************
***************
Κλείνει κιόλας ένας χρόνος από τότε που ο Μάριος Τόκας "έφυγε" από κοντά μας.
Στις 27 Απριλίου 2008 η Κύπρος, η αγαπημένη του πατρίδα,
τον αποχαιρέτισε για στερνή φορά.
Από τότε μας συντροφεύει το χαμόγελό του,
μας δίνουν στηρίγματα τα όνειρά του για τον κόσμο
και η αγάπη που είχε για τον τόπο του.
Μας συντροφεύουν τα τραγούδια του...
Μάριε, για μας δεν "έφυγες"!
Είσαι εδώ, με κείνη την απέραντη καλοσύνη σου
και γράφεις ακόμα τραγούδια για τους καημούς του κόσμου.
Κι ανεμίζεις ακόμα το άσπρο μαντήλι της ειρήνης...
************************
Η δική μου η πατρίδα
Στίχοι: Νεσιέ Γιασίν
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Λένε πως ο άνθρωπος πρέπει την πατρίδα ν' αγαπά
έτσι λέει κι ο πατέρας μου συχνά
Η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο
ποιο από τα δυο μισά κομμάτια πρέπει ν' αγαπώ;
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Λένε πως ο άνθρωπος πρέπει την πατρίδα ν' αγαπά
έτσι λέει κι ο πατέρας μου συχνά
Η δική μου η πατρίδα έχει μοιραστεί στα δυο
ποιο από τα δυο μισά κομμάτια πρέπει ν' αγαπώ;
12 σχόλια:
Θα θυμόμαστε με αγάπη τον Μάριο, γιατί εκτός από επιτυχημένος συνθέτης, ήταν απλός και καταδεκτικός άνθρωπος. Ευχαριστούμε Εύα που μας τον θύμησες με τον όμορφο αυτό τρόπο!
Τον χάσαμε πρόωρα, πολύ πρόωρα.
Ευτυχώς όμως μας άφησε πολιτισμό.
Τα τραγούδια του δε θα ξεχαστούν ποτέ!
Μεγάλη η απώλεια για την Κύπρο και τον Ελληνισμό.
Giannis
Ηταν σπουδαίος και τα τραγούδια που ανέβασες από τα χαρακτηριστικά του,ωραίο αφιέρωμα
Τον Μάριο τον είχα συναντήσει μια φορά στην Αθήνα. Τον είχες καλέσει για καφέ. Τότε δεν ήταν ακόμα διάσημος. Ήταν πολύ απλός . Είχε όμως μια σιγουριά για τη μουσική του. Μου είχε πει: Γράφω έργα και τα φυλάω. Θα έρθει η ώρα τους. Και πράγματι ήρθε η ώρα τους. Κρίμα που έφυγε νωρίς γιατί είχε ακόμα να δώσει πολλά!
Τον χαρακτήριζε η απλότητα και αμεσότητα τόσο στη ζωή του όσο και στην τέχνη του. Μας λείπει...
Ο Μάριος θα ζει πάντα στις καρδιές μας, μέσα από τα τραγούδια του.
Έγραψε τη δική του ιστορία στο χώρο του ποιοτικού ελληνικού τραγουδιού.
Hταν αγαπητός στον Ελληνικό χώρο, και εμένα μου άρεσε, πρέπει να ήταν σεμνός και αξιόλογος άνθρωπος.
@Phivos Nicolaides,
θα τον θυμόμαστε Φοίβο.Ένας σπουδαίος συνθέτης και προπάντων ένας υπέροχος άνθρωπος.
@ Μιχάλης,
έφυγε τόσο γρήγορα κι αναπάντεχα...
Μας άφησε ναι, ένα έργο ανεκτίμητης πολιτισμικής αξίας.
@Giannis,
Γι΄αυτό κι εμείς οφείλουμε να τον τιμούμε και να κρατάμε ζωντανή τη μνήμη του.
@VaD,
Βασίλη, πράγματι από τα πολλά ξεχωριστά τραγούδια του Μάριου, προτίμησα αυτά τα δύο.Το "Η δική μου η πατρίδα", γιατί είναι από τα πιο χαρακτηριστικά του και το "Άσπρο μαντήλι ανέμιζε", γιατί είναι συγκλονιστικό με την ερμηνεία του Βασίλη Σκουλά και τους τόσο τρυφερούς στίχους του Κώστα Φασουλά.
Και θυμίζει τόσο πολύ την ευαισθησία του Μάριου...
@ Νικόλας,
Ναι Νικόλα μου ήταν τότε που δεν τον ήξεραν ακόμα στην Ελλάδα.Δεν τον ένοιαζε να προβληθεί, δεν ήθελε τη δημοσιότητα(κι ας ήρθε μετά αναγκαστικά), ήθελε μόνο να γράφει μουσική και να συγκεντρώνεται στο δημιουργικό του έργο.
Για μένα ήταν ένας πολύ ξεχωριστός κι αγαπημένος φίλος.Μια φιλία που κράτησε μέχρι το τέλος.Ερχόταν στην Κύπρο, όποτε μπορούσε και πάντα επεδίωκε να βρεθεί με τους φίλους του και τους δικούς του ανθρώπους στην αγαπημένη του Λεμεσό.Ο Μάριος θα είναι πάντα κοντά μας...
@jamanFou,
απλός,καταδεχτικός και τόσο αληθινός...
Κι είχε να δώσει ακόμα πολλά.
@Αnnita,
και ποιος δεν αγάπησε τα τραγούδια του!
@aiolos,
πολύ σπουδαίος συνθέτης και πολύ ξεχωριστός άνθρωπος.Μας έκανε περήφανους.
Δημοσίευση σχολίου