21 Απρ 2009

"Από τα Ιουλιανά στη Δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967"



"Ζητείται λύσις",Κώστας Μητρόπουλος



"Από τα Ιουλιανά του 1965 στη Δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967"
Στις 16 Φεβρουαρίου 1964 διεξήχθηκαν στην Ελλάδα εκλογές (η προηγούμενη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου είχε μεταβατικό χαρακτήρα), οι οποίες αποτέλεσαν θρίαμβο για την Ένωση Κέντρου. Συγκεκριμένα η ΕΚ εξασφάλισε ποσοστό 52,7% και 171 έδρες, πράγμα που σήμαινε αυτοδύναμη πλειοψηφία. Ακολουθούσαν ο συνασπισμός ΕΡΕ προοδευτικών με 35,3% και 107 έδρες και η ΕΔΑ με 11,8% και 22 έδρες. Η Κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου ορκίστηκε στις 19 Φεβρουαρίου και σ΄ αυτήν τα πιο σημαντικά υπουργεία ανέλαβαν οι : Π. Γαρουφαλιάς (Εθνικής Άμυνας), Σ. Κωστόπουλος (Εξωτερικών), Γ. Μαύρος (Συντονισμού), Κ. Μητσοτάκης (Οικονομικών), Ι. Τούμπας (Εσωτερικών), Α. Παπανδρέου (Προεδρίας).
Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου έμεινε στην εξουσία μέχρι τον Ιούλιο του 1965 και κατά το διάστημα αυτό επιτέλεσε σημαντικό έργο σε όλους τους τομείς. Ιδιαίτερα στον τομέα της Παιδείας, όπου ο πρωθυπουργός κράτησε και το αξίωμα του αρμόδιου υπουργού, δύο ξεχωριστοί πνευματικοί άνθρωποι, ο Λουκής Ακρίτας από τη θέση του υφυπουργού και ο Ευάγγελος Παπανούτσος από τη θέση του γενικού γραμματέα, ανέλαβαν το βάρος των εκπαιδευτικών αλλαγών.
Τον Νοέμβριο του 1964 εκδηλώθηκε μεγάλη εσωτερική κρίση στο κυβερνών κόμμα. Η κρίση συνδέθηκε με την επίθεση που δέχτηκε – κυρίως από τον Κ. Μητσοτάκη, υπουργό οικονομικών - ο αναπληρωτής υπουργός Συντονισμού Α. Παπανδρέου και αφορούσε κυρίως την απειρία, τις "αριστερίζουσες" θέσεις του και τις ηγετικές του φιλοδοξίες. Κι ενώ τότε ο Α. Παπανδρέου προτίμησε να παραιτηθεί από το υπουργικό του αξίωμα, υπερασπιζόμενος την πολιτική του εντιμότητα, επανήλθε τον Απρίλιο του 1965 και μάλιστα πανηγυρικά, αφού προηγουμένως είχε σχηματοποιήσει την κεντροαριστερή του ομάδα μέσα στο κυβερνών κόμμα.
Τον Μάιο του 1965 ήλθε στο φως της δημοσιότητας η υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ (οργάνωση αριστερής απόκλισης που δρούσε στους κόλπους του στρατού), υπόθεση για την οποία κατηγορήθηκε ο Α. Παπανδρέου. Οι κατηγορίες αυτές βρήκαν πολιτική κάλυψη τόσο από τα Ανάκτορα, όσο και από μια πτέρυγα του Κέντρου με εκφραστές τον Π. Γαρουφαλιά και τον Κ. Μητσοτάκη.
Γύρω στα τέλη Ιουνίου του 1965 οι σχέσεις ανάμεσα στον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εθνικής Άμυνας οξύνθηκαν, καθώς ο Π. Γαρουφαλιάς, με την κάλυψη του θρόνου, αρνήθηκε να εκτελέσει εντολή του πρωθυπουργού για παραίτηση από την ηγεσία του υπουργείου. Ο Γ. Παπανδρέου αποφάσισε να αποπέμψει τον υπουργό του, αφού το δικαίωμα αυτό του το παραχωρούσε το Σύνταγμα, ενημερώνοντας παράλληλα τον Κωνσταντίνο. Ο τελευταίος απάντησε αρνητικά, πράγμα που εξόργισε τον πρωθυπουργό, που θεώρησε ότι φαλκιδεύεται πλέον η ίδια η δημοκρατία. Ακολούθησε η ανταλλαγή επιστολών ανάμεσα στο βασιλιά και τον πρωθυπουργό, των οποίων το περιεχόμενο επιβεβαίωνε την ύπαρξη βαθύτατης και οριστκής ρήξης. Στις 15 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε η ιστορική συνάντηση ανάμεσα στους δύο άντρες που κατέληξε στον εξαναγκασμό σε παραίτηση του πρωθυπουργού.



"Ο δε παράνομος Ιούδας ουκ ηβουλήθη συνιέναι",Κώστας Μητρόπουλος

Η κατάληξη αυτή έμελλε να πυροδοτήσει την πιο μεγάλη πολιτική κρίση στη μεταπολεμική ιστορία της Ελλάδας και να υπονομεύσει τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς. Οι βασιλικοί χειρισμοί που ακολούθησαν αποσκοπούσαν στη διάσπαση της Ένωσης Κέντρου. Το ίδιο βράδυ της 15ης Ιουλίου ο βασιλιάς ανέθεσε την πρωθυπουργία στον Πρόεδρο της Βουλής Γ. Αθανασιάδη-Νόβα. Μαζί του ορκίστηκαν υπουργοί οι Κ. Μητσοτάκης, Γ. Μπακατσέλος, Δ. Παπασπύρου και άλλα σημαντικά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος.


Οι αποστάτες
 
Ο Γ. Παπανδρέου χαρακτήρισε το νέο Υπουργικό Συμβούλιο «κυβέρνηση ανδρεικέλων» και «προδοτών», μίλησε για παραβίαση του πολιτεύματος εκ μέρους του ανώτατου άρχοντα και κάλεσε το λαό σε νέο «ανένδοτο αγώνα» για την αποκατάσταση της δημοκρατικής ομαλότητας.
Η δήλωση του Γ.Παπανδρέου απέναντι στο «βασιλικό πραξικόπημα» και την «αποστασία» έμεινε στην ιστορία: «συνετελέσθη σήμερον παραβίασις του πολιτεύματος. Η κυβέρνησις του λαού εξηναγκάσθη εις παραίτησιν και εκλήθη να κυβερνήση μία ομάς προδοτών της ΕΚ. Καταγγέλλω προς τον δημοκρατικόν κόσμον της χώρας την ομάδα των προδοτών και τον καλώ εις πάνδημον ειρηνικήν εκδήλωσιν εναντίον της προδοσίας. Αρχίζει από σήμερον νέος ανένδοτος αγών υπέρ της δημοκρατίας».



"Αποκεφαλισμός της Δημοκρατίας",Κώστας Μητρόπουλος
 
Η έκρηξη του Γ. Παπανδρέου πυροδότησε πολιτικές αναταραχές που ξεκίνησαν από την επόμενη της αποπομπής του πρωθυπουργού και έμειναν στην ιστορία με τον όρο «Ιουλιανά».Αιματηρές διαδηλώσεις και παλλαϊκές εκδηλώσεις διεξήγοντο καθημερινά στην Αθήνα και σ΄ αυτές ο λαός καταδίκασε έντονα τη μοναρχία. Στις 22 Ιουλίου σκοτώθηκε σε διαδήλωση ο αριστερός φοιτητής Σωτήρης Πέτρουλας. Οι μαχητικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις είχαν ως αποτέλεσμα να καταψηφιστεί στις 5 Αυγούστου η κυβέρνηση των «αποστατών». Συγκεκριμένα, εναντίον της ψήφισαν 167 βουλευτές (145 της ΕΚ και 22 της ΕΔΑ) και υπέρ της 131 βουλευτές (οι 25 «αποστάτες», 98 της ΕΡΕ και 8 του κόμματος των προοδευτικών).
Ο Κωνσταντίνος δε φάνηκε να κάμπτεται από την εξέλιξη αυτή. Αντί, ως όφειλε, να προσφύγει σε εκλογές, κατέφυγε στην πολιτική του παρασκηνίου, πολιτική που αποσκοπούσε στην προσέλκυση και νέων «αποστατών». Η τακτική αυτή της «σαλαμοποίησης» του Κέντρου συνοδεύτηκε με μεθόδους απαράδεκτες για ένα ευνομούμενο δημοκρατικό πολίτευμα. Στις 18 Αυγούστου ο βασιλιάς ανέθεσε στον Ηλ. Τσιριμώκο (άνθρωπο που είχε συνδέσει το όνομά του με την ευρύτερη αριστερά) την εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση. Όμως, επειδή και η κυβέρνηση αυτή καταψηφίστηκε από την πλειοψηφία των βουλευτών στις 28 Αυγούστου (159 αρνητικές έναντι 135 θετικών ψήφων), ο Κωνσταντίνος συνέχισε τις αμφιλεγόμενες συνταγματικά προσπάθειές του για συγκρότηση μιας τρίτης κυβέρνησης «αποστατών», η οποία θα στηριζόταν κοινοβουλευτικά στην ΕΡΕ.
Αποτέλεσμα των προσπαθειών αυτών ήταν ο σχηματισμός κυβέρνησης από τον Σ. Στεφανόπουλο. Η τακτική της σαλαμοποίησης οδήγησε στην αποχώρηση 6 ακόμα βουλευτών από την ΕΚ, η οποία στις 24 Σεπτεμβρίου εξασφάλισε οριακά την εμπιστοσύνη της Βουλής (152 θετικές ψήφους).
Με το σχηματισμό της κυβέρνησης Στεφανόπουλου, η οποία παρέμεινε στην εξουσία μέχρι τα τέλη του 1966, η χώρα περνούσε κάτω από τον έλεγχο των ηττημένων των εκλογών της 16ης Φεβρουαρίου 1964, η δε εκτροπή της 15ης Ιουλίου ολοκληρωνόταν.


