Αποχαιρετώντας το καλοκαίρι...

 Ποιήματα για το καλοκαίρι που φεύγει ασθμαίνοντας...

 

Μέρες καλοκαιριού

Αγαπώ τις μέρες  του καλοκαιριού

που αλητεύουν

με τα φωτόλουστα θαλασσινά φιλιά

πλάι στο κύμα με το φλοίσβο.

Αγαπώ τις νύχτες του καλοκαιριού

που ανασαίνουν ολόγιομα φεγγάρια

κι ο έρωτας γίνεται αλμύρα

 και σαγήνη…

Αγαπώ τα καλοκαίρια μας

γιατί έχω έναν απέραντο ουρανό

με  το πρώτο  εκείνο «σ΄αγαπώ» σου.

Εύα Νεοκλέους,Λευκή Σελίδα, Εκδ. Το Ροδακιό

****

Ένας ερμαφρόδιτος Αύγουστος

Ένας ερμαφρόδιτος Αύγουστος

καταφθάνει κυρίαρχος των καλοκαιριών μας

με τα τζιτζίκια να τερετίζουν ανελέητα

τα καυτά μεσημέρια με τα ιδρωμένα πρόσωπα

τη γλυκιά γεύση των σταφυλιών

να παρασύρει σε ραστώνη επικίνδυνη

και το φλοίσβο της θάλασσας

να αγκαλιάζει νωχελικά

τα όνειρα των δειλινών  μας…

 Εύα Νεοκλέους,Λευκή Σελίδα,Εκδ. Το Ροδακιό,2020

 

Επιλογικό
I
Μην απορείς
είναι κι αυτό
ένα ακόμα
κτύπημα
του ανελέητου Αύγουστου.

Καιρός
να αποδεχτείς την καταχώρισή του
στα εξιχνιασθέντα εγκλήματα
των εποχών. 
****

Κάποτε ο Ιούλης…

Άκρως αποθαρρυντικά τα δεδομένα

πολλαπλών ματαιώσεων συνέχεια…

ο ήλιος του Ιούλη

κόντρα στο αξεδιάλυτο του ονείρου.

Κυμάτισμα ελπίδας

με την πρώτη άχνα της ανατολής.

Κατάθεση ψυχής

ανάμεσα στα φτερουγίσματα

των γλάρων

και των φιλιών το ατέλειωτο προσμένοντας.

Κάποτε ο Ιούλης τρελάθηκε

της ανείπωτης θλίψης

και της χαράς που λαχτάρησα

η συνύπαρξη

σ’ ένα πανηγύρι των ανατροπών…

Με τη λαχτάρα του Αυγούστου

ξεγελάστηκα.

  Εύα Νεοκλέους,Σημάδια για το δρόμο,Ακτίς 2015

*****

Πέτρα του Ρωμιού