Ποίηση εσαεί...
Σήμερα,ας αφήσουμε τους ποιητές να μιλήσουν.Εμείς,αρκετά φλυαρήσαμε.Επιστρατεύουμε στίχους και καταφεύγουμε(όχι μόνο λόγω ημέρας)στη δυναμική της ποίησης.Γιατί εν τέλει, η Ποίηση είναι αναλλοίωτη.
Είναι η κατάφαση ζωής.Η ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ!Σήμερα,ας αφήσουμε τους ποιητές να μιλήσουν.Εμείς,αρκετά φλυαρήσαμε.Επιστρατεύουμε στίχους και καταφεύγουμε(όχι μόνο λόγω ημέρας)στη δυναμική της ποίησης.Γιατί εν τέλει, η Ποίηση είναι αναλλοίωτη.
"Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος να ενδιαφέρεται για την Ποίηση.
Άπαξ όμως κι ενδιαφέρεται,είναι υποχρεωμένος "να γνωρίζει να μεταβαίνει" σ΄αυτή τη δεύτερη κατάσταση,να περπατεί και στον αέρα και στο νερό".
Οδυσσέας Ελύτης,"Τα Κορίτσια",Ανοιχτά Χαρτιά
Ποίηση μόνον είναι
Κείνο που απομένει.Ποίηση.Δίκαιη και ουσιαστική κι ευθεία
Όπως μπορεί και να την φαντασθήκαν οι πρωτόπλαστοι
Δίκαιοι στα στιφά του κήπου και στο ρολόι αλάθητη.
Απόσπασμα,Ως Ενδυμίων,Δυτικά της Λύπης
*******
"Αν δε μου΄δινες την ποίηση, Κύριε,
δε θα΄χα τίποτα για να ζήσω."
Νικηφόρος Βρεττάκος
*******
Κώστας Μόντης
Δεν έχει γενεαλογικό δένδρο η ποίηση,
από τον εαυτό της ξεκινά,
αφ΄εαυτής.
(Άτιτλο)
Θα σου γράψω μια αρχή στίχου,
θα σου γράψω ένα τέλος στίχου,
να μην αντιληφθούν,
να τους συγχύσω.
Άτιτλες "Στιγμές"
******
Φρόντισε
Άρης Αλεξάνδρου
Φρόντισε οι στίχοι σου να σπονδυλωθούν
με τις αρθρώσεις των σκληρών των συγκεκριμένων λέξεων
Πάσχισε νάναι προεκτάσεις της πραγματικότητας
όπως κάθε δάχτυλο είναι μια προέκταση στο δεξί σου χέρι.
Έτσι μονάχα θα μπορέσουν σαν την παλάμη του γιατρού
να συνεφέρουν με χαστούκια
όσους λιποθύμησαν
μπροστά στο άδειο πρόσωπό τους.
"Ευθύτης οδών"
*******
Ποίηση 1948
Νίκος Εγγονόπουλος
Τούτη εποχή
του εμφυλίου σπαραγμού
δεν είναι εποχή
για ποίηση
κι άλλα παρόμοια
σαν πάει κάτι
να γραφεί
είναι
ως αν
να γράφονταν
από την άλλη μεριά
αγγελτηρίων θανάτου
γι΄ αυτό και
τα ποιήματά μου
είν΄ τόσο πικραμένα
(και πότε άλλωστε- δεν ήσαν;)
κι είναι
-προ πάντων-
και
τόσο
λίγα
Ν. Εγγονόπουλος «ΕΛΕΥΣΙΣ»,1948
*******
Ποιητική
Μανόλης Αναγνωστάκης
- Προδίδετε πάλι την Ποίηση , θα μου πεις ,
Την ιερότερη εκδήλωση του Ανθρώπου
Τη χρησιμοποιείτε πάλι ως μέσον , υποζύγιον
Των σκοτεινών επιδιώξεών σας
Εν πλήρει γνώσει της ζημιάς που προκαλείτε
Με το παράδειγμά σας στους νεωτέρους .
