4 Οκτ 2013

Μια συνέντευξη με τον ποιητή Σταύρο Σταύρου


Όταν, ένα περίπου χρόνο πριν, κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή «Προχωρημένοι χειμώνες και άλλα φθινόπωρα», είχαμε προβλέψει πως ο Σ. Σταύρου είχε πολλά να μας δώσει και πως  επρόκειτο για ένα νέο ταλαντούχο ποιητή. Είχα γράψει τότε σε ένα σημείωμα που δημοσιεύτηκε
στο ιστολόγιό μου αλλά και στην εφημερίδα Πολίτης: Η συλλογή «Προχωρημένοι χειμώνες και άλλα φθινόπωρα» αποτελεί την πρώτη ποιητική παρέμβαση του νέου Κύπριου ποιητή, Σταύρου Σταύρου. Παρέμβαση που, όχι μόνο δε θα περάσει απαρατήρητη, αλλά θα έχει  και συνέχεια. Και τούτο, γιατί τα δείγματα της πρώτης ποιητικής γραφής του Σταύρου προδιαθέτουν γι΄ αυτή την εξέλιξη.(Η ανάρτηση εδώ)
Και να που τώρα με τη νέα του ποιητική δουλειά «…το άσπρο του έρωτα …στου έρωτα το μαύρο» έρχεται να επαληθεύσει τις προβλέψεις μας.
Έχοντας υπόψη  το αντιποιητικό σκηνικό στον τόπο μας αλλά και γενικότερα, την απαξίωση της ποίησης, θεωρούμε πως αποτελούν τόλμημα τέτοιες προσπάθειες.

Φιλοτέχνηση:Σ.Σταύρου

Ερώτηση: Σταύρο μου, κρίνοντας από την αναγνωσιμότητα που είχε η παρουσίαση της συλλογής σου στο μπλογκ μου, να υποθέσω πως έτυχε ευνοϊκής αποδοχής η πρώτη σου ποιητική συλλογή; Είναι έτσι; Αγαπήθηκε το βιβλίο σου; Πώς πήγαν οι «Προχωρημένοι χειμώνες…» σου;
 

Απάντηση: Όντως, το βιβλίο αγαπήθηκε πάρα πολύ, σε βαθμό μάλιστα που με εξέπληξε. Ομολογώ ότι με συγκίνησε ιδιαίτερα το γεγονός ότι επικοινωνούν πολλοί μαζί μου για να μου πουν τις σκέψεις, τις απόψεις τους. Αυτή η επαφή δείχνει πως το βιβλίο αγαπήθηκε.
 

Ερώτηση: Αυτό δείχνει ότι ο ποιητής δεν είναι κάτι το μακρινό και απρόσιτο, όπως πιθανόν να τον φαντάζεται μια μερίδα του αναγνωστικού κοινού. Είναι εδώ, κάπου πολύ κοντά μας, ανάμεσά μας, υπαρκτό πρόσωπο.
Και ήταν αυτός ο λόγος που προχώρησες στην έκδοση της δεύτερης ποιητικής σου δουλειάς, σχετικά σε σύντομο χρονικό διάστημα;

 

Απάντηση : Όχι βέβαια, θα προχωρούσα ακόμα και αν δεν ασχολούνταν κανένας. Γράφω για να εκφραστώ και εκδίδω τα βιβλία μου, γιατί νιώθω ότι έχω κάτι να πω. Δε σημαίνει τίποτε για μένα ο χρόνος και ούτε είναι αυτός που καθορίζει το πότε θα εκδώσω ένα βιβλίο. Είναι το γεγονός πως νιώθω ότι έχω κάτι να πω και η ανάγκη μου να το πω. Αν αυτό το κάτι αγγίζει και άλλους, είναι ευτυχία για μένα και οπωσδήποτε παρηγοριά.
 

Ερώτηση: «…το άσπρο του έρωτα… στου έρωτα το μαύρο», αλήθεια πώς προέκυψε αυτός ο τίτλος; Και γιατί σε μια εποχή που την συνθλίβουν τα τεράστια οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα εσύ επιλέγεις τον έρωτα; 

Φιλοτέχνηση:Σ.Σταύρου
 
Απάντηση: Ο έρωτας με απασχολεί πάντα, όπως όλους και είναι το πιο συγκλονιστικό γεγονός στη ζωή του ανθρώπου. Ο έρωτας μπορεί να γείρει τη ζυγαριά από τη μια ακόμα κι αν στην άλλη πλευρά βρίσκεται η ζωή σου ολάκερη. Πιο συγκλονιστικό και από το θάνατο ακόμα. Ο τίτλος προέκυψε από τα δύο πρόσωπα του έρωτα. Λένε πως ο έρωτας έχει χίλια πρόσωπα μα στην πραγματικότητα έχει μόνο δύο, το άσπρο και το μαύρο και αυτή είναι η πορεία του. Γεννιέται με πυροτεχνήματα και σβήνει με ησυχία. Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι θα έλεγα ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τον έρωτα, μια αποκάλυψη της πορείας του.
 

