14 Φεβ 2010

Ας μιλήσουν οι ποιητές για τον έρωτα

Πουλιά,Γιώργος Σταθόπουλος
Όχι πως μας επηρεάζουν οι ξενόφερτοι άγιοι,όχι πως επικροτούμε τη συνήθεια των τελευταίων χρόνων να γιορτάζεται ο έρωτας στις 14 του Φεβρουαρίου(μια μέρα το χρόνο,λέει...).Και μάλιστα να ταυτίζεται με τις πλαστικές καρδούλες, τη μόδα,την κατανάλωση και την εμπορευματοποίηση των πάντων. Η αγάπη είναι πάνω απ΄αυτά και δεν μπορεί να ευτελίζεται έτσι.Οι ερωτευμένοι το ξέρουν άλλωστε.Η αγάπη είναι πέρα απ΄αυτά,είναι πολύτιμη και ιερή κι έτσι της ταιριάζει να την τιμούμε.Ολόχρονα.Επιτέλους δεν είναι τα πάντα εμπορεύσιμα...
Οι ποιητές μας την τραγούδησαν και την ύμνησαν μέσα από τους στίχους τους.Δύσκολο να επιλέξει κανείς,ακόμα δυσκολότερο να προτείνει.Ενδεικτικά μόνο...
Μονόγραμμα
Οδυσσέας Ελύτης
1
Θα γυρίσει αλλού τις χαρακιές
Της παλάμης,η Μοίρα,σαν κλειδούχος
Μια στιγμή θα συγκατατεθεί ο Καιρός

Πώς αλλιώς,αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι

Θα παραστήσει ο ουρανός τα σωθικά μας
Και θα χτυπήσει τον κόσμο η αθωότητα
Με το δριμύ του μαύρου του θανάτου.
************
Ερωτικός Λόγος
Γιώργος Σεφέρης
    Α'
Ρόδο της μοίρας, γύρευες να βρεις να μας πληγώσεις
μα έσκυβες σαν το μυστικό που πάει να λυτρωθεί
κι ήταν ωραίο το πρόσταγμα που δέχτηκες να δώσεις
κι ήταν το χαμογέλιο σου σαν έτοιμο σπαθί.

Του κύκλου σου το ανέβασμα ζωντάνευε τη χτίση
από τ' αγκάθι σου έφευγε το δρόμου ο στοχασμός
η ορμή μας γλυκοχάραζε γυμνή να σ' αποχτήσει
ο κόσμος ήταν εύκολος. Ένας απλός παλμός.
*********
Γυμνό Σώμα
Γιάννης Ρίτσος
Ι
Είπε:
ψηφίζω το γαλάζιο.
Εγώ το κόκκινο.
Κι εγώ.

Το σώμα σου ωραίο
Το σώμα σου απέραντο.
Χάθηκα στο απέραντο.

Διαστολή της νύχτας.
Διαστολή του σώματος.
Συστολή της ψυχής.

Όσο απομακρύνεσαι
Σε πλησιάζω.

Ένα άστρο
έκαψε το σπίτι μου.

Οι νύχτες με στενεύουν
στην απουσία σου.
Σε αναπνέω.
...
Όπου βρίσκεσαι
υπάρχω.
*******
Αμοργός
Νίκος Γκάτσος
Πόσο πολύ σε αγάπησα εγώ μονάχα το ξέρω
Εγώ που κάποτε σ΄άγγιξα με τα μάτια της πούλιας
Και με τη χαίτη του φεγγαριού σ΄αγκάλιασα και χοράψαμε μες
στους καλοκαιριάτικους κάμπους
Πάνω στη θερισμένη καλαμιά και φάγαμε μαζί το κομμένο 
τριφύλλι
Μαύρη μεγάλη θάλασσα με τόσα βότσαλα τριγύρω στο λαιμό
τόσα χρωματιστά πετράδια στα μαλλιά σου.
*******
Εσέναν η αγάπη σου...
Κώστας Μόντης
Εσέναν η αγάπη σου εν΄ πλάτανος λυσσιάρης

που χάρος εν τον καταλυεί,

την μιαν ημέρα κόφκεις τον,

την άλλην νάσου τον πολυεί.

Εμέναν η αγάπη μου εν’ τζέδρος αππωμένος,

που μιαν φοράν εβλάστησεν

τζ’ όσον τζιαι να βαστά

άμα τον κόψεις γέρημος μεινίσκει τζιαι καμένος

τζ’ εν ι-ξαναβλαστά.

6 σχόλια:

Λεμέσια είπε...

Πολύ όμορφα ποιήματα, Εύα μου...

Καλή βδομάδα

Ανώνυμος είπε...

Μα γιατί οι ποιητές;Δε δικαιούνται και οι ερωτευμένοι να μιλήσουν;
Κ.Χ.

Eva Neocleous είπε...

Λεμέσιά μου,
σ΄ευχαριστώ.Η επιλογή μόνο ενδεικτική μπορεί να είναι,αλλιώς αδικούμε τα τόσα ωραία ποιήματα που υμνούν τον έρωτα...
Λατρεύεις την ποίηση,το ξέρω.
Καλή βδομάδα και σε σένα!

Κ.Χ.,
"Ο Έρωτας κάνει ποιητές κι αυτούς που ήταν άμουσοι πριν",λέει ο Πλούταρχος.

Ανώνυμος είπε...

Επιτρέψτε,φίλοι, να αθυμίσω ένα ποιητή της Λεμεσού, τον Πυθαγόροα Δρουσιώτη (1908—1986)

ΣΕΡΕΝΑΤΑ
Ήρθες μες στη ζωή μου μια βραδιά
σαν άρωμα υακίνθου ευωδιασμένου∙
ήρθες ν' αναταράξεις την καρδιά,
μελτέμι τη σμαράγδινη αμμουδιά
ενός ακρογιαλιού λησμονημένου.

Εσύ με τον Απρίλη στα μαλλιά,
με τους χρυσούς βοστρύχους στους κροτάφους,
κι εγώ σκιά σκιάς απ' τα παλιά,
που ανήσυχη πλανιέται — τρισαλιά! —
απάνω απ' των ονείρων της τους τάφους.

Τα χείλη μου, τ' αφίλητα καιρούς,
να 'ξερες πώς πρόσμεναν το φιλί σου!
Κι ο ήχος της παράξενης φωνής σου,
Που 'μοιαζε σαν αντίλαλος αβύσσου,
ανάστησε τους μέσα μου νεκρούς.

Μα έφυγες όπως ήρθες μια βραδιά,
σαν άρωμα υακίνθου ευωδιασμένου
και τώρα μες στα στήθια τα βαριά
χιμά ο λυγμός να πνίξει την καρδιά,
σαν κύμα ακρογιαλιού λησμονημένου.

Ο έρως χρόνια δεν κοιτά, ,ούτε και καημούς!!!
Γ.

Eva Neocleous είπε...

Γ.
Εξαιρετικοί οι στίχοι του Πυθαγόρα Δρουσιώτη.Απ΄ότι ξέρω έχει ασχοληθεί με το έργο του ο Φιλόλογος και συγγραφέας Ανδρέας Μακρίδης.Θα αναμένουμε με ενδιαφέρον την έκδοση της μελέτης.

stalamatia είπε...

Ομορφα όλα Ευα μου και δυστυχώς εχουν κάνει κάποιοι τον έρωτα εμπόριο