- Το τι δ ε ν πρόδωσες ε σ ύ να μου πεις
Εσύ κι οι ομοιοί σου , χρόνια και χρόνια ,
Ένα προς ένα τα υπάρχοντά σας ξεπουλώντας
Στις διεθνείς αγορές και τα λαϊκά παζάρια
Και μείνατε χωρίς μάτια για να βλέπετε , χωρίς
αφτιά
Ν' ακούτε , με σφραγισμένα στόματα και δε μι-
λάτε .
Για ποια ανθρώπινα ιερά μας εγκαλείτε ;
Ξέρω: κηρύγματα και ρητορείες πάλι , θα πεις.
Ε ναι λοιπόν ! Κηρύγματα και ρητορείες .
Σαν π ρ ό κ ε ς πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις
Να μην τις παίρνει ο άνεμος .
Μανόλης Αναγνωστάκης
Τα ποιήματα 1941-1971,Ο Στόχος
*******
Όταν
Μιχάλης Κατσαρός
Όταν ακούω να μιλάν για τον καιρό
όταν ακούω να μιλάνε για τον πόλεμο
όταν ακούω σήμερα το Αιγαίο να γίνεται ποίηση
να πλημμυρίζει τα σαλόνια
όταν ακούω να υποψιάζονται τις ιδέες μου
να τις ταχτοποιούν σε μια θυρίδα
όταν ακούω σένα να μιλάς εγώ πάντα σωπαίνω.
Απόσπασμα, "Κατά Σαδδουκαίων"
*****
22 σχόλια:
Ανεπανάληπτος Ελύτης! Καλή σου μέρα.
kalimera
Καλημέρα Εύα
Γι΄αυτή τη μέρα ας προωθήσουμε και κανένα φίλο ποιητή.
Το πιο κάτω ποίημα με τον τίτλο "ποιητές"είναι του Γιάννη Ποδιναρά από τη συλλογή
"Φαράγγια των Αγγέλων"
Οι ποιητές πασκίζουν να υποτάξουν
σε μορφές μυστικές τους βυθούς του κόσμου
Σταλαγματιές αιμάτινες
αντιφεγγίζουν την τέχνη τους
σε στέρεα σχήματα
με χιλιάδες χρώματα και διαθέσεις
να σφραγίζουν τη μοίρα των ανθρώπων.
Πέφτει ο ήλιος
κι απλωμένοι στη γη
σκάβουν λαγούμια
να φυλάξουν τα όνειρα.
με αφορμή τη σημερινή ημέρα θα ήθελα να σας αφιερώσω κάτι, έτσι για να θυμίσω οτι σε πείσμα των καιρών υπάρχουν ακόμα μερικοί "ονειροπόλοι" οι οποίοι φαντάζονται τον κόσμο αυτόν αλλιώτικο, πιότερο ανθρώπινο και πιότερο δίκαιο...
(απόσπασμα απο την ποιητική συλλογή "ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣ" -ειδικά αφιερωμένο στην οργάνωση "ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ" που στάθηκε αρωγός της προσπάθειας μου όλον αυτόν τον καιρό)
...έλα παρέα μας στα υπόγεια,
στης Βηθλεέμ τα σκοτεινά,
να βάψουμε το κόκκινο στους τοίχους με λευκό,
να σβήσουμε κάθε ανάμνηση του πολέμου
απο τα μάτια των παιδιών,
με το σεντόνι που σε φάσκιωνα ειρήνη να τυλίξεις,
και τα μάτια σου στην άκρη τους δεμένη
να μην κρατάνε μια σταγόνα παράπονου
.....
να βλέπουνε τον κόσμο φωτεινό,
να χαίρουνται τα χρώματα απόψε και αύριο και πάντα!
γιατί είναι μάτια μικρού παιδιού
μάτια μικρού παιδιού...
......