"Συρματοπλέγματα",Κώστας Μητρόπουλος
 
Κατά την περίοδο αυτή τα στελέχη που είχαν αποχωρήσει από την ΕΚ και είχαν αποδεχτεί το πλαίσιο των συνταγματικά αμφιλεγόμενων χειρισμών του Κωνσταντίνου, συγκρότησαν το ΦΙ.ΔΗΚ, τον Νοέμβριο του 1965, το οποίο όμως δεν απέκτησε ποτέ ιδιαίτερη εμβέλεια και μαζική βάση στους οπαδούς του κεντροφιλελεύθερου χώρου. Από την άλλη πλευρά, η κοινοβουλευτικά τραυματισμένη ΕΚ συνέχισε την πολεμική της κατά της κυβέρνησης και του θρόνου, αυξάνοντας μάλιστα το πολιτικό της γόητρο.
Στις 20 Δεκεμβρίου 1966 ο Π. Κανελλόπουλος απέσυρε την εμπιστοσύνη της ΕΡΕ από την κυβέρνηση με αποτέλεσμα αυτή να ανατραπεί. Στις 22 Δεκεμβρίου ορκίστηκε υπηρεσιακή κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Ι. Παρασκευόπουλο, η οποία ήταν υποχρεωμένη να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές στα τέλη Μαΐου του 1967. Η κυβέρνηση αυτή πήρε ψήφο εμπιστοσύνης στις 13 Ιανουαρίου του 1967. Στηρίχθηκε από ΕΚ και ΕΡΕ ενώ καταψηφίστηκε από ΦΙ.ΔΗΚ και ΕΔΑ.
Λόγω, όμως, της νέας πολιτικής κρίσης που δημιουργήθηκε, (κρίση που συνδεόταν με τη διαφωνία των δύο μεγάλων κομμάτων σχετικά με την άρση ή μη της ασυλίας των βουλευτών μετά τη διάλυση της βουλής και μέχρι την εκλογή νέας και αποτελούσε ζήτημα κρίσιμο, αφού ο Α. Παπανδρέου βρισκόταν υπό ποινική δίωξη λόγω της υπόθεσης ΑΣΠΙΔΑ), στις 29 Μαρτίου 1967 η κυβέρνηση Παρακευόπουλου παραιτήθηκε.
Σ΄ αυτή την κρίσιμη κατάσταση πολιτικής αβεβαιότητας και ενώ οι φήμες για επικείμενο πραξικόπημα από ομάδα προσκείμενων στο στέμμα στρατηγών οργίαζαν, ο βασιλιάς ανέθεσε την πρωθυπουργία στον αρχηγό της ΕΡΕ Π. Κανελλόπουλο. Η ενέργεια αυτή αποτελούσε κατάφωρη παραβίαση της εκφρασμένης λαϊκής εντολής της 16ης Φεβρουαρίου 1964.
Η κυβέρνηση Κανελλόπουλου απέτυχε να εξασφαλίσει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή στις 3 Απριλίου 1967 και έτσι στις 14 Απριλίου προχώρησε στη διάλυσή της. Η χώρα έμπαινε στην τελική ευθεία για τις εκλογές της 28ης Μαϊου 1967, οι οποίες πιθανότατα θα οδηγούσαν σε λαϊκή αποδοκιμασία των μέχρι τότε χειρισμών του θρόνου και σε επικράτηση της ΕΚ.


Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος
 
Οι εκλογές αυτές όμως δεν έμελλαν να γίνουν ποτέ. Τη νύχτα της 20ης προς 21η Απριλίου, το κοινοβουλευτικό πολίτευμα κατέρρευσε χωρίς ουσιαστική αντίσταση και στη χώρα εγκαθιδρύθηκε η επτάχρονη στρατιωτική δικτατορία.




Σήμερα, σαράντα δύο χρόνια από την αποφράδα εκείνη μέρα της επιβολής της δικτατορίας,  αναπόφευκτα η ιστορική μνήμη παραπέμπει και σε μια άλλη αποφράδα μέρα της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας, εκείνη της 15ης Ιουλίου 1965. Η εκτροπή της 15ης Ιουλίου συνδέεται και με τα τραγικά για τη νεότερη ιστορία της Κύπρου γεγονότα του Ιούλη του 1974, το πραξικόπημα και την εισβολή.
Εύα Νεοκλέους



Σημ. Οι Γελοιογραφίες του Κώστα Μητρόπουλου είναι από το «Ποτέ πια» που
κυκλοφόρησε το 1965 από τις εκδόσεις Ταχυδρόμου και περιλαμβάνει 88 σκίτσα του Κώστα Μητρόπουλου, δημοσιευμένα στο Βήμα και στον Ταχυδρόμο την περίοδο Ιουνίου – Οκτωβρίου 1965.
Για τη δικτατορία των Συνταγματαρχών και τις τραγικές της συνέπειες
πολύ αντιπροσωπευτικό και το ποίημα του Αναγνωστάκη
(Επισημάνσεις,ανάρτηση 14-02-2009).


Θεσσαλονίκη, Μέρες του 1969 μ.Χ.
Μανόλης Αναγνωστάκης
Το ποίημα ανήκει στη συλλογή Ο Στόχος (1970). Πρωτοδημοσιεύτηκε στα Δεκαοχτώ Κείμενα, που η έκδοσή τους αποτέλεσε την πρώτη πράξη ομαδικής δημόσιας αντίστασης των πνευματικών ανθρώπων κατά της δικτατορίας. Είναι ποίημα πολιτικό, όπως εξάλλου και πολλά άλλα ποιήματα του Αναγνωστάκη, και απηχεί την πολιτική και κοινωνική κατάσταση από τη μετακατοχική περίοδο και τη στρατιωτική δικτατορία.

Στην οδό Αιγύπτου -πρώτη πάροδος δεξιά!
Τώρα υψώνεται το μέγαρο της Τράπεζας Συναλλαγών
Τουριστικά γραφεία και πρακτορεία μεταναστεύσεως.
Και τα παιδάκια δεν μπορούνε πια να παίξουνε από
τα τόσα τροχοφόρα που περνούνε.
Άλλωστε τα παιδιά μεγάλωσαν, ο καιρός εκείνος πέρασε που ξέρατε
Τώρα πια δε γελούν, δεν ψιθυρίζουν μυστικά, δεν εμπιστεύονται,
Όσα επιζήσαν, εννοείται, γιατί ήρθανε βαριές αρρώστιες από τότε
Πλημμύρες, καταποντισμοί, σεισμοί, θωρακισμένοι στρατιώτες,
Θυμούνται τα λόγια του πατέρα: εσύ θα γνωρίσεις καλύτερες μέρες
Δεν έχει σημασία τελικά αν δεν τις γνώρισαν, λένε το μάθημα
οι ίδιοι στα παιδιά τους
Ελπίζοντας πάντοτε πως κάποτε θα σταματήσει η αλυσίδα
Ίσως στα παιδιά των παιδιών τους ή στα παιδιά των παιδιών
των παιδιών τους.
Προς το παρόν, στον παλιό δρόμο που λέγαμε, υψώνεται
η Τράπεζα Συναλλαγών
- εγώ συναλλάσσομαι, εσύ συναλλάσσεσαι αυτός συναλλάσσεται-
Τουριστικά γραφεία και πρακτορεία μεταναστεύσεως
-εμείς μεταναστεύουμε, εσείς μεταναστεύετε, αυτοί μεταναστεύουν-
Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει, έλεγε κι ο Ποιητής
Η Ελλάδα με τα ωραία νησιά, τα ωραία γραφεία,
τις ωραίες εκκλησιές
Η Ελλάς των Ελλήνων.
**********
Σχόλιο ανώνυμου:
"Δεν ξέραμε τότε. Μας μίλησαν οι γονείς μας, όχι οι δάσκαλοί μας. Οι δάσκαλοι στην Κύπρο σπανίως μιλάνε. Ξέρουν μόνο συνθήματα και ζήτω το έθνος . Παίρνουν και ευκολότερα προαγωγή, όσο περισσότερο υμνούν το έθνος. Ούτε το 74 μας μίλησαν. Δολοφονούνταν άνθρωποι, τρομάζαμε και πηγαίναμε σχολείο, χυνόταν αίμα,ήρθε το πραξικόπημα,ήρθε η εισβολή, γίναμε προσφυγόπουλα σε κρύα θρανία, κρύα σχολεία, χωρίς ρούχα, φαγητό και τετράδια, φεύγαμε απ΄τα τσαντήρια για να πάμε σχολείο και πάλι δε μας μίλησαν για το τι έφταιξε ούτε μας ρώτησαν κάτι για τη μίζερη πληγωμένη ζωή μας.. Άλλαξα θέμα μάλλον, η αποφράδα είναι το θέμα, αλλά είμαστε εκπαιδευτικοί και αυτά ζούμε ακόμη ως τα σήμερα.."
****** 
Σχετικό θέμα με τη Δικτατορία του 1967 στο ιστολόγιο του Γιώργου Πήττα εδώ: http://www.politispittas.blogspot.com/

51 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Από την αμνησία μέχρι την αμνηστία
λίγα δευτερόλεπτα μας χωρίζουν!
"Στο τάγμα της Μνήμης υπηρετώντας!". Ποιος τρελλός να επιμένει, γέννημα των σημερινών καταναλωτικών πεζών ημερών;
Γ.Μ.

Υ.Γ.
Ίσως να μη βρουν τα ίχνη που αφήνει
η
ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΘΕΟΔΩΡΟΥ
Η νυχτωδία των συνόρων, 1986

[Ποιήματα, εκδ. Γαβριηλίδης, Αθήνα 2008]

ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ

Οι γονείς μου σαν από κάποια επιταγή κατέβηκαν από ορεινά χω-
¬ριά για να με γεννήσουν στ' ακρογιάλι. Εκεί, πίστευαν, ο σπόρος
τους θ' αναπτυχθεί καλός και θ' αρτυθεί με το αλάτι και με το
ρυθμό.
Πουλιά της θάλασσας νηπιαγωγοί μου, ψάρια αθώα — Άργησα
πολύ να μιλήσω δεν ήθελα να πω τ' όνομα μου — και δάκρυα της
μητέρας μου πολλά στις Δρίμες για να μου δώσουνε φωνή.
Ωστόσο, μέσα από δύσβατα όνειρα κατόρθωσα ν' απαλλαγώ από το
κατσικίσιο πόδι μου και να πάω με τους ανθρώπους. Αλλά είμαι
καταδικασμένη ν’ ακούω τον αυλό τους και να ιστορώ τη φυγή και
την προσφυγή εκείνων των κυνηγημένων.
Στο τάγμα της Μνήμης υπηρετώντας.

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητή Eva,
Σε χαιρετώ!
Και σου στέλνω και τις ευχές μου για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ (για τη γιορτή του Πασκάτου).

