Η Αγάθη Γεωργιάδου γράφει για τη "Λευκή Σελίδα" της Εύας Νεοκλέους

Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Το Ροδακιό,  η δεύτερη ποιητική συλλογή μου με τον τίτλο Λευκή Σελίδα.

Ευχαριστώ πολύ τη φίλη Αγάθη Γεωργιάδου που,όπως πάντα,είναι δίπλα μου και με στηρίζει!

Γράφει η Αγάθη Γεωργιάδου:

Έλαβα τη νέα ποιητική συλλογή της φίλης Εύας Νεοκλέους,

 Λευκή Σελίδα (Εκδόσεις Το Ροδακιό, 2020) με εξώφυλλο τη λατρεμένη παραλία της Λεμεσού και την ευχαριστώ από καρδιάς!

Εποχές, λουλούδια, φεγγάρια, γλυκόπικρες θύμησες και σιωπές διανθίζουν τις καθόλου «λευκές» σελίδες της, αλλά γεμάτες με λέξεις, χρώματα, μυρωδιές κι ομορφιές. Η άνοιξη πότε λυπημένη και πότε πολλά υποσχόμενη δεσπόζει ανανεώνοντας τις ελπίδες για μια νέα σελίδα στη ζωή του ποιητικού υποκειμένου, άγραφη ακόμα αλλά άκρως επιθυμητή. 

Γι’ αυτό και οι λέξεις είναι λυπημένες, «δεν τολμάς /να τις αρθρώσεις». Καλύτερη η λευκή σελίδα, αφού τα ποιήματα κρύβουν μέσα τους συναισθήματα που είναι δύσκολο να τα εκφράσεις χωρίς να ματώνεις: πικρές αυταπάτες που έσβησαν, μνήμες από αγαπημένα πρόσωπα, όπως είναι η μορφή της μητέρας, μια παρουσία έντονη στη συλλογή μέσα στην απουσία της, ο πατέρας, καθώς κι εκείνος που μια μέρα πήρε άλλο δρόμο, αλλά και άλλα πρόσωπα με τα οποία ανταλλάσσεις συνήθως ξεθωριασμένες καλημέρες, «θαμπές κι αδιάφορες».

 Παρένθετη σε όλην αυτή τη συναισθηματική άλω η φύση με τα τριαντάφυλλα και τα γιασεμιά της, η μόνη παρήγορη «παρουσία», που ανθίζει και μοσχοβολά απαλύνοντας τις δύσκολες μέρες κι ομορφαίνοντας τον κόσμο.

(Συν) ομιλώντας σε β΄ ή α΄ πρόσωπο, η Εύα Νεοκλέους καταγράφει στην ποιητική της συλλογή τις σκέψεις και τα συναισθήματά της έτσι όπως αναβλύζουν από μέσα της, πότε σε τόνο ρεμβαστικό, πότε σε φευγαλέο και μελαγχολικό, που τονίζεται με τη συχνή χρήση αποσιωπητικών:

Παγωνιά

Πανσέληνος παγωμένη

Εκλιπαρεί

Φάτνη να κουρνιάσει.

Απάντηση αναμένεται…

Ωστόσο, η Εύα Νεοκλέους δεν περιορίζεται στην ατομικότητά της, αφού ανάμεσα στην προσωπική της ιστορία παρεισφρέει και η δημόσια: τα προβλήματα του τόπου της, ιδίως του «μαύρου Ιούλη», ο καημός του πρόσφυγα με όποιο όνομα φέρει, όπως του Αϊλάν, αλλά και οι «ποιητές» του φέισμπουκ:

Οι «ποιητές»

Οι ποιητές του φέισμπουκ

τις νύχτες στήνουν καραούλι στις λεξούλες.

Μόλις τις δουν να ξεπροβάλλουν αχνιστές

ορμούν και τις αρπάζουν με τέχνη περισσή.

Ύστερα τις κλειδώνουν στα συρτάρια τους

για να τις ανασύρουν με την πρώτη ευκαιρία.

Κι όταν με τον καιρό ξεχαστεί η αρπαγή

λύνουν τις αλυσίδες και τις ρίχνουν

στο παζάρι της πασαρέλας.

Με τις πληγές και τις λαβωματιές να στάζουν....

Άχ, και ποιος θα σας λυπηθεί

μικρές λεξούλες μου

με τόση παγωνιά τριγύρω...

Η Λευκή σελίδα με τον ανατρεπτικό αυτό τίτλο μεταφέρει στον αναγνώστη μια τρυφερή ποιητική ανάσα που μας αγκαλιάζει ζεστά αυτές τις κρίσιμες μέρες. 

Πολλά συγχαρητήρια, Εύα μου!

 ****

 Η Αγάθη Γεωργιάδου είναι διδάκτωρ Φιλολογίας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Εργάστηκε ως Ειδική Επιστήμων στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστήμιου Κρήτης και ως μέλος της Ομάδας Λογοτεχνίας του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας που δημιούργησε τα Βιβλία Αξιολόγησης για τα φιλολογικά μαθήματα. Από το 2003 ως το 2006 ήταν υπεύθυνη στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο για τα νέα διδακτικά εγχειρίδια του Γυμνασίου για τα φιλολογικά μαθήματα και για τη Γλώσσα και Λογοτεχνία Λυκείου. Συνέγραψε με άλλους συναδέλφους τα Βιβλία Καθηγητή για τα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α΄, Β΄ και Γ΄ Λυκείου. Από το 2007 ως το 2014 υπηρέτησε ως Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων Ανατολικής Αττικής και Γ΄ Αθήνας. Στο προσωπικό συγγραφικό της έργο περιλαμβάνονται άρθρα και εκπαιδευτικά βιβλία στην Αρχαία, Νεοελληνική και Ευρωπαϊκή Λογοτεχνία. Έχει γράψει, επίσης, μόνη ή με συνεργάτες, πολλά εκπαιδευτικά βοηθήματα για τη Λογοτεχνία Γυμνασίου και Λυκείου.

****