είμαστε όλοι παιδιά του Ήλιου
και μιαν ημέρα οι νεκροί θα μας τιμήσουν,
στην άκρη κάποιου μύθου
ένα στιχάκι θα γράψουν και για εμάς
ο Όμηρος ίσως ή κάποιος μικρός Θεός,
.....
στην προβλήτα της Ιστορίας
θα δέσουμε και εμείς,
ας είναι να γίνει με ειρήνη…
«Ο ποιητής είναι άχρηστος. Είναι είδος πολυτελείας. Βοηθάει ορισμένους μόνον ευαίσθητους ανθρώπους να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που έχει αυτή η ζωή».
Μίλτος Σαχτούρης.
Και καλό βράδυ.
Εύα, συγχαρητήρια για την ποιητική ανάρτηση σου
Αν αγαπώ την ποίηση είναι επειδή μέσα απο το ιδιότυπο κύρος του “λόγου” της, μέσα από τα εκκρεμή της νοήματα δεν διαψεύδονται ποτέ, μα ποτέ, οι προσδοκίες μου.
Εκεί που ένιωσα μια καθαρτική ταύτιση με την εξομολογητική φωνή του Ελύτη, με τον ποιητή ως πρόσωπο αισθαντικό και οικείο που κόβει τους δεσμούς του για μια στιγμή με το δημόσιο, είναι ο απόλυτα προσωπικός του τόνος στην Ιδιωτική οδό:
“ Είναι ανοιχτή για τον καθένα μας η ιδιωτική του οδός. Και όμως, την ακολουθούν ελάχιστοι. Μερικοί, μόνον όταν συμβαίνει μία ή δύο φορές στη ζωή τους να είναι ερωτευμένοι. Και οι υπόλοιποι ποτέ. Είναι αυτοί που αποχωρούν μια μέρα απο τη ζωή χωρίς να έχουν πάρει καν είδηση τι τους συνέβη. Και είναι κρίμας. Είναι κρίμας αυτός ο ισόβιος εγκλεισμός στην κιβωτό της Ανάγκης, με καθηλωμένες τις αισθήσεις σε υπηρετικό επίπεδο…..”
Καλή συνέχεια Εύα. Καλή άνοιξη, ποιητική....
Ποίηση μόνον είναι, Εύα.
Αλλιώς δεν είναι τίποτε.
"Δεν είμαστε ποιητές σημαίνει φεύγουμε", έγραψε ο Γιώργος Σαραντάρης. Και τα είπε όλα.
Γιατί η ποίηση είναι απ' τα ελάχιστα που δομούν την Ιδιωτική Οδό, απ' τα ελάχιστα που δίνουν φτερά στις αισθήσεις και που κάνουν κι αυτή ακόμη την Κιβωτό της Ανάγκης να ταξιδεύει...
Φοίβο μου,
να τι είπε ο Πλώρίτης για τον Ελύτη:
"Το αναλλοίωτον.Όπως ο ίδιος ο ποιητής που "χτυπά πλήκτρα και παράγει ευφωνία,δηλαδή με τον τρόπο του δικαιοσύνη"...ο ποιήσει θάνατον πατήσας και αλήθειαν ποιήσας...ο τόσο απόμακρος και τόσο εαυτός μας".
Nik,
ξεχωριστή μέρα...
Απάθεια τέλος,
εξαιρετικό το ποίημα του Γιάννη.Θα τον ακούσουμε στην εκδήλωση της Τρίτης.Ελπίζω να΄σαι κι εσύ Χάρη.
Υ.Γ.Θα σου δώσω και τα βιβλία.
Μάρκο,
σ΄ευχαριστώ για την επίσκεψη,μεγάλη μου τιμή.Μου δόθηκε έτσι η ευκαιρία να σε γνωρίσω(μέσα από τους στίχους και τα ιστολόγιά σου).
Σ΄ευχαριστούμε και για την αφιέρωση...Υπέροχοι στίχοι,αποπνέουν μια ζεστασιά και μια ξεχωριστή ευαισθησία.
