tag:blogger.com,1999:blog-1151193134559474858.post6951980157210911832..comments2024-03-04T11:05:29.507+02:00Comments on Επισημάνσεις: Οργή για τη δολοφονία του ΑλέξηEva Neocleoushttp://www.blogger.com/profile/15735558096901128029noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-1151193134559474858.post-79032702593695748922012-01-10T23:58:49.839+02:002012-01-10T23:58:49.839+02:00Α. Γ.
Στην άσφαλτο σ’ έριξε νεκρό,
μολύβι σκλαβωμ...Α. Γ.<br /><br />Στην άσφαλτο σ’ έριξε νεκρό,<br />μολύβι σκλαβωμένο.<br />Ελευθερία έψαχνε,<br />φώλιασε στην καρδιά σου.<br /><br />Σου έκλεψε το χαμόγελο,<br />σου έσβησε το μέλλον.<br />Μέλλον γεμάτο όνειρα,<br />με ήλιο διψασμένο.<br /><br />Σε έκλαψαν αμίλητοι.<br />Σε θάψαν μες το χώμα.<br />Με σιδερένια δάκρυα, <br />σου στόλισαν το σώμα.<br /><br />Φίλοι, γονείς, μοναχικοί,<br />του λόγου όλοι φίλοι.<br />Φίλοι ανύπαρκτοι, ψυχροί,<br />μάτια φωτιάς αγέλη.<br /><br />Σ’ αφήσανε και φύγανε<br />να νιώθεις μόνο κρύο.<br />Το κρύο να χεις συντροφιά.<br />Το κρύο για αγάπη.<br /><br />Μα ο αέρας σ’ αγαπά<br />με τη φωνή μητέρας.<br />Τη φύση προστάζει, τα στοιχειά.<br />Τον άνεμο σαρώνει.<br /><br />Τώρα<br /><br />Χίλιοι ανέμοι μάχονται<br />το χώμα σου ν’ αρπάξουν<br />και τα δεσμά του νεκρικού,<br />να σπάσουν, ν’ αποτάξουν.<br /><br />Θέλουν ελεύθερος να ρθείς,<br />τη μάνα ν’ αγκαλιάσεις.<br />Φιλί γλυκό, πνοής ευχαριστώ,<br />αγάπης καλημέρα.<br /><br />Πες της, θα ‘σαι πάντα εκεί,<br />το ξέρει, στην καρδιά της,<br />παρέα με το χαμόγελο,<br />παρέα με τον ήλιο.<br /><br />Πες της πως θα βρίσκεσαι<br />σε κάθε μια ματιά της.<br />Πες της πως θα οδηγείς<br />το χρώμα στην καρδιά της.<br /><br />Πες της πως το όνειρο <br />δεν έσβησε ακόμα.<br />Το όνειρο είναι ζωντανό <br />και παραμένει κρίνος.<br /><br />Και με πνοή παρηγοριάς<br />ανέβα όλες τις σκάλες,<br />χάδι να δώσεις στοργικό<br />στο μοναχό πατέρα,<br /><br />που σαν το χαμό σου άκουσε,<br />φοβήθηκε ο αέρας.<br />Φοβήθηκε ο ουρανός. <br />Φοβήθηκε κι ο ήλιος.<br /><br />Και τ’ αστέρια χάθηκαν<br />απ’ τη θωριά ανθρώπου,<br />γιατί χαρίσανε το φως <br />στη νύχτα τη μοιραία.<br /><br />Τώρα <br /><br />Περπάτα ελεύθερος<br />στους δρόμους της Αθήνας.<br />Στους δρόμους που ερωτεύθηκες.<br />Σ’ αυτούς τους γκρίζους δρόμους.<br /><br />Στην πόλη που ορφάνεψε.<br />Στη ματωμένη πόλη.<br /><br />Νίκος ΤσίντροςΝίκος Τσίντροςhttp://www.nikostsintros.grnoreply@blogger.com