Αρκετά ενδιαφέρον και κατατοπιστικό το κείμενο (της ανάρτησης σου) κυρίως για τα γεγονότα που προηγήθηκαν της επιβολής της (χουντικής) δικτατορίας της 21ης του Απρίλη του 1967 (και δη για τα Ιουλιανά του 1965). Με πολύ παραστατικό και λογοτεχνικό τρόπο αποδίδει εκείνα τα γεγονότα (τα Ιουλιανά) κι ο Στρατής Τσίρκας στο μυθιστόρημα του “Η Χαμένη Άνοιξη”!
Εγώ, τότε τον Απρίλη του 1967, ήμουν μαθητής της Τετάρτης τάξης του Δημοτικού Σχολείου (στο χωριό). Εκείνη την μέρα (21 τ’ Απρίλη) είχαμε σχολείο και το απόγευμα. (Τότε δυο φορές τη βδομάδα πηγαίναμε σχολείο και τ’ απογεύματα, από τις 2 μέχρι τες 4 – αλλά δεν είμαι όμως σίγουρος ποιες μέρες). [Θυμάμαι πως εκείνη τη σχολική χρονιά – πριν το πραξικόπημα φυσικά - είχαν αλλάξει και τα βιβλία των αναγνωστικών μας – ήταν τελείως διαφορετικά απ’ εκείνα τα παραδοσιακά που χρησιμοποιούνταν μέχρι τότε, τα οποία όμως επανήλθαν από τη επόμενη χρονιά με το ψοφοπούλι τον φοίνικα να μοστράρει στις πρώτες σελίδες].
Το απόγευμα, λοιπόν εκείνης της μέρας, η δασκάλα μας, (με σχετικά ουδέτερο ύφος), μας είπε όταν μπήκαμε στην τάξη ότι “στην Ελλάδα μπήκε ο Στρατός κι ανέλαβε την εξουσία”. Τότε δεν κατάλαβα τι σήμαινε ακριβώς αυτό – αλλά το συνειδητοποίησα βαθμιαία μεγαλώνοντας κι ακούγοντας τους μεγαλύτερους ή διαβάζοντας διάφορα από τη “Χαραυγή” που έφερνε σπίτι τότε ο πατέρας. (Εκείνη την κουβέντα της δασκάλας μας, την ξαναθυμήθηκα στις 15 του Ιούλη του 1974, την ώρα εκδήλωσης του πραξικοπήματος όταν μια καλαμαρού φώναζε περιχαρής “ήρθε η Ελλάδα μας, ήρθε η Ελλάδα μας”! – Που να ‘ξερε!).
Τα γεγονότα που ακολούθησαν το πραξικόπημα στην Ελλάδα γνωστά: Προσπάθειες χουντοποίησης της πολιτικής και κοινωνικής ζωής και στην Κύπρο, επιθέσεις και προπηλακισμοί σε βάρος των Αριστερών, επεμβάσεις της ελληνικής χούντας στα εσωτερικά της Κύπρου, ρήξη Μακαρίου – Χούντας, κάθοδος του Γρίβα στην Κύπρο, ίδρυση της ΕΟΚΑ Β΄ και δημιουργία ανώμαλης κατάστασης από μέρους της, χουντοφασιστικό πραξικόπημα, τουρκική εισβολή, νεκροί, αγνοούμενοι, πρόσφυγες, εγκλωβισμένοι, κατοχή!!! Ένα έγκλημα και μια προδοσία που παρέμειναν ατιμώρητα!

Anef_Oriwn
Τρίτη 21/4/2009 – 12:58 μ.μ.

VAD είπε...

Eνα καράβι μπλογκεραίοι κι ελάχιστοι σήμερα ασχολήθηκαν με τη μαυρη μέρα,μπράβο ,βρε Ευα,καλα εκανες,ίσως τα μάθουν κάποιοι που όψιμα ανακαλύπτουν ελλείματα δημοκρατίας και άλλα ηχηρά παρόμοια!
Αν και νέος τότε και πολτικά ανώριμος ακόμα(κοιμόμασταν όρθιοι,μωρε,το ξύπνημα ήρθε από τυχαίες παρέες και από εσωτερική ακατέργαστη ανάγκη εκφασης,)εχω να θυμάμαι τόσα απ'το σχολείο και το πανεπιστήμιο που δεν τα χωράει ενα μπλογκ!
Ενα μικρό δειγμα:-Στη Σχολή ο Φ.,ο ασφαλίτης,την έχει πέσει στη συμφοιτήτρια μας τη Β,για την οποία ξέραμε ότι ήταν οργανωμένη στο Ρήγα,την ειδοποιήσαμε λοιπόν ότι ο Φ δεν ειναι φοιτητής αλλά ασφαλίτης και στο επόμενο ραντεβού τους η Β του είπε:-Ξέρεις Φ,κοντά σου νιώθω πολλη ασφάλεια:))
Ο Φ όπου φύγει-φύγει και φυσικά δεν ξαναπάτησε στη σχολή!
Στην πρώτη πορεία για το Πολυτεχνείο στη Θεσσαλονίκη ο Φ παρακολουθούσε από κοντά,εγινε αντιληπτός απο φοιτητές που τον ξέρανε κι έφαγε το ξύλο της χρονιάς του!
Η Β μετά τη χούντα δεν εξαργύρωσε την αντίστασή της όπως τόσοι και τόσοι όψιμοι αγωνιστές!
Αξιζει να θυμόμαστε όχι μόνο τους λεγόμενους επώνυμους,αλλά και το πλήθος των ανωνύμων...
Οχ,για επετειακή καλησπέρα μπήκα,ολόκληρο μακρυνάρι προέκυψε...
Νάσαι καλά,Ευα μου...

VAD είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Phivos Nicolaides είπε...

Κράτησα το "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών, καθολικώς διαμαρτυρομένων", που είπε τότε ο Γέρος, Γεώργιος Παπανδρέου...

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέραμε τότε. Μας μίλησαν οι γονείς μας, όχι οι δάσκαλοί μας.

Οι δάσκαλοι στην Κύπρο σπανίως μιλάνε. Ξέρουν μόνο συνθήματα και ζήτω το έθνος . Παίρνουν και ευκολότερα προαγωγή, όσο περισσότερο υμνούν το έθνος.

Ούτε το 74 μας μίλησαν. Δολοφονούνταν άνθρωποι, τρομάζαμε και πηγαίναμε σχολείο, χυνόταν αίμα,ήρθε το πραξικόπημα,ήρθε η εισβολή, γίναμε προσφυγόπουλα σε κρύα θρανία, κρύα σχολεία, χωρίς ρούχα, φαγητό και τετράδια, φεύγαμε απ΄τα τσαντήρια για να πάμε σχολείο και πάλι δε μας μίλησαν για το τι έφταιξε ούτε μας
ρώτησαν κάτι για τη μίζερη πληγωμένη ζωή μας..

Άλλαξα θέμα μάλλον, η αποφράδα είναι το θέμα, αλλά είμαστε εκπαιδευτικοί και αυτά ζούμε ακόμη ως τα σήμερα..

Εύα,καλά έκανες, να μην ξεχνάμε πώς παίχτηκαν τα θλιβερά παιχνίδια
στην πλάτη του ελληνικού λαού και τη δική μας ακολούθως.

Eva Neocleous είπε...

@Γ.Μ.
Και αμνησία και αμνηστία Γιώργο μου.Τραγική η διαπίστωση.
Στέκομαι στο στίχο "στο τάγμα της Μνήμης υπηρετώντας"...
Πόσοι απέμειναν;
.........

@Anef_Oriwn,
Χρόνια Πολλά κι από μένα Άνεφ!
Προσπάθησα να δώσω αυτή την πτυχή της δικτατορίας, τη σχέση δηλαδή των Ιουλιανών και της αποστασίας με την επιβολή του πραξικοπήματος, γιατί την θεωρώ σημαντική.
Βασικό μήνυμα της θλιβερής επετείου της 21ης Απριλίου, είναι ότι ο αγώνας για τη δημοκρατία χρειάζεται να είναι διαρκής.Η δημοκρατία πρέπει να διευρύνεται και να θωρακίζεται συνεχώς.
Ειδικά για την Κύπρο, πολύ ορθά επεσήμανες, ότι πληρώσαμε βαρύ τίμημα με τα όσα τραγικά ακολούθησαν.Και δυστυχώς ποτέ δεν επήλθε η κάθαρση.

Πράγματι, "Η χαμένη Άνοιξη" αποδίδει με την χαρακτηριστική γραφή του Τσίρκα τα γεγονότα.
Πολύ παραστατική και η αφήγησή σου για το πώς βίωσες τότε την επιβολή της χούντας.

Eva Neocleous είπε...

@VaD,
Βασίλη μου,
δεν έγραψες μακρυνάρι, μη στενοχωριέσαι.Ίσα- ίσα, τα όσα "καταθέτεις" είναι τόσο χρήσιμα για την κατανόηση του ιστορικού αυτού γεγονότος που σημάδεψε ανεξίτηλα τη νεότερη ιστορία της Ελλάδας και της Κύπρου.Βασανιστήρια,δολοφονίες,νησιά εξορίας και τι δεν επινόησε το καθεστώς για να επιβληθεί! Και πόσοι"όψιμοι αγωνιστές" εξαργύρωσαν ποικιλότροπα, όπως ορθά λες, την αντίσταση που ποτέ δεν έκαναν...
Αλήθεια, ο Φ. τι απέγινε;

@Phivos Nicolaides,
Φοίβο μου,
ήταν και το "Ελλάς Ελλήνων φυλακισμένων"...Ήταν η Ελλάδα των κρατητηρίων, των φυλακών,των βασανιστηρίων, της λογοκρισίας, του πνευματικού σκοταδισμού.Έτσι την είχαν καταντήσει οι δικτάτορες...

Eva Neocleous είπε...

@Ανώνυμο/η,
όχι δεν άλλαξες θέμα.
Όλες αυτές οι επώδυνες μνήμες συνδέονται και με την αποφράδα σημερινή μέρα.Κι είναι χρέος μας να θυμόμαστε.
Έχει σημασία, γιατί εσύ, όπως αναφέρεις, έχεις άμεσα βιώσει τις τραγικές συνέπειες της εισβολής.
Συμφωνώ με τις επισημάνσεις σου.Οι δάσκαλοι στην Κύπρο σπάνια μιλάνε,βέβαια, το τι λένε είναι που μετράει.
Αν δε σε πειράζει, θα ήθελα να προσθέσω στην ανάρτηση το σχόλιό σου.

VAD είπε...

Oταν "καιγόταν" ενας ασφαλίτης,του φορούσαν στολή πάλι,έτσι τυχαία ως πλήρωμα περιπολικού μας πέτυχε σ'ενα σπιτι που κάναμε πάρτι και φασαρία φυσικά,αλλά εμεις κάναμε ότι δεν τον ξέραμε,από τότε εχασα τα ίχνη του...

Καλο σου βράδυ Ευα...

Ανώνυμος είπε...

Εύα μπορείς να αναρτήσεις το σχόλιο.

Αυτό που θυμάμαι εγώ, απ΄τα μεταπολιτευτικά όμως χρόνια , είναι ο φόβος που επικρατούσε ακόμη στους ανθρώπους. 1977, ανοιχτή πολιτική συγκέντρωση του ΚΚΕ και εγώ ανάμεσα στον κόσμο, σχολίαζα δυνατά την πολιτική της δεξιάς. Κάποιοι γύρω μου, με έκπληξη μου υπέδειξαν να μη σχολιάζω τόσο δυνατά...

