1 Μαΐ 2010

Πρωτομαγιά 2010(Προσθήκη)

 (Φωτό από την περσινή  εκδήλωση της Πλατφόρμας Εκπαιδευτικών για την πρωτομαγιά)
Πρώτη του Μάη, μέρα ορόσημο για τους αγώνες των εργατών
  •  Την πρώτη Μαΐου γιορτάζεται η μέρα των εργατών και τιμούνται οι αγώνες των εργαζομένων. Είναι στην πραγματικότητα η καθιερωμένη γιορτή της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου. Τον Μάη του 1886 τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Οι αιματοβαμμένες εξεγέρσεις των εργατών του Σικάγο στις αρχές Μάη του 1886, έγιναν ύστερα από επιτυχημένες διεκδικήσεις των εργατών στον Καναδά το 1872
Η Πρωτομαγιά, ως εργατική γιορτή, καθιερώθηκε στις 20 Ιουλίου 1889, κατά τη διάρκεια του ιδρυτικού συνεδρίου της Δεύτερης Διεθνούς (Σοσιαλιστικής Διεθνούς) στο Παρίσι, σε ανάμνηση του ξεσηκωμού των εργατών του Σικάγου την 1η Μαΐου 1886, που διεκδικούσαν το οκτάωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Κατέληξε σε αιματοχυσία λίγες μέρες αργότερα, με την επέμβαση της αστυνομίας και των μπράβων της εργοδοσίας.
  • Πρωτομαγιά στην Ελλάδα:

Το 1892:  η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Καλλέργη. Το 1893, 2000 διαδήλωσαν ζητώντας οκτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. Το 1894, γίνεται μια μεγάλη συγκέντρωση με τα ίδια αιτήματα που λήγει με 10 συλλήψεις και τον Αύγουστο ακολουθεί σύλληψη του σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη.

Το 1936: η απεργία των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης. Τα γεγονότα ξεκίνησαν γύρω στο Φεβρουάριο, με κατάληψη ενός εργοστασίου, ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους χρησιμοποιήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός. Δεν υπήρχε κεντρική συγκέντρωση, αλλά μικρές συγκεντρώσεις με ομιλητές σε διάφορα μέρη της πόλης. Σε μια συγκέντρωση στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου, χωροφύλακες πυροβόλησαν και σκότωσαν 7-8 εργάτες. Σ' αυτό το σημείο έχει στηθεί το μνημείο του καπνεργάτη. Με πυροβολισμούς προσπάθησαν να διαλύσουν και τις άλλες συγκεντρώσεις και συνολικά είχαμε τουλάχιστον 12 νεκρούς και 300 τραυματίες. Η δολοφονία του αυτοκινητιστή Τάσου Τούση αποτέλεσε αφορμή για να γράψει ο Ρίτσος  τον "Επιτάφιο".

Για τα αιματηρά γεγονότα του 1936 στη Θεσσαλονίκη δείτε εδώ(περιγράφει ο Ιστορικός Αντώνης Λιάκος,1ο από τα 4 μέρη):



Το 1944: ο κατοχικός στρατός των Γερμανών, εκτέλεσε 200 Έλληνες αγωνιστές στο σκοπευτήριο της Καισαριανής. Ο Νίκος Μαριακάκης, ένας απ' τους 200, έγραψε στο σημείωμα που άφησε: "Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά, παρά να ζει σκλάβος".

 1963(22 Μαΐου): δολοφονήθηκε ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης μιλούσε σε συγκέντρωση των "Φίλων της Ειρήνης" για την παγκόσμια ύφεση όταν δέχτηκε επίθεση από άγνωστους με ρόπαλα. Έξω απ' την αίθουσα ο Λαμπράκης χτυπήθηκε από τρίκυκλο και τελικά εξέπνευσε στις 27 Μαΐου. Ο Λαμπράκης είχε συμμετοχή σε ειρηνιστικές πορείες τον Απρίλιο του 1963 στην Αθήνα, κι ήταν απ' τα κεντρικά πρόσωπα στην εκδήλωση για την Πρωτομαγιά στο γήπεδο του Παναθηναϊκού.

