"...Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι
για την ειρήνη και για το δίκαιο.
....
Δεν έχεις καιρό,δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος..."
Τάσος ΛειβαδίτηςΔεν έχεις καιρό,δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος..."
6 σχόλια:
Έτσι.
Γιατί "κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον
είμαστε κιόλας νεκροί"
Ακόμα ψάχνουμε ανθρώπους,γμτ την αισιοδοξία μας:(
Καλο μήνα ,Εύα ...
Ήμουν χτες στην πορεία στη Λευκωσία.
Θα είμαι κι απόψε.
Ο καθείς και το αναντικατάστατο μαγαζάκι του. Ο καπιταλισμός, δεν είναι μόνο ο νικηφόρος καταναλωτισμός, είναι και η διάσπαση κι ο τρομερός ατομικισμός του "ξερόλα', που αρνιέται τις συλλογικότητες, για να μας βουλιάξει χειρότερα από το τρομοκρατικό κράτος Ισραήλ στα βάθη της διάλυσης κάθε ωραίας ουτοπίας και ελευθεριακής σκέψης.
Αντιγράφω για τους εραστές της ποίησης-βιαστικά- από τη "Θλίψη του απογεύματος" του Λεύκιος Ζαφειρίου [2006]
Βηρυτός πολιορκημένη 1982, 2006
I
μυλόπετρες αλέθουν το πρόσωπό σου
Βηρυτός πολιορκημένη 1982, 2006
I I
ενώ η Ευρώπη κουρασμένη ξεπλένει
τα έντερά της με γκαζόζες ανίας
σκίζοντας τα ιμάτιά της για ένα σκυλάκι κανίς
Παλαιστίνη
Παλαιστίνη η μελαγχολία μας
είναι βυθισμένη σε απολλώνειο φως
υπάρχει δεν υπάρχει θάνατος
στο δικό σου ροδόκηπο
13.6.1982
Γ.
Πόσο εύστοχοι οι στίχοι του Ζαφειρίου!
Συγχαρητήρια και πάλι Εύα για την επιλογή σου . Πολύ επίκαιροι οι στίχοι του Λειβαδίτη αυτές “ τις σκληρές μέρες που ζούμε”. Μοιάζουν με ναυαγισμένα, ανεπίδοτα μηνύματα ελπίδας και αλληλεγγύης για τους ναυαγούς της Γάζας.
Νάσια,
πώς να μη συμφωνήσουμε με τα λόγια του ποιητή;
VaD,
πού,μα πού λοιπόν είναι;Κραυγή και απόγνωση μαζί.
Γ.,
"Ο καθείς και το αναντικατάστατο μαγαζάκι του".Κάπως έτσι...
Ανώνυμε,
ευχαριστούμε τον Γ. που τους κατέγραψε.
Ποραντίδα,
" ανεπίδοτα μηνύματα ελπίδας και αλληλεγγύης"...
Πόσο δίκιο έχεις!
Δημοσίευση σχολίου