Η ασφάλεια εξακολουθούσε να συλλαμβάνει και να δικάζει όποιους διακινούσαν Ριζοσπάστη ή έκαναν αφισοκόλληση. Βράδυ, μας πήγαν στην ασφάλεια για εξακρίβωση στοιχείων, μας έβαλαν και καθήσαμε στο χωλ κάτω από μια μεγάλη μαρμάρινη εντοιχισμένη πλάκα αφιερωμένη στους "σφαγιασθέντες υπό των Κομμουνιστοσυμμοριτών" και περιμέναμε.

Στο γραφείο μετά , ο ασφαλίτης ανοίγοντας και μελετώντας ένα
φάκελο, πετάχτηκε για μια στιγμή σε διπλανό γραφείο. Πρόλαβα να ανοίξω τον φάκελο μου και να δω πως μέσα είχε μέχρι και προκηρύξεις της ΚΝΕ που κυκλοφορούσαν στο Πανεπιστήμιο, ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής-φοιτητική παράταξη της ΚΝΕ_ με το όνομά μου καθώς και ψηφοδέλτια του συλλόγου Κυπρίων...

Με αυτά τα σοβαρά ζητήματα ασχολούνταν η ασφάλεια, μερικά χρόνια μετά την πτώση της Χούντας. 18χρονα και 20χρονα παιδιά, ήμασταν επικίνδυνα για την ασφάλεια του ελληνικού κράτους! (και του Κυπριακού βέβαια, γιατί τα Καλοκαίρια στην Κύπρο είχα συλλάβει τον ΚΥΠατζή που με παρακολουθούσε και έπινε μέχρι και καφέ δίπλα μου στην καφετέρια που κάθησα, οπότε τα έχασε στο ερώτημά μου γιατί με παρακολουθεί. Μέχρι και γνωστούς μου προσέγγισε για να μάθει τι καπνά φουμάρω...)

Έργα και ημέρες χουντικών και συνεχιστών των μεθόδων παρακολούθησης και εκφοβισμού πολιτών.

Unknown είπε...

Εύα, εξαιρετικό το κείμενο, εμπεριστατωμένη καταγραφή των γεγονότων , αν και, φοβάμαι πως σε πολλά σημεία η αλήθεια παραμένει πολύ σκοτεινή και αδιαφανής, κυρίως αναφορικά με τον πραγματικό ρόλο πολλών προσώπων.

Δυστυχώς, είναι αρκετά που δεν μπορούν να ειπωθούν δημόσια γιατί κάποια πρόσωπα περιβάλλονται από «ασπίδα προστασίας» και είναι αδύνατον να τα «προσβάλλεις» χωρίς μαρτυρίες και επώνυμες καταθέσεις.

Και ας είναι γνωστή σε κάποιο βαθμό η δράση ορισμένων-που εδώ και χρόνια παριστάνουν τους «μάρτυρες» της Δημοκρατίας ενώ τότε οι επικύψεις τους μπροστά στον Παπαδόπουλο έφταναν πιο κάτω και από το πάτωμα.

Αν παρομοιάσω τη δικτατορία με «κρότο» τότε θα πω πως ο αντίλαλος του «κρότου» ακόμα καλά κρατεί και μάλιστα εκκωφαντικά. Όσο κι αν μοιάζει παράξενο, 42 χρόνια μετά, οι βλάβες που κατάφερε η επταετία στον κοινωνικό ιστό είναι ακόμα εκεί και είναι βαθύτατα συνδεδεμένες με την απύθμενη παρακμή που βιώνει η Ελληνική Κοινωνία εδώ και χρόνια. Απλά, τώρα, τα σημάδια αυτής της παρακμής είναι πιο έντονα και φανερά από ποτέ.

Ίσως, ένα μικρό σημάδι πως το πράγμα έφτασε(;;;;)στο ναδίρ.

Θα καταγράψω πιο αναλυτικά τις σκέψεις μου στο τακτικό άρθρο του Πολίτη το Σάββατο και ασφαλώς όπως πάντα και στο ιστολόγιο.

Ανώνυμος είπε...

Πολλά πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στην ελληνική πολιτική ζωή μετά τη μεταπολίτευση ,τότε βρέθηκαν στα Παρίσια ή στη Σουηδία, ως "εξόριστοι". Τουλάχιστον έτσι επέλεξαν οι ίδιοι να ονομάζουν τον εαυτό τους.

Δεν είναι ορθό να ισοπεδώνονται όλα, ή να μιλούμε χωρίς μαρτυρίες, όπως λέει και ο πολίτης Πίττας. Υπήρξαν σίγουρα αγωνιστές στο εξωτερικό. Αλλά θα άξιζε να γνωρίζουμε τη διαδρομή όλων αυτών των προσώπων, την ώρα που κάποιοι αγωνιστές, αριστεροί, κομμουνιστές, δημοκρατικοί, σάπιζαν στις φυλακές και στα ξερονήσια, χωρίς βέβαια , όσοι από αυτούς επέζησαν , να δρέψουν μετά καρπούς και να ποζάρουν στα σαλόνια της Δημοκρατίας. Μάλλον καμιά επίσημη ιστορία ίσως να μην αναφέρει τα ονόματά τους!

Η¨"αντικειμενική" αυτή ιστορία, για την οποία και εδώ τόση συζήτηση κάνουμε!

Και εδώ, στην Κύπρο, θα άξιζε να δούμε σχέσεις με τους πρωταγωνιστές της χούντας, που ανέπτυξαν πρόσωπα που καθόρισαν και τα πολιτικά πράγματα του τόπου μας και κατέλαβαν-και ίσως ακόμη κατέχουν -θέσεις στην πολιτική ζωή ή ανταμοίφθηκαν με άλλους τρόπους για τους υποτιθέμενους αγώνες τους...

Π.χ κάποιοι τότε, από τη θέση των ηγετών της ΕΦΕΚ Αθήνας, έστειλαν και συγχαρητήρια στον Παπαδόπουλο, δηλώνοντας ότι είναι παρά το πλευρό του, και διαθέσιμοι για όποια υπηρεσία.Σήμερα μας δίνουν σκληρά μαθήματα πατριωτισμού και εύκολα ομιλούν περί ενδοτικών, περί μειωμένων αντιστάσεων κλπ.

Πρόσωπα που συνδέονται άμεσα με την προπραξικοπηματική περίοδο στην Κύπρο, την ΕΟΚΑ Β΄, το ίδιο το πραξικόπημα, ανέπτυξαν στενές σχέσεις με τους συνταγματάρχες, τη Χούντα, κυνηγώντας δήθεν το όνειρο της Ένωσης...

Τελικά ενωθήκαμε με την Τουρκία και απολαμβάνουμε την "εθνική καθαρότητα" του μισού νησιού , απωθώντας στη σφαίρα της ψευδαίσθησης την Τουρκοποίηση του άλλου μισού...

Είναι σκληρό το μάθημα που πηγάζει με αφορμή την επέτειο, αλλά στο νησί μας μια μεγάλη μερίδα προτιμά τους μύθους, απωθώντας τα διδάγματα της επετείου αυτής...

Eva Neocleous είπε...

@VaD,
μου ήρθαν στο νου οι στίχοι του Ρίτσου:
"Aυτά τα μάτια(κούφια)
σε ακολουθούν,σε παρακολουθούν
δεν μπορείς να ξεφύγεις, να φύγεις,
να μεταμφιεστείς-
σε βλέπουν, σε γυμνώνουν,
εγγράφοντας
χιλιάδες άσκοπες κινήσεις σου
επάνω στη μεγάλη ακινησία..."

Σάμπως τελειώσαμε σήμερα με τις παρακολουθήσεις Βασίλη μου;

Eva Neocleous είπε...

@Ανώνυμο/η,
πολύ σημαντική και αυτή η πτυχή.Σε ποιο βαθμό αποκαταστάθηκαν οι δημοκρατικοί θεσμοί στην Ελλάδα(τι να πω για την Κύπρο) την περίοδο της μεταπολίτευσης;Τα όσα αναφέρεις από τις προσωπικές σου εμπειρίες είναι ενδεικτικά.Μπορεί το ΚΚΕ να έπαψε να είναι εκτός νόμου αλλά το σύστημα έπρεπε να διασφαλιστεί...
Κι έτσι συνεχίζονταν οι παρακολουθήσεις και άσκηση τρομοκρατίας.

Eva Neocleous είπε...

@politispittas,

Γιώργο σ΄ευχαριστώ.Έκανα μια συνοπτική παρουσίαση των γεγονότων που προηγήθηκαν του πραξικοπήματος, στα πλαίσια πάντα μιας "επετειακής" ανάρτησης.Εκείνη η αποστασία και ο ρόλος της έχει συζητηθεί πολύ κι έχει γίνει αντικείμενο εμπεριστατωμένων μελετών, με περιθώρια περαιτέρω,πάντα, διερεύνησης.

Συμφωνώ απόλυτα με την ανάλυσή σου.
Οι συνέπειες της 7ετίας είναι ακόμα(και θα είναι) για πολύ ορατές. Οδήγησε την Ελλάδα, που τότε προσπαθούσε να ορθοποδήσει, πολλά χρόνια πίσω, δημιούργησε χάσματα και τραύματα που ακόμα δεν έχουν επουλωθεί.Και βέβαια, έδωσε τη δυνατότητα, τόσα χρόνια μετά, να υπάρχουν ελλείμματα δημοκρατίας.

Αναμένω το άρθρο σου του Σαββάτου.

Eva Neocleous είπε...

@Ανώνυμο/η,
οι εκτιμήσεις σου αποτελούν μια συνέχεια,νομίζω, των όσων πιο πάνω αναφέρει ο Γιώργος Πήττας.

..."ή ακόμα ιδιοτέλεια να καρπωθείς το αίμα των άλλων...
οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά".
Άλλοι αγωνίστηκαν κι έδωσαν το αίμα τους, άλλοι καρπώθηκαν τα οφέλη και διαμοιράστηκαν τα αξιώματα.

Δυστυχώς οι μύθοι επικρατούν.Δε θέλουμε διδάγματα...

Ανώνυμος είπε...