Ερώτηση: Μεγάλα λόγια Σταύρο μου… Μα είναι δυνατόν να μπορεί κανείς να ξεκαθαρίσει λογαριασμούς και να αποκαλύψει την πορεία του έρωτα; Έχουν γραφτεί τόσα και τόσα γι΄ αυτόν αλλά νομίζω πως οι λογαριασμοί μαζί του θα παραμένουν πάντα ανοιχτοί.
 

Απάντηση: Λόγια καθαρά, όχι μεγάλα. Η πορεία του έρωτα είναι τόσο καθαρή ώστε όποιος ερωτεύτηκε και πόνεσε μια φορά, την ξέρει. Απλά πολλές φορές δεν κάθεται κανείς να την μελετήσει, να την φιλοσοφήσει. Θεωρώ μεγάλο πράγμα το να μπορείς να ζήσεις τον έρωτα συνειδητά και σε όλο του το βάθος γνωρίζοντας και αναγνωρίζοντας τις όψεις του. Όταν το ξέρεις αυτό, δεν υπάρχουν πια λογαριασμοί, μόνο γνώση.
 

Ερώτηση: Η άποψη του ποιητή! Kαι δεν έχω λόγο να διαφωνήσω. Θα μπορούσε,όμως, να πει κανείς ότι έχουν γραφτεί πολλά βιβλία για τον έρωτα. Ο έρωτας απασχόλησε ποιητές, πεζογράφους, δοκιμιογράφους, πάντα αποτελούσε «αντικείμενο μελέτης».
 

Απάντηση: Ωστόσο, σε κανένα βιβλίο δεν υπάρχουν τα δύο πρόσωπα του έρωτα μαζί, οι δύο του όψεις. Ο ίδιος ο σχεδιασμός του βιβλίου είναι μοναδικός και συνιστά αυτό ακριβώς. Αυτό το βιβλίο είναι η βιογραφία εκατομμυρίων σχέσεων, η πορεία   εκατομμυρίων σχέσεων μέσα στο χρόνο  και όποιος ερωτεύτηκε, έστω και μια φορά, θα βρει μέσα στο βιβλίο κάτι που τον αφορά προσωπικά. Είναι θα έλεγα ένας μονόλογος με χιλιάδες ανθρώπους για το συγκλονιστικό αυτό φαινόμενο που λέγεται έρωτας. Επικοινωνούν μαζί μου άνθρωποι για να μου πουν κάτι πολύ όμορφο: είμαι κι εγώ εκεί. Εννοώντας ότι ο καθείς βλέπει κάτι από τον εαυτό του και τις εμπειρίες του εκεί.



Ερώτηση: Με βοηθάς να περάσω στην επόμενη ερώτηση. Πρωτοτυπείς και πάλι ως προς τη μορφή της έκδοσης. Στην πρώτη σου συλλογή ήταν το εύρημα των ενδοστίχων, των παρένθετων ποιημάτων, πραγματικά πολύ έξυπνο και καινοτόμο. Τώρα είναι ο συγκεκριμένος σχεδιασμός με τα δύο ανάποδα βιβλία που αποτελούν ένα. Ένας σχεδιασμός καινοφανής και πρωτοποριακός, κατά τη γνώμη μου.
 

Απάντηση: Ναι, θέλησα όλα στο βιβλίο να αποτελούν ένα μήνυμα. Έτσι και ο συγκεκριμένος σχεδιασμός με τα ανάποδα βιβλία. Μπορείς να διαβάσεις όποιο σε εκφράζει τη δεδομένη στιγμή, έχοντας όμως στα χέρια σου και την αντίθετη όψη.
 

Ερώτηση: Και ενώ θα προτιμούσε κανείς να παραμείνει στο άσπρο, την ίδια στιγμή το άλλο μισό του θυμίζει πως υπάρχει και η άλλη όψη και πως όσο κι αν θέλει να την αγνοεί, είναι τελικά εκεί σαν ενδεχόμενο. Ομολογώ ότι εγώ προσωπικά στην αρχή δυσκολευόμουνα να διαβάσω «το μαύρο» αλλά τελικά οι αλήθειες του με κέρδισαν.
 

Απάντηση: Ακριβώς. Ο έρωτας δεν είναι μια μονιμότητα, μια στασιμότητα. Ο έρωτας μεταβάλλεται. Δεν μπορείς να στέκεις συνεχώς στο ίδιο σημείο ακίνητος, πρέπει να προχωρήσεις και όσο προχωρείς υπάρχει και το ενδεχόμενο του μαύρου. Κατανοώ πως το μαύρο του έρωτα πονάει.  Και ποιος θέλει να αντικρίσει τον πόνο του κατάματα, ξανά και ξανά. Στο τέλος όμως εξιλεώνει και ανακουφίζει. Επειδή ακριβώς είναι η αλήθεια.
 

