
Κατερίνα Γώγου
Θαρθεί καιρός που θ' αλλάξουν τα πράματα.
Να το θυμάσαι Μαρία.
Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι
που τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη
– μη βλέπεις εμένα – μην κλαις. Εσύ είσ' η ελπίδα
άκου θάρθει καιρός
που τα παιδιά θα διαλέγουνε γονιούς
δε θα βγαίνουν στην τύχη
Δε θα υπάρχουν πόρτες κλειστές
με γερμένους απέξω
Και τη δουλειά
θα τη διαλέγουμε
δε θά 'μαστε άλογα να μας κοιτάνε στα δόντια.
Οι άνθρωποι – σκέψου! – θα μιλάνε με χρώματα
κι άλλοι με νότες
Να φυλάξεις μοναχά
σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές
απροσάρμοστοι-καταπίεση-μοναξιά-τιμή-κέρδος-εξευτελισμός
για το μάθημα της ιστορίας.
Είναι Μαρία – δε θέλω να λέω ψέματα –
δύσκολοι καιροί.
Και θάρθουνε κι άλλοι.
Δεν ξέρω – μην περιμένεις κι από μένα πολλά –
τόσα έζησα τόσα έμαθα τόσα λέω
κι απ' όσα διάβασα ένα κρατάω καλά:
«Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος».
Θα την αλλάξουμε τη ζωή!
Παρ' όλα αυτά Μαρία.
Για την ποιήτρια (ενδεικτικά):
-Bικιπαίδεια
-Κατερίνα Γώγου
-Αφιέρωμα στην εκπομπή της Σεμίνας Διγενή "Made in Greece" το 1993 στον ΑΝΤ1
Επίσης:
****
****
Η μπαλάντα της φωτιάς
****
Αν καμιά φορά
Αν καμιά φορά
10 σχόλια:
Εξαιρετικό το αφιέρωμα -λιτό και απέριττο, όπως κι η ίδια, στη σύντομη ζωή της...
Ανακάλυψα τα ποιήματά της στην εφηβεία μου... όσο ήταν εν ζωή κι όσο, είχα(με) να περιμένουμε με προσμονή, νέα της δουλειά...
Ακόμη και σήμερα, οι στίχοι της σημαία μου.
Σ' ευχαριστώ.
Σίγουρα η Κατερίνα θα σνόμπαρε τα αφιερώματα. Θα ήθελε, αν ήθελε δηλαδή, να κρατήσουμε απλώς πως έζησε κι έφυγε:
"έτσι" "αόριστα" / σπασμένη σε κομματάκια / από θάλασσα, χρόνια παιδικά / και κόκκινα λάβαρα... μες την απέραντη μοναξιά.
Μόνο που εμείς ξέρουμε πως έχουμε πολλά παραπάνω να θυμούμαστε... για να μην ξεχνιόμαστε.
Πολύ καλή αφορμή η ανάρτησή σου κι εξαιρετικές οι παραπομπές σου. Να 'σαι καλά.
"Πόσο νωρίς φεύγει το φως απ΄τη ζωή μας αδερφέ μου..."
Ιδιώνυμο
Πόσο προφητικά ήταν τα λόγια της...
Και μόνο η επιλογή της ποιήτριας αξίζει από μόνη της.
Συγχαρητήρια,Εύα.Εύχομαι να συνεχίσεις να μας προσφέρεις και τη συγκίνηση και τη γνώση,τόσο όμορφα κι απλά.
Ιόλη
Εύα ,πολύ καλό μνημόσυνο το αφιέρωμα σου στη Κατερίνα Γώγου,
ευχαριστώ που μας την Θύμησες.
Ήσυχα κοιμούνται τώρα τα ελάφια
οι υπήκοοι της ανάγκης ποτέ.
Φοράνε γάντια από άσπρο δέρμα κουνελιού
και ήσυχα περίστροφα λαδώνουν.
Περιμένουν ακίνητοι τον τσιφ, εντολή και το κρύο.
Έτσι και αλλιώς όλοι αυτή δεν έχουν δική τους ζωή
ο ένας μηρύκαζε τον άλλον
και όπως είπα και ποιο πριν, εκείνο που τους ένωνε
ήτανε πως περιμένανε
λεφτά
εντολή
κυβερνήτη
και πλοίο…
(Κατερίνα Γώγου Νόστος+ Εξορία)
Ντρουσίλα,
έχεις δίκιο,τα ποιήματά της αγαπήθηκαν τόσο πολύ και δεν είναι τυχαίο που οι ποιητικές της συλλογές γίνονταν ανάρπαστες.
Κι εγώ σ΄ευχαριστώ και καλωσόρισες!
Νάσια,
σίγουρα, ναι, θα θύμωνε με τα κοινότοπα και τετριμμένα.Ίσως και να΄ναι γι΄αυτό που προτίμησα το "αντί αφιερώματος".
Έζησε κι έφυγε...Μόνο;
"δεν άντεξε την άνοιξη ή πέρασε με κόκκινο..."