ΝΟΜΙΖΑ ΠΑΡΟΔΙΚΗ ΤΗΝ "ΑΜΝΗΣΙΑ" ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ, ΔΗΜ[Ι]ΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ,ΕΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΤΑΓΩΝ, ΑΠΛΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, "ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ-ΔΕΞΙΩΝ-ΚΕΝΤΡΩΩΝ
-ΑΧΡΩΜΩΝ-ΟΥΔΕΤΕΡΩΝ-ΧΑΜΑΙΛΕΟΝΤΩΝ" ΓΙΑ ΤΗΝ "ΕΘΝΟΣΩΤΗΡΙΟΝ" ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΝ. ΤΑ "ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ" ΤΗΣ ΙΔΕΩΔΗ" ΠΟΣΟ ΑΠΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ "ΕΘΝΟΦΟΝΙΚΕΣ" ΛΟΓΙΚΕΣ Ή ΚΑΙ ΤΗ "ΣΩΦΡΟΝΑ ΣΙΩΠΗ" ΤΩΝ ΒΟΛΕΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ;
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ Η ΜΙΖΕΡΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ "21.4.1967"
ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ Μ.Μ.Ε. ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ;
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ , Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, Ο ΠΟΛΙΤΗΣ, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, Η ΕΛΛΑΔΑ, Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΠΛΗΓΗΣΑΝ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ, ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΥΠΗΡΞΕ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗ ΠΟΛΛΩΝ ΔΕΚΑΕΤΙΩΝ!
ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΟΣΟΙ ΤΑ ΖΗΣΑΜΕ, ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ, ΠΟΥ [ΔΕΝ;;;] ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ; ΤΟΣΗ ΦΘΟΡΑ, ΛΟΙΠΟΝ, ΕΠΗΛΘΕ;
Γ.Μ.

Νίκος Ε. Νεοκλέους είπε...

Ένα ποίημα από τα παλία...
Για να θυμίζει το κλίμα της εποχής

Το μαγνητόφωνο

Το μαγνητόφωνο μου το αγόρασα
από ένα γύφτο γυρολόγο
με αντάλλαγμα κάτι ρούχα μου παλιά.
Η μουσική που παίζει τώρα
είναι απαγορευμένη
σε τούτη τη χώρα.
Το πρωί σηκώθηκα βιαστικός
και χωρίς ένα τσάι έτρεξα
να προλάβω πριν μπει ο καθηγητής
και κλείσουν οι πόρτες.
Λίγα μέτρα έξω από το πολυτεχνείο
με σταμάτησαν τέσσερις της ασφάλειας.
Έψαξαν ακόμα και τις κάλτσες μου.
Καθυστέρηση.
Οι πόρτες του αμφιθέατρου έκλεισαν.
Η πρώτη ώρα χάθηκε.
Στο μαγνητόφωνό μου η Φαραντούρη
τραγουδά ψιθυριστά.
Μα είναι δυνατόν
οι τοίχοι να έχουν αυτιά;

Αθήνα,

Eva Neocleous είπε...

@Γ.Μ.
Συμμερίζομαι τις απορίες σου.
Τυπικά μηνύματα από κυβέρνηση και κόμματα στην Ελλάδα, έτσι για να πούνε πως ξόφλησαν με την ιστορία...
Η λήθη είχε την τιμητική της!
Μας βολεύει όλους τελικά απ΄ότι φαίνεται.

Χρόνια Πολλά για τη γιορτή σου!

Eva Neocleous είπε...

@Νικόλας,

απλοί,όμορφοι στίχοι.Αποτυπώνουν το κλίμα του εκφοβισμού, της τρομοκρατίας και της παρακολούθησης, όπως το βίωσες σε όλο του το μεγαλείο στα φοιτητικά σου χρόνια.
Μνήμες επώδυνες...
Γι΄αυτό πρέπει να θυμόμαστε Νικόλα μου.Γι΄αυτό πρέπει να μιλάμε στα παιδιά.

ΑΙΟΛΟΣ είπε...

Κατά την περίοδο της "αποστασίας" κυκλοφόρησε μια εφημερίδα ανάλογη με το Ελληνικό "Ποντίκι" η οποία λεγόταν "Γαργάλατα".


Στο Κέντρο της Αθήνας οι εφημεριδοπώλες διαλαλούσαν την εφημερίδα φωνάζωντας "Γεργάλαταααααααααααα", ένα πανηγύρι.
Τα "Γαργάλατα" ήταν ένα ποίημα του αποστάτη Αθανασιάδη Νόβα, σας παραθέτω όσο θυμάμαι:

"Κι ήταν τα στήθη σου
άσπρα σαν τα γάλατα,
μου τα 'δειχνες και μου 'λεγες
γαργάλατα, γαργάλατα."

(Από αυτό το τετράστιχο του προσδόθηκε το προσωνύμιο "Γαργάλατας", το οποίο χρησιμοποιούνταν ευρέως από τους πολιτικούς του αντιπάλους, κυρίως κατά την ταραχώδη περίοδο της Αποστασίας. Το τετράστιχο αυτό όμως δεν είναι δικό του. Γράφτηκε με σκωπτική διάθεση και του αποδόθηκε από το δημοσιογράφο Κώστα Σταματίου στη στήλη «Αδιακρισίες» της εφημερίδας «Τα Νέα», όπως εξηγεί σε άρθρο του (φύλλο 17902/30-3-2004) στην ίδια εφημερίδα ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. Επίσης κατα τα γεγονότα της αποστασίας και στις πολλές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που λάμβαναν χώρα κυριαρχούσε το σύνθημα "Νόβα πού-στηρίζεσαι" το οποίο ήταν ένας διττός υπαινιγμός για την υποτιθέμενη ομοφυλοφιλική του δραστηριότητα και την μή λαϊκή αποδοχή των κυβερνήσεων εκείνων).



Η εφημερίδα αυτή εξαφανίστηκε τόσο γρήγορα όσο όταν εμφανίστηκε.

Όσο αφορά τα σχόλια σας για την δικτατορία, έχω να σας πω ότι με τον επιεικέστερο τρόπο ότι λέτε "ανακρίβειες", για να μη πω ότι αναπαράγεται........

AIOLOS είπε...

Επειδή βλέπω ότι δυσκολεύεστε σε αυτά τα ζητήματα θα το κάνω σεντς...........

ΕΡΩΤΩ:

Μια δικτατορία, δεν είναι ποτέ καλή.

Όμως τι είναι χειρότερο;


Μια δικτατορία ή μια ΠΟΛΥ κακή μεταπολίτευση;;;;

Eva Neocleous είπε...

@ΑΙΟΛΟΣ,
δεν λέτε πού είναι οι ανακρίβειες.

Εσείς, έχετε υπόψη σας ότι ο βραχύβιος αυλικός πρωθυπουργός(των 20 ημερών) Νόβας, πέρα από το ότι έμεινε γνωστός ως "Γαργάλατας" είτε ανήκει σ΄αυτόν είτε όχι το περίφημο 4στιχο,συνέδεσε την πρωθυπουργία του και με το θάνατο (στις 21 Ιουλίου) του ήρωα - διαδηλωτή Σωτήρη Πέτρουλα;

Από πού συμπεραίνετε "ότι δυσκολεύομαι με αυτά τα ζητήματα";Και ποια είναι "αυτά τα ζητήματα";

Τι σημαίνει για σας "κακή μεταπολίτευση";

aiolos είπε...

Κακή μεταπολίτευση είναι αυτή που έχει σήμερα η Ελλάδα, η μεταπολίτευση
της ανεργίας
της διαφθοράς
της ρεμούλας
της αναξιοκρατίας
της οικογενειοκρατίας
της διαπλοκής
των ελλειμμάτων
του σπάταλους κράτους για τους λίγους
της κομματικοποίησης
των πελατειακών σχέσεων
της απο - βιομηχανοποιήσεως
της ελλείψεως ασφαλείας των πολιτών


σας φτάνουν αυτά για θέτε να βάλω και άλλα;

Όσο αφορά την περίοδο της αποστασίας νομίζω ότι (περιληπτικά) αναφέρετε σωστά πράγματα, για τον Νόβα το έβαλα συμπληρωματικά, η περίπτωση Πέτρουλα ήταν μια τραγική πραγματικότητα η οικογένεια του Πέτρουλα ήταν μια αιματοβαμμένη οικογένεια του εμφυλίου (με καταγωγή από την Mάνη, θα πρέπει να ξέρεις ότι η αστυνομία είναι γεμάτη Μανιάτες, το να σκοτωθεί λοιπόν ειδικά ο Πέτρουλας δεν ήταν ΤΥΧΑΙΟ).

αιολος είπε...

Επειδή άφησα μισή την τοποθέτησή μου επανέρχομαι και εξηγούμαι.

Οι "ανακρίβειες" έχουν να κάνουν με τα σχόλια των αναγνωστών σας σχετικά με την δικτατορία.

Σας πληροφορώ ότι στην Ελλάδα σήμερα καθημερινά πληθαίνουν οι φωνές για την άθλια πολιτική ζωή του τόπου και οι συγκρίσεις (δικτατορίας - μεταπολίτευσης) σε όσους ξέρουν (εννοώ των ανθρώπων που έζησαν την δικτατορία) είναι κατά των συνθηκών που σήμερα επικρατούν, οι νέοι όπως ξαναείπα παραμυθιάζονται με ψέματα.
Μόνο που σήμερα τα ρεμάλια οι πολιτικοί μας ευνούχισαν τον στρατό και μετέτρεψαν τους αξιωματικούς σε καλοπληρωμένους δημόσιους υπάλληλους.
Και ο Θεός να μας λυπηθεί και να μας απαλλάξει από την πολιτική μαφία που μας κυβερνά.

Ανώνυμος είπε...

"Αιολος= Κακή μεταπολίτευση είναι αυτή που έχει σήμερα η Ελλάδα"-"αξιωματικοί-υπάλληλοι"...Τςςς,Τςςς! ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΝΗΣΙΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΣ ΤΗΝ ΑΜΝΗΣΤΙΑ ΚΑΙ ΕΦΤΑΣΕΣ ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ "ΣΤΑΘΕΡΑΣ ΚΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΗΣ ΔΜΟΚΡΑΤΙΑΣ" [= ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ] ΜΟΝΟ ΣΕ ΛΙΓΑ 24ΩΡΑ!
Επειδή η "μαζική καπιταλιστική δημοκρατία" ΚΑΤΆΝΤΗΣΕ από τις δυνάμεις του κατεστημένου ένα μπάχαλο!
Ώστε η λύση είναι και πάλι η δικτατορία!!!??? Επειδή παιδάκια δεν είμαστε. Επειδή ο βιασμός της προσωπικότητάς μας και του πολιτισμού μας από τη δικτατορία του 67-74 δεν ξεπεράστηκε ακόμη σε ατομικό και πολιτισμικό-συλλογικό επίπεδο. Επειδή οι απόψεις που πλασάρεις είναι ένας κακοχωνεμένος "αναθεωρητισμός" του χειρίστου είδους. Άσε καλύτερα τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ διάλογο μας απρόσβλητο από τις "ποπουλιστικές" νεοφασιστικές φανφάρες σου.
Δεν έχουν θέση αυτές οι απόψεις σε μια έπαλξη δημοκρατικών πολιτών. Εμείς εδώ συνομιλούμε και προσπαθούμε να βελτιώουμε τη δημοκρατία -να την απαλλάξουμε από όσους την καταδυναστεύουν. Δε ζητάμε να την καταλύσουμε! Δε ζητάμε να γίνουμε εμείς το όργανο υπονόμευσης της δημοκρατικής ηθικής και πολιτικής τάξης!!!