"...στην προβλήτα της Ιστορίας
θα δέσουμε και εμείς,
ας είναι να γίνει με ειρήνη…"
Θα αναζητήσω τα βιβλία σου.
Καλή συνέχεια!"Με όρτσα την ψυχή".
Κώστα Παπαποστόλου,
αυτός είναι ο Σαχτούρης.
"Πάνω απ΄όλα,ο ποιητής πρέπει να είναι ποιητής,αυτή είναι και η μόνη ευθύνη του".Αυτά δηλώνει σε συνέντευξή του στον Γιώργο Πηλιχό(Εντευκτήριο 84).
Ποραντίδα μου,
εξομολογητικά και ποιητικά όσα γράφεις,απόλυτα συνυφασμένα με το πνεύμα της μέρας.
Συμφωνώ με το σχόλιό σου για την Ιδιωτική Οδό.Πολύ όμορφο το απόσπασμα που παραθέτεις!
"Από΄μας η Άνοιξη εξαρτάται..."
Να΄ναι ποιητική και για σένα...
Νάσια,
συμφωνώ.
Οι ποιητές(κι ας είθισται να τους δολοφονούν ποικιλότροπα)
είναι δραστικά παρόντες.
Κι εμείς οφείλουμε να μην τους αγνοούμε.
Να΄σαι καλά...
Πολύ εύστοχες οι επιλογές των στίχων!
Μπράβο Εύα.
...ποίηση.
Σάρκα λειψή
απέριττη
ισχνή
Νύχια γαμψά
κοφτερά,
εύστοχα.
Ξεθωριάζουν τα λόγια, ο χρόνος γεννά την αρμύρα τους,
δεν είναι πια γλυκά, ούτε χρωματιστά, ούτε σημαίνουν κάτι
όταν τα μιλώ και μετά χάνονται, βυθίζονται, σβήνουν,
μέσα σε μία δίκης σελίδα.
Τα μαζεύω όπως θα μάζευα κάποια άγρια λουλούδια
σ' έναν μεγάλο σαν την ψυχή σου κάμπο
για να στα χαρίσω μετά.
Κι αυτό το ποίημα δεν θα είναι ερωτικό, ούτε θλιμμένο, ούτε αρχικό
ούτε τελειωτικό, ούτε θα λέει
όλα που σκέφτομαι όταν κοιτώ τον ουρανό τη νύχτα
και ξαφνικά δεν είμαι εγώ, είναι ένας άλλος
συναισθηματικός άνθρωπος που τον θέλγουν οι αστερισμοί και αφήνει
την μουσική μέσα του ριγηλά να μιλήσει..
Την καλημέρα μου!
Στρατή,
όμορφοι στίχοι...
Αντί άλλης απάντησης σου αφιερώνω αυτό:
"Γεγονός είναι ότι όποιος αγοράζει ευαισθησία,μπορεί να χάνει στην τρέχουσα ζωή,αλλά στην παντοτινή μένει πάντοτε κερδισμένος".Ελύτης
Καλημέρα...
ευχαριστώ για τη σιωπή...
vagnes,
απολογούμαι για την παράλειψη.Έστω κι αν έγινε από αβλεψία και όχι σκόπιμα,είμαι αδικαιολόγητη.
Συγνώμη...
...Επιγραμματική,ακαριαία,εύστοχη η παρέμβαση,όπως και οι στίχοι σου.
Aν και Ειναι ΤΩΡΑ
ΑΡΓΗ ΠΟΛΥ
ΤΟΥ ΛΥΤΡΩΜΟΥ
Η ΩΡΑ
Ο.Ι.
Καλη Συνεχεια σε Ολους
Πολυ Ωραιο το αφιερωμα στον Ελυτη!!!
Σε Ευχαριστω...
Χαρουμενη Ανοιξη!!!