Κι εσύ να΄σαι καλά!Σ΄ευχαριστώ...
Ιόλη,
κι εσύ καλωσόρισες!
"-Θ΄ΑΝΟΙΞΕΙ- ο δρόμος το στόμα/τα μάτια η καρδιά και το μυαλό./Έτσι να κάνουμε θα πέσει η πόρτα./Κι η μηχανή με το αρχαίο φιλμ.Μη.Μη συνέχεια οι άνθρωποι/μαύρα αρνητικά και μεις ΚΑΜΕΝΟΙ ΗΛΙΟΙ."
Έτσι τελειώνει το ποίημα από το Ιδιώνυμο...
Πολύ σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Κώστα μου,
είναι μια ευκαιρία να θυμηθούμε ξανά τους στίχους της.
"Είμαι ελεύθερη ελεύθερη ελεύθερη/κι όταν έρθει καιρός/που θα κρέμεται στο τσιγγέλι/το πετσί μου σαν τομάρι/απ΄τους κρατικούς εκδορείς και τη λογοκρισία/η φαντασία μου θα τρέχει..τρέχει...τρέχει/είμαι φευγάτη από τώρα τρέχει...γειαααα"
Έφυγε και λευτερώθηκε...
Καλό σου βράδυ...
Συγχαρητήρια Εύα, εξαιρετικό το αφιέρωμα!
Πόσο επίκαιρη αλήθεια σήμερα η ζωή και η ποίηση της Γώγου. Σήμερα που η αντίσταση στο ευτελές, το φτηνό και το εύκολο καθίσταται ένας δυσκολοδιάβατος δρόμος. Σκέφτομαι την κοινωνικά κατασκευασμένη διάσταση της θηλυκότητας(πόρνες, ναρκομανείς, φόνισσες, τραβεστί, κυνηγημένες είναι κατά το πλείστον οι γυναίκες στο έργο της) την οποία η Γώγου αμφισβητεί, αποδίδοντας την, ομως, με απίστευτη ευκρίνεια, ωμότητα αλλά και ευαισθησία(Τα “σύρματα τεντωμένα” είναι αξεπέραστο έργο)
Σε κάθε περίπτωση, η Γώγου, όπως και ο Άσιμος και Σιδηρόπουλος, δείχνουν ότι υπάρχει ζωή και δημιουργία πέρα από οτιδήποτε κουβαλά την πατέντα του mainstream. Δείχνουν επίσης ότι το να πορεύεται κανείς παρέα με τα εσωτερικά του αδιέξοδα και να παλεύει να τα κάνει λόγο και τέχνη είναι μορφή αγώνα και καθόλου παραίτηση.
Καλή συνέχεια Εύα, πάντα τέτοια...
ποραντίδα μου,
ίσως και να φαίνεται τόσο παρωχημένο να μιλάμε ξανά σήμερα για την Γώγου,τον Άσιμο ή τον Σιδηρόπουλο.Κι όμως...Σε μια εποχή πολλαπλών αδιεξόδων,εποχή ένδοσης και εφησυχασμού(και τόσων άλλων αρνητικών),όπως η σημερινή,φαντάζει περισσότερο από επιτακτική η ανάγκη της υπόμνησης.Ασυμβίβαστοι και επαναστάτες.Τόλμησαν και αμφισβήτησαν.Τόλμησαν και αντιστάθηκαν κι ας ήταν βαρύ το τίμημα.
Πάλεψαν για τη ζωή."Η ζωή δεν είναι ένα κλειστό ταξίδι που ήταν α-α-αταξίδευτο" λέει η Γώγου...Κι εκείνη την ταξίδεψε...
Είναι τόσο εύστοχα τα όσα αναφέρεις.Ευχαριστώ για την παρέμβαση.Να είσαι καλά!
Άκου θα'ρθει καιρός που τα παιδία θα διαλέγουνε γονείς δεν θα βγασίνουν στην τύχη..και τη δουλειά θα την διαλέγουμε δεν θα μας κοιτάνε στα δόντια..τα λόγια της αιώνιας έφηβης,επαναστάτριας,φιλοσόφου αγγίζουν την καρδιά και θέτουν σε γόνιμη τροχιά το μυαλό..Πραγματικά σπουδαία οραματίστρια!
Αποτελεί συμπτωση το γεγονός οτι δημοσίευσα πρόσφατα στο ιστολογιο μου απαγγελία απο την ίδια την ποιήτρια-www.aristotelismoi.blogspot.com-.
Σε συγχαίρω και με χαροποιούν ιδιαιτέρως τόσο αξιόλογα αφιερώματα σε τόσο επιφανείς πνευματικούς ανθρώπους.
Ευχαριστώ πολύ.
Απείθαρχη Μούσα,
κι εγώ χαίρομαι που συνεχίζει να έχει απήχηση η ποίηση της Γώγου στους νέους ανθρώπους.
Σ΄ευχαριστώ κι εγώ...
Υ.Γ.Συγκλονιστική η απαγγελία
Δημοσίευση σχολίου