 1976 (1η Μαΐου):  σκοτώθηκε ο Αλέκος Παναγούλης σε τροχαίο(το αυτοκίνητό του  έπεσε σε υπόγειο κατάστημα επί της λεωφόρου Βουλιαγμένης κάθετα στην πορεία) . Ο Αλέκος Παναγούλης έχει μείνει στην ιστορία σαν σύμβολο της αντίστασης κατά της χούντας για την απόπειρα δολοφονίας ενάντια στον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο, με τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού , τον Αύγουστο του 1968. Είχε συλληφθεί άμεσα και είχε τελειώσει την απολογία του με τη φράση "Δεν υπάρχει, κύριοι στρατοδίκαι, ωραιότερο κύκνειο άσμα για κάθε αγωνιστή, από τον επιθανάτιο ρόγχο μπροστά στα πολυβόλα του εκτελεστικού αποσπάσματος της τυραννίας".
Η παγκόσμια κατακραυγή της δίκης απέτρεψε την εκτέλεση του Παναγούλη. Στη φυλακή βασανίστηκε μέχρι την απελευθέρωσή του. Η αμνηστία που έδωσε ο Παπαδόπουλος τον Αύγουστο του 1973 κάλυπτε και τον Αλέκο Παναγούλη. Η συγκυρία του θανάτου του Παναγούλη σε τροχαίο χαρακτηρίζεται από πολλούς ιδιαίτερα ύποπτη(πιστεύεται ότι το τροχαίο ατύχημα στήθηκε για να θέσει τον Αλέξανδρο Παναγούλη εκτός μάχης και να εξαφανίσει τις αποδείξεις που είχε υπό την κατοχή του), επειδή μόλις λίγο καιρό πριν το θάνατό του, είχε φέρει στη δημοσιότητα στοιχεία από τα μυστικά αρχεία της ΕΣΑ.
Αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Παναγούλη:



 2010: η εργατική Πρωτομαγιά γιορτάζεται σήμερα με συλλαλητήρια και συγκεντρώσεις των εργαζομένων στην Ελλάδα κάτω από ένα βαρύ κλίμα και με την απειλή των μέτρων που επιβάλλει το ΔΝΤ. Μέσα σ΄αυτή τη δίνη των αφόρητων έξωθεν πιέσεων τα κεκτημένα τίθενται εν αμφιβόλω, οι πολίτες καλούνται να κάνουν αιματηρές θυσίες και το εργατικό κίνημα θα κληθεί να περιφρουρήσει τα αυτονόητα.
  • Επέτειος της γέννησης του Γιάννη Ρίτσου(1909-1990).Ο μεγάλος ποιητής της Ρωμιοσύνης γεννήθηκε σαν σήμερα(1η Μαΐου) και περηφανευόταν που γεννήθηκε τη μέρα της εργατιάς.Για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του(πέρυσι) τιμήθηκε ο ποιητής με το έτος "100 χρόνια από τη γέννηση του Γιάννη Ρίτσου" μέσα από εκδηλώσεις και αφιερώματα.Δε θα μπορούσαμε να μην αναφέρουμε εδώ την ποιητική του σύνθεση "Επιτάφιος" που γράφτηκε για τα αιματηρά γεγονότα του Μαΐου του 1936 στη Θεσσαλονίκη(με αφορμή τη δολοφονία του Τάσου Τούση στις 9 Μαΐου).Το έργο μελοποιήθηκε από τον Μίκη Θεοδωράκη και το ερμήνευσε μοναδικά(πρώτη εκτέλεση) ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης.
 
(Σημ. αντλήθηκαν πληροφορίες και από το Σαν σήμερα.gr και την βικιπαιδεια)
  • Πρωτομαγιά 2010 στην Κύπρο
Μια "άλλη" Πρωτομαγιά γιορτάζεται σήμερα στο νησί μας. Πέρα από τις τυπικές εκδηλώσεις και τις καθιερωμένες ανακοινώσεις κομμάτων και συνδικάτων, υπάρχει ένα βαρύ κλίμα, καθώς το πολιτικό σκηνικό και η πορεία των συνομιλιών έχει επηρεαστεί αναπόφευκτα από την εκλογή Έρογλου.
Για την Πρωτομαγιά του 2009:
http://evaneocleous.blogspot.com/2009/04/blog-post_29.html

 (Από την περσινή εκδήλωση της πρωτομαγιάς)

Για την Πρωτομαγιά του 2010:
http://platformaenomenikipros.blogspot.com/2010/04/2010.html

8 σχόλια:

Πορτιάτης είπε...

Εύα, καλό μήνα και καλή πρωτομαγιά!

Πολύ καλή η ανάρτησή σου, εμβριθής και ενημερωτική, τόσο για τη σημασία της μέρας όσο και για τον τρόπο γιορτασμού της. Ειδικά για την Κύπρο, που οι ελλαδίτες δεν έχουμε επαρκή πληροφόρηση.

Φέτος παντού στην Ελλάδα υπήρξαν μεγαλύτερες συγκεντρώσεις από άλλες χρονιές! Βλέπεις, όταν το μαχαίρι μπήγεται βαθύτερα αρχίζουν και ξυπνούν περισσότεροι!