Σχόλια ρομαντικού οπαδού της ποιήσεως για το μπαράζ ποιητικών βραδιών: 21.3.10+22.3.10 +23.3.10 [Λευκωσία οι τρεις και Λεμεσό η μία]. Προχτές βραδιά Υπέρ-ποίησης. Ψες, βραδιά ποίησης [ή υπο-πίεσης!]. Απόψε [23.3.10], βραδιά μετά-ποίησης!
Η Λευκωσία ως ακκιζόμενη κυρία παχαίνει, παραγγέλλει στίχους, αλλά ακόμη αγαπάει και υποφέρει.
Η θαλασσοφίλητη Λεμεσός; Επίσης;
Καλές προθέσεις. Ποιητικές συνθέσεις προσεγμένες. 'Άλλες πρόχειρες, άλλες με συνταγές ξεπερασμένες, κι ορισμένες κραυγαλέα παγερές.
Είδα και κατέγραψα, θα ξαναδώ αύριο, όλες τις σκηνές θεατρικού ανασκολοπισμού του Καβάφη, του Παλαμά και του Σεφεριάδη, μηδέ του Ελύτη και του Σαχτούρη-εσχάτως και του Εμπειρίκου μη εξαιρουμένων. Ψήγματα αβροφροσύνης, επαγγελματικών στεναγμών, λυγμών για την αποχή του κόσμου από την ύψιστη απόλαυση τού να σε βασανίζουν αισθητικώς άσχετοι, λιβανίζοντες και λιβανιζόμενοι. Ψυχούλα βαθιά, αδέρφια! Εσείς οι παραμένοντες πιστοί κι ανήσυχοι για την πολυδιάσπαση, την οπαδοποίηση και την παρα-ποίηση. Ψυχή βαθιά!
Γ.
Υ.Γ. Αύριο πρωί αρχίζουμε με ποίηση ογκραντέν;
george,
χαρούμενη Άνοιξη και σε σένα!
Κι ας έχει τόσους εχθρούς,όπως λέει κι ο ποιητής.Στο τέλος,πού θα πάει, θα νικήσει...
Οι εχθροί της Άνοιξης
Έρχεται φέτος κουρασμένη
η Άνοιξη
(να) κουβαλάει τόσα χρόνια
τα λουλούδια πάνω της.
Σκοτεινοὶ άνθρωποι
στις γωνιὲς την παραμονεύουν
για να την τσακίσουν.
Αυτὴ όμως
με κρότο
ανάβει ένα-ένα
τα λουλούδια της
στα μάτια τους τα ρίχνει
(για) να τους στραβώσει.
Μίλτος Σαχτούρης
Γιώργο,
οι Επισημάνσεις σ΄ευχαριστούν για το άκρως κατατοπιστικό σχόλιο.Μπαράζ εκδηλώσεων,λες και συμφωνώ.Αποτίμηση αριθμητική,ποιοτική,ας το αφήσουμε για την ώρα...Στη θαλασσοφίλητη Λεμεσό,είναι πιο περιορισμένες οι εκδηλώσεις.Ίσως γιατί μια βόλτα στην παραλία, είναι από μόνη της ποίηση...
Αναμένω τη συνεργασία σου για ένα ακόμα αφιέρωμα στον Καββαδία.
Υ.Γ.Παρεμπιπτόντως,εξαιρετικό αφιέρωμα στον ποιητή χθες βράδυ, στην εκπομπή του ΡΙΚ "Έξω καρδιά".Με Μικρούτσικο,Κούτρα,Γιάννη Κατσούρη.Ομολογώ ότι με ξάφνιασε ευχάριστα η εκπομπή.Λες να αναβαθμίζεται ποιοτικά το ΡΙΚ;
Εξαιρετικό αφιέρωμα στην ποίηση.
Συγχαρητήρια!
Πολύ ουσιαστική και η συζήτηση.
Γεια σου Εβα!!!
Εχης Δικιο...
Η Ανοιξη ...θα Νικηση και Εμεις Μαζι της!!!
Χαιρετισμους Πολλους!!!
Δημοσίευση σχολίου