"Ύστερα μπήκε άλλος άνθρωπος που' χε χάσει το πρόσωπό του και τον χτύπησε κι αυτός./
Κι οι άνθρωποι που 'χαν χάσει το πρόσωπό τους, ήσαν πολλοί. "
Τάσος Λειβαδίτης, Ο άνθρωπος με το κασκέτο, σύνθεση "Καντάτα".

Γ.Μ.

aiolos είπε...

"ΣΤΑΘΕΡΑΣ ΚΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ" [= ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ]

Αυτή η "δημοκρατία" υπήρχε αν θυμάμαι καλά στον υπαρκτό σοσιαλισμό ή όχι;

Εγώ δεν απορρίπτω κανένα υγιές πολίτευμα, κατά την γνώμη σου η θεραπεία της διεφθαρμένης δημοκρατίας πως επιτυγχάνεται;

Διότι από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα ένας είναι ο τρόπος.

Τα λοιπό που γράφεις δείχνουν άτομο αντιδημοκρατικό, για σένα αγαπητέ ΓΜ δεν προέχουν τα επιχειρήματα αλλά η εσωστρέφεια, σε ένα κλειστό κύκλωμα αυτοσαρκαζόμενων "δημοκρατών", ο διάλογος είναι κάτι επαχθές, και ο λόγος που θέτε να τον αποφύγετε είναι ορατός
.

aiolos είπε...

ΔΙΟΡΘΩΣΗ του:

αυτοσαρκαζόμενων "δημοκρατών",

σε :

αυτοθαυζόμενων "δημοκρατών",

Λεμέσια είπε...

Η ΜΠΟΓΙΑ

Ζωντάνεψα τους τοίχους
φωνή τους έδωσα
πιο φιλική να γίνουν συντροφιά
Κι οι δεσμοφύλακες ζητούσαν
να μάθουνε που βρήκα τη μπογιά

Οι τοίχοι του κελιού
το μυστικό το κράτησαν
κι οι μισθοφόροι ψάξανε παντού
Όμως μπογιά δε βρήκαν

Γιατί στιγμή δέ σκέφτηκαν
στις φλέβες μου να ψάξουν.

(Αλέκος Παναγούλης [02.07.1939 - 01.05.1976] στην απομόνωση των φυλακών Μπογιατίου μετά από μια απόπειρα απόδρασης που έκανε στις 2 Ιουνίου 1971. Δεν είχε ούτε μολύβι ούτε χαρτί και το έγραψε με το αίμα του πάνω σ΄ ένα πακέτο τσιγάρα).

αίολος είπε...

Ο Παναγούλης (όλη η οικογένεια δηλαδή) ήταν παλικάρια, μετά από αυτούς η δημοκρατία στην Ελλάδα τι έγινε;

Αν σήμερα ζούσε ο Παναγούλης πιστεύεται ότι θα πίστευε ακόμα σε αυτή την "δημοκρατία"; Ή θα τον εξαφάνιζε η κοινοβουλευτική Κόζα Νόστρα; Ο Επιζών αδελφός του γιατί έχει εξαφανιστεί;

Ποια ήταν η τύχη του Καράγιωργα;
Τι έγιναν όλοι αυτοί που πραγματικά ταλαιπωρήθηκαν;

Σήμερα αυτοί κυβερνούν;

Όλοι αυτοί σήμερα ζουν σε διαμερίσματα πολυκατοικιών, όπως και οι αξιωματικοί της δικτατορίας και τα πολιτικά λαμόγια ζουν σε επαύλεις ληστεύοντας τον Ελληνικό λαό.

Eva Neocleous είπε...

@αίολος,
περιληπτικά προσπάθησα να αποδώσω τα γεγονότα της συγκεκριμένης περιόδου, δεν ισχυρίστηκα κάτι διαφορετικό.Δεν υπάρχουν ανακρίβειες στο κείμενο, λέτε, αλλά σε σχόλια αναγνωστών.Γίνετε πιο σαφής για να μπορέσουν να σας απαντήσουν, αν θέλουν.
Θεωρώ αντιφατικό από τη μια να μιλάτε έτσι για τον Σωτήρη Πέτρουλα κι από την άλλη να προτιμάτε τη δικτατορία από μια "κακή μεταπολίτευση".
Μου θύμίζει το "πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι".Η Δημοκρατία αποκαταστάθηκε στην Ελλάδα(με όσα τρωτά κι αν έχει, αγώνας χρειάζεται για να εδραιώνεται συνεχώς) και η περίοδος του "γύψου" έχει περάσει ανεπιστρεπτί.Και αυτό έγινε με θυσίες κι αίμα χιλιάδων αγωνιστών.

Eva Neocleous είπε...

@Γ.Μ.,

Το ποίημα του Λειβαδίτη πολύ χαρακτηριστικό για το κλίμα τέτοιων δικτατορικών καθεστώτων και των μεθόδων που χρησιμοποιούν για να διατηρηθούν.
Βασανιστήρια, φυλακές,κελιά,εγκλεισμός,απομόνωση, παγίδευση...
Κάτι ανάλογο λέει κι ο Ελύτης στο Άξιον Εστί.
«...Τότε, από τ’ άλλο μέρος φάνηκε αργά βαδίζοντας να ‘ρχεται Αυτός με το Σβησμένο Πρόσωπο, που σήκωνε το δάχτυλο κι οι ώρες ανατρίχιαζαν...»,

Eva Neocleous είπε...

@Λεμέσια,
ο Παναγούλης αποτελεί σύμβολο Αγώνα για τη Δημοκρατία.Η απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Παπαδόπουλου, στις 13-8-68, ήταν μια πράξη αντίστασης. Κι όπως ο ίδιος είπε αργότερα σε συνέντευξή του, αποπειράθηκε να σκοτώσει έναν τύραννο, δε θα μπορούσε να σκοτώσει ποτέ άνθρωπο.
Αυτή η δημοκρατία,λοιπόν, δε χαρίστηκε, την κέρδισαν με το αίμα τους αγωνιστές σαν τον Παναγούλη...

ΑΙΟΛΟΣ είπε...

Αγαπητή κα Εύα θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι για μένα η αλήθεια είναι κάτι πολύτιμο, την αλήθεια θέλω να λέω με όποιο κόστος.
Στην κηδεία του Σωτήρη Πέτρουλα στο Α Νεκροταφείο (παιδί) παραβρέθηκα, είχε εντυπωσιακά πολύ κόσμο, πολλά από τα γεγονότα που περιγράφεις τα είδα με τα μάτια μου.

Πιστέψτε με, ΘΕΛΩ να ζω σε Δημοκρατία, με μια διαφορά ότι σήμερα στην Ελλάδα δεν έχουμε Δημοκρατία.
Είναι κάτι που σχεδόν όλοι το παραδέχονται (και εννοώ τον λαό, όχι βέβαια τα καλοθρεμμένα τρωκτικά της πολιτικής όλων των βαθμίδων).

Πώς κατά την γνώμη σας θα ξεφύγουμε από αυτό τον φαύλο κύκλο του κοινοβουλευτικού πτυελοδοχείου που βρισκόμαστε;
Με ποια υλικά θα φτιάξουμε Δημοκρατία, με την σαπίλα της σημερινής πολιτικής νομενκλατούρας;

Ανώνυμος είπε...

Κύριε "Αίολε", υπερασπίστηκα την ιδέα και τις αξίες της Δημοκρατίας, έναντι μιάς λαϊκιστικής-φασίζουσας λογικής που υποβόσκει στις τοποθετήσεις σου. Αν μπορούσες να διαβάσεις ξανά αυτά που έγραψες! Αλλά είναι σαφές ότι 3 φορές απέδωσες με άλλα λόγια την απέχθειά σου προς τη Δημοκρατία. Όζουν Γερμανία του μεσοπολέμου και αναλύσεις "επταετίας 67-74" οι απαξιωτικές φράσεις
για την Μεταπολίτευση στην Ελλάδα και τα προβλήματα της δημοκρατίας- μπορεί και να μην το καταλαβαίνεις. Η έννοια της "ΣΤΑΘΕΡΑΣ ΚΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ" [= ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ]χρησιμοποιήθηκε στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου και στο διάστημα 1963-1967, από υποστηρικτές ολοκληρωτικών λύσεων έναντι των απλών ανθρώπων που διεκδικούσαν με το ύστατο μέσο, τη μαζική διαμαρτυρία, "ψωμί-δουλειά-αξιοπρεπή ζωή". Και τέτοιοι τίμιοι άνθρωποι υπάρχουν κι αγωνίζονται και σήμερα. Οι εξευτελιστικές εκφράσεις για τη Δημοκρατία, ούτε προβλήματα ή αδιέξοδα αυτής λύνουν, ούτε καλλιεργούν συνείδηση αγωνιστική, ούτε την κριτική σκέψη. Μόνο αντιδραστικός λαϊκισμός είναι. Και μη θολώνεις τα νερά με αφηρημένους συλλογισμούς περί Πέτρουλα [σου θυμίζω ότι ως μέλος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη] και περί οικογ. παναγούλη, με θύματα υπέρ της Δημοκρατίας από το όργανα αντιδημοκρατικών αυταρχικών εκτροπών.
Τις απόψεις σου κατέκρινα όχι το πρόσωπό σου. Τα περί αντιδημοκρατικότητας μου, επιστρέφονται, κύριε.

ΓΜ.

aiolos είπε...

Αγαπητέ κε ΓΜ ξέρω τι σημαίνει ο όρος ΣΤΑΘΕΡΑΣ ΚΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ" [= ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ].
Θέλω να ξέρετε ότι και εγώ όταν μιλώ δεν μιλώ προσωπικά αλλά για λογικές και απόψεις, δεν θέλω να αναλύσω αυτά για τα οποία χαρακτήρισα την νοοτροπία που παρουσιάσατε σαν αντιδημοκρατική, πηγαίνετε στο προηγούμενο ποστ σας και θα δείτε ότι δεν σας αδίκησα.

Διαφωνώ κάθετα αγαπητέ μου με την θέση σας {από υποστηρικτές ολοκληρωτικών λύσεων έναντι των απλών ανθρώπων που διεκδικούσαν με το ύστατο μέσο, τη μαζική διαμαρτυρία, "ψωμί-δουλειά-αξιοπρεπή ζωή".} σας πληροφορώ ότι : , "ψωμί-δουλειά-αξιοπρεπή ζωή" εξασφάλισε η δικτατορία στους Έλληνες εν αντιθέσει με την μεταπολίτευση εξασφάλισε ακριβώς το αντίθετο και αυτό μπορώ να σας το αποδείξω εύκολα, αν το θέτε προκαλέστε με και θα σας απαντήσω με στοιχεία.