Έχουμε πέσει σε τεράστια δίνη προβλημάτων, όπου αυτά που κερδήθηκαν στις ματωμένες πρωτομαγιές του κόσμου παίρνονται πίσω με συνοπτικές διαδικασίες...

Πρέπει να αντιδράσουμε και δεν επιτρέπονται ολιγωρίες! Αλλιώς θα ακυρώσουμε το νόημα της μεγάλης μέρας: την πίστη στη δύναμη της ανθρωπιάς!

VAD είπε...

Καλο μήνα ,Εύα μου,θα διαφωνήσω με τον καλό φίλο Πορτιάτη,με όσα συμβαινουν στην Ελλάδα,θα περίμενε κανεις περισσότερη συμμετοχή,δυστυχώς ο κόσμος ειναι απογοητευμενος από την έλλειψη ενότητας στο συνδικαλιστικό χωρο,ειδες παλι χωριστές συγκεντρωσεις;Ε,οχι,μωρε...

Μιχάλης είπε...

Αγαπητή Εύα συγχαρητήρια.

Πολύ καλή ανάρτηση.

Αυτό θα πει εκπαιδευτικός.

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια,εξαιρετική η ανάρτησή σας!
Κ.

Eva Neocleous είπε...

Απολογούμαι για την κάπως αργοπορημένη απάντηση, είναι πολύ φορτωμένες τούτες οι τελευταίες μέρες της σχολική χρονιάς.

Πορτιάτη μου,
καλό μήνα και σε σένα!
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, νομίζω όμως πως υπερβάλλεις.Ένα μικρό αφιέρωμα έκανα.
Αυτή η Πρωτομαγιά είχε την ιδιαιτερότητά της,συμφωνώ.Και για την Ελλάδα και για την Κύπρο(και για πολλές άλλες χώρες στον κόσμο προφανώς).
Παρακολούθησα τις εκδηλώσεις στην Ελλάδα.Μα είναι να μην αντιδράσει ο κόσμος;Συμφωνώ μαζί σου.
Καλή δύναμη...

VAD,
καλό μήνα και σε σένα,Βασίλη μου.
Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό.Δικαιολογημένη η απογοήτευσή σου, μην περιμένεις όμως ενότητα τώρα στο συνδικαλιστικό χώρο.
Άντε και σε περιμένει η "λαβωμένη/ρημαγμένη" πατρίδα...

Μιχάλη,
σ΄ευχαριστώ πολύ!
Είπα και πιο πάνω στον Πορτιάτη πως έκανα το ελάχιστο.
Δυστυχώς(ή ευτυχώς) αυτή η ιδιότητα μας "παιδεύει"...
Να΄σαι καλά!

Κ.
Σας ευχαριστώ!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Μάθημα Ιστορίας,
Ευχαριατούμε, Εύα.

ποραντίδα είπε...

Eυα συγχαρητήρια για την εξαιρετική απο κάθε άποψη ανάρτηση σου. Ένα πραγματικό μάθημα ιστορίας για όλους μας.
Τούτες τις μέρες ανακαλώ πάντα τους στίχους του απαρηγόρητου ποιητή που σε δύσκολους καιρούς μας παρηγορεί με την ποίηση του
«Να με θυμόσαστε - είπε. Χιλιάδες χιλιόμετρα περπάτησα/ χωρίς ψωμί, χωρίς νερό, πάνω σε πέτρες κι αγκάθια,/ για να σας φέρω ψωμί και νερό και τριαντάφυλλα. Την ομορφιά/ ποτές μου δεν την πρόδωσα. Όλο το βιος μου το μοίρασα δίκαια./ Μερτικό εγώ δεν κράτησα. Πάμπτωχος. Μ' ένα κρινάκι του αγρού/ τις πιο άγριες νύχτες μας φώτισα. Να με θυμάστε» (Γιάννης Ρίτσος)

Καλή συνέχεια Εύα.

Eva Neocleous είπε...

Διονύση,
τώρα πια,θαρρώ πως μάθημα για όλους, πρέπει να αποτελέσουν τα χθεσινά τραγικά γεγονότα.
Δυστυχώς, αυτή η 5η(κι ας μην ήταν 1η) του Μάη θα προστεθεί στις ματωμένες Πρωτομαγιές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.

Ποραντίδα μου,
πόσο επίκαιροι κι αληθινοί οι στίχοι του Ρίτσου!
Και τον θυμόμαστε...
Τούτες τις μέρες που περίσσεψε η θλίψη κι η αγρύπνια μας κι απεγνωσμένα ψάχνουμε σημάδια παρηγόριας...