Ερώτηση: Δε σου κρύβω ότι όλα τούτα που αναφέρεις τα εισέπραξα διαβάζοντας το βιβλίο. Επανέρχομαι στην επιλογή του έρωτα, ως κυρίαρχου στοιχείου στη συλλογή σου. Θα ήθελα κάτι σαν συμπλήρωμα στην αιτιολόγησή σου. Επιλέγεις, λοιπόν, τον έρωτα. Σήμερα; Σε μια εποχή που το φόντο της είναι γκρίζο, για να μην πω και μαύρο;
 

Απάντηση: Ναι. Παραφράζοντας τον Μπρετόν  θα πω ότι ο έρωτας είναι η απάντηση σε κάθε ερώτηση. Ο έρωτας είναι ζωή και δύναμη κι όσο υπάρχει έρωτας υπάρχει ελπίδα. Φαντάζεσαι η ζωή με τις πίκρες και την καταστροφή να νικήσει καμιά φορά τον έρωτα; Να τον σβήσει; Ό,τι υπάρχει γύρω μας, ό,τι συνιστά ζωή θα πεθάνει. Γι΄ αυτό στις δύσκολες εποχές το μόνο κάστρο που στέκει ακόμα είναι ο έρωτας. Όχι μόνο ο έρωτας είναι ανίκητος, μα και ο ερωτευμένος ανίκητος γίνεται.
********
Εδώ δείτε μια προδημοσίευση για τη συλλογή "...το άσπρο του έρωτα...στου έρωτα το μαύρο".

Και κάποια αποσπάσματα(πολύ ενδεικτικά) που ξεχωρίσαμε:

"...Ξαπλώνω κάτω από ένα φύλλο ψιθυρίζοντας κάτι,ένα νανούρισμα ή μια προσευχή,κάτι αδιάφορο τέλος πάντων,γιατί γελαστήκαμε,γιατί δεν είναι ο έρωτας άσπρο περιστέρι,είναι πουλί αρπαχτικό".
"...Όλοι φεύγουμε μια μέρα,άλλοι νωρίς κι άλλοι αργά και γυρίζουν τότε τα χελιδόνια κάθε άνοιξη λιγότερα και φεύγουν το φθινόπωρο πάντα περισσότερα κι ο έρωτας που ήταν κάποτε αρκετός για όλα δεν αρκεί πια ούτε για τα μισά..."
"...Εσύ με έψαχνες μες τους κανόνες κι εγώ κρυβόμουν επιμελώς μες τις εξαιρέσεις κι όταν άπλωσα το χέρι μου να σ΄ακουμπήσω περίμενα να το βάλεις στην καρδιά σου,μα εσύ το πήρες και δοκίμασες να το χωρέσεις σε γραμματικές και συντακτικά..."
"Το μόνο που ήθελα ήταν οι τόσες ανατολές..."
"Είναι κι έρωτες που φτερουγίζουν
ενδημικές απογοητεύσεις..." 
"Κάνει κρύο και θυμάμαι τόσες ξεσκέπαστες σκέψεις μέσα μου,τόσα χρόνια μόνες τους και τώρα καταλαβαίνω πως ερωτεύεσαι πάντα τον άνθρωπο που μπορεί να σε καταστρέψει..."
"Πιστέψαμε τόσο δυνατά στο μαζί,στο είμαστε,
μα είναι ο έρωτας ένα πλιάτσικο,όπου εμείς κλέβουμε εμάς."
 "Επειδή σ’ αγαπώ κι επειδή ίσως μ’ αγαπάς κι εσύ βρίσκουν τα τριαντάφυλλα στο βάζο ξαφνικά δυο χέρια να κρατήσουν τα πέταλά τους όταν τα συλλογιέται η ομορφιά."
"Μετρώ τις ώρες που μου χαρίζεις σε ηλιαχτίδες, σύντομα θα έχω έναν δικό μου ήλιο, ίσως κι έναν ουρανό ολόκληρο από ήλιους..."
********

6 σχόλια:

Μαρίνα είπε...

Τώρα έμαθα γι΄αυτόν τον ποιητή από το blog σας.Είναι υπέροχοι οι στίχοι του!

Ανώνυμος είπε...

Ωραία και με ουσία η συνέντευξη για τον εξαιρετικό Σταύρο Σταύρου
Anna Doulia

Ανώνυμος είπε...

Μου άρεσε πολύ η απλότητά του.
Πού μπορούμε να βρούμε το βιβλίο;

Eva Neocleous είπε...

@Μαρίνα,
συμφωνώ!
Θα υπάρχει πάντα χώρος σ΄αυτό το ιστολόγιο για νέους αξιόλογους ποιητές.

@Anna Doulia,
σ΄ευχαριστώ.Μπορεί να μιλάνε μέσα από τους στίχους τους οι ποιητές,όμως πάντα βοηθά μια συνέντευξη να τους γνωρίσουμε καλύτερα.Αυτό προσπάθησα να κάνω.

@ανώνυμος,
υποθέτω στα βιβλιοπωλεία.
Σας παραπέμπω,ωστόσο, στην προσωπική σελίδα του ποιητή στο fb για να επικοινωνήσετε μαζί του:
//www.facebook.com/stavros.stavrou.10

zakos είπε...

!!!

ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ είπε...

Mαθαίνουμε και ευχαριστούμε για τις πολιτισμικές ανάσες.