Εξακολουθώ να πιστεύω ότι το άριστο πολίτευμα είναι η Δημοκρατία, επαναλαμβάνω η μεταπολιτευτική περίοδος μόνο σε δημοκρατικά μονοπάτια δεν περπάτησε, τι πιστεύεται ότι είναι δημοκρατία ;

Νι μιλάς ότι σου κατέβει;
Να πράττεις ότι σου γουστάρει;
Να καταστρέφεις τον πλησίον σου;
Να ακυρώνονται οι δομές της πολιτείας; (αστυνομία , στρατός, εκκλησία, παιδεία κλπ)
Να μετατρέπεται ο πολίτης σε πελάτης του βουλευτή (βολευτή);
Να αποβιομηχανίζεται η χώρα στο όνομα συμφερόντων;
Να ανοίγουν τα σύνορα και να υποσκάπτεται η οικονομική ευημερία και η ασφάλεια του λαού;
Να χαλαρώνει η εθνική συνοχή;
Να εξανδραποδίζεται η νεολαία;

Αυτά είναι κατά την γνώμη σας δημοκρατία;

Θέλω να ξέρεις κε ΓΜ ότι εγώ τις απόψεις μου τις λέω ΔΥΝΑΤΑ και ΚΑΘΑΡΑ και θα το διαπιστώσεις αυτό.
Να είσαι καλά.

αιολος είπε...

Και επειδή αγαπητέ Κε ΓΜ θέλω να βοηθήσω θετικά στο να σκεφτείτε μερικά πράγματα θα σας βάλω το πιό κάτω που δείχνει τι σημαίνει ΣΤΑΘΕΡΑ ΚΑΙ ΠΕΙΘΑΡΧΗΜΕΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και τι ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΗ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ":

"Η τακτική των ισχυρών (ΔΙΚΤΑΤΟΡΩΝ) είναι να κάμπτουν τους νόμους των δε πονηρών(ΕΚΦΥΛΙΣΜΕΝΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ) να τους παρακάμπτουν ".

Αλήθεια στην Κύπρο έχετε δημοκρατία; Ή νομίζετε ότι έχετε;

αιολος είπε...

Μιας και γράψαμε για την οικογένεια Πέτρουλα θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω πόσοι έπεσαν στον εμφύλιο από αυτή την οικογένεια (θα πρέπει να ξέρετε ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει οικογένεια που να μη έχει κάποιες διμοιρίες νεκρούς σε μάχες από τις αρχές του περασμένου αιώνα, στην Κύπρο είστε ποιό ντελικάτοι διαβάζω για τα γεγονότα 1955-1959 και οι νεκροί σε μια τόσο μεγάλη περίοδο είναι ζήτημα αν υπερβαίνουν 5 εκατοντάδες ανθρώπους, όλοι μαζί, .........σε μια μέρα στον μπλόκο της Κοκκινιάς σκοτώθηκαν 350, στην καισαριανή την πρωτομαγιά χάθηκαν 200)


* Σωτήρης Θ Πέτρουλας 1965
* Μιχάλης Πέτρουλας 1950
* Βασίλης Πέτρουλας 1948 (Μάχη των Καλαβρύτων)
* Σωτήρης Ν Πέτρουλας 1948(Φυλακές Σπάρτης)
* Παναγιώτα Πέτρουλα 1948
* Αλεξάνδρα Πέτρουλα 1947
* Μηλιά Πέτρουλα 1947
* Ποτούλα Πέτρουλα 1947 (16 ετών)
* Πέτρος Πέτρουλας 1947(15 ετών)
* Ελισσάβετ Πέτρουλα 1947
* Παναγ.Π Πέτρουλας 1947
* Κωστας Πέτρουλας 1947
* Νίκος Πέτρουλας 1947
* Αντώνης Πέτρουλας 1947
* Ξανθίππη Πέτρουλα 1946 20/1(17 ετών)
* Πανώρια Πέτρουλα 1946 20/1(30 ετών)
* Καλλιόπη Πέτρουλα 1946 20/1(12 ετών)
* Χριστοφίλη Πέτρουλα1946 20/1(14 ετών)
* Μαριγούλα Πέτρουλα 1946 20/1(45 ετών)
* Παναγιώτα Πέτρουλα 1946 20/1
* Γιώργος Πέτρουλας 1946 20/1

Eva Neocleous είπε...

@Αίολος,
"Πώς κατά την γνώμη σας θα ξεφύγουμε από αυτό τον φαύλο κύκλο του κοινοβουλευτικού πτυελοδοχείου που βρισκόμαστε;
Με ποια υλικά θα φτιάξουμε Δημοκρατία..;"

Απαντώ σ΄αυτό το σχόλιό σας.Μιλάτε απαξιωτικά για την κοινοβουλευτική δημοκρατία.Έχω αναφέρει και σε άλλο σχόλιο ότι οι δημοκρ. θεσμοί χρειάζονται συνεχώς διεύρυνση και βελτίωση, ότι οι πολίτες οφείλουν να περιφρουρούν τη δημοκρατία και να επαγρυπνούν γι΄αυτήν.
Κατάγεστε από τη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, εγώ θα σας πω ότι την δικαιούστε και πρέπει να την διεκδικείτε;Το πώς σίγουρα το ξέρετε.
"Κανείς δεν υποστηρίζει ότι η Δημοκρατία είναι αλάθητο πολίτευμα...Είναι(όμως) το σχετικώς καλλίτερον Πολίτευμα από όσα η ανθρώπινη σοφία μέχρι σήμερον επενόησε." Γεώργιος Παπανδρέου,Κείμενα 1913-1942,τ.Α΄, Μπίρης,Αθήνα 1963,σ.267

αιολος είπε...

Aκούστε αγαπητή μου κα Εύα , επαναλαμβάνω για μια ακόμα φορά ότι θεωρώ την Δημοκρατία το άριστο πολίτευμα.

Την μεταπολιτευτική «δημοκρατία» δεν την απαξιώνουν τα γραφόμενά μου, την έχουν απαξιώσει αυτοί που από το πολίτευμα είναι εντεταλμένοι να την υπερασπίζονται (βολευτές, πολιτικάντηδες, δημοσιογράφοι, δικαστικοί, και πάντως είδους χρηματιζόμενοι Δημόσιοι λειτουργοί), οι μόνοι που πραγματικά είχαν κάποιο κύρος ήταν οι διατελέσαντες Πρόεδροι Δημοκρατίας, αλλά στην Ελλάδα οι Πρόεδροι δεν κυβερνούν.

Κανείς δεν μπορεί να απαξιώσει κάτι, αν από μόνο του δεν είναι ήδη απαξιωμένο …….

Μιας όμως και μου φέρνεται τον Γ Παπανδρέου σαν δημοκρατικό μπούσουλα (Ο Γέρος της Δημοκρατίας), έχω να σας παραθέσω τα πιο κάτω:

O ΓEΩPΓIOΣ ΠAΠANΔPEOY :

Συμμετείχε με τον Ε Βενιζέλο στο κίνημα της Τριανδρίας και διορίστηκε Νομάρχης Λέσβου.


Υπήρξε ο πολιτικός καθοδηγητής της δικτατορίας του 1922 Γονατά – Πλαστήρα. Θα έρθει στο πολιτικό προσκήνιο λοιπόν ως «σύμβουλος» του αρχηγού της επαναστατικής επιτροπής Nικολάου Πλαστήρα και -μετά την 9.1.1923- ως υπουργός Eσωτερικών στην κυβέρνηση Στυλ. Γονατά.

Η στάση του δεν ήταν αντίθετη με το Βενιζελικό κίνημα του 1935.

Και με στρατιωτικό τρόπο κατέστειλε με την βοήθεια Ελληνικών και Βρετανικών στρατιωτικών δυνάμεων το Δεκεμβριανό κίνημα του 1944, παραιτήθηκε δε την 3/1/1945.

Απ ότι είδατε ο «Γέρος της Δημοκρατίας» :

Συμμετείχε σε ένα κίνημα (1915)
Οργάνωσε μια δικτατορία (1922)
Ανέχτηκε ένα αποτυχών κίνημα (1935)
Κατέστειλε στρατιωτικά και με την βοήθεια ξένων μια εξέγερση (1944) .

Δηλαδή δεν είχε καμιά σχέση ο άνθρωπος με επαναστατικές μεθοδεύσεις!!!!!!!!!!!

αιολος είπε...

Θα ήθελα να προσέξετε το ποιό κάτω από την οικογένεια Πέτρουλα:

* Ξανθίππη Πέτρουλα 1946 20/1(17 ετών)
* Πανώρια Πέτρουλα 1946 20/1(30 ετών)
* Καλλιόπη Πέτρουλα 1946 20/1(12 ετών)
* Χριστοφίλη Πέτρουλα1946 20/1(14 ετών)
* Μαριγούλα Πέτρουλα 1946 20/1(45 ετών)
* Παναγιώτα Πέτρουλα 1946 20/1
* Γιώργος Πέτρουλας 1946 20/1

Την ίδια μέρα "έφαγαν" ΕΠΤΑ (έξη γυναίκες και ένα άνδρα)
Η Καλλιόπη και η Χριστοφίλη ήταν παιδιά 12 και 14 χρονών, η Ξανθίππη ήταν έφηβη 17 χρονών.

Το μυαλό μου πάει και σε πιθανό βιασμό, με δύο λόγια κανονική σφαγή.
Βλέπετε πόσο άγριος ήταν ο Εμφύλιος, πιστέψτε με ακόμα η περίοδος αυτή συζητιέται και λέγονται σημεία και τέρατα και για τις δύο παρατάξεις.

Eva Neocleous είπε...

@Aίολος,
προφανώς έχουμε διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων.

«Δημοκρατία δεν είναι μόνον η δημοκρατική μορφή του
Πολιτεύματος αλλά και γενικώτερον η εκδημοκράτησις των
λειτουργιών του Kράτους... Σημαίνει: Kυριαρχίαν του λαού,
άξιου ν' ασκεί την κυριαρχίαν του.»
Γεώργιος Παπανδρέου (1922)

Eνδεικτική βιβλιογραφία: (για την περίοδο του μεσοπολέμου)
Aναστασιάδης Γ.: «Πολιτική και Συνταγματική Iστορία της Eλλάδας, 1821-1941». 2001.
Δαφνής Γρ.: «H Eλλάς μεταξύ δύο πολέμων, 1923-1940», τ. 1-2, 1955.
Kασιμάτης Γ. - Πετρίδης Π. κ.ά.: «Γεώργιος Παπανδρέου (1888-1968). Kορυφαίες στιγμές της Nεότερης Πολιτικής μας Iστορίας». 1988.
Kορέσσης K.: «Γιώργος Παπανδρέου. H ζωή του». 1966.
Mακρυδημήτρης A.: «Oι πρωθυπουργοί της Eλλάδος. 1828-1997». 1927.
Πανσέληνος Aσ.: «Tότε που ζούσαμε». 1974.
Πετρίδης Π.: «Oι αντιμοναρχικοί αγώνες του Γ. Παπανδρέου στον μεσοπόλεμο». 1993.
Πετρίδης Π. - Aναστασιάδης Γ.: «Γεώργιος Παπανδρέου. 60 χρόνια παρουσίας και δράσης στην πολιτική ζωή». 1994.
«Iστορία του Eλληνικού Eθνους», τ. IE΄, 1913-1941. Eκδοτική Aθηνών. 1978.

aiolos είπε...

