Όμορφες που΄ναι οι μυγδαλιές...

Είναι άνοιξη...Από σήμερα.Κι εμείς την υποδεχόμαστε  με ανθισμένες μυγδαλιές.Με φωτογραφίες(δικές μας),με ποιήματα και τραγούδια που γράφτηκαν γι΄αυτές.Για πότε άνθισαν,πώς τόλμησαν,μα δε φοβούνται το χειμώνα;Όπως και να΄χει είναι πανέμορφες!
Καλή άνοιξη,ανθισμένη σαν τις μυγδαλιές...


Μυγδαλιά,Κ.Καρυωτάκης


*****

Μια μυγδαλιά

Νικηφόρος Βρεττάκος

Μια μυγδαλιά και δίπλα της,
εεεσύ. Μα πότε ανθίσατε;
Στέκομαι στο παράθυρο
και σας κοιτώ και κλαίω.

Τόση χαρά δεν την μπορούν
τα μάτια.
Δος μου, Θεέ μου,
όλες τις στέρνες τ' ουρανού
να στις γιομίσω.

Η μυγδαλιά,Νίκος Γκάτσος

*****

Η αμυγδαλιά

Κώστας Μόντης

Καθ’ην στιγμήν εμείς συζητάμε ακόμα
  η αμυγδαλιὰ άναψε ήδη ντόμπρα τα κεράκια της
κι ανήρτησε σε κoινὴ θέα τις πρoθέσεις της.
  Ω ναι, τoυλάχιστo oι πoιητὲς
ας μην τη λέμε "τρελλή"
πoυ πήρε την απόφαση,
τoυλάχιστo oι πoιητὲς ας μην τη λέμε “τρελλή”
πoυ ἐπωμίσθηκε τις ευθύνες της,
πoυ διεκινδύνευσε τη νoημoσύνη της
στα όμματα των δειλών,
πoυ διεκινδύνευσε τη νoημoσύνη της
στα όμματα των ανίδεων,
στα όμματα τωv θερκoκηπίων.

*****

 Σαν τη μυγδαλιά γελιέμαι,Ορφέας Περίδης

*****

Λίγο ακόμα,Γιώργος Σεφέρης

****

Όνειρο καλοκαιρινού μεσημεριού,Γιάννης Ρίτσος

«Τη νύχτα οι μυγδαλιές με τ’ άσπρα τους φορέματα περάσαν

κάτου απ’ τα παράθυρά μας αργές και λυπημένες, όμοιες με
κείνα τα χλωμά κορίτσια του ορφανοτροφείου όταν γυρίζουν
από μια μικρή εκδρομή, την Κυριακή, πιασμένες δυο- δυο
απ’ το χέρι, χωρίς να μιλάνε, χωρίς να βλέπουν τ’ άστρα που
φυτρώνουν ένα- ένα μες στον ίσκιο, μακρινά κι ευτυχισμένα.
Αύριο θα στείλουμε τις μυγδαλιές περίπατο στο ακροθαλάσσι να
πλύνουνε τα πρόσωπά τους απ’ τη σκόνη της λύπης μας.
Και το βράδυ που θα γυρίσουν χαρούμενες, θα μας φέρουν τα
πρώτα μας λόγια πλυμένα στη θάλασσα, κι εμείς θα κλαίμε
στο ανοιχτό παράθυρο απ’ τη χαρά μας που μπορούμε
να κλαίμε.»