Μα περί αυτού και μιλάω:

«Δημοκρατία δεν είναι μόνον η δημοκρατική μορφή του
Πολιτεύματος αλλά και γενικώτερον η εκδημοκράτησις των
λειτουργιών του Kράτους... Σημαίνει: Kυριαρχίαν του λαού,
άξιου ν' ασκεί την κυριαρχίαν του.»


Δημοκρατία λένε ότι όλοι έχουν, δημοκρατία ήταν η Ν Αφρική του απαρτχαιτ, Δημοκρατία έχουν οι χούντες της Ν Αμερικής, Δημοκρατία είχε η Αλβανία του Χότζα, Δημοκρατία έχει το Ιράν, Δημοκρατία έχει η αποικιακή Αγγλία, Δημοκρατία έχει η Β Κορέα, όλοι δημοκρατία λένε ότι έχουν, αλλά όπως πολύ σωστά είπε ο Γ Παπανδρέου:
"γενικώτερον η εκδημοκράτησις των
λειτουργιών του Kράτους... Σημαίνει: Kυριαρχίαν του λαού,
άξιου ν' ασκεί την κυριαρχίαν του" .


Και εδώ είναι η ταμπακιέρα Κα Εύα και αυτή τη ταμπακιέρα έχει δύο όψεις:

1. Δήμος = λαός δηλαδή Δημοκρατία = λαοκρατία
Η Ελλάδα κυβερνάται τα τελευταία 100 χρόνια από τις οικογένειες Μητσοτάκη, Παπανδρέου, Καραμανλή, Βενιζέλου, Γλύξμπουργκ κλπ ποιός λαός κυβερνά; Ολιγαρχικό πολίτευμα έχουμε..... όλοι δε αυτοί όποτε έπρεπε να επιβάλουν δικτατορία δεν δίστασαν καθόλου Και ο Βενιζέλος έκανε κινήματα και ο Παπανδρέου έκανε κινήματα, και ο Παπαναστασίου έκανε κινήματα, και οι Γλύξμπουργκ έκαναν κινήματα, και όλοι ...... και να είστε βεβαία ότι και στο μέλλον αν θιχτούν κάποια πραγματάκια δεν θα διστάσουν να ξανακάνουν κινήματα.

2. Αυτή η ρήση του Γ Παπανδρέου έχει κάποια σχέση με την δημοκρατία:
Της οικογενειοκρατίας;
Της δυνάστευσης του λαού;
Των πελατειακών σχέσεων;

κλπ που ήδη ανάφερα για να μη επαναλαμβάνομαι.

Πιστέψτε με ότι απατάσθε αν νομίζεται ότι έχετε δημοκρατία στην Κύπρο, στην Κύπρο εφαρμόζουν την "μέθοδο του βατράχου" και αν δεν ξέρετε τι σημαίνει αυτό ευχαρίστως να σας εξηγήσω (μόνο που πονάει λίγο, αντέχεται).

Ανώνυμος είπε...

Για όσους καταλαβαίνουν:
Μήπως η διαφθορά, η διαπλοκή, η διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων κυριαρχούν και σηματοδοτούν την αποτυχία του δικομματικού συστήματος, τη διάψευση των ελπίδων της μεταπολίτευσης;

Μήπως είναι κΑΙΡΌς για μια νέα μεταπολίτευση από τα κάτω.

Στην Ευρώπη δεν υπάρχουν πια δικτατορίες των συνταγματαρχών. Μήπως υπάρχει, όμως, η δικτατορία των χρηματαγορών και των τραπεζών; Δεν υπάρχει πια ο γύψος των στρατιωτικών νόμων.
Μήπως υπάρχει, όμως, ο γύψος του Συμφώνου Σταθερότητας και της Στρατηγικής της Λισσαβόνας;

Cognito historica!!!

αιολός είπε...

Πολύ σωστές οι σκέψεις σου, συμφωνώ ότι το πράγμα δεν πάει άλλο, το ζήτημα είναι πως θα γίνει αυτή η " Μήπως είναι κΑΙΡΌς για μια νέα μεταπολίτευση από τα κάτω";

Δες ζούμε με τα ψέματα των ψευτοθοδωρων δημοσιογράφων, στρατιωτικός νόμος (ΜΙΝΙ) ήδη έχει εφαρμοστεί στην ΕΕ, που;
1. Στην Γαλλία του Σαρκοζί όταν κατέβασε στο Παρίσι ελαφρά άρματα μάχης.
2 Στην Ιταλία του Μπερλουσκόνι όταν κατέβασε τον στρατό να κάνει αστυνομικά καθήκοντα.

Τι νομίζεις ότι ήταν αυτά; ΠΡΟΒΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΝ ΟΙ ΛΑΟΙ ΚΑΙ Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ.

Antreas είπε...

Ο καιρός των δικτατοριών πέρασε ανεπιστρεπτί!
Οι θιασώτες τους θα πρέπει να το χωνέψουν.

αιολος είπε...

Θα σου πω κάτι και μακάρι να βγω ψεύτης:

Σήμερα υπάρχουν νέοι με πτυχία πανεπιστημίου, μεταπτυχιακά, γλώσσες, αθλητικές επιδόσεις κλπ προσόντα και είναι άνεργοί ή εργάζονται για 700 Ε στην καλύτερη, συντηρούνται από τους γονείς τους κυρίως, αδυνατούν να ανοίξουν δικό τους σπιτικό και ζουν με τους γονείς τους, τέτοιες περιπτώσεις έτσι πρόχειρα μπορώ να σου απαριθμήσω καμία δεκαριά από το περιβάλλον μου ΠΡΟΧΕΙΡΑ!!!!!!!!! ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΨΑΞΩ.

Οι νέοι αυτοί δεν έχουν μοίρα, δεν έχουν πρόσβαση στον ήλιο, δεν έχουν καμιά προοπτική στο μέλλον.

Τι πιστεύω ότι θα συμβεί ΣΥΝΤΟΜΑ;

Οι απογοητευμένοι αυτοί νέοι σύντομα θα οργανωθούν σε ακροαριστερά και ακροδεξιά σχήματα θα μπουν σε τετράδες με μπότες και πυρσούς και θα δρουν όπως ακριβώς στην περίοδο του μεσοπολέμου, αλληλοσυγκρουόμενοι και όλοι θα παρακαλούν να βρεθεί ο ισχυρός άνδρας που θα τους λυτρώσει από τα οικονομικά, εγκληματικά, αναρχικά κλπ δεινά τους.

Σε αυτά που πιστεύεις περί «θιασωτών» είναι αεροπερπατησιές, αιθεροβάμονες το έλεγε ο κος Άντριους Παπάντριους (Ανδρέας Παπανδρέου)

αιολος είπε...

Σας έβαλα ήδη κινηματογραφικό έργο του 1965 με τον Μαυρογιαλούρο (τον έντιμο πολιτικό).

http://www.youtube.com/watch?v=c-1wZqpQEkM&feature=related

Και τα σκαθάρια τους πολιτικάντηδες που βλέπετε (και δεν λέει καθόλου ψέματα το έργο, απεναντίας και ΛΙΓΑ ΛΕΕΙ)


Φαρμακείο δεν έχουμε.


http://www.youtube.com/watch?v=PfrW9Cet_RM&feature=related

ξέρετι είστε για μας κύριε Υπουργέ (ο τοκογλύφος)

http://www.youtube.com/watch?v=sCPiDgDK7KE&feature=related

Υπήρχαν και πολιτικοί που έψαχνα για ψεύτες, δες την ταινία με τον Ψευτοθόδωρο ταινία του 1961.Όταν οι βουλευτές πήγαιναν με λεοφωρείο....

http://www.youtube.com/watch?v=EB1ltmYdMWM

http://www.youtube.com/watch?v=Px2T1ZDAB3U&feature=related

http://www.youtube.com/watch?v=pL1xNKDL9Dc


http://www.youtube.com/watch?v=7u5eKpzb7qs


Γυρίστηκαν εξαιρετικές ταινίες με αυτή την θεματολογία. επιφυλάσσομαι να σας παραθέσω και άλλες τέτοιες προς ενημέρωσή σας.

Το ζήτημα αυτό το αντιμετόπισαν από παλαιά οι Έλληνες ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΘΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΤΕ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ....... έχετε ψευτοθόδωρους στην Κύπρο!!!!!!!! Μαυρογιαλούρους δεν ξέρω αν έχετε;

αιολος είπε...

Παιδιά το αργοπορήσαμε .......

http://www.youtube.com/watch?v=8n_AaCCYQwg&feature=related

Ekpaidevtikos είπε...

Φοβᾶμαι...

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους
ποὺ ἑφτὰ χρόνια ἔκαναν πὼς δὲν εἶχαν πάρει χαμπάρι
καὶ μία ὡραία πρωία
μεσοῦντος κάποιου Ἰουλίου
βγῆκαν στὶς πλατεῖες μὲ σημαιάκια κραυγάζοντας
«δῶστε τὴ χούντα στὸ λαό».

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μὲ καταλερωμένη τὴ φωλιὰ
πασχίζουν τώρα νὰ βροῦν λεκέδες στὴ δική σου.

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ σοῦ κλείναν τὴν πόρτα
μὴν τυχὸν καὶ τοὺς δώσεις κουπόνια καὶ τώρα
τοὺς βλέπεις στὸ Πολυτεχνεῖο
νὰ καταθέτουν γαρίφαλα
καὶ νὰ δακρύζουν.

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους ποὺ γέμιζαν τὶς ταβέρνες
καὶ τὰ σπάζαν στὰ μπουζούκια
κάθε βράδυ καὶ τώρα τὰ ξανασπάζουν
ὅταν τοὺς πιάνει
τὸ μεράκι τῆς Φαραντούρη
καὶ ἔχουν καὶ «ἀπόψεις».

Φοβᾶμαι τοὺς ἀνθρώπους
ποὺ ἄλλαζαν πεζοδρόμιο ὅταν σὲ συναντοῦσαν
καὶ τώρα σὲ λοιδοροῦν γιατί, λέει, δὲν βαδίζεις ἴσιο δρόμο.

Φοβᾶμαι, φοβᾶμαι πολλοὺς ἀνθρώπους.

Φέτος φοβήθηκα ἀκόμη περισσότερο.

Νοέμβρης 1983
Mανόλης Αναγνωστάκης